Ayrim ijtimoiy yo‘nalishdagi bosma ommaviy axborot vositalarida berilgan urinoterapiyaga bag‘ishlangan maqolalarda peshobning ko‘p kasalliklarga davo ekani haqida yozilmoqda.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi, muftiy Usmonxon Alimov hazratlarining “So‘ragan edingiz” nomli kitoblarida ushbu masala yuzasidan yuborilgan savolga quyidagicha javob berilgan:
“Alloh taolo O‘zi harom qilgan narsalarni bandalariga shifo qilmagan. Payg‘ambarimiz Muhammad (sollallohu alayhi va sallam): “Siydikdan saqlaninglar, chunki u qabr azobiga sababchi bo‘ladi”, deganlar.
O‘zini ko‘rsatish bilan faxrlanadigan, tabiblikni da’vo qiladigan ayrimlarning urinoterapiya orqali davolayman, deb jar solishi yaxshi emas. Holbuki, inson tabiatiga mutlaqo zid, harom narsada qanday davo yoki shifo bo‘lishi mumkin?
Shamsiddin ibn Javziyaning “Tibbun nabaviy” nomli asari Islom olamida juda mashhur. Shu asarning biron joyida peshob bilan davolash haqida gap yo‘q. Yoki Ibn Sino bobomizning “Tib qonunlari” nomli asari ham bunday “shifo”lardan butkul yiroq. Shuncha pokiza ne’matlar, qanchadan-qancha sof dorivor giyohlar turganida peshob bilan davolash degan so‘zning o‘zi uyat. Alloh taolo barchalarimizni to‘g‘ri yo‘ldan adashtirmasin”.
O‘MI Matbuot xizmati
BARCHA GUNOHLAR MAG‘FIRAT QILINADI
Hofiz Kamoliddin Damiriy rahimahulloh Ibn Abbos roziyallohu anhudan marfu’ rivoyat qilingan ushbu xabarni keltiradi: "Kim rajab va sha’bon oyida
اَسْتَغْفِرُ اللهَ الْعَظِيْمَ الَّذِى لَااِلَهَ اِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّوْمُ وَاَتُوْبُ اِلَيْهِ تَوْبَةَ عَبْدٍ ظاَلِمٍ لَايَمْلِكُ لِنَفْسِهِ ضَرًّا وَلَانَفْعًا وَلَامَوْتًا وَلَاحَيَاةً وَلَانُشُوْرًا
"Astag‘firullohal a’ziym allaziy laa ilaha illa huval hayyul qayyum va atuubu ilayhi tavbata ’abdin zoolimin laa yamliku linafsihi zorran va laa naf’an va laa mavtan va laa hayaatan va laa nushuuron" duosini yetti marta takrorlasa Alloh taolo ikki vakil qilingan farishtaga uning gunoh sahifalarini o‘chirib yuborishni buyuradi".
Davron NURMUHAMMAD