Ramazon oyi fazilatlarga boydir. Uning fazilatlaridan biri oy davomida xufton namozidan keyin taroveh namozi o‘qilishidir. Payg‘ambarimiz (alayhissalom) taroveh namozi xususida bunday deganlar:
“Kim ramazon kechalarida turib, ibodat qilish sunnatligiga ishonib, savob umid etib ibodat qilsa, oldingi gunohlari kechiriladi” (Abu Hurayradan rivoyat qilingan).
“Taroveh” lug‘atda “orom oldirish, dam berish” ma’nolarida kelgan “tarveha” so‘zining ko‘plik shaklidir. Istilohda Ramazon oyida xuftonning sunnati va vitr namozi o‘rtasida o‘qiladigan namozga nisbatan ishlatiladi. Namozning har to‘rt rakatidan so‘ng to‘xtab, dam olingani uchun “taroveh” deb nom berilgan.
Taroveh namozi yigirma rakat bo‘lib, erkak va ayollar uchun sunnati muakkadadir. Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam): “Kim Allohdan savob umid etib, Ramazon namozini (tarovehni) o‘qisa, oldingi gunohlari kechiriladi”, deya marhamat qilganlar (Buxoriy, “Salotut-taroveh”, 1; Muslim, “Musofirin”, 174).
Qur’oni karimni to‘la yod bilmagan kishilarga Fotiha surasidan so‘ng Fil surasidan boshlab kichik suralarni qo‘shib o‘qish tavsiya qilingan (“Zohidiy ”).
Hazrat Umar xalifa bo‘lgach, odamlar tarqoq holda taroveh namozini ado etayotganlarini ko‘rib, bu namozni jamoat bilan o‘qishni yana joriy qildilar. Hazrat Ali ham: “Umar masjidlarimizni tarovehning fayzi ila nurlantirganidek, Alloh ham Umarning qabrini shunday nurlantirsin”, deya duo qilib, bu ishdan mamnun bo‘lganlarini bildirganlar.
Hazrati Umar, Hazrati Usmon va Hazrati Ali davrlaridan boshlab, hozirgi kungacha taroveh namozi yigirma rakat o‘qiladi. Sahobalardan hech kim bunga e’tiroz bildirmagan, ulamolar tarafidan ham shu shaklda o‘qish qabul qilingan.
Ramazon oyida taroveh namozini o‘qish erkak va ayollarga sunnati muakkadadir. Taroveh namozini jamoat bilan o‘qish sunnati kifoyadir.
Taroveh namozi xufton namozining sunnatidan so‘ng vitr namozidan oldin o‘qiladi.
“Taroveh namozini (yo shu vaqtning sunnatini) yuzimni Ka’baning bir tomoniga qilib, xolis Alloh uchun o‘qishni niyat qildim”, deb ko‘nglidan o‘tkaziladi.
Taroveh namozi yigirma rakatdir. Har ikki rakatdan so‘ng salom beriladi.
Har to‘rt rakatdan so‘ng, ya’ni ikki salomdan keyin hamda vitr namozidan oldin to‘rt rakat namoz o‘qish miqdoricha dam olinadi. Dam olishda, istasa, tasbeh yo tahlil aytadi yo jim o‘tiradi. Tasbeh aytish mustahabdir.
Taroveh namozining har ikki rakatining birinchi rakatida imom va qavm sano o‘qiydi. Imom taavvuz va tasmiya aytadi. Ruku va sujud tasbehlari uchtadan aytiladi. Qavma va jalsaga rioya etish sunnatdir.
Barcha namozlarda, jumladan, taroveh namozida ham qiroatni tajvid talablariga muvofiq qilish farzdir. Qiroatda ovoz go‘zalligi emas, uning to‘g‘riligi muhimdir. Shuning uchun qiroatni to‘g‘ri qiluvchi odam imomlikka o‘tkaziladi. Taroveh namozi davomida Qur’oni karimni bir marta xatm qilish sunnatdir. Salaf ulamolarimiz, Laylatul qadr umidida Ramazon oyining yigirma yettinchi kechasi tarovehida xatm qilishni maqbul ko‘rishgan. Buning uchun Qur’oni karim oyatlari 540 rukuga taqsim etilib, mus'haflarga belgi qo‘yilgan.
Barcha namozlardagi kabi taroveh namozida ham jamoatning ko‘pligi afzaldir. Shuning uchun imom taroveh namozida jamoat toqatiga muvofiq miqdorda qiroat qilishi lozim. Mutaaxxir ulamolarimiz jamoat toqatidan kelib chiqib, taroveh namozida bir uzun yo uch qisqa oyat o‘qish mumkinligiga, ya’ni, Asr va Ixlos kabi suralarni o‘qish joizligiga fatvo berishgan.
