Sayt test holatida ishlamoqda!
03 May, 2025   |   5 Zulqa`da, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:48
Quyosh
05:18
Peshin
12:25
Asr
17:17
Shom
19:25
Xufton
20:50
Bismillah
03 May, 2025, 5 Zulqa`da, 1446

Ro‘zaning mukofotini O‘zi beradi

12.05.2020   2474   8 min.
Ro‘zaning mukofotini O‘zi beradi

Imom Buxoriy rahmatullohi alayh va bir qancha muhaddislar rivoyat qilgan hadisi qudusiyda Alloh taolo: “Odam bolasining ro‘zadan boshqa hamma amali o‘zi uchun, faqat ro‘za Men uchun va uning mukofotini Men – O‘zim berurman” -deydi.

“Sahihul Buxoriy”ning sharhi “Fathul Boriy”da  Ibn Hajar Asqaloniy rahmatullohi alayh ushbu hadisi qudusiyning ma’nosini yoritib, undagi muhim o‘nta asl mohiyatni bayon qiladi.

  1. Bandalarning amallari hammasi yolg‘iz Alloh taolo uchun bo‘lishligi ta’kidlangan bo‘lsada, amallarning ichida “...faqat ro‘za Men uchundir...” -deb xoslanishining sababi, ro‘za ibodatiga riyo (xo‘jako‘rsinlik) aralashmaydi. Ro‘za o‘zini tiyishdan iborat botiniy amal bo‘lgani uchun riyo aralashtirishni imkoni ham bo‘lmaydi. Ro‘zadan boshqa ibodatlar zohiriy amal bo‘lgani uchun riyo aralashish xavf-xatari doim bo‘ladi. Ibodatlarga riyo aralashsa, faqat Alloh taolo uchun ekanligi qolmaydi.

Quydagi hadis bu ma’noni qo‘llab-quvvatlaydi.

عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "لَيْسَ فِي الصِّيَامِ رِيَاءٌ" رواه البيهقي

 Ibn Shihobdan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Ro‘zada riyo bo‘lmaydi” – dedilar. Imom Bayhaqiy rivoyat qilgan.

Ro‘za banda bilan Robbisi orasidagi sirriy amal bo‘lib, o‘ziga xos ibodatdir. Ro‘zadan boshqa hamma amallarda biron bir amalni bajarayotgan shaxs, o‘zgalarning havasi, maqtovi, e’tiborini jalb qilishni istab qoladi. Shuning uchun Alloh taolo amallarning ichida “...faqat ro‘za Men uchundir...” -deb xoslamoqda.

  1. Bandalarning hamma amallariga mukofotni yolg‘iz Alloh taoloning o‘zi berishi va undan boshqa mukofot beruvchi yo‘q ekanligi aniq bo‘lsada, “...uning mukofotini Men – O‘zim berurman...” –deb xoslanishining sababi ro‘zaning mukofotini yolg‘iz Alloh taoloning o‘zi biladi. Ro‘zaning mukofoti, ajri va savobi hech kimga oshkor qilinmagan, ro‘zadan boshqa amallarning mukofoti miqdori ba’zi insonlarga oshkor qilingan va hadislarda zikr qilingan.

Quyidagi hadis bu ma’noni qo‘llab-quvvatlaydi.

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ"مَا مِنْ حَسَنَةٍ عَمِلَهَا ابْنُ آدَمَ إِلَّا كُتِبَ لَهُ عَشْرُ حَسَنَاتٍ إِلَى سَبْعِ مِائَةِ ضِعْفٍ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ إِلَّا الصِّيَامَ فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِهِ يَدَعُ شَهْوَتَهُ وَطَعَامَهُ مِنْ أَجْلِي "

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Odam bolasi qilgan yaxshi amallarining savobi o‘n barobardan yetti yuz barobarigacha ko‘paytirib yoziladi. Alloh taolo: “Faqat ro‘za undan mustasno. (ya’ni, ro‘zaning savobi behisob beriladi) Chunki, ro‘za Men uchundir va uning mukofotini Men – O‘zim berurman. U (odam bolasi) ro‘zada shahvati va taomini men uchun tark qilur” – dedilar. Imom Nasoiy rivoyat qilgan.

