Ba’zan inson hayotida turli xil sinovlarga yo‘liqadi. Masalan: dehqon dehqonchiligidan, tijoratchi tijoratidan va yana boshqa bir inson kasbi ila qiyin ahvolga ro‘baro‘ bo‘lishi, uyi yonib ketishi yoki o‘g‘ri tushib xech vaqosiz qolishi mumkin. Bunday hollarda kishi nima qilishini bilmay, g‘am-g‘ussaga tushib qoladi. Bu Allohning sinovi albatta.
Shunda inson bu holatdan chiqish yo‘llarini izlaydi, harakat qiladi. Biroq, yo‘l topa olmagach, biror-bir yaqin do‘sti, qarindoshi yoki qo‘shnisidan ma’lum muddatga qarz so‘rashga majbur bo‘ladi.
Xo‘p bunday paytda qarz oluvchi va qarz beruvchi nimalarga e’tibor berishi kerak?
Keling avvalo qarz beruvchi haqida bilib olsak!
Qarz beruvchi shuni yaxshi bilsinki, avvalo Alloh taolo unga qarz beradigan darajada dunyo beribdi va agar qarz bersa, qarz berib turish ila bir insonning og‘irini yengil qilishga sababchi qilibdi hamda qarz bergani uchun ulkan ajrlarga ega bo‘lishni nasib qilibdi.
Hadislarni umum qilib aytganda, qarz berib, bir insonning og‘irini yengil qilsa, Alloh taolo qiyomatda uning og‘irini yengil qilishi, qarz berib turuvchiga qarzdor qarzini bergunicha har kuni uchun sadaqa qiluvchining savobi berilishi, qarz berish ila yerdagilarga rahm qilgani uchun unga osmondagilar rahm qilishi, agar qarzni qarzdordan kechib yuborsa, Alloh uning gunohlarini kechib yuborishi kabi bir qancha qarz beruvchiga beriladigan fazllar bor.
Demak, qarz beruvchi ushbu niyatlar ila qarz bersa, unga ulkan ajrlar berilar ekan.
Endi qarz oluvchiga ta’alluqli bo‘lgan masalalarni bilib olsak!
Avvalo inson Alloh taolodan hayotida qarzdor bo‘lib qolishidan panoh so‘ramog‘i lozim. Zotan hadisda aytilinganidek, qarzdor inson qarzini o‘z vaqtida ado qila olmagach ko‘p yolg‘on gapiradi va va’da qilsa xilof qiladi.
Agar inson qarz olishga majbur bo‘lib qolsayu, uni albatta qaytarish niyati bilan olsa, Alloh taolo unga qarzini ado qilishda yordam beradi. Agar maqsadi qaytib bermaslik, chuv tushirish, sindirish va egasini og‘ir ahvolga tushirish bo‘lsa, Alloh taolo uning dunyosiga talofat beradi va uning o‘zini bundan battar holatga tushirib qo‘yadi.
Maqsadi buzuq bo‘lgan qarz oluvchilar shuni bilsinkim, hadislarda agar inson qarzini uzmasdan vafot etsa, uning nomidan ham hech kim qarzni ado qilmasa, u ikki o‘rtada qolishi, hatto shahid odam ham qarzini uzmagan bo‘lsa, uni faqatgina qarzi jannatdan to‘sib turadi, deyiladi.
Alloh taolo barcha qarz beruvilarga bu dunyo va oxiratda ulkan ajrlar bersin. Qarz olganlarga esa, kasblariga baraka bersinu, qarzlarini tezda ado qilishga O‘zi yordamchi bo‘lsin. Qarz berib, qarzdorlarga nisbatan rahm qilib vaqtini yana cho‘zib turganlar yoki kechib yuborganlarga Alloh aoloning o‘zi rahm qilsin.
Manbalar asosida Toshkent Islom instituti o‘qituvchisi Abdurahmanov Yahyo
Sabrsizlik musulmonlar orasida turli ixtiloflar, urush-janjallar kelib chiqishiga sabab bo‘ladi. Alloh Taolo sabr qiluvchilar bilan bo‘ladi. Ularni turli yomonliklardan asraydi. Sabr qilmay, chidamsiz bo‘lganlar esa, ixtilof girdobiga duchor bo‘ladilar.
Oyati karimaning oxirida Alloh taolo: “Va sabr qiling. Albatta, Alloh sabr qiluvchilar bilandir”, deb marhamat qilgan.
Shuningdek, Alloh taolo “Rum” surasi 31-32 oyatlarda mo‘min-musulmonlarga quyidagi xitobni qiladi: “...Va mushriklardan bo‘lmang. Dinlarida tafriqaga tushgan, guruh-guruh bo‘lib olib, har bir jamoa o‘z oldidagi narsadan shod bo‘lganlardan bo‘lmang”.
Demak, dinda tafriqaga tushish mushriklarning ishi bo‘lib tanilgan ekan. Guruh-guruh bo‘lib olib, ixtilof chiqarish, talashib-tortishish ham mushriklarning ishi ekan. Har bir jamoa o‘z oldidagi narsadan shod bo‘lib, boshqalarni past sanashi ham mushriklarning ishi ekan.
Alloh taolo “An’om” surasi 109-oyatda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga xitob qilib: “Dinlarini tafriqa qilib, o‘zlari guruhbozlik qilganlar bilan hech bir aloqang yo‘q. Albatta, ularning ishi Allohning O‘ziga havola. So‘ngra qilgan ishlarining xabarini berur”, degan.
Ushbu oyati karimada Alloh taolo tafriqa va guruhbozlikka olib boradigan nizo hamda ixtiloflarni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning yo‘llaridan boshqa, ul hidoyat yo‘liga teskari yo‘l hisoblamoqda. Alloh taolo bu oyatda tafriqa va guruhbozlik Payg‘ambarimizning ummatlariga munosib emasligini qattiq ta’kidlamoqda.
Alloh taolo “Oli Imron” surasida siz bilan biz musulmonlarga xitob qilib: “O‘zlariga ochiq bayonotlar kelganidan keyin bo‘linib, tafriqaga tushganlarga o‘xshash bo‘lmanglar! Ana o‘shalarga ulug‘ azob bordir”, degan.
Tafriqaga tushib bir-birimiz ila tortishish nizolar urchib, fayzu baraka ko‘tarilishiga sabab bo‘ladi.
Yangiqo‘rg‘on tumani "Sayid bobo Termiziy" jome masjidi
imom-xatibi Abduvali Mahmudxonov
@SOFTALIMOTLAR