TUT (Morus) — tutdoshlar oilasiga mansub daraxtlar turkumi; mevali daraxt; O‘zbekistonda 5 turi o‘stiriladi. Oq tut (M. alba) va qora tut (M. migra) mevasi iste’mol qilinadi.
Sershox tut (M. multicaulis), kagayama tut (M. Kagayame) va ipak qurti tuti (M. bonabycis) turlaridan, asosan, ipak kurti boqishda foydalaniladi. Tut tez o‘sadi, qurg‘oqchilik va sovuqqa chidamli. Shox-shabbasi zich, keng yumaloq, oval va piramida shaklida. Bo‘yi 15— 18, ba’zilariniki 20—25 m, yo‘g‘onligi 1,5 m gacha. Katta yoshdagi baland tanali tut daraxtlaridan 20—40 kg gacha barg, 50—60 kg meva hosili olinadi. Tutning egri-bugri (ilono‘t) va pastga qarab o‘sadigan (majnun tut) xillari ham bor. Daraxti 300, ayrimlari 500 yil yashaydi.
Oq tut (Balxi tut) va shotut mevasi shirin, shifobaxsh, har xil vi-taminlarga boy. O‘zbekistonda tut qadimdan ekib ko‘paytiriladi. Yangiligida iste’mol qilinadi, shinni, murabbo, mayiz, tayyorlanadi. Bargi tut ipak qurti boqishda ishlatiladi. Tut ikki uyli o‘simlik. Gullari bir jinsli. Tut urug‘idan, qalamchasidan, payvand va parxish qilib ko‘paytiriladi. (“O‘zME”dan).
Yer yuzida tarqalgan navlari. Dunyo mamlakatlarining asosan Sharqiy va Janubiy-Sharqiy Osiyo mintaqalarida, Hindistonda, Afrikaning va Shimoliy Amerikaning mo‘tadil va subtropik mintaqalarida tut daraxtining 20 turi mavjud. Tutning ko‘p navlari Xitoyda o‘sadi. Oq tutning vatani Xitoy, shotutning vatani Eron va Afg‘oniston hisoblanadi.
Tut barglari ipak qurti uchun kerakli ozuqa bo‘lgani bois, har doim qimmatli o‘simliklar qatoriga kiritilgan. Bundan tashqari, qadimdan tut daraxtidan musiqa cholg‘u asboblari, yozuv qog‘ozi ishlab chiqariladi. Tut po‘stlog‘idan tayyorlangan beshiklarga qurt tushmaydi, onalarimiz farzandlarimiz o‘zidan ko‘paysin deya, mevali daraxt — bolani tutdan yasalgan beshiklarga belashadi. Bu mevali daraxtning, asosan, ikki xil turi iste’molga yaroqli hisoblanadi. Bu oq tut va shotut. Shotutni qora tut deb ham atashadi.
Tut to‘liq yetilgan, sershira, yangi uzilgan holda yoki quritilgan (tut mayizi) holida iste’mol qilinadi. Yana tutdan turli xildagi pishiriqlar, murabbo va marmeladlar, qiyom, shinni tayyorlanadi.
TARKIBI. Tut mevasi sersuv, uning tarkibida 82,9-86,2 % gacha suv bor. Bundan tashqari, u sershira meva — 10,9-12,7 % gacha qand miqdori mavjud. Tutni quritib, iste’mol qilinsa, shirasi yanada ko‘payadi. Tut mayizida qand miqdori 73,29-83,71 % ini tashkil etadi. Bundan tashqari, tut V, S, E, K, RR vitaminlariga boy. Shunga ko‘ra, uni kasallikdan zaiflashib qolgan, tez-tez shamollaydigan kishilarga iste’mol qilib turishlari tavsiya etiladi.
Mineral moddalardan esa kaliy, natriy, rux, selen, mis, fosfor, kalsiy, magniy, temirga boy, urug‘i 24-33 foizgacha yog‘ va boshqa oshlovchi moddalar saqlaydi.Tarkibida ko‘p miqdorda fosfor saqlagani bois, tut aqliy faoliyat bilan shug‘ullanadigan kishilar uchun koni foyda sanaladi. Homilador ayollar uchun ham tut mevasi homilaning yaxshi rivojlanishi uchun kerakli darmondorilar manbai hisoblanadi.
