Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bir kuni Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhuga: «Ammo sen, ey Abu Bakr, ummatimdan jannatga birinchi bo‘lib kiradigan kishisan» deganlar. Imom Abu Dovud va Imom Hokim rivoyat qilishgan.
*******
Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhuning da’vatlari bilan Usmon ibn Affon, Talha ibn Ubaydulloh, Zubayr ibn Avvom, Abdurahmon ibn Avf, Abu Ubayda roziyallohu anhum ajma’iyn Islom bilan sharaflanishgan. Bu zotlarning barchalari Asharai mubashshara (Jannatga kirishi haqida xushxabar olgan o‘nta sahobalar)dan hisoblanishadi.
*******
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Umar roziyallohu anhu haqlarida: «Shayton sen yurayotgan ko‘chadan emas, balki boshqa ko‘chadan yuradi» deganlar.
*******
Usmon ibn Affon roziyallohu anhu Payg‘ambar alayhissalomning oldilariga urushda ishlatish uchun kiyimlarining bir chetida ming dinor olib kelib, u Zot alayhissalomning qo‘ynilariga to‘kdilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam u kishi olib kelgan dinorlarni qo‘ldan o‘tkaza turib: «Bugundan keyin Affon o‘g‘liga qilgan amali zarar bermaydi», deb marhamat qildilar. Bu gapni bir necha marta takrorladilar.
*******
Nabiy alayhissalom Haybar g‘azotida Ali roziyallohu anhu haqlarida shunday dedilar: «Ertaga bayroqni bir odamga beraman. Alloh uning qo‘li bilan ushbu diyorni fath etadi. Uning o‘zi Allohni va Rasulini yaxshi ko‘radi. Alloh va Rasuli ham uni yaxshi ko‘radi».
*******
Abdurahmon ibn Avf roziyallohu anhu qullari bilan birga ovqatlanardi. Tanimagan odam u kishini qullari orasidan ajrata olmasdi.
*******
Ibn Umar roziyallohu anhu ro‘za tutib, iftorni miskinlar bilan birga qilardilar. Masjidga borib (Shomni) o‘qib, keyin uylariga bir guruh miskinlar bilan qaytardilar.
*******
So‘zimiz so‘nggida Ibn Javziy rahimahullohning mana bu gaplarini keltirsak: «Salafi solihlar o‘z farzandlariga Abu Bakr roziyallohu anhu va Umar roziyallohu anhuni yaxshi ko‘rishni xuddi Qur’ondan suralar o‘rgatgandek o‘rgatishar edi».
Alloh taolo barcha sahobalardan rozi bo‘lsin! Ularga ergashib yashashimizni nasib etsin, omin!
Nozimjon Hoshimjon
Osmonlaru yerni yaratgan Zotning qarshisiga ma’siyatlar ila chiqa ko‘rmang, g‘azabiga toqatingiz, iqobiga sabringiz va azobiga qudratingiz yetmaydi.
Doktor Abdul Muhsin Ahmad o‘zining bir qarindoshi bilan bo‘lgan voqeani aytib berdi. Voqeaga ko‘ra bir yigit ukasiga doim “Allohga hamd aytgin” desa, ukasi: “Nima uchun Allohga hamd aytishim kerak?” – der, Yaratganga bo‘yin eggisi kelmasdi.
Axir uning bu gapini olamlar Rabbi bo‘lgan Zot eshitib turibdi! Alloh uni ikki oyog‘i bilan yurg‘izib qo‘yibdi, qancha odamlar yura olishmaydi. Necha-necha insonlar ko‘rish ne’matidan mosuvo bo‘lganida, uning ko‘zlari ko‘rib turibdi.
Vaqt o‘tib yigit avtohalokatga uchraydi. Uning a’zolari qattiq shikastlanadi. Operatsiyadan so‘ng doktor Abdul Muhsin Ahmad uni bir umr nogiron bo‘lib qolganligini, tanasining yarmi ishlamasligini, aniqrog‘i, bir o‘limdan qolganligini aytadi.
Alloh buyuk! Uning ne’matlari cheksiz. Biz bandalar doim shukrda bo‘lmog‘imiz lozim. Zero, Alloh taolo aytadi: «...Albatta, Uning ushlashi alamli va shiddatlidir»[1].
Tasavvur qiling, bordi-yu, siz do‘zaxiylardan bo‘lsangiz, u yerdagi azobga chiday olasizmi?! Albatta, yo‘q.
Shunday ekan Allohga tavba qiling! U Zotga xush kelmaydigan ishlardan qayting. Solih amallar ila Rabbingizga yaqinlashing.
Alloh bergan ne’matlarga shukr qiling. Gunoh va ma’siyatning kichikligiga qaramang. Allohning buyukligini nazaringizdan qochirmang.
Alloh buyuk! U Zot sizni kutilmaganda ushlamasidan avval qalbingizni qo‘rquv ila to‘ldiring. Qazoingiz yaqinlashmasidan avval poklaning. O‘lim kelgandagi pushaymondan naf yo‘q va buning uchun imkon berilmas...
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Hud surasi, 102-oyat.