Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning barcha ishlari biz ummatlari uchun ibratdir. Shu jumladan, ayollariga, ya’ni onalarimizga bo‘lgan munosabatlari ham biz uchun katta ibrat.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: “Sizlarning eng yaxshingiz o‘z oilasiga yaxshi bo‘lganingiz. Men esa sizlarning orangizdagi o‘z oilasiga eng yaxshi kishiman”.
Termiziy, Ahmad va Ibn Moja rivoyati.
Hadis, siyrat kitoblarida u zot sollallohu alayhi vasallamning oilaviy hayotlari batafsil yoritilgan.
Xo‘sh, Nabiy sollallohu alayhi vasallamning onalarimizga munosabatlari, bu boradagi sunnatlari qanday edi?
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam safardan o‘z uyiga kechasi bemahal kirib kelishni man qilganlar. (Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari)
Demak, kishi safardan uyiga qaytadigan bo‘lsa, imkon qadar kunduzi kelishga harakat qilishi, ahlini poylash, ularning xatolarini topish uchun tunda kirib kelishdan tiyilish kerak ekan.
Oisha onamiz roziyallohu anho shunday deganlar:
«Men hoiza paytimda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam chaqirardilar. Birga o‘tirib ovqat yerdim. Menga go‘shtli suyakni uzatar, men undan tishlab qo‘yardim. So‘ng aynan men tishlagan joyimga og‘izlarini qo‘yib, so‘yakning go‘shtidan yer edilar. Suvni ham xuddi shunday qilar, avval menga suvni uzatar, so‘ng idishdan men ichgan joyimga lablarini qo‘yib suv ichar edilar».
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Men va Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bir idishdan g‘usl qilar edik. Qo‘llarimiz unga navbatma‑navbat kirib-chiqar edi. Hatto «Menga ham qoldir», derdilar. «Menga ham qoldiring», der edim».
Buxoriy, Muslim va Nasoiy rivoyat qilishgan.
Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Men Nabiy sollallohu alayhi va sallam ayollari ichida Xadija roziyallohu anhoga — garchi u kishini ko‘rmagan bo‘lsam ham — rashk qilganimchalik birontasiga rashk qilmaganman. Chunki Nabiy sollallohu alayhi va sallam uni ko‘p eslardilar. Agar qo‘y so‘ysalar, uni bo‘laklarga bo‘lar, so‘ng Xadijaning dugonalariga ham jo‘natar edilar.
Bir kuni men Rasululloh sollallohu alayhi va sallamga “Go‘yo dunyoda Xadijadan boshqa ayol yo‘qday!”- degan edim, Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Ha, (dunyoda) Xadijadek ayol bo‘lmagan! U juda ajoyib edi. Undan farzandlarim ham bor»,- dedilar.
Buxoriy rivoyati.
Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
“Rasululloh sollallohu alayhi vasallam agar ahli oilalaridan biron kishi betob bo‘lib qolsa, unga muavvizot (“Ixlos”, “Falaq”, “Nos” suralari)ni o‘qib dam solardilar”.
Imom Muslim rivoyatlari.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam Oisha onamiz roziyallohu anhoning quchoqlarida yonboshlab Qur’on o‘qirdilar.
Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi va sallam, men hayzli paytimda u zot mening qo‘ynimga suyanib olib, Qur’on o‘qirdilar».
Muttafaqun alayh.
Rasululloh sollalohu alayhi vasallam safarga chiqmoqchi bo‘lsalar, ayollaridan birini o‘zlari bilan olib chiqar, kechalari ular bilan u yoq-bu yoqdan gaplashar, ular bilan maslahatlashar edilar.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam (safarga) chiqsalar, ayollari orasida qur’a tashlar edilar...” Buxoriy va Muslim rivoyati.
“Bir kuni safarda Safiyya onamiz roziyallohu anho mingan tuya orqada qolib ketdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam oldilariga kelganlarida Safiya onamiz yig‘lab: “Meni sekin yuradigan ulovga mindiribsiz” dedilar. Nabiy sollallohu alayhi vasallam onamizning ko‘z yoshlarini artib, yupatganlar”. Imom Nasoiy rivoyatlari.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Kim Allohga shukr qilmasa, odamlarga ham tashakkur qilmaydi», dedilar».
