Savol: Salavot qachon va qanday aytiladi?
Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alhamdulillahi Robbil ’alamiyn! Vassolatu vassalamu ’ala ashrofil mursaliyn!
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga salavot aytishga Alloh subhanahu va taolo amr qilgan. Bu haqda Ahzob surasining 56-oyatida quyidagicha marhamat qilingan:
إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا
«Albatta, Alloh va Uning farishtalari Payg‘ambarga salavot ayturlar. Ey iymon keltirganlar! Siz ham unga salavot ayting va salom yuboring».
Allohning amri bandalar uchun farz-vojib hisoblanadi. Shuning uchun ham ulamolarimiz har bir kishi umri davomida bir marta Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga salavot aytishi farzdir, deydilar.
Shofe’iy mazhabida namozning so‘ngida (tashahhudda) salavot aytmoqlik vojib amal hisoblanadi. Imom Shofe’iy rahmatullohi alayhi: «Tashahhudda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga salavot aytilmasa, namoz namoz bo‘lmaydi» deganlar. Hanafiy mazhabida esa, bu amal sunnat hisoblanadi.
Namozdan tashqarida barcha vaqtlarda salavot aytish mustahabdir. Lekin Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ismlari, kunyalari [1] (Abul Qosim) yoki Rasululloh, Payg‘ambarimiz, Nabiy kabi lafzlar bilan u zot alayhissalom zikr qilinsalar, salavot aytish lozim bo‘ladi. Bir majlisda ismlari bir necha marta tilga olinsa, boshida bir marta salovot aytmoqlik vojibdir, qolganlari esa sunnat. Ba’zi ulamolar har safar salavot aytmoq vojib deganlar. Salavot aytish «Solallohu alayhi vasallam», «alayhissalom» yoki boshqa lafzlar bilan bo‘ladi.
«Sollallohu alayhi vasallam» degani «Unga Allohning salavoti va salomi bo‘lsin!» deganidir.
Arab tilida «Salavot» so‘zi «salot»ning ja’mi bo‘lib, «duo» ma’nosini anglatadi. Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf rahmatullohi alayhi «Salot» Alloh taolo tomonidan bo‘lganda «duo» ma’nosini yo‘qotadi. Alloh taoloning Payg‘ambarimiz solallohu alayhi va sallamga salavot aytishi u zot solallohu alayhi va sallamga O‘z rahmatini yuborishi, ulug‘lashi, maqomlarini ko‘tarishi va farishtalar huzurida sha’nlariga maqtovlar aytishini anglatadi, deganlar.
Siyrat ilmi bo‘yicha mutaxassis bo‘lgan Abdul Azim Ziyouddin domla «Siz Payg‘ambarni ko‘rganmisiz?» degan kitobida quyidagilarni keltiradi: Alloh taolo Payg‘ambarimiz alayhissalomga salavot aytishi haqida ulamolarimiz bir qancha ta’rif berganlar. O‘sha ta’riflarning eng yaxshisi va keng qamrovlisi ulug‘ tobe’in Abul Oliya aytgan mazkur ta’rifdir: «Sollallohu alayhi vasallam» degani «Alloh O‘z Payg‘ambarini farishtalari huzurida maqtasin va salom yuborsin», deganidir. Alloh taoloning Payg‘ambarimizga aytadigan salavotini «Uning rahmatidir» deb, tafsir qilish zaifdir. Zero, Allohning rahmati har bir mo‘minga bo‘lishi mumkin. Shuning uchun ham ulamolarimiz: «Falonchiga Allohning rahmati bo‘lsin», deyishning joiz ekaniga ittifoq qilgan. Ammo «falonchiga Allohning salavoti bo‘lsin», deyish haqida ixtilof qilgan. Bu esa salavot boshqa, rahmat boshqa narsa ekanini bildiradi.