Tut mevasi immun tizimni kuchaytirib, organizmni yuqumli kasalliklarga qarshi himoya tizimini mustahkamlaydi, teriga barvaqt ajin tushishidan saqlaydi, ko‘rish qobiliyatini oshirib, ko‘z to‘rpardasining zararlanishi kabi kasalliklardan asraydi.
Tut bargi va tanasining po‘stlog‘i ham turli biologik faol moddalarga boy. Bargi tarkibida flavonoidlar, vitaminlar, karotin, efir moyi, organik kislotalar, daraxt po‘stlog‘ida esa bo‘yoqli va oshlovchi moddalar, turli xildagi kislotalar mavjudligi aniqlangan.
Xalq tabobatida tut qadimdan turli kasalliklarni davolashda qo‘llanilib kelinadi.
Tut shirasi qonni tozalash, qonni ko‘paytirish maqsadida ham keng qo‘llangan. Bargining qaynatmasi esa angina va boshqa shamollash kasalliklarida isitmani tushiruvchi, chanqoqni qoldiruvchi vosita sifatida qo‘llanilgan.
Buyuk vatandoshimiz Abu Ali ibn Sino tutdan shifobaxsh vosita sifatida foydalangan.
Shifobaxsh xususiyati agar tut, tok va qora anjirning barglarini yomg‘ir suvida qaynatib ishlatilsa, sochni qoraytiradi. Oq tut bargi tomoq og‘rig‘i, yangi uzilgan barg shirasi tish og‘rig‘iga, tut mevasi va uning shirasi og‘iz va tomoqdagi shishlarga davo bo‘ladi. Tuzlab quritilgan tut esa ichburug‘ kasalligini davolaydi. Buyrak, yurak-qon tomir kasalliklarini davolashda esa tut mevasi tanani ortiqcha suyuqlikdan tozalovchi, peshob haydovchi vositadir.
Tutni ovqatlanishdan oldin iste’mol qilish lozim, shunda oshqozonga uning zarari tegmaydi.
Tut mevasini quritib, undan damlama, kompot tayyorlab ichilsa, darmonsizlikni davolaydi, ozishga yordam beradi, organizmni tozalaydi.
Qishda tut daraxtining kurtagini olib, tozalab, damlamasini yurakni quvvatlash uchun ichib yuriladi. Tut daraxti gullari o‘simlik yog‘i bilan aralashtirilib, qorong‘i joyda tindirilsa, teridagi mayda husnbuzar, dog‘lar va sepkilni davolash uchun ajoyib krem hosil bo‘ladi. Tanadagi eski yara va shikastlangan joylarni davolashda tut bargi va shoxchasini maydalab, o‘simlik yog‘i bilan aralashtirib surtilsa, yaralar tez bitadi, terida o‘rni qolmaydi. Tutning oziqaviy qiymati – 70 kkal.
Yangi tut (yoki konservalangan) mevasi sharbati ko‘krak qafasining simillab og‘rishi va nafas olish qiyinlashib harsillashda yordam beradi. Muolaja maqsadida tut sharbati uch hafta davomida ichiladi. Taajjubki, shu qisqa muddatda yurak faoliyati to‘liq tiklanib, sog‘ayadi.
Yangi olingan tut sharbati tutning barcha foydali shifobaxsh xossalariga ega bo‘ladi. U nafas yo‘llari, tonzillit va anginani davolashda faol vosita, surunkali yo‘tal, pnevmoniya va bronxitni davolashda ham ijobiy natija beradi. Aqliy mehnat bilan mashg‘ul kishilarga uning foydasi katta, chunki tarkibidagi fosfor aqliy faoliyatni yaxshilaydi.
Tut daraxti po‘stlog‘ining inson sog‘lig‘i uchun foydasi. Po‘stlog‘idan qaynatma, damlama va malham tayyorlanadi. Malham bilan yiringli jarohatlarni, terining kuygan va jarohatlangan qismini, dermatitni, ekzema va psoriazni davolash mumkin.
