Inson zoti qiziq, kelajakda o‘zini qanday ko‘ngilsizliklar kutishi mumkin ekanini hayolan ko‘z oldiga keltiradi-da, o‘sha ko‘ngilsizlikka yo‘liqmaslik uchun jon-jahdi bilan harakat qila boshlaydi. Kambag‘al bo‘lib qolishdan qo‘rqib, ertayu-kech tinim bilmay mehnat qiladi. Halol mehnat qilsa-ku, mayli. Lekin qo‘rquvning kuchidan, ba’zan harom amallarni qilishdan ham toymaydi.
Hatto, farzandlarini ham kichikligidan mana shunday qo‘rquvlar qurshovida ulg‘aytiradi: "Yaxshi o‘qimasang, katta bo‘lganingda aravakash bo‘lasan"; "Namuncha lapashang bo‘lmasang? Bu ahvolda og‘zingdagi oshni ham oldirib qo‘yasan-ku"; "Kim nima narsangni so‘rasa berib yuboraverasanmi? Ertaga o‘zing nima qilasan?" kabi iddaolar qurshovida farzandlar ham kelajakda hech narsasiz qolish, kambag‘allik kabi qiyinchiliklarga yo‘liqishdan qo‘rqib, topganini yashirib yig‘ishga, pul topish uchun har qanday harom ishlarni qilishga ham tayyor bo‘lib katta bo‘lishadi. Eng qizig‘i, o‘sha qiyinchiliklar kelishi dargumon. Kim qanday hayot kechiradi, hayoti davomida kim qanday mashaqqatga yo‘liqadiyu, kim qanday holatga tushishi faqat Yaratgangagina ayon. Biz esa mavhum, kutilishi noaniq bo‘lgan zahmatlarga jon-jahdimiz bilan, tinim bilmay, har qandoq yo‘llar vositasi ila kurashar ekanmiz, ming afsuslar bo‘lsinkim, har bir insonning boshiga tushishi muqarrar bo‘lgan qiyinchilik haqida mutlaqo unutib qo‘yamiz...
Qanday qiyinchilik ekanini anglagandirsiz? Ha, adashmadingiz, bu - Qiyomat kunidagi hisob-kitob, so‘roq, amallarimiz hisobi bizga ko‘rsatiladigan kundagi muqarrar, hech kim qochib qutula olmaydigan qiyinchilikdir. O‘ylab ko‘raylik, azizlar, uch kunlik dunyoning, quyuq zulmati ortidan nurafshon tongi otishi aniq bo‘lgan, ko‘z ochib yumguncha o‘tib ketadigan qandaydir bir imtihoni uchun qanchalar tayyorgarlik ko‘ryapmizu, nahot nomai a’mollarimiz ko‘rsatiladigan kunga tayyorgarlik ko‘rishdan g‘ofil qolsak?
Ortga nazar tashlab, qo‘ygan qadamlarimizni, o‘tkazgan hayotimizni sarhisob qilib ko‘rsak, qanchadan qancha xatolarga yo‘l qo‘yganligimizni tushunib yetamiz... Shu chog‘da birdan qalblarimizni zulmat qoplagandek bo‘ladi! Qani edi... Qani edi ortga qaytsagu, o‘sha xatolarsiz bir yangi hayot boshlasak... Buning iloji yo‘qligini o‘ylab, ko‘nglimiz cho‘ka boshlaydi. Beixtiyor tushkunlikka tushamiz...
Mana shunday his-tuyg‘ular sizni ham asir etganmi? O‘tgan hayotingizdagi xatolaringiz, gunohlaringizni eslab ko‘p ezilasizmi? Endi ortga yo‘l yo‘q, chorasizman, degan o‘y borlig‘ingizni qamrab olganmi? O‘sha hayotingizda majburan davom etyapsiz, yo bo‘lmasa tushkunlik atalmish sahroda tentiragancha sarson-sargardonmisiz?
Unday bo‘lsa, o‘rningizdan turing! Hozir xatolaringizni to‘g‘rilashning ayni vaqti! Sizda imkon bor! Ha-ha, noto‘g‘ri eshitmadingiz, imkoningiz bor! Va bu imkonni sizga qandaydir psixolog, qandaydir bashoratchi yo bo‘lmasa, biror amaldor shaxs emas, Alloh ato qilyapti! Mehribon va rahmli, toki jon halqumga yetgunigacha tavbalarni qabul qiluvchi Zot sizga imkon bermoqda! Siz mana shu imkondan foydalanib qoling! Darrov tahorat oling-da, ikki rakaat namoz o‘qing, so‘ngra Alloh taolo sizni qanday muqaddas oy bilan yuzlashtirganini yodga oling.
