Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning muborak ravzalarini ziyorat qilayotgan kishining dimog‘iga juda yoqimli hid urildi. U ziyoratdan chiqib do‘konga bordi va attorga: «Menga muborak ravzada dimog‘imga urilgan atirdan bering», dedi. Sotuvchi hayron bo‘lib, xaridorga qaradi va: «Siz Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamni yaxshi tanimas ekansiz. Dimog‘ingizga urilgan hid biror do‘konda sotiladigan atir hidi emas. U hid Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning qabrlaridan chiqadi. Alloh taolo o‘sha hidni olamlarga rahmat qilib yuborgan Payg‘ambarining muborak badanidan taraladigan qilib qo‘ygan. Hayotlik chog‘larida qaysi ko‘chadan o‘tsalar, o‘sha ko‘chada hidlari qolar, kimning boshini silasalar, o‘sha kishining boshidan ancha vaqtgacha o‘sha ifor taralib turardi. Mana, vafotlariga necha asrlar bo‘lganiga qaramay, o‘sha hid qabrlaridan taralib turibdi» deb javob berdi.
Allohumma solli va sallim va baarik ala Muhammad va ala olihi va as'habihi ajma’iyn.
Nozimjon Iminjonov tayyorladi.
O‘MI matbuot xizmati
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV