Sayt test holatida ishlamoqda!
18 Iyun, 2025   |   22 Zulhijja, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:04
Quyosh
04:49
Peshin
12:29
Asr
17:40
Shom
20:02
Xufton
21:41
Bismillah
18 Iyun, 2025, 22 Zulhijja, 1446

Ramazon hayiti – ko‘ngillar shodligi

14.06.2018   2975   6 min.
Ramazon hayiti – ko‘ngillar shodligi

Ramazon hayiti – katta shodiyona, xursandchilik va ko‘tarinki ruhda o‘tadigan muborak bayram. Chunki ushbu kun tutgan ro‘zalarimiz qabul bo‘ladigan, Allohning rahmati va fazli  mo‘l-ko‘l yog‘iladigan ajoyib palladir. Shu bois hayitda barchamiz xursandchiligimizni, saxovatimizni va yuksak axloqimizni har qachongidan ko‘ra ko‘paytirishimiz zarur. 

Hayit – Alloh taoloning mo‘min bandalariga ziyofat kuni, Qur’oni karimda bunday marhamat etiladi:  “Albatta, mana shu (jannat ne’matlari) ulkan yutuqning o‘zidir. Bas, aynan mana shunday yutuq uchun amal qiluvchilar amal qilsinlar!” (Soffot surasi, 60-61-oyatlar).

Ramazon ro‘zasidan olgan tarbiyamizning yana bir jihati shu bo‘ldiki, bu oy bizlarga bir-birimiz bilan yanada ahil, totuv bo‘lib yashashni, bag‘rikeng bo‘lishni, faqat o‘zimiz uchun emas, o‘zgalar uchun ham kamarbasta, fidoyi bo‘lishni o‘rgatdi.  Chunki   yurtimizda  tinchlik va osoyishtalik bardavom bo‘lishida, Vatanimiz taraqqiyoti va xalqimiz farovonligi  yuksalishida bu insoniy fazilatlarning o‘rni beqiyosdir. 

Ramazon oyini qanday ixlos, g‘ayrat va sabr bilan o‘tkazgan bo‘lsak,   hayit bayramini ham o‘shanday fayzli qilib  o‘tkazishimiz  kerak bo‘ladi. Hayitdan maqsad, ko‘ngillarga xushnudlik, nafslarga sevinch, jismga rohat bag‘ishlash, do‘stlar, yaqinlar o‘rtasida muhabbat, qarindoshlar, qardoshlar orasida mehr rishtalarini yangilash, kishilarni bir-birlariga  yordam va saxovat ko‘rsatishga chorlashdir. 

Hayit munosabati bilan qo‘ni-qo‘shnilarga taom ulashib, ularni ziyorat qilinsa, qavmu qarindoshlarning holidan xabar olinsa, xursandchiliklar yanada ziyoda bo‘ladi.  

Hayit bayramida xursandchilik qilayotgan musulmon shariatda man qilingan ishlardan tiyilish lozim. Chunki bu kunda qilingan xayrli ishlarning savobi ulug‘ bo‘lganidek, noshar’iy ishlarning ham gunohi kattadir. Go‘yo "hayitda ruxsat" degandek turli noshar’iy o‘yin-kulgularga mashg‘ul bo‘lish yoki aksincha shariat bayram qilib belgilagan kunni azaga aylantirish yaramaydi. Zero hayit kuni ham musulmon kishining boshqa kunlari singari yaxshilik va xayr-baraka kuni bo‘lishi, gunoh va ma’siyatlar sodir etadigan kun bo‘lmasligi kerak. 

Hayit bayramida yosh bolalarni xursand qilishga, bu kunning boshqa kunlardan farqli musulmonlarning bayrami ekanini anglatishga ham alohida e’tibor qaratish lozim. Bunda ularga hayitlik sovg‘alar ulashish, istiroxat bog‘lariga yoki o‘yingohlarga olib borib o‘ynatib kelish maqsadga muvofiq. Shuningdek, hayit bayramining shodliklaridan ehtiyojmand oilalarning farzandlarini ham bahramand qilishga urinish komil musulmonlik belgilaridan biridir. Zero har bir voqea yosh bolaning ongida toshga o‘yilgan naqsh kabi saqlanadi. Bir tanishimiz bunday hikoya qiladi: "Yetmishinchi yillarning boshi... Komfirqa odamlari hayit namozini masjidda o‘qitmaydi. Namozga to‘plangan jamoa nima qilarini bilmay qoladi. Shunda dadam: "Yuringlar, hayit namozini o‘qiydigan joy bor", deydilar. Odamlar dadamga ergashishdi. 

