Ramazon hayiti – katta shodiyona, xursandchilik va ko‘tarinki ruhda o‘tadigan muborak bayram. Chunki ushbu kun tutgan ro‘zalarimiz qabul bo‘ladigan, Allohning rahmati va fazli mo‘l-ko‘l yog‘iladigan ajoyib palladir. Shu bois hayitda barchamiz xursandchiligimizni, saxovatimizni va yuksak axloqimizni har qachongidan ko‘ra ko‘paytirishimiz zarur.
Hayit – Alloh taoloning mo‘min bandalariga ziyofat kuni, Qur’oni karimda bunday marhamat etiladi: “Albatta, mana shu (jannat ne’matlari) ulkan yutuqning o‘zidir. Bas, aynan mana shunday yutuq uchun amal qiluvchilar amal qilsinlar!” (Soffot surasi, 60-61-oyatlar).
Ramazon ro‘zasidan olgan tarbiyamizning yana bir jihati shu bo‘ldiki, bu oy bizlarga bir-birimiz bilan yanada ahil, totuv bo‘lib yashashni, bag‘rikeng bo‘lishni, faqat o‘zimiz uchun emas, o‘zgalar uchun ham kamarbasta, fidoyi bo‘lishni o‘rgatdi. Chunki yurtimizda tinchlik va osoyishtalik bardavom bo‘lishida, Vatanimiz taraqqiyoti va xalqimiz farovonligi yuksalishida bu insoniy fazilatlarning o‘rni beqiyosdir.
Ramazon oyini qanday ixlos, g‘ayrat va sabr bilan o‘tkazgan bo‘lsak, hayit bayramini ham o‘shanday fayzli qilib o‘tkazishimiz kerak bo‘ladi. Hayitdan maqsad, ko‘ngillarga xushnudlik, nafslarga sevinch, jismga rohat bag‘ishlash, do‘stlar, yaqinlar o‘rtasida muhabbat, qarindoshlar, qardoshlar orasida mehr rishtalarini yangilash, kishilarni bir-birlariga yordam va saxovat ko‘rsatishga chorlashdir.
Hayit munosabati bilan qo‘ni-qo‘shnilarga taom ulashib, ularni ziyorat qilinsa, qavmu qarindoshlarning holidan xabar olinsa, xursandchiliklar yanada ziyoda bo‘ladi.
Hayit bayramida xursandchilik qilayotgan musulmon shariatda man qilingan ishlardan tiyilish lozim. Chunki bu kunda qilingan xayrli ishlarning savobi ulug‘ bo‘lganidek, noshar’iy ishlarning ham gunohi kattadir. Go‘yo "hayitda ruxsat" degandek turli noshar’iy o‘yin-kulgularga mashg‘ul bo‘lish yoki aksincha shariat bayram qilib belgilagan kunni azaga aylantirish yaramaydi. Zero hayit kuni ham musulmon kishining boshqa kunlari singari yaxshilik va xayr-baraka kuni bo‘lishi, gunoh va ma’siyatlar sodir etadigan kun bo‘lmasligi kerak.
Hayit bayramida yosh bolalarni xursand qilishga, bu kunning boshqa kunlardan farqli musulmonlarning bayrami ekanini anglatishga ham alohida e’tibor qaratish lozim. Bunda ularga hayitlik sovg‘alar ulashish, istiroxat bog‘lariga yoki o‘yingohlarga olib borib o‘ynatib kelish maqsadga muvofiq. Shuningdek, hayit bayramining shodliklaridan ehtiyojmand oilalarning farzandlarini ham bahramand qilishga urinish komil musulmonlik belgilaridan biridir. Zero har bir voqea yosh bolaning ongida toshga o‘yilgan naqsh kabi saqlanadi. Bir tanishimiz bunday hikoya qiladi: "Yetmishinchi yillarning boshi... Komfirqa odamlari hayit namozini masjidda o‘qitmaydi. Namozga to‘plangan jamoa nima qilarini bilmay qoladi. Shunda dadam: "Yuringlar, hayit namozini o‘qiydigan joy bor", deydilar. Odamlar dadamga ergashishdi.
...Endigina ko‘cha eshik oldini supurib bo‘lgan onam dadamning erta qaytganidan ajablandi. Dadam shoshilib, qibla tomonga sholcha to‘shadi. Bir zumda hovli odamga to‘ldi. Birov qo‘ynidan joynamoz oldi, birov belbog‘ini yechib yerga soldi. Namoz o‘qildi. Kishilar duo qilib tarqalishdi. Dadam odamlarni kuzatgach, bizga hayitlik berdilar.
Bu voqeadan so‘ng onam ancha vaqtgacha dadamdan xavotirga tushib, sal kech qolsalar, ilhaq bo‘lib, bizni xabar olishga jo‘natardilar. Bu xavotirlarining sababini keyinroq tushundim..."
Alhamdulillah, hozir juma va hayit kunlari emin-erkin ibodat qilib, yaqinlariga hayitliklar ulashayotgan yurtdoshlarimizni ko‘rib, ko‘nglimiz quvnaydi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va hazrat Umar roziyallohu anhu hayit kuni birga ketishayotgan edi. Madina ko‘chalarida o‘ynab yurgan bolalar Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan hayitlik so‘rashdi. U zot sollallohu alayhi vasallam:
– Ey Umar, meni bu bolalardan sotib olmaysizmi? – dedilar.
