Ulamolar aytishicha, Qur’onning musulmon banda ustidagi haqlari quyidagilar:
1. Qur’onga imon keltirish. Qur’oni karim Alloh tarafidan nozil qilinganiga imon keltirgan banda mo‘min hisoblanadi. Parvardigorimiz shunday marhamat qilgan: “Ey mo‘minlar, Allohga, Uning Payg‘ambariga va O‘z Payg‘ambariga nozil qilgan Kitobga (Qur’onga) hamda U Zot ilgari nozil qilgan (barcha) kitobga imoningiz komil bo‘lsin! Kim Allohga, farishtalarga, kitoblariga, payg‘ambarlariga va oxirat kuniga kofir bo‘lsa, demak, u juda qattiq adashibdi” (Niso surasi, 136-oyat).
2. Qur’on o‘qish. Qur’onni tilovat qilish eng katta haqlardandir. Alloh taolo Rasuli akram va u zotning ummatlarini Qur’on o‘qishga buyurgan. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam hadislarida Qur’on o‘qish fazilatlari haqida xabar berganlar. Kishi Qur’onni to‘g‘ri o‘qish uchun asosan ikki narsa talab qilinadi:
Ulamolar, mo‘min-musulmon kishi Qur’onni oyda bir marta xatm qilishini tavsiya etishgan. Qur’on tilovati har bir mo‘minning kundalik vazifasi bo‘lishi kerak. Qur’on faqat qorilar yo keksalar o‘qiydigan Kitob emas. Allohga va oxirat kuniga imon keltirgan har bir banda bilishi kerak Qur’on o‘qishni. Agar haftada ma’lum kunlarni Qur’on o‘qish va o‘rganishga sarflaganimizda, oramizda Qur’on o‘qishni bilmaydigan inson qolmasdi.
Allohning Kitobi Qur’oni karimni tilovat qilish unga ko‘z yugirtirib chiqish yoki yodlaganini tushunar-tushunmas takrorlash emas. Qur’onni butun vujud bilan his etgan holda o‘qiladi. Buni tadabbur deyiladi.
3. Qur’on yodlash. Qur’on yodlash juda fazilatli amaldir. Hadisi shariflarda, Qur’onni qalbga jo qilishning foydalari haqida so‘z yuritilgan. Jumladan, qori jannatda Qur’on oyatlarini o‘qib, martabasi ko‘tarilib borishi, yodlagan oxirgi oyatni o‘qigan joyi uning eng yuqori darajasi bo‘lishi aytilgan. Ulamolar, “Qur’onni to‘liq yod olish farzi kifoya. Namozni o‘qishga yetadigan darajada sura va oyatlarni yodlash esa farzi ayndir”, deyishgan. Shuning uchun har bir musulmon banda namozni to‘kis ado etishi uchun ma’lum sura va oyatlarni puxta yodlab olishi lozim.
Qur’on yodlashning mas’uliyati katta. Qur’onni diliga joylagan banda Qur’onni muttasil takrorlab turadi. Qur’onni yodlab, uning haqlarini poymol qiladigan, e’tiborsizlik bilan yodlaganlarini unutib yuboradigan “qori”lar ogohlantirilgan.
Rivoyat qilinishicha, solihlardan biri o‘lim to‘shagida yotgan holida o‘g‘liga:
– O‘g‘lim! Menga Qur’onni olib kel, birgina oyatni unutib qo‘ydim. O‘shani eslamoqchiman!, dedi. Shunda o‘g‘li hayron bo‘lib:
– Otajon, birgina oyatni eslashingizdan qanday naf bor?! – dedi. Solih ota jigarbandining savoliga:
– O‘sha oyatni eslagan holda Alloh bilan uchrashishim undan g‘ofil holda yo‘liqishimdan yaxshiroq! – deb javob bergan ekan.
Vafotidan oldin ilmga rag‘bat qilgan ulamolar hayotidan ibratli hikoyalar keltiriladi. Bu ham musulmon banda ilm-ma’rifatga intilishi, eng avval, Parvardigorining Kitobini o‘qishni o‘rganishi, undan imkon qadar yodlashi kerakligiga ishoradir.
4. Qur’on tilovatiga quloq solish. Qur’oni karim o‘qilganida, odam jim turib, Qur’onning oyatlariga quloq tutiladi, unda nima deyilayotganiga e’tibor beriladi, Alloh da’vatiga ijobat etiladi. Qur’on o‘qilayotganda turib ketish, tilovatga beparvo bo‘lish musulmon odamga yarashadigan ish emas. Ayniqsa, jamoat namozlarida bunga e’tibor berish kerak.
