Alloh taolo Qur’oni karimning Ahqof surasida Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamga xitob qilib: «Bas, (ey Muhammad!) Siz ham matonatli payg‘ambarlar sabr qilganlaridek sabr qiling...» degan (35-oyat).
«Ulul azm», ya’ni azmu matonat sohibi bo‘lgan payg‘ambarlar:
Bu buyuk payg‘ambarlar har birlarining boshlariga imon yo‘lida, dinu diyonat yo‘lida qanchadan-qancha kulfatlar yog‘ilgan. Lekin ular sabr-matonatda zarbulmasal bo‘lganlar. Bu haqiqatni ko‘pchilik, jumladan, Muhammad alayhissalom va u zotning ummatlari ham yaxshi bilishadi. Shuning uchun o‘z davrida Makka mushriklarining qarshiliklariga uchrab qiyin holga tushganlarida «ulul azm» nomini olgan buyuk payg‘ambarlardan o‘rnak olishga chaqirilyaptilar.
«Bas, (ey Muhammad!) Siz ham matonatli payg‘ambarlar sabr qilganlaridek sabr qiling...» U zoti bobarakot bu ilohiy amrga amal qildilar va o‘zlari ham «ulul azm» payg‘ambarlar safidan o‘rin olishga muyassar bo‘ldilar.
«Sunniy aqiydalar»dan olindi
O‘MI Matbuot xizmati
Sufyon Savriy rahimahulloh aytadilar: "Birgina gunohim uchun besh oy tahajjuddan mahrum bo‘ldim". “U qaysi gunoh edi?” deb so‘rashdi. "Yig‘lab duo qilayotgan kishini ko‘rib, ichimda: "Bu kishi riyo qilyapti", degandim…".
Imom Makhul rahmatullohi alayhi: "Bir kishini namozda ruku’ va sajda qilib, yig‘layotganini ko‘rdim va ichimda "u riyo qilyapti!" deb unga tuhmat qildim va o‘zim bir yil yig‘lashdan mahrum bo‘ldim".