Bismillahir Rohmanir Rohiym
Alloh subhanahu va taologa hamdlar, Payg‘ambarimizga salavotlar bo‘lsin!
Alloh subhanahu va taolo qanday go‘zal xulqni yaratgan bo‘lsa, shubhasiz bu go‘zal xulqlarni egallashda eng oliy namuna Muhammad sollallohu alayhi vasallamdirlar. Jumladan, yaxshi er bo‘lishlik ham go‘zal xulqlardandir.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:
«Yaxshilaringiz ahliga yaxshilaringizdir. Men ahliga yaxshingizman. Qachon sohibingiz vafo qilsa, uni tek qo‘yinglar», - dedilar».
Termiziy va Ibn Moja rivoyat qilishgan.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning birinchi ayollari Xadija roziyallohu anho ekanlari barchaga ma’lum, ular birgalikda 25 yildan ortiq birga hayot kechirdilar. Uning ko‘p qismi Islomdan oldin o‘tdi. Ana shu vaqt mobaynida Muhammad alayhissalom er sifatida ro‘zg‘orni o‘zlari tebratdilar. Vaholanki, Xadija roziyallohu anho boy ayol edilar. Qachonki Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Payg‘ambar bo‘lganlaridan so‘ng Xadija roziyallohu anho o‘z ixtiyorlari bilan Islomga xizmat qilish uchun mol-mulkim Allohning yo‘lida sarf bo‘lsin, siz da’vat ishi bilan mashg‘ul bo‘ling, dedilar.
Xadija onamiz vafot qilgan yili Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning amakilari ham vafot etib, bu ikki musiybat musulmonlarni ko‘p mahzun qildi. Shuning uchun ham bu yil «Mahzunlik yili» deb ataldi. Shuning o‘zidan Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni Xadija onamiz roziyallohu anhoga nisbatan naqadar muhabbatli ekanlarini bilish mumkin.
Xadija onamiz roziyallohu anho vafot qilganlaridan so‘ng ham Payg‘ambarimiz alayhissalom u kishining dugonalarini ikrom qilar edilar. Bir muhabbat bo‘lsa, shunchalik bo‘lar!
Muhammad Mustafo sollallohu alayhi vasallam Xadija onamiz haqlarida ko‘p gapirganlaridan onalarimiz roziyallohu anhunnaning rashklari kelgan vaqtlar ham bo‘lar edi. Shunday kunlarning birida Oisha roziyallohu anho Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga «Buncha o‘sha kampirni gapirdingiz?! Alloh undan yaxshisini berdi-ku», deya o‘zlariga ishora qildilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam buni «Alloh menga undan yaxshisini bermadi! Alloh menga faqat undan farzand berdi. Odamlar kufr keltirganlarida Xadija menga iymon keltirdi» degan ma’nodagi gaplari bilan rad qildilar. Bu ham u zot alayhissalomni Xadija onamizga bo‘lgan muhabbatlaridan darakdir.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam namunali er sifatida ayollariga a’lo darajada muomala qilar edilar. Hatto ba’zida biroz ko‘ngil buzilishiga sabab bo‘ladigan voqealar sodir bo‘lsa ham Nabiy alayhissalom ularni avf qilib, chiroyli yechim topar edilar.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallam o‘zlarining ba’zi ayollari huzurida edilar. Mo‘minlarning onalaridan birlari o‘z xodimlaridan bir idishda taom solib yubordilar. Bas, Nabiy sollallohu alayhi vasallam uyida turgan (ayol) xodimning qo‘liga urdi. Idish tushib, ikkiga bo‘lindi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam idishning ikki bo‘lagini bir-biriga qo‘shib jamlab, unga taomni yig‘a boshladilar va «Onangiz rashk qildi», - dedilar.
So‘ngra u zot xizmatchini ham, idishni ham toki u zot uyida turganning huzuridan idish keltirguncha, tutib turdilar. Bas, butun idishni singanga va singan idishni sindirganga berdilar».
