بسم الله الرحمن الرحيم
Huquqimiz kafolati
الحَمْدُ للهِ الَّذِي أَمَرَ عِبَادَهُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ، وَنَهَى عَن البَغْيِ وَالظُّلْمِ وَالعُدْوَانِ، وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى نَبِيِّنَا محمد الَّذِي نَشَرَ العَدْلَ وَالأَمَانَ، وَحَفِظَ كَرَامَةَ الإِنْسَانِ، وَعَلَى أَلِهِ وَأَصْحَابِهِ الكِرَامِ، أَمَّا بَعْدُ
Muhtaram azizlar! Ma’lumki, muhtaram Yurtboshimiz bevosita tashabbuslari bilan Qoraqalpog‘iston Respublikasida “Imom Eshon Muxammad” jome masjidi rekonstruksiya qilinib, xalqimiz ixtiyoriga topshirilishi, Xorazm viloyatining Urganch shahridagi “Oxun bobo” masjidini qayta qurilishi, Qashqadaryo viloyatining Qarshi tumanidagi “Abu Muin Nasafiy” majmuasini tubdan yaxshilanishi, Surxondaryo viloyatida Imom Termiziy xalqaro ilmiy-tadqiqot markazi, Samarqand viloyatida Imom Buxoriy xalqaro ilmiy-tadqiqot markazi, Buxoro viloyatida “Mir Arab” Oliy madrasasining ochilishi, Toshkent shahrida O‘zbekistondagi islom sivilizatsiyasi markazini hamda O‘zbekiston xalqaro islom akademiyasini tashkil etilishi, Qur’oni karim musobaqasini yuqori darajada o‘tkazilgani, turli diniy mavzulardagi adabiyotlar yetarli darajada yetkazib berilayotgani, albatta bu – diniy sohada olib borilayotgan islohotlarning amaliy ifodasi hisoblanadi.
Alohida ta’kidlab o‘tish lozimki, so‘ngi yillarda umra ziyorati faqat bahor fasli va Ramazon mavsumida tashkil etilgan bo‘lsa, fuqarolarimizning vijdon erkinligi va diniy e’tiqodga bo‘lgan konstitutsiyaviy huquklarini to‘liq ta’minlash maqsadida joriy yildan umra safarini yil davomida amalga oshirish belgilandi. Hozirgi kunda mazkur topshiriq ijrosi to‘liq ta’minlanib, uch mingga yaqin ziyoratchilarimiz hozirgi kunga qadar umra amallarini bajarib, mamlakatimizga qaytib keldilar.
Ziyoratchilarimiz uchun barcha shart-sharoitlar to‘liq yaratilgan bo‘lib, Madina shahrida besh yulduzli “Pulman Zamzam” mehmonxonasi, Makka shahrida esa to‘rt yulduzli “Abraj al-Kisva” mehmonxonlari hizmat ko‘rsatmoqda.
E’tirof etishimiz lozimki, mazkur islohotlar huquqimiz kafolatlangani va erkinligimiz to‘liq ta’minlanayotganligidan dalolatdir.
Bu yutuqlarimizning barchasi yurtimizda hukm surayotgan tinchlik va xotirjamlik sabablidir. Bunda, albatta, yurtimizda qabul qilingan xalqaro me’yorlarga javob beradigan Bosh Qomusimizning o‘rni beqiyos.
Muxtaram jamoat! Bosh Qomusimizda keltirilgan qonun-qoidalarga bo‘ysunish, jamiyat farovonligi uchun mehnat qilish, uning tinchligi va xavfsizligini saqlashdan bo‘yin tovlamaslik – davlatning jamiyat oldidagi haqlaridan sanaladi. Alloh taolo O‘zining Kalomida shunday marhamat qiladi:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ
ya’ni: “Ey, imon keltirganlar! Allohga itoat etingiz, Payg‘ambarga va o‘zlaringizdan (bo‘lmish) boshliqlarga itoat etingiz! ...” (Niso surasi, 59-oyat).