Ramazon! Taqvo, ibodat, rahmat, mag‘firat, gunohlar o‘chiriluvchi oydir! Ushbu oyda Qur’oni Karim nozil bo‘lgan. Ushbu oyning fayzi, barokati, fazilatlarini sanab adog‘iga yeta olmaymiz! Ming shukrki, Alloh azza va jalla bizlarni ushbu oyga sog‘-salomatlikda yetkazdi, O‘zining to ro‘zi Qiyomatgacha har bir musulmon bandaga dasturulamal bo‘lmish Kitobida bizlarga: «Ey iymon keltirganlar! Sizlardan avvalgilarga farz qilganidek, sizlarga ham ro‘za farz qilindi. Shoyadki taqvodor bo‘lsangiz» deya xitob qilib, Ramazon oyi ro‘zasini tutishlikni farz qildi.
Ushbu oyning avvalgi o‘n kunligini rahmat, ikkinchi o‘n kunligini mag‘firat, uchinchi o‘n kunligini gunohlardan poklanish qilib, biz kabi bandalariga o‘zining cheksiz mehru marhamatini namoyon qildi. Ushbu oyning fazli shu qadar ulug‘ki, u Allohning huzurida ming oydan afzalroqdir. Shu bilan birga, mehribon va rahmli bo‘lgan Zot bizlarga qiyinchilik, zahmat yetmasligi uchun tonglari saharlik, kechalari iftorlik qilish imkoniyatini berdi.
Rasululloh sollallohu alayhi va sallam shunday dedilar: “Muborak nonushtaga kelinglar! Ya’ni, saharlikka”. Nasoiy rivoyati. Va dedilar: “Sizlarga saharlik nonushtasini qilishingiz vojib bo‘ladi. Chunki u baraka ato etilgan nonushtadir”. Nasoiy va imom Ahmad rivoyati.
Mohi Ramazon - ushbu muborak oyga yetib kelgan ekanmiz, Allohning bizga bergan imkoni aynan mana shudir! Har kechasi g‘animat bo‘lgan ushbu oyda yana bir kecha yashirilganki, bu - Laylatul Qadr kechasidir. Ushbu kecha to‘lig‘icha imkon bo‘lgan muborak oyning ichidagi yana bir imkoniyatdir! Oyning so‘nggi o‘n kunligidagi toq kechalardan biriga yashirilgan bu kecha ham tavbalarimiz qabul bo‘lib, yangi hayot boshlashimiz uchun Yaratganning bizlarga ko‘rsatgan ulkan marhamatidir!
Ushbu oyda Qadr kechasi uchun alohida, oyni risoladagidek so‘ngiga yetkazganimiz uchun alohida mukofot bor. Keling, hozir buning isboti o‘laroq keltirilgan hadis bilan tanishsak.
Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan, u kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:
“Ramazon oyida mening ummatimga mendan avvalgi payg‘ambarlarga berilmagan besh narsa berildi:
Birinchisi: Ramazon oyining avvalgi kechasi Alloh ularga (rahmat) nazari bilan boqadi, kimga Alloh rahmat nazari bilan boqsa uni hecham azoblamaydi.
Ikkinchisi: Ularning og‘izlarining hidi Alloh huzurida miskning hididan ham xushbo‘yroq holda yuradilar.
Uchinchisi: Farishtalar ularning haqlariga tunu-kun istig‘for aytadilar.
To‘rtinchisi: Alloh azza va jalla jannatiga: "Bandalarim uchun tayyorlangin va bezangin. Ulardan tezda dunyo qiyinchiliklari, tashvishlari ketib, mening jannatim va ziyofatimga keladilar", deydi.
Beshinchisi: Agar ramazonning oxirgi kechasi bo‘lsa ularning barchasini Alloh mag‘firat qilib yuboradi, degandilar, (atrofdagilar tomonidan): "Ey Rasululloh, u laylatul-qadr kechasimi? deb aytildi. Shunda u zot: "Yo‘q! Agar ishchilar ishlarini tamomlasalar haqlari to‘liq qilib beriladimi?!" dedilar.
(Demak, bu mukofot, ular ro‘zani to‘liq tutganlari uchun berilgandir, qadr kechasining savobi alohida beriladi, dedilar).
(Nasaiy, Bayhaqiylar rivoyati).
