Sayt test holatida ishlamoqda!
07 Avgust, 2025   |   13 Safar, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:53
Quyosh
05:24
Peshin
12:34
Asr
17:28
Shom
19:37
Xufton
21:01
Bismillah
07 Avgust, 2025, 13 Safar, 1447

QAYSI JOYDA AZON AYTILSA ALLOH U JOYNI BALOLARDAN ASRAYDI

24.02.2020   3584   4 min.
QAYSI JOYDA AZON AYTILSA ALLOH U JOYNI BALOLARDAN ASRAYDI

       Azon lug‘atda “bildiruv” degan ma’noni anglatadi. Azon Allohning toatiga, ibodatiga, hidoyatiga, Uning Dargohi oliyasiga bir chorlovdir. Azon Alloh sevgisining tanlarga nidosi, qalblarga tajallisidir. Azon dil va vujuddan shaytonni quvish imkoniyatidir. “Azon” – Allohning sig‘inish va ibodat qilishga sazovor yagona Zot ekanini, Muhammad alayhissalomni butun insoniyatga yuborilgan oxirgi haq payg‘ambarliklarini, dinimizning butun dunyoda mislsiz adolat qilish dini ekanini bildirishdir.

 Anas (r.a)dan rivoyat qilinadi, Rasuli Akram sollallohu alayhi vasallam: "Qaysi qishloqda azon aytilsa, Alloh taolo o‘sha qishloqni o‘sha kun o‘zining azobidan omonda qiladi", - dedilar. Hadislarda azon, iqomat va muazzinning fazilatlari bayon qilingandir. Quyida bir necha hadislarni keltirib o‘tamiz:

Hazrat Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi, Rasuli Akram sollallohu alayhi vasallam aytdilarki: "Vaqtiki, namoz uchun azon aytilsa, shayton yel chiqarib azon eshitilmaydigan joygacha qochadi. Azon tugaganda qaytib keladi. Keyin namoz uchun iqomat (takbir) aytilsa, yana qochib ketadi. Takbir tugagach qaytib keladi va insonni diliga vasvasa solib aytadiki: "falon gapni esla, falon narsani yodga ol", - deydi, shunda inson oldin xayoliga ham kelmagan gaplarni esga oladi va necha rakat namoz o‘qiganini ham bilmay qoladi". (Buxoriy va Muslim rivoyati)

Hazrat Jobir roziyallohu anhu aytadilarki: Men  Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni shunday deganlarini eshitdim : "Vaqtiki, shayton namozga chaqiriqni, ya’ni azonni eshitsa, Ravho degan joygacha qochadi". Roviy aytadiki, Ravho Madinadan 36 mil uzoqdadir.

Yuqoridagi ikkita hadisdan shu narsa ma’lum bo‘ladiki, haqiqatda azon va iqomat tavhid va iymonga chaqiriqdir. Bu ikkisi Alloh taologa nihoyatda mahbub va hammadan ziyoda maqbuldir. Alloh taoloning yaxshi bandalari uni eshitib, masjidga boradilar. Lekin la’nati shayton buni eshitishga toqati yetmaydi. Shuning uchun, qachon azon aytilsa, shayton uni eshitib, sherdan qochganday qochadi.

Abu said al-Xudriy roziyallohu ahudan rivoyat qilinadi Rosululloh sollallohu alayhi vasallam; Muazzinni ovozi qayergacha yetib borsa u yerda uni eshitgan jin inson va jonsiz narsalar qiyomat kuni uning haqida  guvohlik beradilar. ". (Buxoriy rivoyati)

Alloh taolo koinotdagi har narsaga o‘zining ma’rifatidan bir hissa bergan. Bunga dalil Isro surasi 44-oyatida "Uning hamdi ila tasbeh aytmagan hech bir narsa yo‘q. Lekin ularning tasbehini anglamassizlar"- deydi. Shuning uchun qachon muazzin azon aytsa va unda Alloh taoloning ulug‘ligi, birligi, islom ta’limotlarini e’lon qilsa, insujindan tashqari boshqa maxluqotlar ham uni eshitib tushunadilar va qiyomat kuni muazzinning haqida hammalari ushbu kalimalarni eshitganlari haqida guvohlik beradilar. Bu guvohlik shubhasiz muazzin uchun  katta fazilatdir.

  Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi Rosululloh sollallohu alayhi vasallam; Qiyomat kuni uch kishi mushkdan bo‘lgan tepalikda bo‘ladi. Biri, Alloh taoloning haqqini ham mavlosining haqqini ham ado qilgan qul. Ikkinchisi bir qavmga imom bo‘lib, (uning pokiza xulqi sababli) qavmi undan rozi bo‘lgan kishi. Uchinchisi kecha kunduz besh vaqt namozga azon aytgan kishi,- dedilar. (Termiziy rivoyati)

 Abdulloh ibn Abbos roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rosululloh sollallohu alayhi vasallam; Kim yetti yilgacha savob umidida azon aytsa,  jahannam o‘tidan ozod deb yozib qo‘yiladi,- dedilar. (Termiziy, Abu Dovud, Ibn Moja rivoyati)

Azon, iqomat va muazzinning fazilatlari juda ko‘p hadislarda bayon qilingan. Azon iymon va islomning eng muhim shioridir. Azonning ma’nosi va tartibiga nazar solsak, u juda balog‘atli tarzda islomga chaqiradi. Muazzin Allohning yo‘liga chaqiruvchidir.  Afsus bugun biz bu haqiqatni tamoman esdan chiqarganmiz. Azon aytishni bir haqir, past narsa deb tushunmoqdamiz. Shuni yestan chiqarmaylikki azonning fazilati juda ko‘p. Qachon azon eshitganimizda qiyomat soati kelganini tasavvur qilib, chin qalbdan his etib Allohdan chin ma’noda qo‘rqsakkina ibodatu duolarimizni qobil qiladi, Alloh yurtimizni tinch osmonimizni hamisha musoffo qilsin.