Rasululloh solallohu alayhi vasallamning ismlari zikr qilinganda salavotni ichda aytish joiz. Lekin ovoz chiqarib aytgan afzaldir. Albatta, so‘zlovchi Rasululloh solallohu alayhi vasallamning muborak ismlarini odamlarga eshtiladigan qilib zikr qilsa, ularga eshitiladigan tarzda salavot aytadi. O‘zi eshitadigan darajada zikr qilsa, salavot ham shunday aytiladi.
Ulamolar barcha anbiyolarga salavot aytish joizligini ta’kidlaganlar. Bir Payg‘ambarning ismi zikr qilinganda «alayhissalom» (Unga salom bo‘lsin) deyilsa, bir necha payg‘ambarlarning ismlarini ketma-ket zikr qilib, alayhumussalom (Ularga salom bo‘lsin) deyish ham mumkin.
Shu o‘rinda bir eslatma: Muhammad, Ibrohim, Iso va boshqa payg‘ambarlarning ismlari ila ismlangan oddiy insonlarning ismi tilga olinganda salom va salavotlar aytilmaydi. Chunki bu ismni aytish bilan payg‘ambar alayhumussalomlar emas oddiy insonlar qasd qilingan bo‘ladi. Shuningdek, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ismlari zikr qilingan oyatlarni namozda o‘qilganda ham salavot aytilmaydi, soqit bo‘ladi.
Payg‘ambarimiz alayhissalomning muborak ismlari Madaniy suralardan bo‘lmish 5 ta surada zikr qilingan:
Yuqoridagilarning dastlabki to‘rttasida Muhammad ismlari zikr qilingan bo‘lsa, beshinchisida Ahmad ismlari zikr qilingan.
Rasululloh solallohu alayhi vasallamga salavot aytishning foydasi va samaralari:
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga salavot aytiladigan hol va joylar:
G‘iyosiddin Muhammad Yusuf tayyorladi
[1] Kunya deb otaga farzandining ismiga «Abu» qo‘shib aytilishi, «Abu Falonchi» degani «Falonchining otasi» degani. Onaga farzandining ismiga «Ummu» qo‘shib aytilishi. «Ummu Falonchi» degani «Falonchining onasi» degani. Kunya faqat bosh farzandning ismi bilan bo‘lishi shart emas, shuningdek, o‘zini farzandi yo‘q kishi yaqin kishisiining bolasi bilan ham kunyalanishi mumkin. Oisha onamiz jiyanlarining ismi bilan «Ummu Abdulloh» deb kunyalanganlar.
[2] Hasana – yaxshilik.
[3] Mag‘firat avfdan ko‘ra ancha yuqori narsadir. Mag‘firat qilish gunohdan kechib savob berish bo‘lgani uchun ham faqat Allohga xos hisoblanadi.
[4] «At-tahiyyatu»dagi «Assalamu alayka ayyuhan nabiyyu...» jumlasi.
Islom tarixidagi eng ulug‘, ma’naviy jihatdan eng ibratli kunlardan biri Ashuro kunnidir. Har yili muharram oyining o‘ninchi kuni nishonlanadigan bu sana nafaqat ro‘za tutish fazilati bilan, balki Alloh taoloning bandalariga ko‘rsatgan marhamati, Muso alayhissalom va uning qavmini najot etganligi bilan ham ahamiyatlidir. Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam ushbu kunga alohida e’tibor berganlar va ummatlarini ham uning fazilatlaridan bahramand bo‘lishga chorlaganlar. Ashuro kuni musulmonlar uchun ma’naviy poklanish, gunohlarga kafforat va sunnatni hayotga tatbiq etish imkonidir.