Abu Dovud va Termiziy rivoyat qilishgan.
Termiziyning lafzida: «Odamlarga tashakkur qilmagan Allohga shukr qilmaydi», deyilgan.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam ehromdaliklarida farqlaridagi xushbo‘ylikning yaltirayotgani hamon ko‘z o‘ngimda».
Boshqa bir rivoyatda Oisha roziyallohu anho:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallamga o‘zlarida bor eng yaxshi xushbo‘ylikni surtib qo‘yar edim. Hatto soch soqollarida xushbo‘ylikning yaltirashini ko‘rar edim», deganlar. Buxoriy va Muslim rivoyati.
Imom Buxoriy Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qiladi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘zlaridan noxush hid kelishini og‘ir olardilar».
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi va sallam uyga kirganlarida ishni nimadan boshlar edilar?» deb so‘ralganda, u kishi: «Misvokdan», dedilar.
Imom Muslim rivoyatlari.
Alloh taolo hayz borasidagi oyatlarni nozil qilganda, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam odamlarga uylarda o‘z ayoli bilan aralashib yurishni, qo‘shilishdan boshqa barcha narsani qilaverishni amr qildilar. O‘zlari ham onalarimiz hayz ko‘rgan paytlarida ularga e’tiborli bo‘lar, ular shu hollarida Nabiy sollallohu alayhi vasallamning sochlarini tarar, u zot alayhissalom ularning quchoqlarida Qur’on o‘qir, birga taomlanar edilar.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam o‘zlarining ba’zi ayollari huzurida edilar. Mo‘minlarning onalaridan birlari o‘z xodimlaridan bir idishda taom solib yubordilar. Bas, Nabiy sollallohu alayhi vasallam uyida turgan (ayol) xodimning qo‘liga urdi. Idish tushib, ikkiga bo‘lindi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam idishning ikki bo‘lagini bir-biriga qo‘shib jamlab, unga taomni yig‘a boshladilar va «Onangiz rashk qildi», - dedilar.
So‘ngra u zot xizmatchini ham, idishni ham toki u zot uyida turganning huzuridan idish keltirguncha, tutib turdilar. Bas, butun idishni singanga va singan idishni sindirganga berdilar».
Buxoriy rivoyat qilgan.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Kechasi turib, namoz o‘qigan va xotinini uyg‘otgan, agar turmasa, yuziga suv sepgan erga Allohning rahmati bo‘lsin. Kechasi turib, namoz o‘qigan va erini uyg‘otgan, agar turmasa, yuziga suv sepgan xotinga Allohning rahmati bo‘lsin», dedilar».
Ikkisini Abu Dovud, Nasaiy va Ibn Moja rivoyat qilganlar.
Abu Hurayra roziyallohu anhu dedi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam hech qachon biror taomni ayblamasdilar. Agar ishtahalari tortsa, yerdilar. Ko‘ngillari tusamasa, tark qilar edilar».
Buxoriy, Muslim, Abu Dovud rivoyat qilganlar.
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Birodaringning yuziga tabassum qilib qarashing ham sadaqadir”, deb aytganlar.
Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oish, bu Jabroil senga salom yo‘llayapti» dedilar.
«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».
Imom Buxoriy rivoyatlari.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam onamizning ismlarini erkalab, Oish deganlar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “...Sen bir infoq qilsang, hatto ayoling og‘ziga soladigan bir luqma (taom) uchun ham, albatta ajr olasan...”, dedilar.
Imom Buxoriy, imom Muslim, Abu Dovud, Termiziy, Nasoiy, Ibn Moja, imom Ahmad, Ibn Hibbon “Sahih”da rivoyat qilgan.