Ro‘zaning savobi behisob ekaniga quyidagi oyati karima ham dalil bo‘ladi.

قال الله تعالى: إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ الزمر: 10

Albatta, sabr qiluvchilarga (oxiratda) mukofotlari behisob berilur.

Ro‘za sabr bilan sayqal topadigan ibodat. Ro‘zador kishi nafsining hohish-istaklarini sabr bilan to‘xtatadi. Sabr qiluvchining mukofoti oyati karimada aytilganidek behisob beriladi.

  1. Hadisi qudusiyda “...faqat ro‘za Men uchundir...” - deb xoslanishi: “Ro‘za men uchun ibodatlarning eng yaxshisi. Mening huzurimda u boshqa ibodatlardan ustun va muqaddam ibodat” – degan ma’noni ham ifodalaydi.

Ibn Abdu Birr rahmatullohi alayh hadisi qudusiyda “...faqat ro‘za Men uchundir...” deyilishi ro‘za ibodatining fazilatiga kifoya qiladi –deydilar. Go‘yoki, bu ibodatning fazilati borasida ortiqcha ta’rifga zarurat yo‘q.

Quyidagi hadis bu ma’noni qo‘llab-quvvatlaydi.

عَنْ أَبِي أُمَامَةَ قَالَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَخْبِرْنِي بِعَمَلٍ ينفعني الله به قَالَ عَلَيْكَ بِالصَّوْمِ فَإِنَّهُ لَا مِثْلَ لَهُ رواه النسائي

Abu Umoma roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

U zot: “Ey, Allohning rasuli (sollallohu alayhi va sallam) Alloh taolo u tufayli menga manfa’at beradigan amalning xabarini bering” –dedim.

Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)  “Ro‘zani o‘zinga lozim tutgin! Chunki, ro‘zaga barobar keladigan amal yo‘q” – dedilar. Imom Nasoiy rivoyat qilgan.

  1. 4. “...faqat ro‘za Men uchundir...” – deb Alloh taolo ro‘zani o‘ziga nisbat berishida uni ulug‘lash, qadrini yuksaltirish bor. Bu esa hamma mulk Allohniki bo‘lsada, ka’bani “Baytulloh” deb Alloh taologa nisbat berishga o‘xshashdir.

Zayn ibn Munir rahmatullohi alayh: “Umumiy o‘rinda bir narsaning xoslanishi faqatgina o‘sha narsani ulug‘lash uchun bo‘ladi” –deydilar.

  1. Alloh taoloning inson tabiatidan farqli o‘laroq suv, taom va boshqa narsalardan behojat ekani uning o‘ziga xos sifatidir. Ro‘za tutgan inson Alloh taoloning sifatiga muvofiq, o‘zini yemoq, ichmoq va boshqa narsalardan behojat bilib Alloh taologa ibodat qiladi. Shuning uchun Alloh taolo: “...faqat ro‘za Men uchundir...” deydi.

Imom Qurtubiy rahmatullohi alayh: “...faqat ro‘za Men uchundir...” hadisining ma’nosi: “Bandalarning amallari o‘zlarining hollariga munosibdir. Faqat ro‘za, Haq taoloning sifatlaridan bir sifatga munosibdir.   Alloh taolo  “...faqat ro‘za Men uchundir...” deyish bilan go‘yoki, “Ro‘zador mening sifatlarimdan birga ega bo‘lib, menga yaqinlashmoqda” -demoqchi.

  1. Nafs istaklari yemoq, ichmoq va rohatlanmoq kabi xususiyatlardan behojat bo‘lishi nafaqat Alloh taoloning sifatlaridan biri balki, u farishtalarning ham sifatlaridan hisoblanadi. Shu ma’noda inson ro‘zani go‘yoki farishtalar sifati bilan ado etadi.
  2. Ro‘za xolis Alloh taolo uchundir, unda inson nafsi uchun ulush, nasiba yo‘q. Ro‘zadan boshqa iodatlarda esa nafsga ulush, nasiba  bo‘ladi.
  3. “...faqat ro‘za Men uchundir...” – deb xoslanishining yana bir ma’nosi ro‘za ibodati Alloh taolodan o‘zga ilohlar uchun bajarilmadi. Namoz, sadaqa, tavof va boshqa ibodatlar turli but sanamlar uchun qilindi. Ro‘za esa faqat Alloh taolo uchun bajarildi.
  4. “...faqat ro‘za Men uchundir...” – deb xoslanishining yana bir ma’nosi to‘g‘risida Ibn Uyayna rahmatullohi alayh: “Qiyomat kunida bandalar orasidagi haq-huquqlar o‘zaro hukm qilinadi. Ro‘zadan boshqa ibodatlar bandalarning o‘zaro turli zulmlari sabab bir-birlardan olib beriladi. Faqat ro‘zaning ajru savobi saqlanib qolinadi. Oxir oqibat ro‘zaning mukofati jannat bo‘ladi” -deydi.