...Endigina ko‘cha eshik oldini supurib bo‘lgan onam dadamning erta qaytganidan ajablandi. Dadam shoshilib, qibla tomonga sholcha to‘shadi. Bir zumda hovli odamga to‘ldi. Birov qo‘ynidan joynamoz oldi, birov belbog‘ini yechib yerga soldi. Namoz o‘qildi. Kishilar duo qilib tarqalishdi. Dadam odamlarni kuzatgach, bizga hayitlik berdilar. 

Bu voqeadan so‘ng onam ancha vaqtgacha dadamdan xavotirga tushib, sal kech qolsalar, ilhaq bo‘lib, bizni xabar olishga jo‘natardilar. Bu xavotirlarining sababini keyinroq tushundim..." 

Alhamdulillah, hozir juma va hayit kunlari emin-erkin ibodat qilib, yaqinlariga hayitliklar ulashayotgan yurtdoshlarimizni ko‘rib, ko‘nglimiz quvnaydi. 

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va hazrat Umar roziyallohu anhu hayit kuni birga ketishayotgan edi. Madina ko‘chalarida o‘ynab yurgan bolalar Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan hayitlik so‘rashdi. U zot sollallohu alayhi vasallam: 

– Ey Umar, meni bu bolalardan sotib olmaysizmi? – dedilar.

Hazrat Umar roziyallohu anhu yugurib ketdilar va bolalarga go‘sht, bir oz xurmo va mevalar keltirib berdilar. Mamnun bo‘lgan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning muborak yuzlariga tabassum yoyildi. ("Tarixul Anbiyo"). 

Odatda bayramlarda jamiyat axloqi, istak va mayllari, urf-odatlari har qachongidan aniqroq bo‘rtib ko‘rinadi. Shu bois Ramazon oyi davomida bo‘lgani kabi hayit arafasida ham mehr-muhabbat, saxovat, o‘zaro yordam berish,  hojatmandlar holidan xabar olish, keksalarni qadrlash va hurmatlarini joyiga qo‘yish, ota-onalarga har qachongidan ko‘ra e’tibor ko‘rsatish, insonlar o‘rtasida mehr-oqibatni yanada kuchaytirish talab etiladi.

Shuning uchun ham Yaratganga shukronalar aytib, buyuk farz amali Ramazon oyi ro‘zasidan so‘ng Allohning tavfiqi bilan diyorimizga kirib kelgan muborak Ramazon hayiti  barchamizga  shodlik va hurramlik ayyomiga aylansin, deymiz! Bu kun shodu xurramlik ayyomi, qutlug‘ bayram ekan, uning shukrini ado etish, ushbu muborak kunda hammamizga ardoqli ota-onalarimiz, qavmu qarindoshlarimiz, ulug‘larimiz ziyoratiga borib, ularning duolarini olish, betob, ehtiyojmand kishilar holidan xabardor bo‘lish, yordamga muhtoj kishilar kishilarga qo‘ldan kelganicha xayr-saxovat ko‘rsatish, bir-birlarimizni hayit bilan muborakbod etish, eski gina-kuduratlarniunutib, silai rahmni va insoniy munosabatlarni tiklab olish va shu tariqa Alloh taoloning rahmat va mag‘firatiga    sazovor bo‘lish har bir musulmonning bayram kunlaridagi eng savobli amallari sanaladi. Bu kunlarni azaga, xafagarchilikka aylantirmaslik kerak. O‘tganlarimizni eslash, ularning ruhlarini shod etib duoyi xayrlar qilishimiz yaxshi amal, lekin bular hayit bayrami shukuhiga ta’sir qilmasligi lozim. 

Alloh taolo Ramazon hayitini barchalarimizga muborak qilsin! Bayramning sharofatidan mustaqil Vatanimiz ravnaqi, xalqimizning ahil-inoqligi, birdamligi, hamjihatligi yanada mustahkam bo‘lishini va ikki dunyo saodatini nasib aylasin! Alloh taolo barchamizni imonda, Islomda sobitqadam qilsin, yurtimiz tinchligi, osmonimiz musaffoligini bardavom, xalqimizni yanada farovon bo‘lishini nasibu ro‘zi aylasin. 