Buxoriy rivoyat qilgan.
Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf rahmatullohi alayhi hazratlari mazkur hadisning sharhida taom yuborgan kishi Sofiya onamiz, idishni sindirgan kishi Oisha onamiz ekanliklarini aytganlar.
Albatta, bu kabi rashk qilish holatlari tabiiy, insonga xos. Shuning uchun bu Oisha onamizga malomat hisoblanmaydi. Lekin bu o‘rinda Nabiy sollallohu alayhi vasallamning muomalalari nihoyatda e’tiborga molik. U zot alayhissalom «Onangiz rashk qildi» deb bu holatni izohladilar xolos...
Albatta, rahbarlik juda mas’uliyatli ish. Bitta oilaga rahbarlik qilishning o‘zi naqadar mashshaqqat. Agar u bir mahalla, shahar yoki davlat bo‘lsa, mas’uliyati ham tobora ortib boraveradi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam musulmonlar jamiyatining rahbari bo‘lishlari bilan birga butun ummat g‘amini ham yelkalariga olgan edilar. Endi u zotning mashaqqatli vazifalarini o‘ylab ko‘raveraylik. Shunday bo‘lsa ham u zot alayhissalom ayollari uchun alohida vaqt ajratar, ularga go‘zal muomala qilib ko‘ngillarini xushnud etar edilar. Bunga birgina misol tariqasida Nabiy sollallohu alayhi vasallamni Oisha roziyallohu anho bilan ikki marta yugurish musobaqasi o‘tkazganlarini eslasak kifoya. Birinchi marta Payg‘ambarimiz alayhissalom ortda qoladilar, oradan vaqt o‘tib, Oisha roziyallohu anhoning vaznlari biroz ortgandan so‘ng yana ikkovlari yugurish musobaqasi o‘tkazadilar. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘zib ketdilar va buni «Haligi bilan bir-u bir» deb izohlab qo‘ydilar.
Demak, er kishi ayoli bilan shunga o‘xshash musobaqalar o‘tkazib turishi va bu bilan ayolini xursand qilishga intilishi marg‘ub ish ekan.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam chiroyli gap bilan ayollarini ko‘nglini olishni qoyillatar edilar. Bir gal Hafsa roziyallohu anho Sofiya roziyallohu anhoni «Yahudiyning qizi» debdilar. Buni albatta rashk tufayli aytib yuborganlar. Lekin bu gap Sofiya onamizga yetib boribdi. Shunda u kishi bundan mahzun bo‘lib o‘tirganlarida Nabiy sollallohu alayhi vasallam ko‘rib qolib, mahzunliklarining sababini so‘raydilar. Sofiya onamiz bor gapni aytadilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam «Sen «Mening otam nabiy, amakim nabiy, erim nabiy bo‘lsa» demadingmi?», degan ma’nodagi gap aytib u kishining ko‘ngillarini ko‘taradilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Sofiya onamizning otalari va amakilari deganda Horun va Muso alayhissalomlarni nazarda tutgan ekanlar.
Alloh subhanahu va taolo bizni ham Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning xulqlari bilan xulqlanmog‘imizni nasib aylasin! U zot alayhissalomga o‘xshab yaxshi umr yo‘ldosh bo‘lmoqlikni bizga ham nasib aylasin!
G‘iyosiddin Muhammad Yusuf
Foydalanilgan manbalar:
1. Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf rahmatullohi alayhi tarjima qilgan «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam» nomli kitob.
2. Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf rahmatullohi alayhining «Hadis va hayot» nomli kitoblarining 25 juzi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bir kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallamga kelib: «Men qiynalgan kishiman», dedi. Ya’ni, och ekanini bildirdi.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam xotinlaridan biriga ovqat so‘rab odam yubordilar. «U zotni haq ila jo‘natgan zotga qasam ichib aytamanki, uyimda suvdan boshqa hech narsa yo‘q!» dedi u.