 

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ يَقُولُ: سَمِعْتُ أَبَا الْقَاسِمِ  صلى الله عليه وسلم  يَقُولُ: "قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: كُلُّ الْعَمَلِ كَفَّارَةٌ، إِلاَّ الصَّوْمَ، وَالصَّوْمُ لِى وَأَنَا أَجْزِى بِهِ. رواه احمد

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Alloh taolo aytadi:  hamma amal kafforotdir. Faqat ro‘za mustasnodir. Chunki, ro‘za Men uchundir va uning mukofotini Men – O‘zim berurman.” – dedilar. Imom Ahmad rivoyat qilgan.

Ro‘zadan boshqa solih amallar qiyomat kunida insonning dunyoda qilgan xato va kamchiliklarni kaffarot bo‘lishi uchun xizmat qilish ehtimoli bo‘ladi. Faqat ro‘za ibodati saqlanib qoladidi. Ro‘zaning ajru savobi xato va kamchiliklarni kaffaroti uchun behuda ketmaydi.

  1. Ro‘za botiniy amal bo‘lgani uchun oshkor bo‘lmaydi, farishtalar uni qayd qilmaydi. Agar oshkor bo‘lganda farishtalar boshqa amallarni yozganidek ro‘zani ham yozar edi. Shuning uchun Alloh taolo “faqat ro‘za Men uchundir” – deydi.

Bu fikrni aytuvchi Ibn Arabiy rivoyat qilgan boshqa bir hadisi qudusiyni dalil qilib keltiradi. Hadisi qudusiyda Alloh taolo aytadi: “Ixlos sirlarimdan bir sirdir. Uni yaxshi ko‘rgan bandalarimning qalbiga solaman. Undan farishta ham xabardor bo‘lmaydi, xabardor bo‘lsa, uni yozar edi. Shayton ham xabardor bo‘lmaydi, xabardor bo‘lsa, u fasod qilar edi” – deydi.

Ro‘za ham ixlos kabi sirriy ibodat. Ibodatlardagi ixlosni Alloh taolodan o‘zga hech kim bilmagani kabi, ro‘zani ham  hech kim bilmaydi.

Ibn Hajar Asqaloniy rahmatullohi alayh mazkurlarni zikr qilib, bularning ichida birinchi, ikkinchi, sakkizinchi va to‘qqizinchisi boshqalarga nisbat e’tiborli va yorqinroq ekanligini qayd qiladilar.

 

Jaloliddin Xolmo‘minov

“Ko‘kaldosh” o‘rta maxsus bilim yurti mudarrisi

 

Ramazon-2020
Boshqa maqolalar

Olam o‘lyapti!

03.05.2025   2168   3 min.
Olam o‘lyapti!

Hayotda ba’zi yo‘qotishlar bo‘ladi — vaqt o‘tib, o‘rni to‘lib ketadi. Ammo shunday yo‘qotishlar bor-ki, ularning o‘rnini hech narsa to‘ldira olmaydi. Ana shunday bebaho ne’matlardan biri — ulamolardir. Bugun ular bizning oramizda bor, ammo ertaga bo‘lmasligi mumkin. Ular bitta-bitta ketishmoqda. Biz yesa, afsuski, ko‘p hollarda bu haqiqatning anglab yetmayapmiz.


"موت العالم موت العالم"


— ya’ni “Olimning o‘limi – olamning o‘limidir” degan mashhur ibora bor.
Yana shu mazmunda Imom Bayhaqiyning rivoyati keltiriladi: 


"موت العالم مصيبة لا تُجبر، وثلمة لا تسد، ونجم طُمِس، موت قبيلة أيسر من موت عالم."