Qarang, qanday imkoniyatlar bizga mushtoq turibdi. Axir, shunday fazilatli oyga yetishgan inson noumid bo‘lishi mumkinmi? Shunday imkoniyat eshigi keng ochilib kirishimizni kutib tursayu, tushkunlikka berilishimiz qay darajada to‘g‘ri, aziz dindoshim? Kechalarni qoim qilib, kunduzlari ro‘za tutib, ertayu kech duoyu iltijolar aylab, tavba qilishga shoshilaylik! Atrofimizdagilarga ham ushbu o‘zimiz xabar topgan xushxabarni yetkazaylik! Shunday xushxabarni Allohdan vahiy orqali qabul qilib olgan va bizlarga yetkazgan Rasululloh sallallohu alayhi vasallamga salavotlar aytib, ergashaylik! Yolg‘iz Alloh uchun ibodat qilib mukofotini ham quyidagi hadisi qudsiyda keltirilganidek, O‘zidan umid qilaylik:
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Odam bolasining hamma amali (savobi) ko‘paytirib berilur. Bir yaxshilikka uning o‘n mislidan to yetti yuz barobarigacha. Alloh azza va jalla: «Magar ro‘za Men uchundir. Uning mukofotini Men berurman. U (Odam bolasi) shahvati va taomini Men uchun tark qilur», dedi», dedilar». (Termiziy rivoyati).
Dindoshim, yo‘liqishimiz aniq bo‘lgan eng qiyin, eng og‘ir, hatto er o‘z xotinidan, ona o‘z bolasidan, aka ukasidan qochadigan Qiyomat kuniga tayyorlanishimiz uchun eng yaxshi fursatda turibmiz. Avvalgi gunohlarimizni olov o‘tinni yo‘q qilganidek, kuydirib ketkazuvchi ushbu muborak oyda iloji boricha ko‘proq istig‘forlar aytib, yolg‘iz Alloh uchun Ramazon ro‘zasini tutib, tavbalarimiz qabul bo‘lishidan umidvor bo‘laylik.
Ilohim, ushbu oydan barcha gunohlarimizdan poklangan holda chiqishlikni, so‘ngra keyingi hayotimizni shunga muvofiq ravishda Allohning buyurganlarini bajarib, qaytarganlaridan qaytib o‘tkazishlikni Alloh jumlamizga nasib aylasin.
Gavhar Nasrulloh
Islom shariatida ijtihod (ya’ni shariat hukmlarini aniqlashda ilm va dalil asosida izlanish olib borish) juda muhim o‘ringa ega. Shariat o‘z samarasini berishi uchun shaxs, oila, jamiyat va ummat hayotida maqsadlariga erisha olishi uchun, u har tomonlama va har darajada ijtihodning amalga oshirilishiga muhtojdir. Bu — yangi masalalarda ijtihod bo‘ladimi, mavjud fikrlardan tanlab olinadigan ijtihodmi, umumiy yoki qisman, yakka tartibda yoki jamoaviy bo‘ladimi — barchasi shariat faoliyatida zarur sanaladi.
Ijtihodning turli ko‘rinishlari mavjud. Ulardan biri — qozilikdagi ijtihod bo‘lib, bu qozilar tomonidan amalga oshiriladi. Ayniqsa, islomda ijtihod faol davrlarda va hukmlar qonun sifatida rasman qayd etilmagan, qozilar majburiy ravishda ularga amal qilishga buyurilmagan davrlarda bu juda keng tarqalgan edi.
Ijtihodning yana bir shakli — qonunlashtirishdir. Ya’ni, fiqh hukmlarini huquqiy moddalar shaklida ifoda etish. Masalan, oila qonunchiligi, fuqarolik qonunchiligi, jinoyat qonunchiligi, ma’muriy va moliyaviy qonunchilik kabi sohalarda. Masalan, Usmonlilar imperiyasining oxirgi davrlarida hanafiy mazhabi asosida tayyorlangan mashhur "Majallatul ahkom" ana shunday qonunlar to‘plamining namunasi bo‘lgan. Bugungi kunda ham shariat hukmlarini yangi ijtihod asosida tartiblash mumkin, bu ijtihod umumiy ham bo‘lishi mumkin, yoki qisman, yangi yoki mavjud fikrlardan tanlangan holda bo‘lishi mumkin.
Bu amaliyot oila qonunchiligida (yoki "shaxsiy holatlar" deb ataluvchi sohada) amalga oshirilgan. Avvalida bu hanafiy mazhabi asosida bo‘lsa-da, keyinchalik to‘rt mazhab doirasiga kengaydi va yanada ilgarilab, islom fiqhining barcha imkoniyatlaridan bahra olishga o‘tildi. Bu yo‘lni Misrda al-Azhar shayxi — shayx Muhammad Mustafo al-Marog‘iy boshlagan, uni ba’zi mazhab mutaassiblari va taqlid tarafdorlari tanqid qilganlar, lekin u shariat dalillari bilan ularga munosib javob qaytargan.
Ijtihodning yana bir ko‘rinishi — fiqhiy tadqiqotdir. Bu islom ulamolari o‘z halqalarida shogirdlari bilan birga bajargan ishlar bo‘lib, masalalarni bayon qilish, savollarga javob berish va buni shariat matnlari, qoidalari va maqsadlari asosida olib borishni o‘z ichiga oladi. Bugungi kunda buni universitetlardagi professorlar yoki ilmiy daraja (magistrlik, doktorlik) ishini yozayotgan talabalar amalga oshirmoqdalar. Ana shunday izlanishlar asosida kitoblar yoziladi.
Ijtihodning yana bir shakli — fetvo berishdir. Fuqaholarga odamlar turli hayotiy masalalarda murojaat qilishadi va muftiy unga javob berishi shart, ayniqsa boshqa muftiy bo‘lmasa yoki u davlat tomonidan tayinlangan bo‘lsa. Muftiyning fatvosi tahqiq va ijtihod asosida bo‘lishi kerak, ya’ni real holatga mos ravishda qaror chiqariladi.
Har bir mazhabda voqealarga mos tushgan fatvolar kitoblari mavjud bo‘lib, ularda barcha fiqh bo‘limlari qamrab olingan. Bu kitoblar mazhab qoidalari asosida tuzilgan va "ahkamun navozil" (yangi masalalarga oid hukmlar) deb ham ataladi.
Ulamolarning so‘zlariga ko‘ra, fatvo zamon, makon, urf-odat va insonlarning ahvoliga qarab o‘zgarishi mumkin. Biz ham bu tadqiqotimizda fatvo beruvchi zamondosh ulamolar uchun ushbu omillarni e’tiborga olishni vojib, deb bildik. Ilg‘or zamon talabiga ko‘ra, oldingi ulamolar ta’riflagan to‘rt omilga yana olti omil qo‘shdik. Ya’ni, hozirgi zamonda fatvoning o‘zgarishiga ta’sir qiluvchi o‘nta omil bor:
1. Makonning o‘zgarishi
2. Zamonning o‘zgarishi
3. Holatlarning o‘zgarishi
4. Urf-odatning o‘zgarishi
5. Ma’lumotlar o‘zgarishi
6. Insonlar ehtiyojining o‘zgarishi
7. Insonlar imkoniyat va iqtidorining o‘zgarishi
8. Ijtimoiy, iqtisodiy va siyosiy sharoitning o‘zgarishi
9. Ommaviy muammolarning yuzaga kelishi
10. Fikr va qarashlar o‘zgarishi
Albatta, Islomda fatvo berish ulkan mas’uliyatdir. Bu vazifani ilmi va taqvosi yetarli bo‘lmagan odamlarga topshirish mumkin emas. Salafi solihlarimiz bu masalada juda qat’iy bo‘lishgan. Fiqhda va fikrda bilimsiz kishi fatvo bermasligi kerak. Imom Shotibiy shunday deydi: fatvo beruvchi kishi ummat ichida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘rnida turadi — odamlarga Allohning shariati hukmlarini bayon qiladi. Imom Ibn al-Qayyim rahimahulloh fatvo beruvchi haqida shunday deydi: u Alloh taolo nomidan hukm chiqaradigan odamdir, xuddi podshoh va amirlar nomidan qaror chiqaradigan vakillar kabi. Shu sabab, u kishi “I’lom al-mo‘aqqiyn ’an Rabb al-’Alamiyn” (Olamlar Robbisi nomidan imzo qo‘yuqchilarni ogohlantirish) deb nomlangan kitobini muftiylar uchun yozgan.
Qur’oni Karimda Alloh taolo ba’zi masalalarda fatvoni O‘zi beradi. Masalan: “Sendan meros haqida so‘raydilar. Ayt: Alloh sizlarga kalala haqida fatvo beradi” (Niso surasi,176-oyat). “Ayollar haqida sendan so‘raydilar. Ayt: Alloh ular haqida fatvo beradi” (Niso surasi,127-oyat).