Bu kun musulmonlar uchun ro‘za tutish tavsiya etilgan kunlardan biri bo‘lib, ulamolarning ko‘pchiligi bu kunni ro‘za bilan o‘tkazishni mustahab deb hisoblaydi. Ashuro kuni ro‘za tutish sunnat amallardan biri bo‘lib, uning fazilati juda katta. Tasu’o (to‘qqizinchi) va Ashuro (o‘ninchi) kunlarida ro‘za tutish payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamdan qolgan sunnatlardandir. Bu Allohning kunlaridan biri bo‘lib, U Zot o‘z bandalariga marhamat ko‘rsatgan, ya’ni U zot Kalimulloh Muso alayhissalom va Uning qavmi Bani Isroilni Fir’avn va uning qo‘shinining zulmidan najot etgan kundir.
Ashuro kunini ro‘za bilan o‘tkazishning asosiy sababi bu kunda Alloh taolo Muso alayhissalom va Bani Isroilni Fir’avn va uning qo‘shinidan najot etganidir. Payg‘ambar Muhammad sollallohu alayhi vasallam Ashuro kuni ro‘zasini juda ahamiyatli deb bilar edilar. Ibn Abbos roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Men Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni biror kunni boshqalardan afzal deb ro‘za tutishga uringanlarini ko‘rmaganman, faqat ushbu kun — Ashuro kuni va ushbu oy — Ramazon oyidan tashqari” (Imom Buxoriy rivoyati).
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam musulmonlarni Ashuro kuni ro‘za tutishga rag‘batlantirar va: “Ashuro kuni ro‘zasi o‘tgan bir yilning gunohlariga kafforat bo‘lishini Allohdan umid qilaman”, der edilar (Imom Muslim rivoyati).
Musulmonlar bu sunnatni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Madinaga hijrat qilganlaridan so‘ng amaliyotga tadbiq eta boshladilar. U kishi yahudiylarni Ashuro kuni ro‘za tutayotganini ko‘rdilar va buning sababini so‘raganlarida, ular: “Bu yaxshi kun bo‘lib, Alloh ushbu kunda Bani Isroilni dushmanlaridan najot etgan, shuning uchun Muso alayhissalom ushbu kunni ro‘za bilan o‘tkazgan”, deyishdi. Shunda Payg‘ambarimiz alayhissalom: “Men Musoga sizlardan ko‘ra yaqinroqman”, deb, o‘sha kuni ro‘za tutdilar va boshqalarga ham ro‘za tutishni buyurdilar.
Shu kundan boshlab bu amal sunnat sifatida amalga oshirila boshlandi va musulmonlar uchun o‘tgan yilning gunohlaridan poklanish, katta savob va fazilatga erishish imkoni sifatida qaraladi.
Ashuro kuni bu barcha musulmonlar uchun muhim sana hisoblanadi. Ko‘plab insonlar bu kunda ro‘za tutishga va ibodat qilishga intiladi.
Ko‘pchilik Ashuro kunini yagona holda ro‘za tutish mumkin emas, deb hisoblaydi. Ammo Azhar muassasasi o‘z fatvolaridan birida bu fikrni rad etgan. Unda ta’kidlanganidek, juma yoki shanba kuni Ashuro kuniga to‘g‘ri kelsa ham, uni alohida holda ro‘za tutish man qilingan emas.
Azhar ulamolarining ta’kidlashlaricha, imom Tahoviy rahmatullohi alayhdan rivoyat qilingan: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ashuro kuni ro‘zasiga izn berganlar va unga targ‘ib qilganlar. Lekin bu kun shanbaga to‘g‘ri kelsa, tutmanglar, demaganlar. Buning o‘ziyoq, Ashuro har qanday kunga to‘g‘ri kelsa ham ro‘za tutish mumkinligini ko‘rsatadi”.
Shuningdek, agar Ashuro yoki Arafa kuni juma yoki shanba kuniga to‘g‘ri kelsa yoki insonning odatdagi ro‘zali kuni bo‘lsa, bu holda ro‘za tutishda hech qanday mone’lik yo‘q.
