Muborak Ramazon oyining ro‘zasini tutayotgan inson savobli amallarni ko‘paytirishni va ko‘proq yaxshiliklar qilib qolishni istaydi. Ayniqsa, oxirgi o‘n kunlik – do‘zaxdan ozod bo‘lish dahasida bu istak yanada kattalashadi. Xo‘sh, biz uchun eng savobli amallar qaysi? Bu savol ko‘pchiligimizni o‘ylantirishi tabiiy. Aslida, bu savolga javob topish uchun ko‘p o‘ylanishimiz shart emas, chunki, Alloh taolo biz musulmonlarga yuksak namuna bo‘lgan Zot – Payg‘ambar alayhissalomni ne’mat qilib bergan. U zot bizga ta’lim bergan amallar o‘zimiz o‘ylab qilgan amaldan juda katta farq qiladi va savobi ham biz tasavvur qila olmaydigan darajada ko‘p bo‘ladi. Sababi, Alloh taolo bizga o‘zimiz amal qilishimizni emas, U zotga ergashishni buyurgan. Ushbu maqolada Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ramazonda va uning oxirgi o‘n kunligida qilishni buyurgan yoki o‘zlari bajargan o‘n sunnat amal haqida so‘z yuritamiz.
1. Qur’on tilovat qilish. Ramazon – Qur’on nozil qilingan oydir. Shuning uchun ham u Qur’on tilovati uchun eng haqli vaqt sanaladi. Imom Buxoriy Ibn Abbos roziyallohu anhudan rivoyat qilgan hadisda shunday deyiladi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam insonlarning eng saxiyi edilar. U zotning eng saxiy bo‘ladigan paytlari Ramazonda Jibriyl (a.s) bilan uchrashganda bo‘lar edi. U zot Jibriyl bilan Ramazonning har kechasida uchrashar va Qur’ondan dars qilar edilar». Demak, ushbu oyda Qur’on tilovat qilish sunnat amal ekan. Ushbu sunnatga ergashish uchun esa har kuni imkon qadar tilovat bilan mashg‘ul bo‘lish maqsadga muvofiqdir.
2. Tasbeh va zikrlarni ko‘paytirish. Ma’lumki, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan tasbehlar aytish xususida ko‘plab hadislar vorid bo‘lgan. Imkon qadar yo‘lda, uyda, ishda va boshqa paytlarda tasbehlarni ko‘proq aytish maqsadga muvofiq bo‘ladi. Chunki, Imom Zuhriy aytadilar: «Ramazondagi bir tasbeh undan boshqasidagi ming tasbehdan afzaldir». Demak, zikr va tasbehlarni ko‘paytirish ham sunnatga ergashish, ham ushbu muborak oyda ko‘plab ajrlarga ega bo‘lishga sabab bo‘lar ekan.
3. Duoni ko‘paytirish. Oisha roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda U zot Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan: «Yo Rasululloh, qaysi kecha laylatul qadr ekanini bilsam unda nima deyman?», deb so‘radilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday dedilar: «Allohumma innaka a’vuffun, tuhibbul a’fva fa’fu a’nniy» (Ma’nosi: Allohim, seni marhamatli Zotsan, afv etishni suyasan, meni kechirgin!) degin», dedilar. Boshqa hadislarda esa ro‘zadorning duosi qaytarilmasligi ham zikr qilingan. Demak, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamo‘rgatganlaridek ko‘proq duo qilish ham sunnat amal ekan.
4. Kechalari qoyim bo‘lib taroveh namozlarida hozir bo‘lish. Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: «Kim Ramazonni iymon va (riyo qilmasdan) savob umidida (ibodat bilan) qoyim qilsa o‘tgan gunohlari kechiriladi» (Imom Buxoriy rivoyati). Kechani ibodat bilan o‘tkazish uchun imkon qadar taroveh namozlariga qatanishish, yana imkon bo‘lsa saharlikdan avval ikki rakat bo‘lsada namoz o‘qib duo qilish va sunnatga ergashish ma’nosida saharlik qilish mumkin. Oxirgi o‘n kunlikda qadr kechasini topish mumkinligini ham unutmaslik lozim.