Malhamni tayyorlash uchun ikki qoshiq maydalangan daraxt po‘stlog‘ini 100 g qizdirib, sovutilgan pista yog‘i bilan aralashtiriladi va muzlatgichda uch kun davomida tindirib, olib yana qaytadan aralashtiriladi. Shunday qilib malham dori tayyor bo‘ladi.
Bu malham bilan terining kasal joylariga kuniga to‘rt mahal surtiladi. Uni husnbuzardan xoli bo‘lish uchun ham ishlatiladi: yuzga va yelka terisiga har cho‘milib chiqqandan so‘ng surtiladi.
Odatda tut mevasini yangi uzib olinganida iste’mol qilinadi, lekin undan shuningdek, kompot, murabbo, kisel, sirop, pishiriqlar ichiga solib, pishirib iste’mol qilinadi. Tutni yashash joyiga yaqin joyda pishib yetilgan mevasi iste’mol qilinadi. Uni uzoq masofaga transport vositasida olib borish yaramaydi, yetib borgunicha aynib qoladi.
Tut mayizi kuchli terlatuvchi faollikka ega, shuning uchun undan shamollaganda undan choy tayyorlab ichish tavsiya etiladi. Organizmni umumiy mustahkamlash uchun turli taomlarga tut daraxti quritilgan barglaridan kuniga bir choy qoshiq qo‘shib iste’mol qilinadi.
Shu maqsadda yana uning yosh novdalaridan damlama tayyorlab ichiladi. Buning uchun 5 ta uncha katta bo‘lmagan novdasi ustidan 500 ml suv quyilib, 10 daqiqa qaynatiladi, so‘ng 2 soat davomida tindiriladi. So‘ngra damlamadan bir oy davomida kuniga 3 mahal 50 ml dan ichiladi.
Og‘iz bo‘shlig‘i xastaliklarida stomatitda, parodontozda, yara va tomoq kasalliklarida shotut mevasi damlamasi bilan g‘arg‘ara qilish yaxshi natija beradi. Bunday damlama tayyorlash uchun 2 qoshiq ezib maydalangan shotut mevasi ustidan 200 g qaynoq suv quyish yo‘li bilan tayyorlanadi.
Tut daraxti ildizi foydalari. Qon bosimini va qon aylanish tizimini me’yoriga keltirish uchun daraxt ildizi qaynatmasidan ichish tavsiya etiladi, uni tayyorlash quyidagicha bo‘ladi:
1. 50 g ildizi maydalanib, ustidan 1 litr qaynoq suv quyiladi.
2. Bir soat o‘tkazib, 15 daqiqa past olovga qo‘yiladi.
3. Sovutib, dokadan o‘tkazib olinadi.
4. Kuniga uch mahal stakanning uchdan bir qismi miqdorida ichiladi (yana shiraliroq bo‘lishi uchun biroz asal qo‘shish mumkin).
Homilador ayollar uchun ham tut mevasi homilaning yaxshi rivojlanishi uchun kerakli darmondorilar manbai hisoblanadi.
Tut mevasi immun tizimni kuchaytirib, organizmni yuqumli kasalliklarga qarshi himoya tizimini mustahkamlaydi, teriga barvaqt ajin tushishidan saqlaydi, ko‘rish qobiliyatini oshirib, ko‘z to‘rpardasining zararlanishi kabi kasalliklardan asraydi.
Xalq tabobatida tut qadimdan turli kasalliklarni davolashda qo‘llanilib kelinadi.
Yangi yig‘ilgan tut mevasi yoki uning shirasi bilan xalq tabobatida og‘iz yarasini samarali davolashgan. Buning uchun mevani qaynatib, og‘iz bo‘shlig‘i chayilgan. Tut shirasi qonni tozalash, qonni ko‘paytirish maqsadida ham keng qo‘llangan. Bargining qaynatmasi esa angina va boshqa shamollash kasalliklarida isitmani tushiruvchi, chanqoqni qoldiruvchi vosita sifatida qo‘llanilgan.
Tut daraxti po‘stlog‘i mayda tuyilib, kunjut yog‘i bilan aralashtirilib, turli xildagi og‘ir yaralar davolaniladi. Daraxt po‘stlog‘ining qaynatmasida esa shamollash va o‘pka kasalliklarida balg‘am ko‘chiruvchi vosita sifatida qo‘llaniladi.