Dorul-Ifto (Misr Fatvo hay’atining 2023 yil 26 iyuldagi 7756 raqamli Professor Doktor Shavqiy Ibrohim Allom fatvosida) ham Ashuro kunini ya’ni muharramning 10-kunini yagona holda ro‘za tutish joizligini tasdiqlagan. Shu bilan birga, ixtilofdan qochish maqsadida, u bilan birga bir kun avval 9-kun yoki bir kun keyin 11-kun ro‘za tutish tavsiya etildi.
Misr Dorul-Ifto muassasasi ta’kidlashicha, muharramning 9-kunini ro‘za tutish qat’iy sunnatdir. Bu borada Ibn Abbos roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda keladi: Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Ashuro kuni ro‘za tutganlarida, Payg‘ambarimizga yahudiy va nasroniylar bu kunni ulug‘lashlarini aytishgan. Shunda u zot: “Kelgusi yili, agar Alloh xohlasa, to‘qqizinchi kuni ham ro‘za tutaman”, deganlar. Ibn Abbos aytadilar: kelgusi yil kelmasdan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam vafot etdilar. Bu hadisni Imom Muslim o‘z “Sahihlarida” keltirganlar.
Sunnatda Ashuro kuni ro‘zasi tutishning fazilati haqida bir qator rivoyatlar keltirilgan. Unga ko‘ra, muharram oyida ro‘za tutish tavsiya etilgan amallardan sanaladi. Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday dedilar:
“Ramazondan keyingi eng afzal ro‘za Allohning oyi muharram oyida tutiladigan ro‘zadir. Farz namozlardan keyingi eng afzal namoz kechasi o‘qiladigan (tahajjud) namozdir”.
Ashuro kunining fazilati shundaki, bu kun tutiladigan ro‘za o‘tgan bir yillik gunohlarga kafforat bo‘ladi. Abu Qatoda roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Bir kishi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan so‘radi:
— Arafa kuni ro‘zasi haqida nima deysiz?
U zot: “Allohdan umid qilamanki, o‘tgan va kelgusi yilning gunohlariga kafforat bo‘ladi”, dedilar.
— Ashuro kuni ro‘zasi haqida nima deysiz? deb so‘radilar.
U zot: “Allohdan umid qilamanki, o‘tgan yilning gunohlariga kafforat bo‘ladi”, deb javob berdilar.
Shuningdek, Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi:
“Men Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni biron kunni boshqalardan ko‘ra afzal deb ro‘za tutishga shunchalik intiqlik bilan intiqlik qilganlarini ko‘rmaganman, faqat ushbu kun Ashuro kuni va ushbu oy Ramazon oyi bundan mustasno”.
Ulamolarimiz Ashuro kunida ahli oilaga ko‘proq sarf qilish, ya’ni ularni quvonchli qilish, rizqda kenglik qilishning tavsiya etilgan amallardan ekanini ta’kidlaydilar. Bu Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning muborak hadislariga asoslanadi:
“Kimki Ashuro kunida o‘z ahliga (oila a’zolariga) kenglik qilsa, Alloh taolo unga butun yili kenglik beradi”.
Xulosa o‘rnida shuni eslash joizki, Ashuro kuni bu bir kunlik ro‘za orqali butun bir yillik gunohlardan poklanish umidi berilgan, Allohning maxsus marhamati to‘kilgan muqaddas kundir. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning sunnatlaridan biri bo‘lgan ushbu ro‘zani tutmoq, uni 9-kuni yoki 11-kun bilan birga ado etmoq musulmon kishi uchun katta ajru savob manbaidir.
Shuningdek, bu kunda ahli oilaga shodlik ulashish, rizqda kenglik qilish ham sunnatga uyg‘un amallardan hisoblanadi. Demak, Ashuro kuni ibodat, muhabbat va ma’naviy yangilanish kunidir. Undan oqilona foydalangan kishi na dunyoda, na oxiratda ziyon ko‘rmaydi.
Dilshod Aliyev,
"Boloi Hovuz" masjidi imomi.