Ushbu oyatdan Alloh va Uning Rasulining buyruqlariga itoat qilish bilan birga musulmonlar o‘zlaridan bo‘lgan din va davlat boshliqlariga ham itoat qilishning vojibligi ma’lum bo‘ladi. Modomiki rahbar yoki ota-onalar gunoh ishlarga buyurmas ekanlar, ularga itoat etish shar’an vojibdir (Imom Tahoviyning “Aqoid”iga qaralsin).
Asosiy qomusimizning muhim bo‘lgan bandlarida Alloh taolo tomonidan berilgan ulug‘ ne’mat – insonning hayoti daxlsizligi va vijdon erkinligi huquqi haqida ta’kidlanadi. Shuningdek, islom dinida oila va nikohga katta e’tibor qaratilib, jamiyatning ma’naviy holatini yaxshilashning asosiy omili oila deya e’tirof etilgan bo‘lib, qonunimizda ham bu borada oila jamiyatning asosiy bo‘g‘ini ekani, jamiyat va davlat muhofazasida bo‘lish huquqiga ega ekani belgilangan.
Islom dini ko‘rsatmalarida ham insonlarning millati, irqiga qarab ajratish qoralanadi. Bu xususda Alloh taolo qo‘yidagicha marhamat qiladi:
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ
ya’ni: “Ey insonlar! Darhaqiqat, Biz sizlarni bir erkak (Odam) va bir ayol (Xavvo)dan yaratdik hamda bir-birlaringiz bilan tanishishlaringiz uchun sizlarni (turli-tuman) xalqlar va qabila (elat)lar qilib qo‘ydik. Albatta, Alloh nazdida mukarramrog‘ingiz taqvodoringizdir. Albatta, Alloh biluvchi va xabardor zotdir” (Hujurot surasi, 13-oyat).
Jamiyatdagi insonlarning o‘zaro haq-huquq va majburiyatlarni astoydil ado etib, joriy qonun-qoidalarga rioya qilib yashashi ijtimoiy adolat qaror topishida muhim o‘rin tutadi. Har bir shaxs yashash huquqiga ega ekanligi Qur’oni karimning ko‘plab oyatlarida bayon etilgan. Jumladan,
وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ
ya’ni: “Alloh taqiqlagan jonni nohaq qatl qilmang!” (An’om surasi, 151-oyat). Demak, hech kimsa boshqani yashash huquqidan nohaq mahrum etishi mumkin emas. Shuningdek, ta’lim olish, mehnat qilish, davolanish, e’tiqod, mulkka egalik huquqlari ham dinimizda hamma uchun birdek kafolatlangan. Bosh Qomusimizda ham aynan mana shu huquqlar alohida moddalar bilan kafolatlab qo‘yilgan.
Dinimizda, shuningdek, har bir kishi zimmasida o‘zi yashab turgan jamiyat, undagi odamlar va vatani oldida burch, majburiyatlari borligi ham bayon etilgan. Qur’oni karimda aytiladi:
وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ
ya’ni: “Allohga ibodat qiling va Unga hech narsani sherik qilmang! Ota-onalarga esa yaxshilik qiling! Shuningdek, qarindoshlar, yetimlar, miskinlar, qarindosh qo‘shni-yu begona qo‘shni, yoningizdagi xamrohingiz, yo‘lovchi (musofir)ga va qo‘l ostingizdagi (qaram)larga ham (yaxshilik qiling)!...” (Niso surasi, 39-oyat).
O‘zbekistonda millatlararo tinch-totuvlik, turli din vakillari o‘rtasida yaxshi munosabatlar, bag‘rikenglik hukm surayotgan oqilona siyosat – asosiy qonunimiz insonparvarlik, adolat tamoyillari asosida ishlab chiqilganini isbotidir.
Muhtaram jamoat! Mamlakatimiz xalqi murakkab tarixiy jarayonni boshdan kechirdi. Barcha qiyinchilik, jabr-zulm va adolatsizliklarga qaramay, buyuk ajdodlarining munosib avlodlari, jahonga dovrug‘i ketgan mashhur allomalarning qonuniy vorislari ekanini har tomonlama isbotladi. Allohning lutfu karami ila aziz va muqaddas istiqlolga erishdi. Xalqimiz nurli kelajak sari katta ishonch bilan qaramoqda va ulug‘ orzulariga yetmoqda.