5. Tungi ibodatga ahli oilasini uyg‘otish. Oisha onamiz (r.a)dan rivoyat qilingan hadisda U zot aytadilar: «Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam (Ramazonning) oxirgi o‘n kun kirganda yenglarini shimarardilar (ibodatga mahkam bo‘lardilar), (ibodat bilan) tunlarini bedor qilar va (namoz uchun) ahllarini uyg‘otardilar» (Imom Buxoriy rivoyati). Hadisi sharifdan oxirgi o‘n kunlikda ko‘proq ibodat qilish va ahlini namoz uchun uyg‘otish ham sunnat amal ekanini ko‘rish mumkin.
6. Misvok ishlatish. Misvok ishlatish Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning doimiy bajaradigan sunnatlari edi. Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamaytadilar: «Agar ummatimni mashaqqatga solmaganimda ularni har namoz oldidan misvok qilishga buyurgan bo‘lardim». Ulamolarimiz bu va boshqa hadislardan xulosa qilib tahorat paytida misvok qilish sunnat ekanligini aytishgan. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ro‘zador hollarida ham misvok qilganlari ma’lum va mashhurdir.
7. Ro‘zadorga iftorlik qilib berish. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Kim ro‘zadorga iftor qilib bersa unga u (ro‘zador)ning mislicha ajr bo‘ladi, lekin u (ajr) ro‘zadorning ajridan hech narsa kamaymaydi» (Imom Termiziy rivoyati). Hadisi sharifdan ro‘zadorga iftorlik qilib berish juda katta ajrga sabab bo‘lishi ma’lum bo‘lmoqda. Ammo bundan isrofgarchilik qilib yoziladigan hashamatli dasturxonlarni tushunmaslik kerak. Iftor qilib berish boshqa hadislarda kelgani kabi bir dona xurmo bilan bo‘lishi ham mumkin. Inson o‘z ahli oilasidagi ro‘zadorlarga iftorlik qilib berishi ham hadisi sharifda zikr qilingan ajrga ega bo‘lishga sabab bo‘ladi.
8. Bemorlarni ziyorat qilish. Ali roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning shunday deyayotganlarini eshitdim: «Qaysi bir musulmon (bemor) musulmonni erta tongda ziyorat qilsa kech tushguncha yetmish ming farishta unga salovat (mag‘firat so‘rab duo qilish) aytadi. Agar kechki payt ziyorat qilsa unga yetmish ming farishta tong otguncha salovat aytadi va unga jannatda bir bog‘ beriladi» (Imom Termiziy rivoyati). Oddiy paytlarda bemorni ziyorat qilish shu darajada katta savob ekan ajrlar ko‘paytirib beriladigan ushbu muborak oyda ularning adadi behisob bo‘lishi tabiiydir.
Yuqorida biz keltirib sunnat amallar ko‘plab sunnatlarning bir qismi, xolos. Bu haqida yana o‘zbek tilida nashr etilayotgan kitoblar, maqola va gazetalardan ham ma’lumotlar olish mumkin. Alloh taolo barchamizni ushbu muborak kunlarda savobli amallarni ko‘paytirib olishga muvaffaq aylasin!
Iysoxon Yahyo tayyorladi
Hayotda ba’zi yo‘qotishlar bo‘ladi — vaqt o‘tib, o‘rni to‘lib ketadi. Ammo shunday yo‘qotishlar bor-ki, ularning o‘rnini hech narsa to‘ldira olmaydi. Ana shunday bebaho ne’matlardan biri — ulamolardir. Bugun ular bizning oramizda bor, ammo ertaga bo‘lmasligi mumkin. Ular bitta-bitta ketishmoqda. Biz yesa, afsuski, ko‘p hollarda bu haqiqatning anglab yetmayapmiz.
"موت العالم موت العالم"
— ya’ni “Olimning o‘limi – olamning o‘limidir” degan mashhur ibora bor.
Yana shu mazmunda Imom Bayhaqiyning rivoyati keltiriladi:
"موت العالم مصيبة لا تُجبر، وثلمة لا تسد، ونجم طُمِس، موت قبيلة أيسر من موت عالم."