Odamlar orasida obro‘-e’tiborga ega shaxs gapirayotganda uning gapini bo‘lish yoki ma’ruzasiga xalaqit berish qanday odobsizlik-a. To‘g‘rimi? Endi butun olamlar Parvardigori Allohning Kalomi o‘qilayotganda gaplashish, tilovatga beparvo bo‘lish qanday hurmatsizlik ekanini tasavvur qilib ko‘ring!
5. Qur’onni tadabbur (tafakkur) qilish. Alloh taolo Qur’on o‘qiganda uning oyatlarini tadabbur qilishga buyurgan. Oyatlarni tadabbur qilmaydigan kimsalarga tanbeh berilgan. Qur’onni tadabbur qilgan odam unda biron ixtilof yo‘qligini, bir oyat boshqa bir oyat ma’nosiga muvofiq kelishini anglab yetadi.
Alloh taolo Qur’oni karimni o‘qish uchun tillarga oson, oyatlarini tushunib ibrat olish uchun fasohatli arab tilida nozil qilgan. Agar inson Qur’onni yaxshi tushunganida, uni tilovat qilishdan, Qur’on o‘qishdan to‘ymasdi. Demak, Qur’onga bo‘lgan muhabbatimiz ziyoda bo‘lishi uchun uni to‘g‘ri o‘qish va o‘qiganlarimizni uqish talab etiladi.
6. Qur’on ko‘rsatmalariga amal qilish. Qur’onning nozil qilinishidan ko‘zlangan asosiy maqsadlardan biri – ko‘rsatmalariga rioya etish, desak mubolag‘a bo‘lmaydi. Zero, boshqa haqlar Qur’onga amal qilish haqiga bog‘liq: Qur’onni o‘qigan, eshitgan, tushungan, Qur’onni e’zozlagan odam Qur’onga amal qiladi.
7. Qur’on ilmlarini odamlarga yetkazish. Qur’on ilmlarini bilgan odam uni boshqalarga ham o‘rgatadi, ilmni tarqatadi. Shariat ilmli kishilardan shuni talab etadi. Ilm shu bilan odamlar orasida yoyiladi. Masalan, kimdir tajvid ilmidan xabardor. U insonlarga Qur’on o‘qishni ta’lim beradi. Yana kimdir, tafsir ilmini biladi. Bunday odam o‘zgalarga Qur’on ma’nolarini tushuntirib beradi. Xullas, har kim imkoni darajasida Qur’on ilmlari tarqalishida hissa qo‘shadi. Hadis sharifda aytilishicha, Qur’onni avval o‘zi puxta o‘rganib, keyin boshqa musulmonlarga o‘rgatgan inson musulmonlar ichida eng afzali sanaladi. Alloh taolo Qur’on yo‘lida xizmat qilgan kishilar martabasini juda baland ko‘targan.
Endi o‘zimizga savol beraylik: ichimizda necha foizimiz Qur’on o‘qishni biladi? Qancha odam Qur’onni boshidan oxirigacha bexato o‘qiy oladi? Necha kishi Qur’onning ma’nolarini, hukmlarini dars qilib o‘qigan yoki o‘qimoqda? Nima uchun Qur’on o‘qimaymiz? Nima uchun ustimizga xotirjamlik, xayr-baraka, tinchlik-xotirjamlik tushishini istamaymiz? Axir Qur’on kasalliklarimizga shifo va rahmat qilib nozil qilingan-ku! Musulmonman, degan har bir inson, kunda-kunora Qur’on o‘qiydi, uni o‘rganadi, o‘qiganini tushunishga harakat qiladi.
8. Qur’on bilan davolanish. Mana shu haq ulamolar tarafidan alohida zikr qilinadi. Sababi, Qur’on mo‘min bandalar uchun shifodir. Bandalar Qur’on bilan qalblaridagi ma’naviy illatlarga davo topadilar. Jumladan, e’tiqoddagi toyilish, hasad, kibr, nifoq, xudbinlik kabi ma’naviy illatlar aynan Qur’on bilan davolanadi.
Odilxon qori Yunusxon o‘g‘li,
Shayxontohur tumani bosh imom-xatibi
Islom shariati taloqni zarurat holatlarida qo‘llaniladigan oxirgi chora sifatida belgilab, uning noto‘g‘ri qo‘llanilishidan ehtiyot bo‘lishni ta’kidlaydi. Asossiz taloq qilish nafaqat oilaviy hayotga, balki jamiyatga ham salbiy ta’sir ko‘rsatadi.