Ildizining po‘stlog‘idan tayyorlangan qaynatma esa quruq, surunkali yo‘tal, bronxit, bronxial astma (nafas qisishi), qon bosimining ko‘tarilishi kasalliklarini davolashda qo‘l keladi. Negaki tut daraxtining ildizi va po‘stlog‘ida qon tomirlarini tozalovchi, qon aylanishini me’yoriga keltiruvchi maxsus moddalar mavjud. Bundan tashqari, ildizining qaynatmasi gijjani haydashda ham eng oson davo hisoblanadi. Chilonjiyda bilan tut mevasidan tayyorlangan qaynatma esa bo‘g‘ma (difteriya), qizilcha (skarlatina) kabi kasalliklarga davo bo‘ladi.
Abu Ali ibn Sino ham tutdan shifobaxsh vosita sifatida foydalangan. Shirin tut issiq, nordon shotut esa sovuqlikdir. Tutning shirasida, ayniqsa, uning mis idishga solib qaynatilganida, burishtirish xususiyati kuchayadi. Shu bilan birga u kuchli va yomon xiltlarning a’zolarga oqishini to‘xtatadi. Bu, ayniqsa, xom tutga xos bo‘ladi.
Tut, tok va qora anjirning barglarini yomg‘ir suvida qaynatib ishlatilsa, sochni qoraytiradi. Oq tut bargi tomoq og‘rig‘i, yangi uzilgan barg shirasi tish og‘rig‘iga, tut mevasi va uning shirasi og‘iz va tomoqdagi shishlarga davo bo‘ladi. Tuzlab quritilgan tut esa ichburug‘ kasalligini davolaydi. Buyrak, yurak-qon tomir kasalliklarini davolashda esa tut mevasi tanani ortiqcha suyuqlikdan tozalovchi, peshob haydovchi vositadir. Tut mevasining barcha turlarini ovqalanishdan oldin iste’mol qilish kerak, shunday qilinsa, undan me’da va ichak tizimiga zarar yetkazilmaydi.
Tut mevasini quritib, undan damlama, kompot tayyorlab ichilsa, darmonsizlikni davolaydi, ozishga yordam beradi, organizmni tozalaydi.
Qishda tut daraxtining kurtagini olib, tozalab, damlamasini yurakni quvvatlash uchun ichib yuriladi. Tut daraxti gullari o‘simlik yog‘i bilan aralashtirilib, qorong‘i joyda tindirilsa, teridagi mayda husnbuzar, dog‘lar va sepkilni davolash uchun ajoyib krem hosil bo‘ladi. Tanadagi eski yara va shikastlangan joylarni davolashda tut bargi va shoxchasini maydalab, o‘simlik yog‘i bilan aralashtirib surtilsa, yaralar tez bitadi, terida o‘rni qolmaydi.
Ikkala xil tutning ham o‘ziga xos afzal tomonlari bor. Shotut oq tutga qaraganda nordonroq bo‘ladi. Ammo quvvat jihatidan undan aslo qolishmaydi. Qon bosimining ko‘tarilishi, kamqonlik, ruhiy tushkunlik kabi kasalliklarni shotut yordamida davolash mumkin.
Shotut organizmdagi gormonal buzilishni to‘g‘rilab, ayollarning yallig‘lanish kasalliklarini davolashda qo‘l keladi. Shunga ko‘ra, u asal bilan aralashtirib yeyilsa, immunitetni ko‘taradi. Oq tut tarkibida tabiiy antibiotik — resveratol topilgan. Bu esa uning ko‘pgina surunkali kasalliklarni davolashga yordam berishini bildiradi. Ayollarda kuzatiladigan klimaks holatida ko‘p terlash, qizish kabi noxush alomatlarni yo‘qotishda, yurak sohasidagi og‘riqlarda ko‘proq shotut yeyish buyuriladi.
An’anaviy tibbiyotda oq tut mevasidan kamqonlik, oshqozon-ichak xastaliklari, gastrit kasalliklarini davolashda foydalaniladi. Bargi va yangi ochilgan kurtagi organizmda moddalar almashinuvi buzilganida yaxshi yordam beradi. Oq tut mevasidan olingan shinni dorishunoslik sohasida xapdori tayyorlashda foydalaniladi.
