Cho‘pon va bo‘ri voqeasi Payg‘ambarimiz Muhammad (alayhissalom)ning mo‘jizalaridan biridir.
Abu Hurayra (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: “Bir bo‘ri cho‘ponning oldiga keldi va uning qo‘ylaridan birini olib qochdi. Cho‘pon bo‘rining orqasidan yetib olib, qo‘yini tortib oldi. Shunda yirtqich jonivor (ya’ni, bo‘ri) bir tepalikka chiqib dumini oyoqlari orasiga qisib cho‘nqayib o‘tirdi va: “Sen Alloh taolo bergan rizqni mendan tortib olding”, dedi cho‘ponga qarab.
“Allohga qasam, men bo‘rining bunday gapirganini hech eshitmagan edim!”, deb hayratlandi cho‘pon. “Bundan ham ajablanarliroq narsa bor”, deya so‘zlashda davom etdi bo‘ri: “Ikki (vulqon o‘chganidan keyin hosil bo‘lgan) toshloq yer o‘rtasidagi xurmozorda bir odam sizlarga bo‘lib o‘tgan va sizlardan keyin bo‘ladigan ishlar haqida xabar bermoqda!” Haligi cho‘pon yahudiy edi. U Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) huzurlariga kelib, Islomni qabul qildi va bo‘ri bilan bo‘lgan voqeani aytib berdi. Payg‘ambar (sollallohu alayhi va sallam) uni tasdiqladilar va: “Bu Qiyomat oldidan bo‘ladigan alomatlarning biridir”, dedilar. Birov (uyidan) chiqib ketadi. Qaytib kelsa, u ketganidan so‘ng oilasining nima bilan mashg‘ul bo‘lganini hatto oyoq kiyimlari va qamchisi so‘zlab berishiga yaqin qoladi”, dedilar” (Imom Ahmad).
Bu va bunga o‘xshash g‘aroyib hodisalar Rasululloh (alayhissalom)ning ulug‘ mo‘jizalari bo‘lgani uchun barchamiz so‘zsiz ularga imon keltirishimiz kerak.
“So‘ragan edingiz” kitobi asosida tayyorlandi
O‘MI Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Odamlarning ustiga yolg‘onchi yillar soya soladi. O‘sha kezlarda yolg‘onchi tasdiqlanadi, rostgo‘y yolg‘onchiga chiqariladi. Xoin kishi ishonarli bo‘ladi, omonatdor kishi xoinga chiqarib qo‘yiladi va ruvaybiza gapiradi”, dedilar. U zotga: “Ruvaybiza” kim? – deyildi. Payg‘ambarimiz alayhissalom: “Ommaning ishini gapiradigan esi past odam”[1], dedilar.
Ibn Manzur “Lisonul arab” kitobida: “Ruvaybiza – bir ish qilish qo‘lidan kelmaydigan notavon odam. Ko‘pincha, bu so‘z esi pastlarga nisbatan ishlatiladi, chunki ular uyida ko‘p o‘tirishadi va katta ishlar bilan kam shug‘ullanishadi”, degan[2].
Davralarda o‘tirib poyintar-soyintar gap gapiradigan kishini uchratganmisiz?
Yoki maza-bemaza ishlar to‘g‘risida uzundan-uzun maqolalar yozadigan muxbirlarni uchratasizmi?
Yoxud bekorchi ko‘rsatuvlarga chiqib, birorta foyda keltirmaydigan ishlarni gapiradigan odamlarni ko‘rgan bo‘lsangiz kerak. Ko‘pincha bunday holatlar zarar keltirib, dilni xira qiladi. Odamlarning boshini aylantirib, fikrlarini chalg‘itadi.
Hammajlislarning qay biri yaxshiroq?
Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: “Yo Allohning Rasuli, bizlarga qay bir hammajlis yaxshiroq?” – deyishdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Uni ko‘rish sizga Allohni eslatadigan, u bilan gaplashish ilmingizga ilm qo‘shadigan va amali sizlarga oxiratni eslatadiganidir”, [3] dedilar.
Bizning hamsuhbatlarimiz orasida bunday sifatlilar topiladimi?
Do‘st-yorlar bilan birga o‘tirsangiz, o‘sha o‘tirishingizni Habibimiz sollallohu alayhi vasallam o‘rgatgan lafzlar bilan yakunlash esingizdan chiqmasin. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam shunday deganlar: “Birov bir davrada o‘tirsa va behuda gaplar ko‘payib ketsa, o‘rnidan turayotib: “Subhanakallohumma va bihamdika, ashhadu allaa ilaha illaa anta. Astag‘firuka va atuubu ilayk”, deydigan bo‘lsa, o‘sha majlis davomida bo‘lgan ishlar mag‘firat qilinadi”[4].
O‘ylab ko‘ring, shu zikrni aytish uchun qancha vaqt ketadi? Bor-yo‘g‘i bir necha soniya. Biroq qanchadan-qancha odamlar bu fazilatdan bebahra qolishyapti. Axir, bu olamlar Robbi tarafidan bo‘ladigan afv va mag‘firatku...
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Ibn Moja rivoyati.
[2] Lisonul arab, 7/153.
[3] Imom Abu Dovud, Imom Termiziy rivoyati.
[4] Imom Termiziy rivoyati.