"Olimning o‘limi — tuzatib bo‘lmaydigan musibat, to‘ldirib bo‘lmaydigan bo‘shliq, so‘nib qolgan yulduzdir. Bir qabilaning yo‘q bo‘lishi, bir olimning o‘limidan yengilroqdir."
Chunki olimlarning o‘limi bilan faqat bir inson emas, butun bir jamiyat ruhiy, ilmiy va axloqiy jihatdan zararga uchraydi, ma’nan qulab boradi. Aynan shuning uchun olimning o‘limi “olamning o‘limi”ga tenglashtirilgan.
Zero olimlar — faqat kitob o‘qib, dars beradigan odamlar emas. Ular — yo‘l ko‘rsatuvchi, haqqa chaqiruvchi, haqiqatni mudofaa qiluvchilardir.
Ular yillar davomida ilm o‘rganishdi, sabr bilan odamlarga yetkazishdi, o‘z hayotlarini ummatga bag‘ishlashdi. Endi esa, bitta-bitta o‘tib ketishyapti...
Kecha Abduqahhor domla Shoshiy (1969-1987 yillar – O‘rta Osiyo va Qozog‘iston musulmonlari diniy boshqarmasi Xalqaro bo‘limi mudiri, 1969-1982 yillar – Buxorodagi Mir Arab madrasasi direktori, 1982-1987 yillar – Toshkent Islom instituti rektori) olamdan o‘tgan edilar.
Bugun esa yana katta musibat - yurtimizning zabardas ulamolaridan biri ustoz Ibrohimjon domla Qodirov vafot etdilar. Domla umrlarining oxirigacha masjidlarda imomlik qilib, din xizmatida bo‘lgan peshvolardan, yuzlab shogirdlarni tarbiya qilgan ustozlardan edilar. Ustozimiz Yorqinjon domla rahimahulloh ham aynan shu kishida tahsil olgan edilar.
Shunday ulamolar birma-bir o‘tib borishmoqda. Biz o‘tgan ulamolarimiz haqqiga duo qilib, hozirda hayot bo‘lib turganlarini qadrlariga yetishimiz kerak.
Ularning so‘zlariga quloq tutib ehtirom ko‘rsatish, aloqani mustahkamlab, imkon boricha ko‘proq foydalanib qolishimiz va farzandlarimizni ularga yaqinlashtirishimiz kerak.
Lekin biz ulamolarimizni tiriklik chog‘ida qadrlash o‘rniga, chetga chiqib olib, din, millat dushmanlari "tegirmoniga suv quyib" ulamolarni obro‘sizlantirayotganlar va bu orqali yurtimiz peshvolari bilan ommani bog‘lab turgan ipni uzib, musulmonlar birligini parchalayotganlar so‘ziga uchib qolyapmiz. Ularga ishonib, ulamolarimizning so‘zlariga quloq tutmay g‘iybat, tuhmat qilib, ranjitamiz. Vafot etganlaridan keyin esa tobutlarini talashib, yig‘lab-sixtab, pushaymon bo‘lib qolaveramiz.
Yorqinjon domla rahimahulloh bir suhbatlarida aytgan edilar:
“Ko‘rsangiz ko‘zingiz quvnaydigan, jannatning hidi kelib turadigan zabardas olimlar, ahli ilmlar bor. Tirikligida birov ikkita non olib xabar olmaydi. Olimlarni qadrlamaydi.... Vafotidan keyin esa aziz bo‘ladi. Tirikligida tekinga qilgan suhbatiga bir kilometr yurib bormagan odamlar, o‘lganidan keyin yuzlab kilometr masofalardan yo‘l bosib keladi. Ko‘tar-ko‘tar qiladi. Qadrlamabmiz, ko‘rishmabmiz, shu yerda shunday olim kishi bor ekan bilmabmiz, deb yuraveradi”.
Xullas, ulamolarni g‘animat bilaylik. Ular xalqimizga katta ne’mat, ne’matni qadrlamasak undan ajralish bilan sinalamiz. Keyingi pushaymon esa aslo foyda bermaydi.
Muhammad Zarif Muhammad Olim o‘g‘li