Oq tut mevasi kaliyga juda boy. Shunga ko‘ra, uni ateroskleroz, taxikardiya, yurak porogi kasalliklarida tavsiya etishadi. Atigi uch haftalik tutli parhez yordamida bemor nafas qisishi, ko‘krak qafasidagi siquvchi og‘riqdan xalos bo‘lib, yurakning ish qobiliyati tiklanadi.
Tut mevasining shifobaxshligi olib borilgan ilmiy tadqiqotlar natijasida ham isbotlangan. Tadqiqotlar davomida oq tut mevasi yordamida yurak mushagining qisqarish quvvatining susayishi (miokardiodistrofiya) ni davolashda yaxshi natijalarga erishilgan. Tut yordamida bemorlarda nafas qisishi va yurak og‘rishi kamaygan, yurak urishi maromiga kelgan hamda ortiqcha suyuqlik yig‘ilishi natijasida paydo bo‘lgan shishlar ham yo‘qolgan.
Tut yordamida davolanish
Revmatizmni davolash. Tut bargi va shoxlari yaxshilab yuvilib, mayda qilib chopiladi. Katta idishga solib, ichiga shoxlar yuzasini ko‘mgunicha suv quyiladi va gaz pechida 2 soat damlanadi. Idishdagi qaynatmani tog‘orachaga quyib, oyoqlar uchun vanna qabul qilinadi. Issiq barglarni og‘riyotgan joylarga yopishtirib, usti toza mato va jun ro‘molda issiq o‘raladi. Muolaja yotishdan oldin bajariladi. 4-5 martalik davo kursidan keyin oyoqlardagi og‘riqlar kamayadi.
Qand miqdori oshganida, tut bargidan olib, yaxshilab yuviladi, maydalab, 2 osh qoshig‘iga 1 piyola qaynoq suv quyiladi va bir kecha termosda dam yediriladi. So‘ng kun davomida choy o‘rniga 1-2 qultumdan ichiladi. Davolanish kursi 10 kun.
Ko‘z kasalliklarida. Bir hovuch quritilgan tut bargiga 1 piyola qaynoq suv quyib, suv bug‘ida 10 daqiqa qaynatiladi. Sovitib, qovoqlar terisi artilsa, ko‘zning yallig‘lanishi, ko‘zga govmichcha chiqishida yordam qiladi. Damlamada bint bo‘lagini namlab, ko‘zlarga kompress qilib, 20 daqiqa yotilsa, ko‘z oldining xiralashuvi kasalligiga davo bo‘ladi.
Shamollash va titroq tutganida. Bargi va shoxlarining damlamasi kuniga 3-4 mahal bir piyoladan ichiga ozgina yalpiz qo‘shib ichiladi. Bu damlama malina choydan ham yaxshiroq shifo beradi.
Bo‘qoqni davolashda. Oq tut qalqonsimon bez kasalliklarida koni foyda. Buning uchun har kuni ertalab soat 9 larda 3 donagacha tut mevasini iste’mol qilish kerak. Sababi bu vaqtda qalqonsimon bez juda faol bo‘lib, darmondorilar ta’sirida o‘zidan yanada ko‘proq yod ishlab chiqaradi.
Tut iste’mol qilish mumkin bo‘lmagan holatlar
Ichak xastaliklari bilan og‘riydigan, ichketarga moyil kishilar, qandli diabet, qon bosimi xastaligi bor kishilar me’yoridan ortiq tut iste’mol qilishlari tavsiya etilmaydi. Organizmga zarar yetkazib qo‘ymaslik uchun pishib yetilgan tut ich ketishini, pishib yetilmagan xom mevasi qabziyatni keltirib chiqarishi mumkinligini yoddan chiqarmaslik lozim.
Tutning yangi terilgan mevasini iste’mol qilgach, sovuq suv ichish mumkin emas, bu qorin dam bo‘lishiga, ichak-oshqozon faoliyati buzilishiga olib kelishi mumkin. Uning shirin navlari mevasini qandli diabeti va qon bosimi bor kishilarga iste’mol qilish tavsiya etilmaydi. Shuningdek, tutdan allergiyasi bor kishilarga ham uni qilish tavsiya etilmaydi.