Mustaqil ona diyorimizda yashovchi barcha xalqlar tomonidan yakdillik bilan qabul qilingan Asosiy Qonunimizda inson huquqlari, burch va vazifalari kabi vijdon erkinligi ham alohida belgilab qo‘yilgan.
Quyidagi oyatlar insonning qadr-qimmati naqadar yuqori ekanligi, har bir shaxsning haq-huquqlari Alloh tomonidan daxlsiz qilib belgilangani va kafolatlanganini ta’kidlaydi:
لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ ...
ya’ni: “Dinda majburlash yo‘q, to‘g‘ri yo‘l yanglish yo‘ldan ajrim bo‘ldi…” (Baqara surasi, 256-oyat).
Demak, har bir shaxs o‘z vijdoni va e’tiqodidan kelib chiqqan holda biror dinni o‘z ixtiyori bilan tanlashi, bunda hech qanday zo‘ravonlik bo‘lmasligi lozim.
Bu ham Konstitutsiyamizda o‘z aksini topgan: “Hamma uchun vijdon erkinligi kafolatlanadi. Har bir inson xohlagan diniga e’tiqod qilish huquqiga ega. Diniy qarashlarni majburan singdirishga yo‘l qo‘yilmaydi” (31-modda).
Bundan tashqari, islom dini azaldan oila va nikohga katta e’tibor qaratib kelgan. Nasl-nasabni saqlash, jamiyatning ma’naviy holatini yaxshilashning asosiy omili oila deya e’tirof etilgan.
Konstitutsiyaning 63-moddasida ham oilaga alohida to‘xtalib o‘tiladi: “Oila – jamiyatning asosiy bo‘g‘inidir hamda jamiyat va davlat muhofazasida bo‘lish huquqiga ega”.
Shuningdek, shariatimizda ota-onaning farzandi oldida uchta burchi borligi aytiladi. Chiroyli ism qo‘yish, go‘zal xulq-atvorli etib tarbiyalash va voyaga yetgach, agar o‘g‘il bola bo‘lsa, soliha qizga uylantirish, qiz bo‘lsa – imon-e’tiqodli musulmonga turmushga berishdir. Bu borada ham islom dinimizning qarashlariga Asosiy Qomusimiz hamohang.
“Ota-onalar o‘z farzandlarini voyaga yetgunlariga qadar boqish va tarbiyalashga majburdirlar” (64-modda).
Qur’oni karimda shunday deyiladi:
وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ ...
ya’ni: “...Ularni me’yorida oziqlantirish va kiyintirish otaning zimmasidadir...” (Baqara surasi, 233-oyat).
Ana shunday hamohanglik Konstitutsiyaning deyarli barcha moddalarida sezilib turadi. Unda O‘zbekiston hududida yashovchi har bir fuqaroning manfaatlari, huquq va burchlari qonun asosida belgilab qo‘yilgan. Asosiy Qonunimiz O‘zbekiston fuqarosining millati, irqi va dinidan qat’i nazar teng huquqli deb biladi.
Muhtaram jamoat! Xulosa qilib aytganda, kishilik jamiyatida qonunlarning ahamiyati juda ham katta. Darhaqiqat, adolatli qonunlar xalq farovonligi hamda dunyo va oxirat obodligining asosidir. Demak, muqaddas islom dinimiz qonun-qoidalariga rioya qilish bilan birga davlatimiz qonunlarida qayd etilgan insonparvarlik g‘oyalariga ham rioya qilishimiz zarur bo‘ladi.
Ilova: Muhtaram jamoat! Mav’izamiz davomida ba’zi oilaviy munosabatlar haqida suhbatlashamiz.
Ayollarga go‘zal muomala qilish dinimizda buyurilgan amallardandir. Bu haqda Alloh taolo Qur’oni karimda shunday marhamat qilgan:
وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا...
ya’ni: ...Ular (ayollar) bilan totuv turmush kechiringiz. Agar ularni yomon ko‘rsalaringiz, (bilib qo‘yingki) balkim sizlar yomon ko‘rgan narsada Alloh (sizlar uchun) ko‘pgina yaxshilik paydo qilishi mumkin (Niso surasi, 19-oyat).
Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam ahli oilaga go‘zal muomalada bo‘lish kishining imoni komil ekanini namoyon etadigan, insoniyligini ko‘rsatadigan mezon deya uqtirib, shunday deganlar:
أَكْمَلُ الْمُؤْمِنِيْنَ إِيْمَانًا أَحْسَنُهُمْ خُلُقًا، وَخِيَارُكُمْ خِيَارُكُمْ لِنِسَائِهمْ
ya’ni: “Mo‘minlarning imoni komilrog‘i – xulqi go‘zalrog‘idir. Sizlarning yaxshilaringiz – o‘z ayollariga yaxshi bo‘lganlaridir” (Imom Termiziy rivoyati).
Demak, shariatimizning mezoniga ko‘ra, kishi oshna-og‘aynisi, hamkasblari, rahbar-xo‘jayinlari, qarindosh-urug‘i, mahalla-ko‘yi hamda ota-onasi bilan yaxshi munosabatda bo‘lishining o‘zi bilan eng yaxshi inson bo‘la olmas ekan, balki o‘z ahliga yaxshi bo‘lgan kishi odamlarning eng yaxshisi hisoblanar ekan. Haqiqatan ham kishi qo‘l ostidagi, o‘zidan quyi, zaif odamlarga, o‘ziga qaram bo‘lganlarga bo‘lgan munosabat uning haqiqiy axloqini namoyon qiladi. Shuning uchun Rasululloh sallallohu alayhi vasallam o‘z ahli oilasiga yaxshi bo‘lgan kishini “odamlarning eng yaxshisi” demoqdalar.
BMT ma’lumotlariga ko‘ra, o‘tgan yili dunyo bo‘yicha 87 mingga yaqin xotin-qiz o‘ldirilgan. Ulardan 50 ming nafari uydagi zo‘ravonlik qurboni bo‘lgan. Ma’lumotlarga ko‘ra, dunyoda uy zo‘ravonligi soni oshgan. Xususan, 2017 yilda yaqinlari yoki qarindoshlari zo‘ravonligi oqibatida hayotdan ko‘z yumgan ayollar soni 58 foizni tashkil etdi.
Albatta, bu holatlar dinimiz tomonidan qattiq qoralanadi. Lekin, afsuski, mazkur mudhish hodisalar musulmonlar istiqomat qiladigan hududlarda ham kuzatilgan.
Ma’lumki, kishi o‘z nikohidagi ayoliga yaxshi muomalada bo‘lishidan tashqari, uning yemoq-ichmog‘i, kiyim-kechagi va turar-joyi bilan ta’minlashi erlik vazifasidan hisoblanadi. Bu haqda Allox taolo Baqara surasida bunday deydi:
وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ…
ya’ni: “U(ona)larni ma’ruf ila yedirib, kiyintirish otaning zimmasidadir” (Baqara surasi, 233‑oyat).
Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam ayollarning nafaqalariga befarq bo‘lmaslikka undab, ularga berilgan har bir luqmada savob borligini biz ummatlarga bildirganlar:
إِذَا أَنْفَقَ الرَّجُلُ عَلَى أَهْلِهِ نفقَةً يحتَسبُها فَهِي لَهُ صدقَةٌ
(متفقٌ عَلَيهِ)
ya’ni: “Kishi o‘zining ahli ayoliga savob umidida nafaqa qilsa, bu uning uchun sadaqadir” (Muttafaqun alayh).
Afsuski, hozirgi kunda ba’zi erlar o‘z zimmasidagi vazifalarini unutib, o‘z zimmasida bo‘lgan nafaqai ro‘zg‘orga beparvolik qilmoqda. Natijada ayollar turli yo‘llar orqali o‘zining nozik xilqatiga munosib bo‘lmagan kasblar bilan mashg‘ul bo‘lishi, hatto mardikor bozoriga chiqib, pul topish holatlari uchramoqda. Bundanda achinarlisi – ba’zi ayollar chet ellarga borib, qanchadan-qancha mashaqqatlarni boshidan o‘tkazib, dinimiz va o‘zbekchiligimizga to‘g‘ri kelmaydigan yo‘llar bilan pul topishga urinmoqda.