"Olimning o‘limi — tuzatib bo‘lmaydigan musibat, to‘ldirib bo‘lmaydigan bo‘shliq, so‘nib qolgan yulduzdir. Bir qabilaning yo‘q bo‘lishi, bir olimning o‘limidan yengilroqdir."

Chunki olimlarning o‘limi bilan faqat bir inson emas, butun bir jamiyat  ruhiy, ilmiy va axloqiy jihatdan zararga uchraydi, ma’nan qulab boradi. Aynan shuning uchun olimning o‘limi “olamning o‘limi”ga tenglashtirilgan.
Zero olimlar — faqat kitob o‘qib, dars beradigan odamlar emas. Ular — yo‘l ko‘rsatuvchi, haqqa chaqiruvchi, haqiqatni mudofaa qiluvchilardir.
Ular yillar davomida ilm o‘rganishdi, sabr bilan odamlarga yetkazishdi, o‘z hayotlarini ummatga bag‘ishlashdi. Endi esa, bitta-bitta o‘tib ketishyapti...

Kecha Abduqahhor domla Shoshiy (1969-1987 yillar – O‘rta Osiyo va Qozog‘iston musulmonlari diniy boshqarmasi Xalqaro bo‘limi mudiri, 1969-1982 yillar – Buxorodagi Mir Arab madrasasi direktori, 1982-1987 yillar – Toshkent Islom instituti rektori) olamdan o‘tgan edilar.

Bugun esa yana katta musibat - yurtimizning zabardas ulamolaridan biri ustoz Ibrohimjon domla Qodirov vafot etdilar. Domla umrlarining oxirigacha masjidlarda imomlik qilib, din xizmatida bo‘lgan peshvolardan, yuzlab shogirdlarni tarbiya qilgan ustozlardan edilar. Ustozimiz Yorqinjon domla rahimahulloh ham aynan shu kishida tahsil olgan edilar.

Shunday ulamolar birma-bir o‘tib borishmoqda. Biz o‘tgan ulamolarimiz haqqiga duo qilib, hozirda hayot bo‘lib turganlarini qadrlariga yetishimiz kerak.
Ularning so‘zlariga quloq tutib ehtirom ko‘rsatish, aloqani mustahkamlab, imkon boricha ko‘proq foydalanib qolishimiz va farzandlarimizni ularga yaqinlashtirishimiz kerak.

Lekin biz ulamolarimizni tiriklik chog‘ida qadrlash o‘rniga, chetga chiqib olib, din, millat dushmanlari "tegirmoniga suv quyib" ulamolarni obro‘sizlantirayotganlar va bu orqali yurtimiz peshvolari bilan ommani bog‘lab turgan ipni uzib, musulmonlar birligini parchalayotganlar so‘ziga uchib qolyapmiz. Ularga ishonib, ulamolarimizning so‘zlariga quloq tutmay g‘iybat, tuhmat qilib, ranjitamiz. Vafot etganlaridan keyin esa tobutlarini talashib, yig‘lab-sixtab, pushaymon bo‘lib qolaveramiz.

Yorqinjon domla rahimahulloh bir suhbatlarida aytgan edilar:
Ko‘rsangiz ko‘zingiz quvnaydigan, jannatning hidi kelib turadigan zabardas olimlar, ahli ilmlar bor. Tirikligida birov ikkita non olib xabar olmaydi. Olimlarni qadrlamaydi.... Vafotidan keyin esa aziz bo‘ladi. Tirikligida tekinga qilgan suhbatiga bir kilometr yurib bormagan odamlar, o‘lganidan keyin yuzlab kilometr masofalardan yo‘l bosib keladi. Ko‘tar-ko‘tar qiladi. Qadrlamabmiz, ko‘rishmabmiz, shu yerda shunday olim kishi bor ekan bilmabmiz, deb yuraveradi”.

Xullas, ulamolarni g‘animat bilaylik. Ular xalqimizga katta ne’mat, ne’matni qadrlamasak undan ajralish bilan sinalamiz. Keyingi pushaymon esa aslo foyda bermaydi.
 

Muhammad Zarif Muhammad Olim o‘g‘li