Jaloliddin Nuriddinov tayyorladi
Kibr, o‘zini boshqalardan yuqori deb hisoblash, ulardan ustun qo‘yish, o‘zini boshqalarga nisbatan yuksak ko‘rish va ularga nisbatan mag‘rurlik qilishdir. Bu, ko‘pincha odamlarning boshqa kishilarni pastga urish, ular bilan adolatli munosabatda bo‘lmaslik va o‘zini juda katta ko‘rsatish kabi xulq-atvorlarni o‘z ichiga oladi.
Saodat kaliti hushyorlik va fahmu farosatdadir. Badbaxtlik manbasi kibr va g‘aflatdadir.
Banda uchun Alloh taoloning ne’matlari ichida iymon va ma’rifatdan ulug‘i yo‘qdir. Unga erishish uchun bag‘rikenglik va qalb ko‘zi o‘tkirligidan boshqa vasila yo‘qdir.
Kufr va ma’siyatdan kattaroq balo va ofat yo‘qdir. Mazkur ikki narsaga chaqirishda qalb ko‘rligi va jaholat zulmatidan boshqa narsa yo‘qdir.
Ziyrak kishilar Alloh taolo ularni hidoyatini iroda qilgan va qalblarini Islomga keng qilib qo‘yganlardir.
Mutakabbirlar Alloh taolo ularni zalolatini iroda qilgan va qalblarini xuddi osmonga chiqayotgandagi kabi tor va tang qilib qo‘yganlardir. Mutakabbir o‘z hidoyatiga kafil bo‘lishi uchun qalb ko‘zi ochilmagan kishidir.
Alloh taolo: “Mo‘minlardan ixtiyoriy ehson qiluvchilarini va zo‘rg‘a topib-tutuvchilarini istehzo ila masxaralaydiganlarni Alloh “masxara” qiladi va ular uchun alamli azob (bor)dir” (Tavba surasi, 79-oyat), deb aytgan.
Yana: “Ey mo‘minlar! (Sizlardan) biror millat (boshqa) bir millatni masxara qilmasin! Ehtimolki, (masxara qilingan millat) ulardan yaxshiroq bo‘lsa. Yana (sizlardan) ayollar ham (boshqa) ayollarni (masxara qilmasin)! Ehtimolki, (masxara qilingan ayollar) ulardan yaxshiroq bo‘lsa. O‘zlaringizni (bir-birlaringizni) laqablar bilan atamangiz!” (Hujurot surasi, 11-oyat);
“(Kishilar ortidan) g‘iybat qiluvchi, (oldida) masxara qiluvchi har bir kimsaning holiga voy!” (Humaza surasi, 1-oyat).
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Bir-birlaringizga hasad qilmanglar va savdoda soxtalik bilan kelishib, narxlarni oshirmanglar. Bir-birlaringizga g‘azab qilmanglar hamda orqa o‘girib, munosabatlarni buzmanglar. Ba’zilaringiz ayrimlaringiz savdosi ustiga savdo qilmasin. Allohning bandalari, birodar bo‘linglar. Musulmon musulmonning birodaridir. Unga zulm ham qilmaydi, xo‘rlamaydi ham, past ham sanamaydi. Taqvo bu yerda”, deb, uch bora qalblariga ishora qildilar. “Musulmon birodarini past sanagan kishi yomon ekaniga dalolat qiladi. Har bir musulmonning boshqa musulmonga qoni, moli va obro‘sini (suiiste’mol) qilishi haromdir”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Imom Navaviy rahimahulloh: “Tadabbur qilgan kishiga bundan-da foydasi ko‘p, manfaati ulug‘ va yaxshiroq hadis bo‘lmasa kerak”, dedilar.