Hazrat Umar roziyallohu anhu yugurib ketdilar va bolalarga go‘sht, bir oz xurmo va mevalar keltirib berdilar. Mamnun bo‘lgan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning muborak yuzlariga tabassum yoyildi. ("Tarixul Anbiyo").
Odatda bayramlarda jamiyat axloqi, istak va mayllari, urf-odatlari har qachongidan aniqroq bo‘rtib ko‘rinadi. Shu bois Ramazon oyi davomida bo‘lgani kabi hayit arafasida ham mehr-muhabbat, saxovat, o‘zaro yordam berish, hojatmandlar holidan xabar olish, keksalarni qadrlash va hurmatlarini joyiga qo‘yish, ota-onalarga har qachongidan ko‘ra e’tibor ko‘rsatish, insonlar o‘rtasida mehr-oqibatni yanada kuchaytirish talab etiladi.
Shuning uchun ham Yaratganga shukronalar aytib, buyuk farz amali Ramazon oyi ro‘zasidan so‘ng Allohning tavfiqi bilan diyorimizga kirib kelgan muborak Ramazon hayiti barchamizga shodlik va hurramlik ayyomiga aylansin, deymiz! Bu kun shodu xurramlik ayyomi, qutlug‘ bayram ekan, uning shukrini ado etish, ushbu muborak kunda hammamizga ardoqli ota-onalarimiz, qavmu qarindoshlarimiz, ulug‘larimiz ziyoratiga borib, ularning duolarini olish, betob, ehtiyojmand kishilar holidan xabardor bo‘lish, yordamga muhtoj kishilar kishilarga qo‘ldan kelganicha xayr-saxovat ko‘rsatish, bir-birlarimizni hayit bilan muborakbod etish, eski gina-kuduratlarniunutib, silai rahmni va insoniy munosabatlarni tiklab olish va shu tariqa Alloh taoloning rahmat va mag‘firatiga sazovor bo‘lish har bir musulmonning bayram kunlaridagi eng savobli amallari sanaladi. Bu kunlarni azaga, xafagarchilikka aylantirmaslik kerak. O‘tganlarimizni eslash, ularning ruhlarini shod etib duoyi xayrlar qilishimiz yaxshi amal, lekin bular hayit bayrami shukuhiga ta’sir qilmasligi lozim.
Alloh taolo Ramazon hayitini barchalarimizga muborak qilsin! Bayramning sharofatidan mustaqil Vatanimiz ravnaqi, xalqimizning ahil-inoqligi, birdamligi, hamjihatligi yanada mustahkam bo‘lishini va ikki dunyo saodatini nasib aylasin! Alloh taolo barchamizni imonda, Islomda sobitqadam qilsin, yurtimiz tinchligi, osmonimiz musaffoligini bardavom, xalqimizni yanada farovon bo‘lishini nasibu ro‘zi aylasin.
Odiljon NARZULLAYEV,
Yangiyo‘l tumani “Jome’” jome masjidi imom-xatibi
Musulmon mamlakatda istiqomat qilayotgan boshqa din vakili o‘sha yurtda yashayotgan musulmon aholi bilan bir xil huquq va erkinliklarga ega bo‘ladi.
Musulmon davlati eng avvalo boshqa din vakillari mamlakat ichida va tashqarisida tinch hayot kechirishlari uchun ularni ichki hujum va tashqi jabr-zulumdan muhofaza etmoqligi shart.
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “(Aybsiz) zimmiyni o‘ldirgan kishi jannatning hidini hidlamas. Jannatning hidi esa qirq yillik masofadan ham kelib turadi[1]”.
Ushbu hadisda kofir bo‘lsa ham, inson joni Islom nazdida qanchalik qadr-qiymatga ega ekani ko‘rinib turibdi.
Hadisi sharifda “g‘ayridinni o‘ldirish”ning oqibati qandoq bo‘lishi ajoyib o‘xshatish ila vasf qilingan. Mazkur jinoyatni qilgan odam jannatning hidini ham hidlamaydi.
Jannatga kirish, undagi xushbo‘y mushku anbarlardan hidlab, lazzat olish u yoqda tursin, jannatning umumiy hidini ham hidlay olmaydi. Yaqiniga yo‘lay olmaslik qay darajada bo‘ladi? Bundoq jinoyat qilgan odam jannatdan qirq yillik yo‘l yurish masofasidan ham uzoqroqda bo‘ladi. Chunki jannatning hidi qirq yillik masofadan kelib turadi.
Bas, shundoq ekan, har bir mo‘min musulmon o‘zi bilan tinch-totuvlikda yashamoqchi bo‘lgan har bir g‘ayridinning hurmatini joyiga qo‘yishi, unga zinhor yomonlik qilmasligi zarur.
Ushbu hadisni Anvar Shoh Kashmiriy o‘zining “Fayz al-Boriy” kitobida sharhlab, quyidagilarni keltirib o‘tadilar: “Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning yuqorida keltirib o‘tilgan hadislarining eng asosiy mazmuni shundan iboratki, musulmonni o‘ldirish – ulkan gunoh, bu jirkanch ishni sodir etish kufrga olib borishligi va do‘zahda abadiy azob bo‘lishligi yaxshi ma’lum. Huddi shuningdek boshqa din vakilini o‘ldirish ham yuqoridagi kabi ulkan azoblarga sabab bo‘ladi”[2].
“The Fatwa on Terrorism and Suicide Bombings” kitobidan
Davron NURMUHAMMAD tarjimasi