Urva ibn Zubayr roziyallohu anhumo Oisha onamiz roziyallohu anhodan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ayollariga muomalalari haqida so‘radilar. Oisha onamiz roziyallohu anho “U zot sollallohu alayhi vasallam qaysi ayollarining uyida tursalar, o‘sha kuni namozga o‘sha ayollarini o‘pmasdan chiqmas edilar” deb javob berdilar. Shunda Urva ibn Zubayr roziyallohu anhu hazil tariqasida Oisha onamiz roziyallohu anhoga “Bu siz bo‘lgan bo‘lsangiz kerak-a, xolajon?” desalar, onamiz roziyallohu anho kulib qo‘ygan ekanlar.
Demak, kun davomida eridan besh marta qisqa xabar (o‘pich, erkalash, xizmatiga tashakkur aytish va hokazo) olib turadigan ayol depressiyaga tushmas ekan.
Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam men bilan musobaqalashgan edilar, men u zotdan o‘zib ketdim. Bir muddatdan so‘ng mening go‘shtim og‘irlashganda yana men bilan musobaqalashib, mendan o‘zib ketdilar va «Haligi bilan biru bir», dedilar».
Imom Ahmad va Imom Abu Dovud rivoyatlari.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
“Habashlar nayzalari bilan masjidda o‘yin ko‘rsatishardi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Ey Humayro, ularni tomosha qilishni xohlaysizmi” dedilar. Men: “Ha” dedim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam eshik yonida turdilar, men esa yonlariga keldim-da iyagimni muborak yelkalariga qo‘ydim va yanog‘imni yanoqlariga tekkazdim. Habashlar o‘yin ko‘rsatib: “Abul Qosim juda yaxshidir”,- deyishardi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Yetar endi”, - dedilar. Men: “Yo Rasululloh, shoshmang” dedim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam biroz turdilar. So‘ng yana “Yetar endi”, dedilar. Men yana “Yo Rasululloh, shoshmang”, dedim. Aslida Habashlarni tomosha qilishni xohlamas edim, lekin men ayollarga Rasulullohning men uchun turganliklari va meni qadrlashlari ayollarga yetib borishini xohlardim”.
Humayro — qizil yugurgan oq yuzli ayol deganidir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam onamizni ana shunday so‘z bilan erkalaganlar.
Asvad roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Oisha roziyallohu anhodan: «Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam o‘z ahllari orasida nima qilardilar», deb so‘radim. «Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam o‘z ahllarining xizmatida bo‘lardilar. Agar namoz hozir bo‘lsa, namozga chiqardilar. U zot katta zang kishilardan bo‘lmaganlar. Balki ko‘pincha o‘z ishlarini o‘zlari bajarardilar», dedilar.
Ahmad rohimahullohning «Musnad»larida kelgan rivoyatda Oisha roziyallohu anho: «Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam kiyimlarini o‘zlari tikardilar, kavushlarini yamardilar va sizlar o‘z uyingizda nima qilsangiz, shuni qilardilar», dedilar.
Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
Oisha roziyallohu anhoga: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uylarida nima qilardilar?» deyildi. Oisha roziyallohu anho: «Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam (oddiy) odamlardan biri edilar. Kiyimlarini tozalar, qo‘ylarini sog‘ardilar», dedilar.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam uy ishlarida oilalariga qarashar, shippaklarini o‘zlari tikib, kiyimlarini o‘zlari yamab, qo‘ylarini o‘zlari sog‘ardilar.
Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytganlar: «Agar sizlardan biringiz birodarini yaxshi ko‘rsa, yaxshi ko‘rishini unga bildirib qo‘ysin».
Ahmad va Abu Dovud rivoyatlari.
Hatto, uning uyiga borib, bu haqda aytib, xabardor qilishi sunnatdir.
Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytganlar: «Agar sizlardan biringiz do‘stini yaxshi ko‘rsa, uning uyiga borib, uni Alloh uchun yaxshi ko‘rishini yetkazib qo‘ysin». Ahmad rivoyati.
Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:
«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.
«Oisha», dedilar.
«Erkaklardan-chi?» dedim.
«Uning otasi», dedilar.
