Abu Hurayra (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Quyosh chiqadigan har bir kunda insonlarning bo‘g‘imlari uchun sadaqa bor. Ikki kishi o‘rtasida adolatli bo‘lmog‘ing sadaqadir. Kishiga ulovi borasida yordam berish, minishiga ko‘maklashish yoki yukini ko‘tarib olib berishing sadaqadir. Yaxshi so‘z sadaqadir. Namoz sari bosilgan har bir qadaming sadaqadir. Yo‘ldan ozor beradigan narsani olib tashlashing sadaqadir” (Imom Buxoriy rivoyati).
Hadisda Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) salomatlik va a’zolarni but ekani buyuk ne’mat ekaniga ishora qilmoqdalar. Shuningdek, har kuni inson a’zolari uchun Alloh taologa shukr aytmog‘i lozimligi tushuniladi.
Shukrning ba’zisi vojib, boshqasi esa mustahab bo‘ladi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) buni umumiy tarzda sadaqa deb nomladilar. Chunki shukrni sadaqa sifatida qabul qilinishi Alloh taoloning fazlidir.
Sadaqa qalbdagi imonning chin ekanini tasdiqlovchi ezgu amaldir. U hadisda zikr qilinganidek ijtimoiy, ma’naviy va madaniy ko‘rinishlarda ham namoyon bo‘ladi.
Xusumatlashganlar orasida odilona hukm chiqarish va ularni o‘zaro yarashtirib qo‘yish dinimiz buyurgan muhim amal. Chunki Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Albatta, mo‘minlar (dinda) o‘zaro birodardirlar. Bas, sizlar ikki birodaringiz o‘rtasini tuzatib qo‘yingiz va Allohdan qo‘rqingiz, shoyad, rahm qilinsangiz” (Hujurot, 10). Bu borada Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam): “Sizlarga (nafl) namoz, (nafl) ro‘za, va (nafl) sadaqaning darajasidan ham afzal amalni aytaymi?” dedilar. (Sahobalar): “Ha”, deyishdi. U zot: “Orani isloh qilish”, dedilar. Zero, bu amal xusumat ortidan kelib chiqishi mumkin bo‘lgan turli ko‘ngilsizliklarning oldini oladi.
Odamlarga yordam berish sovobli ish. Hadisda ulovga minishga yoki matosini ortishga ko‘maklshish zikr qilindi. Bundan boshqalarga berilgan kichik yordam ham e’tiborli ekani tushuniladi. Abu Hurayra (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: “Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Kim mo‘minning dunyo mashaqqatlaridan birini ketkazsa, Alloh taolo qiyomat kuni uning tashvishlaridan birini aritadi. Kim qiynalgan kishining ishini yengillatsa, Alloh taolo unga dunyo va oxiratda yengillik beradi. ...” dedilar (Imom muslim rivoyati).
Yaxshi so‘zning qamrovi keng. Tavhid kalimasini aytish, salomni oshkor etish, alik olish va odamlar bilan xushmuomalali bo‘lish yaxshi so‘zdir. Shuningdek, Alloh taoloni yodga olish, duo qilish, yaxshilikka buyurish, yomonlikdan qaytarish, maslahat so‘ragan kishiga to‘g‘ri yo‘lni ko‘rsatish ezgu so‘zdir. Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi: “(Har bir) yoqimli so‘z Uning huzuri sari chiqur. Solih amalni esa, (Alloh O‘z dargohiga) ko‘tarur” (Fotir, 10).
Hadisda “Namoz sari bosilgan har bir qadam”, deb tarjima qilingan qismidan murod namozni jamoat bilan ado etish maqsadida masjidga borishdir. Masjid sari bosilgan qadam tufayli savoblar ko‘payadi, xatolar o‘chiriladi, oxiratda daraja ko‘tariladi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Alloh taolo xatolarni o‘chiririshiga va darajalarni ko‘tarilishiga sabab bo‘ladigan amalni aytaymi?” dedilar. (Sahobalar): “Ha”, deyishdi. U zot: “Qiyinchilikda ham tahoratni mukammal qilish, masjid sari ko‘p yurish, namozdan so‘ng namozni kutish”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Abu Said Xudriy (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: “Banu Salama urug‘i Madina shahrining chekkasida yashar edi. Ular masjid yaqiniga ko‘chmoqchi bo‘lishdi. Shunda “Albatta, Biz o‘liklarni tiriltirurmiz va ularning (o‘limidan oldin) yuborgan amallarini hamda (qoldirgan) asoratlarini (ommaga foydali yoki zararli ishlarini) yozib qo‘yurmiz” (Yosin, 12) oyati nozil bo‘ldi. Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam): “Bosgan izlaringiz yoziladi. Shuning uchun ko‘chmanglar”, dedilar (Imom Termiziy rivoyati).
