بسم الله الرحمن الرحيم
Muhtaram jamoat! Ma’lumki, Islom dini insonlarni ilm olishga targ‘ib qiluvchi dindir. Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallamga nozil qilingan dastlabki oyatlarda ilm olishga undash ma’nosi borligining o‘zi ham Islom ilmu ma’rifat dini ekanligining yorqin dalilidir. Alloh taolo Qur’oni karimda iymon keltirgan ilm egalarining martabalarini yuksak darajalarga ko‘tarishini bayon qilgan.
Ilm esa amalni, amal esa ixlosni yordamga chaqiradi. Agar yordamga kelmasa ilm u kishidan qochadi. (“Adabud-dunyo vad-din” kitobidan) Yaxshi tushunmoq kerakki! Har bir ish mukammal, mustahkam bo‘lishi uchun ilm, amal va ixlos birlashishi shart. Farididdin Attor ilohiyatda avval ixlos keyin ilm turadi deydilar. Ya’ni: ixlosi bo‘lmagan kishiga ming bor ilm borasida so‘zlansa ham u odamda zarra miqdorda fazilat, daraja, yuksak bir maqom belgisi ko‘rinmaydi. Shu sababdan har bir amal ixlos ila bajarilsa kundan – kun u islom nemati bilan yashay boshlaydi. Dunyoda ilmdan ko‘ra yuksak daraja va martaba yo‘qdir. Shu sababli yurtimizdan chiqqan va boshqa yurtdagi barcha olimlar o‘zlarini foydasi keng, darajasi ziyoda amalga fido qilishgan.
Payg‘ambarimiz ﷺ aytadilar: “Bir soat tafakkur qilish inson va jinlarning ibodatidan yaxshiroqdir”. Shayx Xudoydod Vali shu hadisga ishorat qilib aytadilar: “Mening nazdimda bir mardi haq olimning oldida bir soat o‘tirish 50.000 ming yillik zikr va fikr qilishdan yaxshiroqdir, deganlar. Jaloliddin Rumiy aytadilar: “Qancha-qancha yillar kerak bir mardi haq olim bo‘lish uchun va qancha-qancha asrlar kerak bir mardi haq valiy bo‘lish uchun”.
عَنِ الْحَسَنِ أَنَّ أَبَا الدَّرْدَاءِ قَالَ: "كُنْ عَالِمًا أَوْ مُتَعَلِّمًا أَوْ مُحِبًّا أَوْ مُتَّبَعًا وَلا تَكُنِ الْخَامِسَ فَتَهْلِكَ "
(السُّنَنُ الكُبْرَى لِلبَيْهَقِي).
ya’ni: Hasan Basriy e dan rivoyat qilinadi, Abu Dardo رضي الله عنه aytadilar: “Avvalo, olim bo‘l! Loaqal, ta’lim oluvchi yoki ularni sevuvchi yoxud ularga ergashuvchi bo‘lgin. Ammo beshinchi odam (mazkur to‘rt xislatdan tashqaridagi) bo‘lmaginki, halok bo‘lursan” (Imom Bayhaqiy “Sunani Kubro” kitobida keltirgan). Jololiddin Rumiy dunyoda hamma narsa suvga to‘yadi. Baliq suv ichida yursa ham suvga to‘ymaydi. Buni ilmga qiyos qilib aytadilarki: “Go‘yo sizlar ilm olishda baliqqa o‘xshanglar, baliq suvga to‘ymagani kabi sizlar ham ilm ichida yurib ilmga to‘ymanglar”, – deganlar. Abul Barakot “Madorikut-tanzil” tafsirlarida bir muborak hadisi sharifni keltiradi. Buni sizlarga ham ma’lumot sifatida keltirmoqchimiz. Payg‘ambar ﷺ aytadilar: “Bir tolibi ilm bir qabristonning yonidan o‘tsa uning sharofati bilan 40 kun qabrda azob to‘xtaydi”, deganlar. Abdulloh ibn Abbos رضي الله عنه aytadilar: “Olim bilan obid o‘rtasidagi farq, daraja 700 barobardir. Har bir darajaning orasi 500 yillik yo‘ldir. Har bir daraja orasi Osmon bilan Yerchadir”.