Xuddi shunday qilib barcha xotinlariga ovqat so‘rab odam jo‘natdilar. Ularning bari yuqoridagidek javob berdi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Bu kecha bu odamni kim mehmon qiladi, Alloh unga rahm qilsin», dedilar. Shunda ansorlardan bir kishi turib: «Yo Allohning Rasuli! Uni men mehmon qilaman», dedi. So‘ngra uni uyiga olib ketdi. Borib xotiniga bunday dedi:
— Bu odam Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning mehmonlari. Unga taom hozirla!
Xotin dedi:
— Bolalarimizning ovqatidan boshqa ovqat yo‘q.
Er dedi:
Bolalaringni uxlatib ovqatni olib kel. Mehmon ovqatga qo‘l uzatganida chiroqni o‘chirib qo‘y. Biz qorong‘ida o‘zimizni ovqat yeyayotgandek ko‘rsatamiz. Ammo yemaymiz. Mehmon shunda ozgina ovqatga to‘yadi.
Ular shunday qilib och uxlashdi. Mehmon to‘ydi. Ertalab ular Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga borishgach, u zot dedilar:
— Alloh taolo sizning ishingizdan ajablandi. Siz haqingizda Qur’on nozil qildi:
«Garchi o‘zlarining hojatlari bo‘lsa ham (boshqalarni) o‘zlaridan ustun ko‘radilar. Kim o‘z nafsining baxilligidan saqlansa, unday kishilar ha, ana o‘shalar najot topguvchilardir» (Hashr surasi, 9-oyat).
Dunyo charxpalakdir. Zamon aylanib turadi. Bugun puling bor. Ertaga yo‘q, ishing orqaga ketadi. Bugun faqirsan, ammo ertaga boyib ketishing mumkin. Faqirlik ayb emas, boylik fazilat emas.
Muhimi qalbdagi narsadir, cho‘ntakdagi emas. Muhimi insonning boylik va faqirlik paytidagi axloqidir.
Tasavvur qilyapsizmi, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hech bir ayollari uyidan ovqat topilmayapti! U kishi Allohning Rasuli bo‘lish bilan birga davlat rahbari ham edilar. Uylarida suvdan boshqa hech vaqo yo‘g‘-a?!
Faqirlikni uqubat, boylikni esa mukofot deb o‘ylashdan ehtiyot bo‘ling. Dunyo bor-yo‘g‘i imtihon, xolos. Imtihon savollari qanchalar qiyin bo‘lmasin, o‘tirib qolmang.
Aqlli inson boshqalarning hojatini chiqarishga harakat qiladi. Ularni qiyin ahvolda qoldirmaydi. Kishilarga ehson qilganingizda ular o‘zini aybdor va nuqsonli sanashmasin!
Bemor kishining faqirligini bilib qolsangiz, u so‘rashidan oldin ahvolidan xabar olishingiz oqilona ishdir. Ba’zilarning iffati so‘rashdan to‘sadi. In’omning eng afzali insonlarning iffatni ehtirom qilib, obro‘larini muhofaza qilib berilgan in’omdir!
Ehson qilishning ham odoblari bor. Bir kishiga hammaning oldida sadaqa yoki ehson bersangiz, uni xijolatga qo‘yasiz, iffatini jarohatlaysiz, ojizligini yuziga solgandek bo‘lasiz... Bunaqa sadaqa-ehson qilgandan ko‘ra, qilmaganing afzaldir!
Yuqorida keltirilgan ansoriyning odobiga boqing. Ovqati ozligi uchun xotiniga chiroqni o‘chirishni buyurdi. Maqsadi mehmonni xijolat qilmaslik edi. Chiroq yonib turganida mehmon ovqatning kamligini ko‘rib, uyalib, ovqat barchaga yetishi uchun ehtimol to‘yib yeya olmasdi.
Kishilardan noqulaylikni ketkazish ham ularni xotirjam qilishdir. Xotirjam qilish esa, ibodatdir!
«Nabaviy tarbiya» kitobi asosida tayyorlandi