Islomda taloq muhim masala bo‘lib, uni shoshqaloqlik bilan emas, balki o‘ylab amalga oshirish tavsiya etiladi. Qur’onda Alloh subhanahu va taolo bunday marhamat qiladi: “Agar ular orasida nizolashishdan qo‘rqsangiz, unda erning oilasidan bir hakam va ayolning oilasidan bir hakam tayinlang. Agar ular (hakamlar) yarashishni xohlasalar, Alloh ularning orasini totuv qiladi. Albatta, Alloh (hamma narsani) biluvchi va (hamma narsadan) xabardor Zotdir”.
Mazkur oyatdan anglashiladiki, shariatimiz nizolarni hal qilish uchun qadam-baqadam choralar ko‘rishni talab qiladi va darhol taloqqa murojaat qilishdan qaytaradi.
Shu bilan birga shariatimizda taloq erkakning qo‘lida bo‘lganligining hikmati odatda er kishilar oqilona qarorlar qabul qiladilar. Shuning uchun taloq ishi er kishini qo‘liga topshirilgandir. Hidoya kitobida bu borada bunday deyiladi: “Taloq erning qo‘lida bo‘lishi uning oqibatlarni ko‘proq tushunishi va hissiyotlardan uzoqroq bo‘lishi sababli afzalroqdir”.
Asossiz taloq qilishning oilaviy va ijtimoiy zararlarini quyidagicha izohlash mumkin:
Oila barqarorligiga zarar bo‘lishi asossiz taloq qilish oilaviy barqarorlikni yo‘qotishga olib keladi. Bu haqida “Hidoya”da bunday deyiladi:
“Nizo yuz berganida, taloq qilishga faqat dalillar tasdiqlangandan keyin ruxsat beriladi”.
Taloq farzandlarning ruhiy holatiga salbiy ta’sir ko‘rsatadi. Bolalar uchun ota-onaning birligi hayotiy muhim omildir. "Muxtasar"da bunday ta’kidlanadi:
“Ajralish farzandlar va jamiyat uchun jiddiy zarar keltiradi”.
Ota-onalarning ajralishi jamiyatda yangi muammolarni keltirib chiqaradi. Asossiz taloq orqali bolalarning tarbiyasi buzilishi va oilaviy qadriyatlarning yo‘qotilishi kuzatiladi.
Taloqning iqtisodiy zararlari shuki, ajralish oilaning iqtisodiy barqarorligiga putur yetkazadi. “Inoya”da bu haqda bunday deyiladi: “Taloq oilaning moliyaviy barqarorligini yo‘qotadi”.
Ajrimda ayollarning obro‘siga zarar yetishi turgan gap. Chunki ajralish ko‘pincha jamiyatda noto‘g‘ri tushuniladi. “Hidoya”da bu borada bunday deyiladi: “Ayolni taloq qilish uni odamlar orasida gap-so‘zlarga duchor qiladi”.
Ajrimlarning bolalar tarbiyasiga ta’siri shuki, bolalar kerakli tarbiyadan mahrum bo‘lishi mumkin. “Muxtasar”da bunday deyiladi: “Taloqning salbiy ta’siri bolalar tarbiyasida yaqqol namoyon bo‘ladi”.
Demak taloqni amalga oshirishdan oldin vaziyatni to‘liq baholash va maslahatlashish zarur ishlardan hisoblanar ekan. “Inoya”da bu borada bunday deyiladi: “Er taloq qarorini qabul qilishdan oldin yaxshilab o‘ylab ko‘rishi lozim”.
Shu bilan birga shariatimiz nizolarni hal qilishda bosqichma-bosqich yondashuvni tavsiya etadi: nasihat qilish, vaqtinchalik alohida yashash va hakamlar tayinlash. “Inoyada bu haqda bunday deyiladi: “Taloq faqat yarashish imkonsiz bo‘lgandagina ruxsat etiladi”.
Qolaversa taloqni faqat zarurat holatida amalga oshirish kerak. Taloq faqatgina muhim sabablar mavjud bo‘lgandagina qo‘llanilishi kerak. Shariat ko‘rsatmalariga amal qilish orqali oilani saqlab qolish mumkin. Hamda oilaviy maslahatchilar yordamidan foydalanish ham zarurdir. Nizolarni hal qilish uchun maslahatchilarga murojaat qilish shariatda ma’qullangan amaldir.
Asossiz taloq qilish nafaqat oilaviy hayotga, balki jamiyatga ham salbiy ta’sir qiladi. Islom shariati taloqni zarurat holatida va faqat mas’uliyat bilan qo‘llashni ta’kidlaydi. Bu borada shariatning ko‘rsatmalariga amal qilish oilalarni saqlab qolishda va jamiyatdagi barqarorlikni ta’minlashda muhim ahamiyatga ega.
Shamsiddin BURHONIDDINOV,
Toshkent Islom instituti 4 kurs talabasi.