Ibn Mas’ud roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Qalbida zarra miqdoricha kibri bor kishi jannatga kirmaydi”, dedilar. Shunda bir kishi: "Yo Rasululloh, kishi chiroyli kiyim va chiroyli poyabzal kiyadi (bu ham kibr bo‘ladimi?)" deganida, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Albatta, Alloh chiroylidir. Chiroylini yaxshi ko‘radi. Kibr esa haqni buzish va kishilarga past nazar bilan qarash”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Biz «yuz o‘girma» deb tarjima qilgan ma’no oyatda «tuso’’ir» deb kelgan. Bu ma’no, aslida, tuyada uchraydigan bir kasallikka nisbatan ishlatilar ekan. O‘sha kasallikka mubtalo bo‘lgan tuya doimo boshini pastdan-yuqoriga harakatlantirib, yonboshga siltab turar ekan. Mutakabbirlik bilan burnini jiyirib, yuzini odamlardan o‘giradigan kishilar ana o‘sha kasal tuyaga o‘xshatilmoqda.
«Odamlardan takabbur-la yuz o‘girma».
Ha, musulmon kishi uchun odamlarni kamsitish, ularni past sanash juda yomon illat. Hatto yurish-turishda ham kibru havodan, takabburlikdan saqlanish kerak.
«…va yer yuzida kibr-havo ila yurma».
Bu juda yomon narsa. Boshqalarga kibr og‘ir botadi. Eng muhimi: «Albatta, Alloh, xech bir mutakabbir va maqtanchoqni sevmas».
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhudan naql qilingan rivoyatda: «Kimning qalbida zarracha mutakabbirlik bo‘lsa, Alloh uni do‘zaxga yuztuban tashlaydi», deyilgan.
Shuningdek, ibn Abu Laylo rivoyat qilgan xadisda: «Kim kiyimini ko‘z-ko‘z qilib, maqtanchoqlik ila sudrab yursa, Alloh taolo unga nazar solmaydi», deyilgan.
Rasulullloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Ilm o‘rganing, ilm uchun sakinat va viqorni ham o‘rganing. Va sizlarga ilm o‘rgatayotganlarga tavoze’ bilan o‘zingizni past tuting!” (Imom Tabaroniy “al-Avsat”da rivoyat qilgan).
Muallimga kibr qilish, uni mensimaslik tuban xulq hamda nifoq alomatlaridan hisoblanadi. Imom Tabaroniy “Al-Kabir”da rivoyat qilgan hadisi sharifda bunday deyiladi: “Uch toifa inson borki, ularni faqat munofiqgina xorlaydi: Islomda mo‘ysafid bo‘lgan qariya, ilm sohibi va odil rahbar”.
Ustoz va muallimga o‘zni past tutib, hokisor bo‘lish najot eshigi, ilm tahsil qilishning asosiy omillaridan biri hisoblanadi. Dinimiz shunga buyuradi, shunga o‘rgatadi. Bu ustozlarning shogirdlari ustidagi haqlaridandir.
Imom Navaviy rahimahulloh aytadilar: “O‘quvchi muallimiga itoatkor va royish bo‘lishi, uning so‘ziga quloq solib, o‘z ishlarida u bilan maslahatlashib turishi va oqil bemor samimiy va mohir tabib so‘zini qabul qilganidek u ham o‘z muallimining so‘zini qabul qilmog‘i lozim. Shuningdek, muallimiga ehtirom ko‘zi bilan boqishi, uning o‘z ishida komil iqtidor va malaka sohibi ekanligi va boshqa ustozlardan ustunligiga ishonishi lozim. Ana shunda undan manfaat olishi oson bo‘ladi”.
Olimlarimiz aytadilarki, talaba o‘z ustozining kamoli ahliyat va iqtidor sohibi ekanligiga, o‘z ishining mohir mutaxassisi ekanligiga e’tiqod qilib, ishonishi kerak. U haqda faqat yaxshi fikrda bo‘lishi lozim. Agarchi, ustozidan diyonatga ochiq-oydin ters keladigan xatti-harakatni ko‘rib qolsa ham uni faqat yaxshilikka yo‘yib, yaxshi gumonda bo‘lishi kerak. Aks holda uning barakasidan mahrum bo‘ladi.