Besh narsa ko‘zga nur beradi: Qur’oni karimni o‘qish, olimlarga qarash, ota-onaga qarash, odil padshohga qarash va chiroyli manzarali joylarga qarash. Payg‘ambar ﷺ aytadilar: “Olimlarga bir marta qarashlik mening masjidimda bir yil e’tikofda o‘tirish bilan tengdir”. Yana Payg‘ambar ﷺ aytadilar: “Kim bir olimni hurmat qilsa, go‘yo meni hurmat qilgandek bo‘libdi. Kimki bir olimni xorlasa, go‘yo meni xorlagandek bo‘libdi”. Alloh taolo ilmni qiyomatgacha bandalar uchun ma’rifatga erishish, haqiqatni topish, ikki dunyo saodatiga erishish vositasi qildi. Ilmsizlik, esa insoniyatni tubanlikka, halokatga olib borishini bildirdi. Insonlarni ilm olishga va bu orqali Parvardigorlarini tanishga buyurdi. Alloh taolo marhamat qiladiki:
(فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُمْ (سورة محمد/28
ya’ni: “Bas, (ey, Muhammad!) Allohdan o‘zga iloh yo‘q ekanini biling va o‘z gunohingiz uchun hamda mo‘min va mo‘minalar(ning gunohlari) uchun mag‘firat so‘rang! Alloh sizlarning (bu dunyodagi) kezadigan joylaringizni ham, (oxiratda) boradigan joylaringizni ham bilur ”. (Muhammad surasi, 28-oyat).
“Ilm” so‘zi Qur’oni karimning sakkiz yuz o‘n bir joyida turli ma’nolarda kelgan. Qur’on va sunnatda ilm insoniyatni turli axloqsizliklar, harom-xarishlar, yomon yo‘l va amallardan qaytarishi zikr etilgan. Alloh taolo aytadi:
يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آَمَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
( سورة المجادلة/11).
ya’ni: “Alloh sizlardan imon keltirgan va ilm ato etilgan zotlarni (baland) daraja (martaba)larga ko‘tarur. Alloh qilayotgan (barcha yaxshi va yomon) amallaringizdan xabardordir”. Boshqa oyatda:
(قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (سورة الزّﻣﺮ/9
ya’ni: “Ayting: “Biladiganlar bilan bilmaydiganlar teng bo‘lurmi?”. (Zumar surasi, 9-oyat).
Ushbu oyatlardan ham ko‘rinib turibdiki, ilmli kishilarning martabasi Alloh taoloning nazarida yuksakdir. Payg‘ambar alayhissalomdan rivoyat qilingan ko‘plab hadisi shariflar ham ilmga, o‘rganishga da’vat bilan yo‘g‘rilgan, Jumladan, bir hadislarida:
أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: "اَلْعُلَمَاءُ وَرَثَةُ الْاَنْبِيَاءِ فَاِنَّ الْاَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَارًا وَلاَ دِرْهَمًا فَاِنَّمَا وَرَّثُوا الْعِلْمَ "
(رَوَاهُ الإِمَامُ أَبُو دَاوَدَ وَ الإِمَامُ التِّرمِذِي).
ya’ni: Payg‘ambar ﷺ: “Olimlar payg‘ambarlarning merosxo‘rlaridir. Payg‘ambarlar dinor yoki dirham meros qoldirmaganlar, balki, ilmni meros qilib qoldirganlar”, – deganlar (Imom Abu Dovud va Imom Termiziy rivoyati). Boshqa bir hadisda Rasululloh ﷺ:
(قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: "مَنْ يُرِدِ اللهُ بِهِ خَيْرًا يُفَقِّهْهُ فِى الدِّينِ وَيُلْهِمُهُ رُشْدَهُ" (مُتَّفَقٌ عَلَيهِ
ya’ni: “Alloh kimga yaxshilikni iroda qilsa, uni dinda faqih (teran anglovchi) qilib qo‘yadi va unga to‘g‘ri yo‘l ko‘rsatadi” (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyati). Quyidagi hadislar ham ilm talab qilishning fazilatiga dalolat qiladi: “Olimning obiddan afzalligi mening quyi darajadagi sahobiydan afzalligim kabidir” (Imom Termiziy rivoyati), “Kim ilm talab qilish yo‘lini tutsa, Alloh taolo uni jannat yo‘liga yo‘llab qo‘yadi” (Imom Muslim rivoyati), “Farishtalar ilm tolibining qilgan ishidan mamnun bo‘lib, unga qanotlarini yozishadi” (Imom Ahmad, Hokim, Ibn Hibbon rivoyati).
