Arablar o‘zlari e’tirof etadi – agar xorazmlik az-Zamaxshariy bo‘lmaganida ular o‘z tilining qonun-qoidalarini to‘liq bilolmagan bo‘lardi
Bizning tarix deganda, ko‘z oldimizda, avvalo, Amir Temur, Alisher Navoiy, Mirzo Ulug‘bek, Imom Buxoriy, Imom Termiziy kabi buyuk ajdodlarimiz siymosi gavdalanadi. Yana qanchadan-qancha allomalarimiz bo‘lganki, ularni har qancha faxr bilan eslasak, arziydi. Ko‘hna Xorazm zaminida tavallud topgan, jahon fani va madaniyati rivojiga beqiyos hissa qo‘shgan buyuk alloma Abulqosim az-Zamaxshariy ana shunday ulug‘ zotlardan biri bo‘lgan.
1075 yil 19 martda Xorazmning Zamaxshar qishlog‘ida dunyoga kelgan az-Zamaxshariy haqidagi ma’lumotlar asosan O‘rta asr arab manbalarida ko‘p keltiriladi. Tarixchilarning alloma haqida bildirgan ma’lumotlariga ko‘ra, yoshligida yuz bergan baxtsiz hodisa tufayli uning bir oyog‘ini kesib tashlashadi va butun umri davomida yog‘och oyoqda yuradi.
O‘zA xabariga ko‘ra, bu iztirobli voqea sababmi yoki o‘z tabiati shunday bo‘lganmi – har holda az-Zamaxshariy bolalikdan ilmga chanqoq edi. Ilm-fanning turli sohalari bilan qiziqib, tengdoshlari orasida zo‘r iste’dodini namoyon qildi. U madrasada o‘qitiladigan fanlarni puxta egallashga kirishdi. Ayniqsa, arab tilshunosligi va grammatikasiga oid asarlar az-Zamaxshariy faoliyatida muhim o‘rin egallaydi.
Olim besh yil Makkada yashab, arab tili grammatikasi va lug‘atini hamda mahalliy qabilalarning sheva va urf-odatlarini chuqur o‘rgandi. Ko‘plab asarlar yozdi. Shulardan biri arab tili grammatikasiga oid “Al-Mufassal fin-nahv” (1121 yil) asaridir. Bu ish arab tilini o‘rganishda yirik qo‘llanma sifatida shuhrat topgan asarlardan hisoblanadi.
Shuningdek, olimning «Muqaddamat al-adab», “Javohirul-lug‘a”, «Al-Mufassal», «Asos al-balog‘a», “Al-Asmo fil-lug‘a” kabi yirik asarlari dunyo ilm ahli orasida g‘oyat qadrlanadi.
Arablar o‘zlari e’tirof etadi – agar xorazmlik az-Zamaxshariy bo‘lmaganida ular o‘z tilining qonun-qoidalarini to‘liq bilolmagan bo‘lardi. Makkada yashagan davrida az-Zamaxshariy aksar vaqtini Ka’bada o‘tkazgan. O‘shanda u doimo she’riyat ixlosmandlari, tolibi ilm vakillari, muxlis va shogirdlar qurshovida bo‘lgan. Ko‘pchilik undan saboq olgani e’tirof etilgan.
O‘z davrida allomani yaxshi taniganlar hurmat yuzasidan uni “Ustoz ud-dunya” (“Butun dunyoning ustozi”), “Ustoz ul-arab val-ajam” (“Arablar va arab bo‘lmaganlarning ustozi”), “Jorulloh” (“Allohning qo‘shnisi”), “Faxru Xvarazm” (“Xorazm faxri”) deya atashgan.
Davlatimiz rahbari Shavkat Mirziyoyev 2017 yil 1 sentyabr kuni Hazrati Imom (Hastimom) majmuasiga tashrifi chog‘ida biz haqli ravishda doimo ajdodlarimiz bilan faxrlanib kelishimizni ta’kidlar ekan, ayni paytda o‘zimiz ham ularga munosib bo‘lishimiz kerakligini alohida qayd etdi. Darhaqiqat, daholigu jasurlikda dunyoni lol qoldirgan bobokalonlarimiz biz uchun hamisha faxru g‘urur manbai bo‘lgan. Davlatimiz rahbari aytganidek, ajdodlar merosini o‘qib-o‘rganish, buyuk allomalarga munosib voris bo‘lib, ular singari ma’naviy kamolotga intilish bugungi avlodlar uchun muqaddas burch, demakdir.
O‘zbekiston musulmonlar idorasi matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Padari buzrukvorim qoddasallohu sirroh aytar edilar: "Uyda ba’zi narsalar umumiy bo‘ladi, ulardan hamma foydalanadi. Faqat ularni ishlatib bo‘lgach, tayin qilingan joyga qo‘yish kerak. Misol uchun choynak, piyola, sovun...".
Hammasining tayin joyi bor. Shu o‘rinda muhim gap bor — bu narsalarni ishlatib bo‘lgach, joyiga qo‘ymaslik gunohdir! Ammo biz bu gunohdan bexabarmiz. Chunki har kuni takrorlanaverib, odatiy holga aylanib qolgan. Kimdir o‘sha kerakli narsani ishlatmoqchi bo‘lib, topa olmasa, tabiiy, mashaqqat va ozor chekadi. Biror musulmonga aziyat berish esa, gunohi kabiradir. Hech birimizning xayolimizga bu ishning ham gunoh ekani kelmagan bo‘lsa kerak. Biz narsalarni joyiga qo‘yishni dinga aloqasiz, balki dunyoga tegishli, uyni tartiblashga oid ish deb o‘ylab kelganmiz.
Yodda tuting! Din ko‘rsatmasi bo‘lmagan hayotning biror go‘shasi yo‘q. Barchamiz xolis qaraylik, shu narsaga e’tibor beramizmi, o‘zgalarga aziyat yetmasligi uchun umumiy narsalarni ishlatgandan keyin ularni tayin qilingan joyiga qo‘yamizmi? Aslida, bu narsalar arzimagandek tuyuladi, lekin unga bee’tiborlik sababli gunohlarga mubtalomiz. Sababi, biz dinni to‘la tushunmaymiz, uning uchun qayg‘urmaymiz, ko‘pchiligimizda Alloh taoloning huzurida turish hissi yo‘q. Ikkinchi tarafdan, johillik va bexabarlik ham ancha urchigan.
«Nasihatlar guldastasi» kitobidan