Ochig‘ini aytganda, hozirgi ba’zi odamlar oilaviy tutumda, er-xotin munosabatlarida, muomala va yurish-turishda ota-bobolarimiz tutgan yo‘lga, milliy va diniy qadriyatlarimizga zid bo‘lgan yo‘lni tutmoqdalar. Qayerdagi shariatimiz va milliyligimizga zid bo‘lgan oilaviy munosabatlarni o‘zlariga namuna qilib, turli muammolarga duch kelmoqdalar. Aslida esa musulmon kishi uchun Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning oilaviy munosabatlari va tutgan yo‘llari har taraflama yetarli namunadir! Unda sevgi-muhabbat, mehr-oqibat, axloq-odob, ta’lim-tarbiya va barcha go‘zal xislatlar o‘z ifodasini topgandir.
Alloh taolo xalqimiz hayotini bundan ham farovon aylasin! Yurtimizni turli xildagi samoviy va aroziy ofatu balolardan hifzu himoyasida saqlab, barchamizni O‘zi rozi bo‘ladigan amallar bilan yashab o‘tmog‘imizga muyassar qilsin! Omin!
Muhtaram imom-domla! Ushbu mavzuni yoritishda Imom Nasafiyning “Madorikut-tanzil” va Abu Lays Samarqandiyning “Bahrul-ulum” nomli tafsirlari hamda undan boshqa mo‘tabar manbalarga murojaat qilgan holda atroflicha bayon qilib berishingiz so‘raladi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Sahobai kiromlar iymonu Islom, shariatu tariqat, axloqu odob va shunga o‘xshash barcha kerakli narsalarda har birlari biz uchun muqtado bo‘lgan ajoyib insonlar jamoasidir.
Ushbu mavzuga kirishdan avval «sahoba» va «fazl» so‘zlarining ma’nolarini yaxshilab o‘rganib olishimiz lozim.
«Sahoba» so‘zi «sahiba» o‘zagidan olingan bo‘lib, lug‘atda «suhbatdosh bo‘lmoq» va «sohib bo‘lmoq» degan ma’nolarni anglatadi.
Istilohda esa Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni musulmonlik hollarida ko‘rgan odamga sahoba deyiladi.
Musulmon odam Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni ko‘rsa bo‘ldi, suhbatlashib o‘tirmasa ham sahoba bo‘laveradi.
Ulamolar bu masalada ko‘plab batafsil bayonotlar, turli fikr-mulohazalarni keltirganlar. Lekin mazkur tortishuvlarning barchasining natijasi yuqoridagi ta’rifga borib taqaladi.
«Fazl» so‘zi lug‘atda «ziyoda», «ortiqlik», «ustunlik» degan ma’nolarni anglatadi.
Shundan «Sahobalarning fazli» iborasining ma’nosini tushunib olish mumkin.
Payg‘ambar alayhissalom hazrati Jobir roziyallohu anhuga va «Bay’atir-Rizvon»da ishtirok etgan boshqa sahobiylarga qarata: «Sizlar yer yuzidagi eng yaxshi odamsizlar», deganlar.
Shunga binoan, har bir musulmon mazkur baxtiyor shaxslarni sevishi, hurmatlashi va e’zozlashi lozimdir.
Alloh taolo ularga «yaqin fath»ni mukofot qilib berdi. Hudaybiyadan so‘ng tezda butun dunyoni fath qilish boshlandi. Ikki oydan ko‘p vaqt o‘tmay, birinchi, eng muhim fathlardan biri – Xaybar fathi bo‘ldi. Undan keyin esa navbatdagi fathlar ketma-ket sodir bo‘laverdi.
Musulmonlar Islom jamiyatining asl mag‘zini, javharini tashkil etar edilar. Ular uch qismdan iborat bo‘lib, birinchi qism peshqadam muhojirlar edi.
«Birinchi peshqadam muhojirlar».
Ular Makkai Mukarramada hech kim iymonga kelmagan paytda iymonga kelgan, kofirlarning ozorlariga chidagan, ularning zulmlariga bardosh bergan ulkan sahobiylardir.
Ulamolar: «Ushbu oyatda «oliy maqom egalari» deb sifatlanayotgan muhojirlar Badr urushiga qadar Makkai Mukarramadan Madinai Munavvaraga hijrat qilgan sahobalardir», deydilar. Chunki ular eng qiyin vaqtda iymonga kelib, eng qiyin vaqtda hijrat qilgan shaxslardir. Badr urushida musulmonlar g‘olib kelib, Islom jamiyati yuzaga chiqib, o‘z tayanchiga ega bo‘lganidan keyin hijrat qilish ham oson bo‘lib qolgan.
Ikkinchi qism – «ansoriylar», ya’ni Madina ahllaridan birinchi bo‘lib Islomga kelgan, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga «Aqaba»da bay’at qilgan, din qardoshlarini o‘z yurtlari – Madinaga taklif etgan, makkaliklar hijrat qilib borganlarida o‘zlari yemay, ularga yedirgan, o‘zlari kiymay, ularga kiydirgan, uylarini, molu mulklarini bo‘lib bergan, dinu diyonatlari uchun molu jonlaridan kechishga tayyor turgan madinalik peshqadam musulmonlardir.
Uchinchi qism – «ularga yaxshilik bilan ergashganlar», ya’ni peshqadam muhojir va ansoriylarga yaxshilik bilan ergashganlardir. Ular vasf qilinmish peshqadam muhojir va ansoriylardan keyin, mazkur mashhur voqealardan keyin musulmon bo‘lib, xuddi peshqadam musulmonlar kabi ixlosli, ibodatli va taqvodor kishilar bo‘lganlar. Ularga faqat peshqadamlik, ya’ni eng qiyin damda safda bo‘lmaganliklari yetishmaydi, xolos. Alloh ana shu uch toifadagi musulmonlarning barchasidan «rozi bo‘ldi, ular ham Allohdan rozi bo‘ldilar».
Banda erishishi mumkin bo‘lgan eng yuqori martaba Allohning roziligidir. Zotan, har bir bandaning oliy maqsadi ham mana shu. Bandaning Allohdan roziligi Uning qadariga ishonishi, qazosidan yaxshilik kutishi, ne’matlariga shukr qilishi, balo-ofatlariga sabr qilishidir.
Alloh ulardan rozi ekanligi uchun: «Ularga ostidan anhorlar oqib turgan jannatlarni… tayyorlab qo‘ydi».
Ular mazkur jannatga vaqtinchalikka kirmaslar, balki «ular u (yer)larda abadiy mangu qoluvchi bo‘lgan hollarida».
Alloh taolo ulardan rozi bo‘lmaganida, ularni bunday ikromga sazovor qilmas edi.
«Ana o‘sha ulkan yutuqdir».
Bundan ortiq yutuq bo‘lishi mumkinmi?
Alloh «Hashr» surasida sahobai kiromlarni shunday madh etadi:
«Diyorlaridan va mol-mulklaridan judo qilingan, Allohdan fazl va rozilik umid qiladigan hamda Allohga va Uning Rasuliga yordam beradigan faqir muhojirlargadir. Ana o‘shalar sodiqlardir» (8-oyat).
Muhojirlar aslida makkalik kishilar bo‘lib, dinu iymon yo‘lida ona yurtlarini, mol-mulklarini, qarindosh-urug‘larini tashlab, Madinai Munavvaraga hijrat qilganlar (ko‘chib o‘tganlar). Shu sababli ularning ko‘pchiligi miskin, faqirga aylanganlar.
Ular faqatgina Alloh beradigan fazlni deb, Uning roziligini topamiz, deb bu mashaqqatlarga bo‘yin egdilar. Qiyin ahvolga qaramasdan, Allohning va Rasulining ishiga qo‘llaridan kelgan barcha yordamlarini ayamadilar. Shuning uchun ham Alloh ularni «Iymonlarida sodiq kishilar» deb maqtamoqda.
«Hadis va hayot» kitobining 21-juzidan olindi