Bir mo‘min tushida Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni ko‘rdi. Rasululloh unga hech e’tibor bermadilar. Shunda u odam iztirobga tushib: “Yo Allohning Rasuli! Mendan xafamisiz?” deb so‘radi.
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: “Yo‘q”, dedilar. “Unda nega menga qaramayapsiz?” deb so‘radi haligi odam. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Chunki seni tanimayman!” deb javob berdilar. “Nega tanimaysiz? Men sizning ummatingizman. Holbuki, olimlarning aytishicha, siz har bir ummatingizni ona o‘z farzandini tanigandan ham yaxshiroq tanir ekansiz”, dedi odam.
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Ulamolar to‘g‘ri aytgan. Lekin men senda mening axloqimdan biron alomat ko‘rmayapman va sening menga hech salavotu saloming kelmadi. Mening ummatimdan birini tanishim axloqimning unda qay darajada borligiga bog‘liq”, dedilar.
Odam uyg‘onganda tushini o‘yladi va shu ondanoq Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning go‘zal xulqlarini o‘z hayotiga tatbiq etishga kirishdi. Bir muddat o‘tgach, takroran Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamni tushida ko‘rdi. Payg‘ambarimiz Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Endi tanidim”, dedilar.
Sevikli Payg‘ambarimiz Rasuli akram sollallohu alayhi vasallamga ergashish, u zotni chin dildan sevish, ta’limotlariga amal qilib, dunyo va oxirat saodatini topish yo‘lida harakat qilishimiz, qiyomat kunida shafoatlaridan umidvor bo‘lishimiz lozim. Bu haqda Alloh taolo Qur’oni karimda: «Ayting (ey, Muhammad!): “Agar Allohni sevsangiz, menga ergashingiz. Shunda Alloh sizlarni sevadi va gunohlaringizni mag‘firat etadi. Alloh kechiruvchi va rahmlidir» (Oli Imron surasi, 31-oyat) deb ta’kidlaydi.
Demak, Hazrati Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamni chin dildan sevish, u zotga haqiqiy ummat bo‘lishga harakat qilish Alloh taolo muhabbatiga, gunohlarni mag‘firat qilinishiga olib kelar ekan. Zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlarini insonlarga ta’lim berib, ularning yoyilishiga xizmat qilish, u Zotga bo‘lgan muhabbat va ehtiromning yuksak namunasi hisoblanadi.
ALLOHUMMA SOLLI VA SALLIM ’ALA MUHAMMADIN VA ’ALA OLI MUHAMMAD.
— Haj vaqtida ziyoratchilarimiz shaytonga tosh otishadi. Tosh nima uchun otiladi?
— Darhaqiqat, haj vaqtida qilinadigan amallardan biri bu – Minoda shaytonga tosh otishdir. Shayton hamma yerda ham bo‘lishi mumkin. Aynan hajda va ma’lum joylarda shaytonga tosh otish, shayton o‘sha vaqt va joylarda Ibrohim alayhissalomga qutqu solganda u zot uni tosh otib quvganlari uchundir. Bunda shaytonga qarshi kurashning ramzi bordir.
Shaytonga tosh otish, avvalo ichdagi shaytonni toshbo‘ron qilish ila boshlanadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday dedilar: “Shaytonga tosh otish va Safo bilan Marva orasida say’ qilmoq, faqat Allohning zikrini qoim qilmoq uchun amr qilingandir”.
Yana tosh otishdan maqsad, shaytonni yomon ko‘rishdir. Tosh otilar ekan, shayton qalbga vasvasa solganida “A’uzubillahi minashshaytonir rojim” (toshbo‘ron qilingan shaytonning yomonligidan Allohdan panoh so‘rayman) ifodasi bilan bartaraf etish lozim.
Mo‘minlar shaytonning har turli fasodlariga qarshi o‘yg‘oq bo‘lishga harakat qilishi zarur. Haj safari asnosida esa vasvasalarga yengilmaslik, sabr qilish va imtihon ekanini tushunib, haj ibodatini mukammal ado etishdir.
Ustoz Muhammad Ayyub Homidov