Bir mo‘min tushida Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni ko‘rdi. Rasululloh unga hech e’tibor bermadilar. Shunda u odam iztirobga tushib: “Yo Allohning Rasuli! Mendan xafamisiz?” deb so‘radi.
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: “Yo‘q”, dedilar. “Unda nega menga qaramayapsiz?” deb so‘radi haligi odam. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Chunki seni tanimayman!” deb javob berdilar. “Nega tanimaysiz? Men sizning ummatingizman. Holbuki, olimlarning aytishicha, siz har bir ummatingizni ona o‘z farzandini tanigandan ham yaxshiroq tanir ekansiz”, dedi odam.
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Ulamolar to‘g‘ri aytgan. Lekin men senda mening axloqimdan biron alomat ko‘rmayapman va sening menga hech salavotu saloming kelmadi. Mening ummatimdan birini tanishim axloqimning unda qay darajada borligiga bog‘liq”, dedilar.
Odam uyg‘onganda tushini o‘yladi va shu ondanoq Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning go‘zal xulqlarini o‘z hayotiga tatbiq etishga kirishdi. Bir muddat o‘tgach, takroran Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamni tushida ko‘rdi. Payg‘ambarimiz Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Endi tanidim”, dedilar.
Sevikli Payg‘ambarimiz Rasuli akram sollallohu alayhi vasallamga ergashish, u zotni chin dildan sevish, ta’limotlariga amal qilib, dunyo va oxirat saodatini topish yo‘lida harakat qilishimiz, qiyomat kunida shafoatlaridan umidvor bo‘lishimiz lozim. Bu haqda Alloh taolo Qur’oni karimda: «Ayting (ey, Muhammad!): “Agar Allohni sevsangiz, menga ergashingiz. Shunda Alloh sizlarni sevadi va gunohlaringizni mag‘firat etadi. Alloh kechiruvchi va rahmlidir» (Oli Imron surasi, 31-oyat) deb ta’kidlaydi.
Demak, Hazrati Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamni chin dildan sevish, u zotga haqiqiy ummat bo‘lishga harakat qilish Alloh taolo muhabbatiga, gunohlarni mag‘firat qilinishiga olib kelar ekan. Zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlarini insonlarga ta’lim berib, ularning yoyilishiga xizmat qilish, u Zotga bo‘lgan muhabbat va ehtiromning yuksak namunasi hisoblanadi.
ALLOHUMMA SOLLI VA SALLIM ’ALA MUHAMMADIN VA ’ALA OLI MUHAMMAD.
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Sulaymon ibn Ayub rahimahulloh bunday hikoya qiladi: “Men o‘n yildan ko‘proq vaqt davomida ilm o‘rganish va Qur’onni yod olishga harakat qilsam-da, Fotiha surasini to‘g‘ri o‘qiy olmasdim. Bu holat menga og‘ir edi. Hatto ustozim ham mendan umidini uzgan edi.
Yolg‘iz qolganimda sajdaga bosh qo‘yib yig‘lab, duolarimda Alloh taolodan tilimni burro, xotiramni o‘tkir qilishini hamda qalbimdagi g‘ashlikni ketkazishini so‘rab iltijo qilardim.
Solih insonlardan biriga holimni bayon etdim. U mendan: Ota-onang bormi? - deb so‘radi.
Men: Ha, onam bor, - deb javob berdim.
U: Onangga yaxshilik qilasanmi? – deb so‘radi.
Men: Ha onamning xizmatlarini bekamu ko‘st bajaraman, – dedim.
Shunda solih kishi menga: Onangni oldiga borib, undan Qur’oni karimni yod olishing hamda faqih bo‘lishing uchun duo qilishini so‘ra, – dedi.
Men uyga borib, bu gaplarni onamga aytdim. Volidam yarim tunda namoz o‘qidi, haqqimga xayrli duolar qildi. So‘ngra saharlik qilib, Alloh uchun ro‘za tutdi.
Tong otishi bilan onamning duolari qabul bo‘ldi. Xuddi bulutlar tarqagach quyosh charaqlagani singari aqlim ham yorishib, quvvai hofizam kuchayganini his etdim.
Shu tariqa men zehni o‘tkir va ilmli insonga aylandim. Onamning duosi barakotidan Qur’on va hadisni puxta o‘zlashtirib, ilmu-hikmat dengizida suza boshladim. Nihoyat, kuchli imomga aylandim”.
Kim biror maqsadini amalga oshirishda qiynalsa, avvalo, Alloh taologa tayanish barobarida ota-onasining duosini olsin!.
Shayx Mahmud MISRIYning
“Solih va solihalar hayotlaridan qissalar” kitobi asosida
Ilyosxon AHMЕDOV tayyorladi.