Muhtaram jamoat! Ma’lumki, yangi o‘quv yili ham boshlab yuborildi, o‘quvchi va talabalar ilm olish maqsadida maktab va oliygohlarga bormoqdalar. Albatta, yoshlarning kelajakda biror kasb va hunar egasi bo‘lishlari birinchi navbatda o‘zlarining, qolaversa, ota-onalarining ham orzu umidlaridir. Ammo, ana shu orzu umidlar o‘z-o‘zidan ro‘yobga chiqib qolmasligini barchamiz yaxshi bilamiz. Buning uchun talaba va o‘quvchilar ilm yo‘lida uyqudan, ba’zi bir ko‘ngil xushliklardan kechmoqlariga to‘g‘ri keladi. Zero, ilm talab qilish va uning yo‘lida chekilgan zahmat tufayli juz’iy sahv va xatolarning kechirilishi Rasululloh ﷺ ning:
(قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: "إِنَّ طَالِبَ العِلْمِ لَيَسْتغْفِرُ لَهُ مَنْ فيِ السَّمَاءِ وَ الأَرْضِ حَتَّى الحِيتَانَ فيِ الماَءِ" (رَوَاهُ الاِمَامُ التِّرْمِذِي
ya’ni: “Osmonu yerdagi hamma narsalar, hatto daryodagi baliqlar ham tolibi ilmning gunohlari mag‘firat qilinishini so‘raydilar”, – degan hadislarida o‘z ifodasini topgandir (Imom Termiziy rivoyati).
Ayrim kishilar esa ilm deganda faqat diniy ilmlarni nazarda tutib, musulmonchilikda dunyoviy fanlarning o‘rni yo‘q, degan noto‘g‘ri e’tiqodda bo‘ladilar. Aslida esa, diniy ilmlar ham, dunyoviy ilmlar ham Allohning ilmi bo‘lib, ularni bir biridan ajratish mumkin emas. Hazrati Odam dunyoviy ilm tufayli fazilatga ega bo‘lib, farishtalarning ta’zimiga sazovor bo‘ldilar.
Dunyoviy ilm odamga hurmat va fazilat keltirar ekan, Rasululloh ﷺ o‘z hadislarida marhamat qilib:
أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: "أُطْلُبُوا العِلْمَ وَ لَوْ بِالصِّينِ فَإِنَّ طَلَبَ العِلمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ"
(رَوَاهُ الإمام ابْنُ عَدِي وَ الإمام البَيهَقِي).
ya’ni: “Ilm Chin-Mochin (Xitoy)da bo‘lsa ham, uni izlab topib, egallangiz. Zero, ilmni talab qilish har bir musulmonga farzdir”, – deganlar (Imom Ibn Adiy va Imom Bayhaqiy rivoyatlari). Bundan ham diniy, ham dunyoviy ilmlarni talab qilish farzligi ma’lum bo‘ladi.
Yana shuni qayd etib o‘tish lozimki, o‘tgan barcha payg‘ambarlar, shu jumladan Payg‘ambarimiz Muhammad Mustafo ﷺ ham o‘z ummatlariga faqat diniy ta’lim berish uchun yuborilmaganlar, balki dunyoviy ishlarga, turmush qurish, tijorat, ziroat, uy-ro‘zg‘or ishlari va badan tarbiyaga oid kabi bilimlarni o‘rgatganlar.
Vatanimiz taraqqiyoti, xalqimizning baxt-saodati yo‘lida yoshlarimizni ilmu irfon va kasbu hunarli bo‘lib yetishishlari yo‘lida davlatimiz tomonidan qilinayotgan g‘amxo‘rlik bilan birga ota-onalarning harakatlari ham juda ahamiyatlidir.
Ayniqsa, ota-onalar o‘z farzandlariga to‘g‘ri maslahatlar berib, ularni sog‘lom va baquvvat o‘sib-ulg‘ayishlari, ilmli, ma’rifatli bo‘lishlari uchun g‘amho‘r bo‘lishlari kerak.
Islom hidoyatida tarbiya ko‘rgan va uning sof va pok buloqlaridan bahra olib ulg‘aygan musulmon kishisi o‘zi yashab turgan jamiyatdagi barcha insonlarga naf keltirishga, ulardan zararni daf qilishga sa’yu-harakat qiladi. Chunki, u haqiqat, yaxshilik, fazilat kabi odob-ahloq asosida tarbiya oladi.
Azizlar! Fiqhiy masalalarning bayoni borasidagi bugungi suhbatimizda hanafiy mazhabimizda hojatga borish va bavl qilishga oid odoblar haqida so‘z yuritamiz.
Hojatga borish odoblari:
Bavl qilish mumkin bo‘lmagan joylar:
Alloh taolo barchalarimizni dunyoga mashhur ajdodlarimiz izidan borib, yana ilm cho‘qqilarini zabt etuvchi, ilmga tashna bandalaridan aylasin, ilm o‘rganadigan, ilmga homiylik qiladigan, hech bo‘lmaganda ilmni, olimlarni sevadigan saodatmand insonlar safidan o‘rin bersin, omin!
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV