Bismillahir Rohmanir Rohiym
Yosin surasida Muhammad sollallohu alayhi va sallam haqiqiy payg‘ambar ekanlari, Iso alayhissalom tomonidan Antokiya shahriga yuborilgan elchilar ko‘rgan-kechirgani, Habib Najjor ismli kishi imon yo‘lida jonini fido qilishi, quyosh, oy, yulduzlar ilohiy qonuniyat asosida harakatlanishi bayon etilgan. Shuningdek, jannat va do‘zax ahllarining qiyomat kunidagi holatlari, tavhid masalasi, qayta tirilish haqligiga dalolat qiluvchi oyatlar keltirilgan.
Yosin surasi fazilatlari to‘g‘risida ko‘p hadisi shariflar rivoyat qilingan. Ularda aytilishicha, kimda-kim bu surani ixlos bilan o‘qisa, hojati ravo bo‘ladi, xavf-xatarda bo‘lsa xotirjamlik topadi, kambag‘al bo‘lsa boylikka erishadi, mahbus bo‘lsa ozodlikka chiqadi, qarzdor bo‘lsa qarzini oson uzadi.
Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytadilar: “Yosin Qur’onning qalbidir. Kim uni Alloh (roziligi)ni, oxirat kunini istab tilovat qilsa, gunohlari kechiriladi. Uni o‘liklaringizga o‘qinglar” (Imom Nasoiy, Imom Ahmad rivoyati).
Boshqa hadisda sevikli Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam: “Qaysi bir mayyit huzurida Yosin surasi o‘qilsa, Alloh unga yengil qiladi”, deganlar.
Qaysi bir banda tong otganida Yosin surasini o‘qisa, Alloh uning gunohlarini kechiradi. Bundan tashqari Qur’onni o‘n marta xatm qilish savobini oladi, barcha hojatlari ravo etiladi.
Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Kim kun avvalida Yosin surasini o‘qisa, hojatlari ravo etiladi”, deb aytganlar.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda: “Kim Yosin surasini tunda o‘qisa, o‘sha kechada gunohlari mag‘firat etiladi”, deyilgan.
Demak, boshiga tashvish tushgan, og‘ir ahvolda qolgan kishi Yosin surasini o‘qisa, Alloh unga najot beradi, murod-maqsadiga yetadi.
Yahyo ibn Abu Kasir rahimahulloh aytadi: “Kim tong otganda Yosin surasini o‘qisa, kechgacha xursandchilikda bo‘ladi. Kim uni kech kirganda o‘qisa, tong otguncha xursandchilikda bo‘ladi”.
Namozga kirishda qo‘llar quloq barobarigacha ko‘tarilib, qo‘lning bosh barmog‘i quloqning yumshog‘iga yetkaziladi va "takbiri tahrima" aytib, namozga kiriladi. Qo‘llar ko‘tarilganda kaftning ichki tomoni qiblaga qaratilib, barmoqlar biroz ochilgan holatda bo‘ladi.
Namozga kirishda qo‘llar quloq barobarigacha ko‘tarilishi haqida bir qancha hadislar kelgan:
Voil ibn Hujr roziyalloxu anhu: "Men Nabiy sollallohu alayhi va sallamni namozga kirishda takbir aytib, qo‘llarini ko‘tarib, quloqlari barobariga ko‘targanlarini ko‘rdim", dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Anas ibn Molik roziyalloxu anhu rivoyat qilgan hadisda: "Rasululloh sollallohu alayhi va sallam namozga kirishda takbir aytib, so‘ngra ikki qo‘llarini ko‘tarib, bosh barmoqlarini quloqlariga barobar qilar edilar" (Imom Hokim va Imom Doraqutniy rivoyatlari).
Ulamolarimiz: “Hadislarda kelgan "qo‘lni quloq barobariga ko‘tarish”dan maqsad uni quloqqa tekkizishdir, chunki quloqning yumshog‘iga qo‘l tegishi qo‘lning quloq barobariga ko‘tarilganining aniq belgisidir”, deganlar. Bu haqda “Raddul Muhtor”, “Lubob fiy sharhil kitob”, “Fatavoi Qozixon”, “Sharhul Viqoya”, “Majma’ul anhur” shu kabi bir qancha mo‘tabar fiqhiy kitoblarimizda bayon qilingan.
Uychi tuman "Xizirobod" jome masjidi
imom-xatibi Sherzod Rahimov
Manba: t.me/softalimotlar