Odiljon NARZULLAYEV,

Yangiyo‘l tumani “Jome’” jome masjidi imom-xatibi

 

Ramazon
Boshqa maqolalar

Yetti yuz dirham keltiradigan bir dirham

02.06.2025   7138   3 min.
Yetti yuz dirham keltiradigan bir dirham

Alloh taolo bizga bir sadaqamizni yetti yuz barobar ko‘paytirib berishini va’da qildi. Shunday ekan, nega endi muhtojlarga ehson qilishga ikkilanamiz?!

Rivoyatlarda kelishicha, Muhallabiy degan bir vazir o‘tgan bo‘lib, avvalboshda kambag‘al bo‘lgan ekan. Dunyo matohlaridan biror narsasi bo‘lmagan ham ekan. Shu holida u safar qiladi. Borgan joyida ham yeyishga biror narsa topa olmaydi. Go‘sht yeyishni qattiq ishtaha qilsa-da, go‘shtga yetgulik pul topa olmaydi va:

Ayo, xarid qilsam o‘lim sotilurmu,
Bul maiyshat xayrsiz bo‘ldi manga,
Vooh, bu hayotdin o‘lim totli bo‘lurmu,
Bu xushsiz hayotdin kelib mani xalos etsa…

U kishining hamsafari bo‘lib, ismi Abu Abdulloh So‘fiy edi. U baytni eshitib, bir dirhamga go‘sht sotib olib, pishirib Muhallabiyning qo‘liga tutqazadi. Keyin esa ular o‘z yo‘nalishlari bo‘yicha ajralib ketishadi.

Kunlar o‘tib Muhallabiy Bag‘dodda vazir darajasiga ko‘tariladi. Bu yoqda Abu Abdulloh So‘fiyning sharoiti og‘irlashib, qiynalib qoladi. U vazirning huzuriga boradi va bir parcha qog‘oz berib, uni soqchidan kirgizib yuboradi. Qog‘ozda quyidagilar yozilgan edi:

Ayo vaziringga yetkaz, unga jonimni fido ayladim,
Yigit hech zamon gapin yoddan chiqarmas.
Yodingdamu yo‘qchilikdan qiynalib aytgan gaping,
“Ayo, xarid qilsam o‘lim sotilurmu” deganing…

Vazir Muhallabiy xatni o‘qigach, o‘tgan kunlari yodiga tushib, go‘sht yegisi kelganida go‘sht olib pishirib bergan hamsafarini eslaydi. Ko‘zlari yoshga to‘lib, Allohning ne’matlari ichida yayrab yashayotganini, qanday qilib bu martabalarga erishib, xalifaning vaziri bo‘lib qolgani haqida tafakkur qiladi. Keyin esa: “Bu xatni yozgan kishiga yetti yuz dirham berib yuboringlar”, deb buyuradi va xat ostiga javob tariqasida mana bu oyatni yozib qo‘yadi:

«Alloh yo‘lida mollarini ehson qiluvchi kishilarning (savobining) misoli xuddi har bir boshog‘ida yuztadan doni bo‘lgan yettita boshoqni undirib chiqargan bir dona donga o‘xshaydi...»[1] (ya’ni, qilingan bir yaxshilik yetti yuz barobar bo‘lib qaytishiga ishora qilinmoqda).

Bu orqali vazir hamsafariga “Menga bir dirham evaziga olib bergan go‘shting haqqini Alloh taolo yetmish barobar ko‘paytirib berdi”, demoqchi edi.

Shoir aytadi:

Yaxshilik o‘gurganning mukofoti yo‘qolmagay hech,
Xoliqu xalq orasindagi sunnat zoil o‘lmagay hech.

Hech bir kishidan minnatdorchilik kutmang!

Hakimlardan biri aytadi: “Kim qilgan yaxshiligi uchun minnatdorchilik, rahmat kutsa, shubhasiz, u oxirat savobini dunyoda olishga shoshilibdi”.

Yaxshilik qilish maqtovga arzirli xarajatdir

Amr ibn Os roziyallohu anhu aytadi: “Har narsada isrof bor, illoki husni xulqni qo‘lga kiritishda, yaxshilik qilishda, odamgarchilikni yuzaga chiqarishda isrof yo‘q”.

Bir hakim zotning gapini doimo yodingizda tuting: “Yaxshilik qiluvchi kishi hech chohga tushmaydi. Mabodo tushgan taqdirda ham, bir tirgak topadi”.


Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.


[1]  Baqara surasi, 261-oyat.