Bu o‘rinda shuni ta’kidlash lozim: taroveh namozida, jamoatga malol keladi, degan o‘yda namozning sunnatlari aslo tark etilmaydi. Salovot o‘qiladi. Salovatdan keyingi duoni o‘qimaslik joiz.
Ramazon oyi davomida vitr namozi taroveh namozidan so‘ng jamoat bilan o‘qiladi.
“Hidoyat” jurnali materiallari asosida tayyorlandi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bir kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallamga kelib: «Men qiynalgan kishiman», dedi. Ya’ni, och ekanini bildirdi.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam xotinlaridan biriga ovqat so‘rab odam yubordilar. «U zotni haq ila jo‘natgan zotga qasam ichib aytamanki, uyimda suvdan boshqa hech narsa yo‘q!» dedi u.
Xuddi shunday qilib barcha xotinlariga ovqat so‘rab odam jo‘natdilar. Ularning bari yuqoridagidek javob berdi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Bu kecha bu odamni kim mehmon qiladi, Alloh unga rahm qilsin», dedilar. Shunda ansorlardan bir kishi turib: «Yo Allohning Rasuli! Uni men mehmon qilaman», dedi. So‘ngra uni uyiga olib ketdi. Borib xotiniga bunday dedi:
— Bu odam Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning mehmonlari. Unga taom hozirla!
Xotin dedi:
— Bolalarimizning ovqatidan boshqa ovqat yo‘q.
Er dedi:
Bolalaringni uxlatib ovqatni olib kel. Mehmon ovqatga qo‘l uzatganida chiroqni o‘chirib qo‘y. Biz qorong‘ida o‘zimizni ovqat yeyayotgandek ko‘rsatamiz. Ammo yemaymiz. Mehmon shunda ozgina ovqatga to‘yadi.
Ular shunday qilib och uxlashdi. Mehmon to‘ydi. Ertalab ular Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga borishgach, u zot dedilar:
— Alloh taolo sizning ishingizdan ajablandi. Siz haqingizda Qur’on nozil qildi:
«Garchi o‘zlarining hojatlari bo‘lsa ham (boshqalarni) o‘zlaridan ustun ko‘radilar. Kim o‘z nafsining baxilligidan saqlansa, unday kishilar ha, ana o‘shalar najot topguvchilardir» (Hashr surasi, 9-oyat).
Dunyo charxpalakdir. Zamon aylanib turadi. Bugun puling bor. Ertaga yo‘q, ishing orqaga ketadi. Bugun faqirsan, ammo ertaga boyib ketishing mumkin. Faqirlik ayb emas, boylik fazilat emas.
Muhimi qalbdagi narsadir, cho‘ntakdagi emas. Muhimi insonning boylik va faqirlik paytidagi axloqidir.
Tasavvur qilyapsizmi, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hech bir ayollari uyidan ovqat topilmayapti! U kishi Allohning Rasuli bo‘lish bilan birga davlat rahbari ham edilar. Uylarida suvdan boshqa hech vaqo yo‘g‘-a?!
Faqirlikni uqubat, boylikni esa mukofot deb o‘ylashdan ehtiyot bo‘ling. Dunyo bor-yo‘g‘i imtihon, xolos. Imtihon savollari qanchalar qiyin bo‘lmasin, o‘tirib qolmang.
Aqlli inson boshqalarning hojatini chiqarishga harakat qiladi. Ularni qiyin ahvolda qoldirmaydi. Kishilarga ehson qilganingizda ular o‘zini aybdor va nuqsonli sanashmasin!
Bemor kishining faqirligini bilib qolsangiz, u so‘rashidan oldin ahvolidan xabar olishingiz oqilona ishdir. Ba’zilarning iffati so‘rashdan to‘sadi. In’omning eng afzali insonlarning iffatni ehtirom qilib, obro‘larini muhofaza qilib berilgan in’omdir!
Ehson qilishning ham odoblari bor. Bir kishiga hammaning oldida sadaqa yoki ehson bersangiz, uni xijolatga qo‘yasiz, iffatini jarohatlaysiz, ojizligini yuziga solgandek bo‘lasiz... Bunaqa sadaqa-ehson qilgandan ko‘ra, qilmaganing afzaldir!
Yuqorida keltirilgan ansoriyning odobiga boqing. Ovqati ozligi uchun xotiniga chiroqni o‘chirishni buyurdi. Maqsadi mehmonni xijolat qilmaslik edi. Chiroq yonib turganida mehmon ovqatning kamligini ko‘rib, uyalib, ovqat barchaga yetishi uchun ehtimol to‘yib yeya olmasdi.
Kishilardan noqulaylikni ketkazish ham ularni xotirjam qilishdir. Xotirjam qilish esa, ibodatdir!
«Nabaviy tarbiya» kitobi asosida tayyorlandi