Yo‘ldagi tosh, tikon, chiqindi kabi insonlarga ozor beruvchi narsalarni olib tashlash savobli ish. Hatto, bu amal imonning shoxchalaridan biri ekani hadislarda zikr qilingan. Har birimiz ushbu sunnatga amal qilsak, ko‘chalarimizni ozoda tutsak, yurtimiz obod, yo‘llarimiz ravon, ko‘ngillarimiz nurafshon bo‘ladi.
Manbalar asosida Uchko‘prik tumani
bosh imom-xatibi
Ahmadxon NIZOMOV tayyorladi
Islom da’vati Makkada boshlangan davrlarda, Umayma binti Xalaf ibn As’ad ibn O’mir ibn Bayoza’ al-Xuzoiyya — iymon nurini qalbida tuygan ilk ayollardan biri edi. Uning qalbi iymonga ochiq, haqiqatni e’tirof qilishga tayyor edi. Turmush o‘rtog‘i – Xolid ibn Said ibn Os bir kecha ajib tush ko‘radi: o‘zini ulkan va dahshatli olov chetida turganini, otasi uni o‘sha olovga tashlayotganini ko‘radi, lekin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam esa uni ushlab, olovdan qutqarayotgan ekan.
Uyg‘onib, bu tushni Abu Bakr roziyallohu anhuga aytdi. U kishi unga: “Bu yaxshilikning alomati. Sen Muhammad sollallohu alayhi vasallamga ergash, u seni jahannamdan qutqaradi”, dedilar. Xolid shunda Islomni qabul qildi va bu haqda rafiqasi Umaymaga aytdi. U ham, hech ikkillanmasdan, Islomni qabul qildi. Shu tariqa ular birinchi musulmon juftliklardan biriga aylandi.
Xolidning otasi uning musulmon bo‘lganini eshitgach, jahl qilib, uni chaqirtirdi. Uni haqoratladi, kaltakladi va uydan haydadi. “Men seni taom bilan ta’minlamayman!” dedi. Xolid esa qat’iyat bilan: “Agar siz bermasangiz, Robbim menga rizq beradi” – deb javob berdi. Shu zahoti uydan haydaldi va borib Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning yonida bo‘ldi.
Umayma turmush o‘rtog‘iga sodiqlik bilan yordamchi bo‘ldi. U zulm, qiyinchilik va kambag‘allikka sabr qildi. Sabr va imon uning qalbida mustahkam ildiz otgan edi.
Nihoyat, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalarga Habashistonga hijrat qilishni buyurganlarida, Xolid va Umayma ilk hijrat qilganlardan bo‘lishdi. Ular Habashistonda farzandli ham bo‘lishdi: o‘g‘illari – Said ibn Xolid va qizlari – Umma binti Xolid. Qizi keyinchalik “Ummu Xolid” nomi bilan mashhur bo‘ldi.
Ular Habashistonda o‘n yildan ziyod vaqt musofirlikda yashashdi. Keyinchalik Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Amr ibn Umayyani yuborib, ularni ikki kema bilan qaytardilar. Ular Madinaga qaytib kelganida, Payg‘ambarimiz alayhissalom Xaybarni fath qilgan edilar. Ular Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va musulmonlar bilan uchrashib, ajib shodlik va taskinga erishdilar.
Xolid ibn Said Umar ibn Xattob xalifaligi davrida hayot kechirdi va u “Marj as-Safar” jangida, hijriy 14 sanada shahid bo‘ldi. Bu xabarni eshitgan Umayma onamiz bu musibatiga sabr qildi, yuragi og‘riqda bo‘lsa ham, imoni bilan tasalli topdi. Chunki, Xolidni o‘ldirgan odam keyin Islomni qabul qilib: “Bu kim edi?. Undan osmonga chiqayotgan nurni ko‘rdim!” - degan edi.
Umayma binti Xalaf – sabrli, muhojir, mo‘min ayolning yuksak namunasidir. U umr yo‘ldoshini islom dinida qo‘llab-quvvatladi, hayotining quvonch va tashvishli lahzalarini birga o‘tkazdi va islom tarixida buyuk iz qoldirdi.
Ilyosxon AHMЕDOV
tayyorladi.
Mazkur maqola Abu Malik Muhammad bin Homid bin Abdulvahhobning
“Soliha ayollar haqida 150 qissa” nomli asaridan tarjima qilindi.