Qur’onda “So‘raydilar” degan ibora o‘nlab oyatlarda keladi. Alloh taolo unga “Ayt” (Qul) degan javob bilan murojaat qiladi. Masalan: “Sendan may ichimlik va qimor haqida so‘raydilar. Ayt: ularda katta gunoh bor…” (Baqara surasi, 219-oyat) va shunga o‘xshash oyatlar. Bu ham fatvo va fatvo berishning ahamiyati, ulug‘ligi va mas’uliyatini ko‘rsatadi. Allohning O‘zi fatvo bergan bo‘lsa, bu qanday ulug‘ ish!
Hech bir tadqiqotchiga sir emaski, musulmonlar — dunyodagi yagona ummatdirki, shariat hukmlari haqida savol beradi, ibodatlarida va muomalalarida halol-haromni aniqlamoqchi bo‘ladi. Boshqa bironta millatda — hatto kitobiy yoki butparast bo‘lsin — bunday intizom yo‘q. Shu sababli musulmon davlatlarda fatvo muassasalari tashkil etilgan. Shuningdek, ko‘pgina mamlakatlarda “Muftiy” lavozimi joriy etilgan. U ayrim mamlakatlarda diniy va ilmiy eng oliy mansab sanaladi. Misrda esa “Shayx al-Azhar” eng yuqori mansab hisoblanadi.
Shu tufayli, muftiyning shartlari, odoblari va fatvo so‘rovchining ham odoblari haqida kitoblar yozilgan, hozirgi zamonda esa fatvo masalalariga bag‘ishlangan xalqaro anjumanlar o‘tkazilmoqda. Ayniqsa, zamonaviy ommaviy axborot vositalari, televideniyelar paydo bo‘lganidan so‘ng “ijtimoiy tarmoq orqali fatvo beradigan” ba’zi shaxslar ko‘paydi, ular har qanday masalada o‘zini bilimdon qilib ko‘rsatadi. “Bilmayman”, “Bu masala tahqiq talab qiladi”, “Kengash qilishim kerak” demaydi. Holbuki salafi solihlarimizdan biri aytganidek: “Kimki ‘bilmayman’ deyishda xatoga yo‘l qo‘ysa, u halokatga yuz tutgan bo‘ladi”.
Shu maqsadda biz avvalroq «Fatvo: intizom va beqarorlik o‘rtasida» nomli kitobimizni nashr etgan edik. Endi esa ushbu «Fatvoning o‘zgarishiga sabab bo‘luvchi omillar» nomli risolamizni taqdim etyapmiz. Bu orqali fatvo egalarini to‘g‘ri yo‘l — nurli sirotul mustaqim — bilan yurishga yordam berishni, imkoni boricha haq va to‘g‘rilikni izlab topishga undashni, haqiqatni aniqlash uchun harakat qilishni va eng oxirida muftiyning Allohdan tavfiq so‘rab, U zotdan ko‘mak so‘rashini istaymiz. Chunki salafi solihlardan biri shunday degan: “Agar bir masala sen uchun qiyin kelsa, ayt: ‘Ey Ibrohimga ilm o‘rgatgan Zot, menga ham ilm o‘rgat!’”. Alloh taolo shunday deydi: «Kimki Allohga iymon keltirsa, Alloh uning qalbini hidoyat qiladi» (Tag‘obun surasi, 11-oyat), «Kimki Allohga suyansa, bas u to‘g‘ri yo‘lga hidoyat etildi» (Oli Imron surasi, 101-oyat).
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ham bizga bunday duoni o‘rgatganlar: “Ey Jabroil, Mikoil va Isrofilning Parvardigori! Osmonlar va yerning yaratuvchisi! Yashirin va oshkora narsalarning bilguvchisi! Sen bandalaring o‘rtasida kelisha olmayotgan masalalarda hukm chiqarasan. Sening izning bilan menga haq yo‘lni ko‘rsat, chunki Sen istagan kimsani to‘g‘ri yo‘lga hidoyat etasan”.
Yevropa Fatvo va Tadqiqotlar Kengashining Bosh kotibiyati mendan uning madaniy risolalar silsilasiga muqaddima sifatida bir risola yozishimni so‘radi. Men esa mana shu risolani tanladim. Umid qilamanki, bu risola ko‘zlangan maqsadga xizmat qiladi, musulmonlarni umuman, ayniqsa, ozchilikda yashayotgan musulmonlarni fahm va hidoyatga yetaklaydi. Niyatimiz Alloh uchun. Uning O‘zi bizga yetarli va qanday yaxshi vakildir U.
Allohga muhtoj bandasi —
Yusuf al-Qarazoviy
Do‘ha shahri,
Rabi’ us-soniy, 1428 hijriy
May, 2007 milodiy
Homidjon domla Ishmatbekov
tarjimasi