Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Alloh taoloning qabul etishiga ishongan holda duo qilinglar. Chunki U g‘aflatdagi qalb duosini qabul etmaydi”
(Termiziy, Hokim rivoyati).
“Yo Alloh, Sendan foydasiz ilm, qabulsiz amal va ijobatsiz duodan panoh tilayman”
(Imom Ahmad, Bayhaqiy rivoyati).
“Yo Alloh, jismimni qanday chiroyli yaratgan bo‘lsang, xulqimni ham shunday chiroyli qilgin”
(Imom Ahmad rivoyati)
“Yo Alloh, Sendan qashshoqlikdan, yetishmovchilikdan, xorlikdan, birovga zulm qilishdan yoki zulm qilinishdan panoh tilayman”
(Abu Dovud, Nasaiy, Ibn Moja rivoyati).
“Yo Alloh, Sendan g‘am-tashvishdan, xafalikdan, ojizlikdan, dangasalikdan, baxillikdan, qo‘rqoqlikdan, qarzdorlikdan va xorlikdan panoh tilayman”
(Buxoriy, Muslim, Nasaiy rivoyati).
“Yo Alloh, meni ilm bilan boyit, hilm bilan bezat, taqvo bilan mukarram et, xotirjamlik bilan go‘zal qil!”
(Ibn Najjor rivoyati).
Qiyomat kuni ba’zilar o‘ylaganidek dahshatli emas, balki u Kun ahdiga sodiq bo‘lgan va o‘sha Kun uchun amal qilganlar uchun ajoyib va go‘zal kun bo‘ladi: “Ularni buyuk dahshat mahzun qilmas” (Anbiyo surasi, 103-oyat).
Ular qayta tirilganlarida va farishtalar ularni kutib turganini ko‘rganlarida, u Kun ajoyib kun bo‘ladi: “Farishtalar ularni: «Bu sizlarga va’da qilingan kuningizdir», – deya kutib olurlar” (Anbiyo surasi, 103-oyat).
Ular shodlikdan butun olamga jar solganda u Kun ajoyib kun bo‘ladi: “Mana, mening kitobimni o‘qib ko‘ringlar!” (Haaqqo surasi, 19-oyat).