«So‘ngra kim?» dedim.
«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».
Termiziy va Buxoriy rivoyatlari.
Yuqorida Nabiy sollallohu alayhi vasallamning oilaviy hayotlaridan 21 ta sunnat bilan tanishdingiz. Hadislarni o‘qir ekanmiz, Nabiy sollallohu alayhi vasallamning naqadar mehribon, muloyim, kamtar, vafodor, qo‘li ochiq, tabassumli, shirin so‘z, ayolning nozikligini his qiluvchi va muhabbatli inson bo‘lganliklarini ko‘ramiz. Biz ham Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning sunnatlariga amal qilib, oilani mustahkamlashga harakat qilishimiz kerak.
Alloh taolo barchamizni O‘zining hidoyatidan ayirmasin va xotimamizni chiroyli qilsin!
Islom.uz va boshqa sayt ma’lumotlari asosida
Nozimjon Hoshimjon tayyorladi
Hijriy 3-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 624 yil sentyabr-oktyabr) – Banu Sulaym qabilasi Madinaga hujum qilish uchun katta qo‘shin to‘playotgani haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga xabar yetib kelgani zahoti (yoki Quraysh karvonini ko‘zlab), u zot 300 jangchidan tashkil topgan lashkar bilan Madinaning janubiy tarafidagi Buhron degan joyga bordilar. Lekin jangsiz keyingi oyda Madinaga qaytib keldilar. Bu yurish tarixga “Buhron g‘azoti” nomi bilan kirgan.
Hijriy 4-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 625 yil sentyabr-oktyabr) – G‘atafon qabilasining Banu Muhorib va Banu Sa’laba urug‘laridan tashkil topgan sahroyi arablar bir joyga yig‘ilishayotgani haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga xabar kelganida, bu toshbag‘ir va to‘pori badaviylarning dillariga qo‘rquv solish maqsadida Najd dashtlari osha ular ustiga tezlik bilan yurish qildilar. Qaroqchilik va bosqinchilikni o‘zlariga kasb qilib olgan bu badaviylar musulmonlarning kelayotgani xabarini eshitib, qo‘rqib, tog‘ning tepasiga chiqib ketishdi. Shunday qilib, musulmonlar bu bosqinchi qabilalarning popuklarini pasaytirib, dillariga qo‘rquv solib qo‘ydi va jumodul avval oyida Madinaga sog‘-omon qaytib kelishdi. Bu yurishga “Najd g‘azoti” deyiladi.
Hijriy 6-yil, rabi’us-soniy oyi (yoki rabi’ul avval oyi / mil. 627 yil iyul-avgust yoki avgust-sentyabr) – Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ukkosha ibn Mihsan roziyallohu anhu boshchiligida 40 nafar sahobani G‘amr suvi atrofida joylashgan Banu Asad qabilasiga yubordilar. Bu yurishga “Ukkosha ibn Mihsan sariyasi” deyiladi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Muhammad ibn Maslama roziyallohu anhu boshchiligida o‘n kishilik sariyani Banu Sa’laba diyoridagi Zulqassa degan joyga yubordilar. U yerga yetib borganlarida dushman ular uchun 100 kishilik pistirma tayyorlab qo‘ygan ekan. Musulmonlar uyquga ketganda pistirmadagilar to‘satdan hamla qilib, ularni o‘ldirib ketishdi, faqat bitta Muhammad ibn Maslama yaralangan holda tirik qoldi. Bu yurishga “Muhammad ibn Maslama sariyasi” deyiladi.
Hijriy 6-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 627 yil avgust-sentyabr) – Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Muhammad ibn Maslama sariyasida o‘ldirilgan sahobalarning qasosini olish uchun Abu Ubayda ibn Jarroh roziyallohu anhu boshchiligida 40 nafar sahobani yana Zulqassaga yubordilar. Ular tunlari piyoda yo‘l yurib, tong payti Banu Sa’laba qabilasiga hujum qildilar. Dushman toqqa qochib chiqib ketdi. Musulmonlar faqat bir kishini qo‘lga oldi va u musulmon bo‘ldi. Bu yurishga “Abu Ubayda ibn Jarroh sariyasi” deyiladi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Zayd ibn Horisa roziyallohu anhu boshchiligida bir sariyani Marruz-Zahrondagi Jamum suvi atrofida joylashgan Banu Sulaym qabilasi ustiga yubordilar. Bu yurishga “Zayd ibn Horisa sariyasi” deyiladi.