Manbalar asosida

 

Imom Faxriddin ar-Roziy o‘rta

maxsus islom bilim yurti mudarrisi

Ne’matulloh Qori Aminjon Eshon

Maqolalar
Boshqa maqolalar

«Ishorai sabboba» qanday amal?

04.08.2025   14580   3 min.
«Ishorai sabboba» qanday amal?

Hanafiy mazhabimizda «ishorai sabboba» sunnat amal xisoblanadi. U to‘g‘risida bir necha hadisu shariflar vorid bo‘lib, quyidagi manbalarda u to‘g‘risida va qanday qilinishi borasida to‘xtalib o‘tilgan. Abu Lays Samarqandiy “Navozil”, Kamoliddin Ibnu Humom “Fathul qodir”, Alloma Alouddiyn Kosoniy “Badoi’us Sanoiy”, Ibn Obidiyn “Raddul muxtor”, Abdulhay Laknaviy “Umdatur ri'oya”, “E’lo’us sunan” kabi mo‘tabar manbalarda ham sunnat ekanligi zikr qilingan.  Bu haqida Aliy Qoriy ikkita “Tazyinul ibora tahsinul ishora” va “At-tadhiynu lit tazayyun”, Hofiz Ibn Hajar “Talhisul hobir”, Ibn Obidiyn “Raf’ ul taraddud” nomli bir qator risolalarda ham yozib o‘tganlar.

Imom Termiziy Abu Humayddan rivoyat qiladilar: “O‘ng kaftlarini o‘ng tizzalariga, chap kaftlarini chap tizzalarini ustiga qo‘yib barmoqlari bilan ishora qilar edilar”.

Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiy sallolohu alayhi vasallam namozda, ya’ni tashahhudga o‘tirsalar o‘ng qo‘llarini o‘ng tizzalarini ustiga chap qo‘llarini chap tizzalarini ustiga qo‘yib ko‘rsatkich barmoqlarini ko‘tarib ishora  qilardilar. Chap qo‘llari tizzalarini ustida turar edi”. Ushbu hadisga sahobalar, tobe’inlar amal qilib, tashahhudda ishorani ixtiyor qildilar. Ahmad Nofi’dan rivoyat qiladilar: “Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumo namozda tashahhudga o‘ltirsalar ikki qo‘llarini ikki tizzalariga qo‘yib barmoqlari bilan ishora qilib, ishora qilgan barmoqlariga qarab turar edilar, so‘ng Rasululloh sallalohualayhi vasallam: “Barmoq bilan ishora qilish shaytonga temirdan ham shiddatliroq”, derdilar.

Aliy Qoriy “Tazyinul ibora tahsinul ishora” kitoblarida ushbu hadisni sharhlab aytadilarki, “Barmoq bilan ishora qilish urushda temir qurolni ishlatishdan ham qiyinroqdir, go‘yo tavhidga ishora qilish bilan shayton mo‘min bandani adashtirishi, shirkka olib borishdan bo‘lgan  umidini kesadi”.

Imom Suyutiy “Jome’ul kabir” kitoblarida Uqba ibn Omirdan rivoyat qiladilar: “Kishi namozida ishora qiladigan har bir ishorasiga o‘nta hasanot yoziladi”, dedilar.

Ibn Obidiyn “Raf’ul taraddud” nomli kitoblaridagi «ishorai sabboba» haqida vorid bo‘lgan hadislar, olti sahih kitoblarning hammasida zikr qilingan. U hadislarni hattoki, ma’naviy mutovotir deyish durust bo‘ladi deganlar.

«Ishorai sabboba» qilish borasida sahobalar, ularga ergashgan tobe’inlar ixtilof qilmadilar. Imom Abu Hanifa va u zotning ikki shogirdlari Imom Abu Yusuf va Imom Muhammmad, Imom Molik, Imom Shofeiy, Imom Ahmad ibn Hanbal hamda mutaqaddim ulamolar «ishorai sabboba» sunnat ekanligiga ittifoq qilishgan.

Xulosa qilib aytadigan bo‘lsak, «ishorai sabboba»ni tashahhudga o‘tirganda, duoni o‘qib “Ashhadu anna...” deganda namozxon o‘ng qo‘lni ko‘rsatgich barmog‘ini ko‘taradi, “illalloh” deganda tushiradi. Tashahhud duosini avvalidan qo‘lni qimirlatib turish durust emas. Shuni takidlash lozimki, «ishorai sabboba» rivoyatlaridan bexabar bo‘lib, bu amalni qilmagan namozxonni aslo malomat qilinmaydi.

Namangan shahar "Mulla Bozor Oxund" jome masjidi

imom noibi Anvarxon Akramov

Manba: @Softalimotlar