Ibn Sinoning ustozi Kushyorning huzuriga bir kishi osmon ilmini o‘rganish maqsadida kelibdi. 2-3 oy o‘tsa hamki, ustozi ilm berishni boshlamaganidan so‘ng aytibdi:
– Hazrat, endi menga javob bersangiz. Uch oy bo‘ldi hamki dars bermadingiz. Vaqtingiz yo‘q shekilli…
Shunda ustoz:
– Men senga bajonidil dars berardim-u, lekin sen huzurimga kelganingdagi “bu ilmdan mening uncha-muncha xabarim bor”, degan kibr-havoying hali ham ketmadi. Men bir idishga qachonki u bo‘sh bo‘lsagina suv quyaman. Afsus, sening kallang havo bilan to‘lib qolgan ekan, – deb javob qilibdi.
Imom Qurtubiy rahimahulloh dedilarki: "Agar mutakabbir kishini ko‘rsang bilginki, uning namozi kam yoki undan butunlay mahrum bo‘lgan. Chunki kibr bilan ko‘p sajda qilish birga jamlanmaydi".
Rivoyat qilishlaricha: Bir kishinikiga mehmon kelib qoldi. Uyda mehmonga qo‘yadigan hech vaqo yo‘q edi. U bir litr qatiq olib kelib, besh litr suv qo‘shib, tuz va muz solib, ayron tayyorladi. Bir litr qatiq besh litr suvni qabul qilib, totli ichimlikka aylandi. Agar o‘sha qatiqqa bir tomchi benzin tushib ketganida uni ichib bo‘lmas edi.
Xuddi shuningdek, salgina takabburlik ham amalni buzib yuboradi. Mutakabbir kimsa Allohdan to‘siladi, xaloyiq tomonidan nafratga uchraydi. Alloh taolo bu haqda «Chunki ularga yolg‘iz Allohdan boshqa iloh yo‘q deyilgan vaqtda kibr-havo qilgan edilar», degan (Soffot surasi, 35 oyat).
Horisa ibn Vahb roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Javvaz ham, ja’zariy ham jannatga kirmaydi", dedilar.
* «Javvaz – muomalasi qo‘pol odam».
* Ja’zariy – mutakabbir, qilmagan ishi bilan faxrlanuvchi.
Ba’zi bir kishilar ibodat miqyosidagi ma’naviy va moddiy amallarni qilib, (haj, umra va masjid yoki yo‘l qurib) kibrlanib, maqtanib boshqa kishilarni bunday ishlarni amalga oshirmaganlikda ayblab, o‘zlarini ulardan yuqori olishadi. Aslida ana shu ishlar xalqni puliga bajarilgan bo‘ladi. Bunday kimsalar aslida eng razil va pastkashlardir.
Alloh taolo aytadi: “Boshqalar esa gunohlarini e’tirof qildilar…”. (Tavba surasi 102-oyat) Alloh taolo bizdan ma’sumlikni talab qilmadi. Aksincha, gunoh sodir bo‘lganida tavba va siniqlikni istadi.
Odam alayhissalom gunoh qilganida e’tirof qilib gunohiga istig‘for aytdi. Alloh uning tavbasini qabul qildi.
Iblis esa gunoh qilganida mutakabbirlik qildi, tavba qilmadi. Alloh undan yuz o‘girdi.
Kim gunoh qilib qo‘yib so‘ngra tavba qilsa qiyomatda Odam alayhissalom bilan tavba qiluvchilar karvonida bo‘ladi.
Kim gunoh qilib so‘ngra tavba qilmasdan mutakabbirlik qilsa Iblisning karvonida bo‘ladi.
Ortidan kibrni ergashtiruvchi bittagina gunoh, ortidan siniqlik, pushaymonlik va tavbani ergashtiruvchi mingta gunohdan og‘irroqdir.
Alloh taolo gunoh qilganida pushaymon bo‘lib tavba qiluvchilarga muhabbati o‘laroq O‘zini G‘ofur deya nomladi.
Bandalarini O‘z muhabbatiga targ‘ib qilish uchun O‘zini Vadud deya nomladi.
Sizni sindirib sizdagi ujbni ketkazadigan bitta gunoh, qalbingizni mag‘rurlanish va ujbga to‘ldiradigan toatdan yaxshidir, qaysidir ma’noda!
Ja’farxon SUFIYEV,
TII talabasi,
To‘raqo‘rg‘on tuman “Is'hoqxon to‘ra” jome masjidi imom-xatibi.