Hijriy 9-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 630 yil iyul-avgust) – Rum shohi Qaysar Mu’ta jangidan bir yil ham o‘tmay, musulmonlar yengib bo‘lmas katta qudratga aylanmaslaridan turib, ularni batamom tor-mor qilishga ahd qildi hamda rumliklar, ularga tobe bo‘lgan G‘asson va boshqa arab qabilalari ishtirokida juda katta qo‘shin hozirlab, katta urushga tayyorlana boshladi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bo‘lajak urushga tayyorgarlik qilish maqsadida ayollaridan bir oy davomida iylo qildilar, ya’ni ularga yaqinlashmaslikka qasam ichdilar va ulardan chetlanib, bir hujrani maskan tutdilar.
O‘sha kunlarda munofiqlar o‘z fitna va makr-hiylalariga o‘choq bo‘lishi uchun masjid suratida bir markaz barpo qildilar. U masjidning nomi “Ziror” ya’ni, musulmonlarga zarar yetkazish masjidi edi. So‘ng ular Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan ushbu masjidlarida namoz o‘qib berishlarini so‘rashdi, lekin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam urushga tayyorgarlik qilish bilan band bo‘lganlari uchun u yerda namoz o‘qishni keyinga surdilar.
Hijriy 18-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 639 yil aprel) – hazrati Umar roziyallohu anhu xalifalik davrida Shom mamlakatidagi musulmonlarning ahvolidan xabar olib kelish maqsadida Madinadan sahobalar bilan yo‘lga chiqdilar. Shom chegarasidagi Sarg‘ qishlog‘iga yetganida, Shomda o‘lat tarqagani haqida xabar yetib keldi va Shomga kirmasdan ortlariga qaytishdi. O‘sha o‘lat sababli, Shomda 25-30 ming musulmon vafot etgan. O‘lganlar ichida Abu Ubayda ibn Jarroh, Muoz ibn Jabal, Yazid ibn Abu Sufyon va Suhayl ibn Amr singari mashhur sahobalar ham bor edi. Shunda hazrati Umar roziyallohu anhu Amr ibn Os roziyallohu anhuga maktub yozib, shahar aholisini tog‘li hududlarga ko‘chirishni buyuradi. Chunki o‘lat tog‘ aholisi orasida tarqalmas ekan. Shu sabab, qolgan xalq o‘limdan saqlanib qolgan. Alloh barchalaridan rozi bo‘lsin.
Hijriy 368-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 978 yil noyabr) – sahobalar haqida yozilgan «Al-istiy’ob fi ma’rifatil as'hob» kitobi muallifi Abu Umar ibn Abdul Barr rohimahulloh juma kuni imom minbarda xutba o‘qiyotganida tug‘ildi.
Hijriy 491-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 1098 yil mart) – salb urushlari boshlandi.
Hijriy 1252-yil, 21-rabi’us-soniy (mil. 1836 yil 4 avgust) – mashhur «Raddul muxtor» kitobi muallifi, hanafiy ulamolarining oxirgi muhaqqiqlaridan Ibn Obidin rohimahulloh vafot etgan.
Hijriy 1375-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 1955 yil noyabr-dekabr) – Saudiya davlati o‘z tarixida Masjidul Haromni ilk bor kengaytirish ishlarini boshladi.
Hijriy 1420-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 1999 yil iyul-avgust) – mashhur «Mabohis fi ulumil Qur’on» kitobi muallifi shayx Manno’ Qatton vafot etdi…
Abdul Azim Ziyouddin,
Toshkent Islom instituti katta o‘qituvchisi.