Islomiy va milliy qadriyatlardan biri o‘zgalarga yordam qo‘lini cho‘zishdir. Ushbu ko‘mak moddiy yoki ma’naviy bo‘lishi mumkin. Ramazon oyida beriladigan zakot va fitr ana shunday iadriyatlar sirasiga kiradi.
“Zakot” so‘zi tilimizda “poklik” va “o‘sish” ma’nolarini bildiradi. Shar’iy istilohda esa “Zakot maxsus moldan, maxsus juzni maxsus shaxsga Allohning roziligi uchun shariatda tayin qilinganidek mulk qilib berishdir”.
Zakot tufayli ijtimoiy barqarorlik yuzaga keladi. Shuningdek, zakotning faqat moddiy emas, balki ma’naviy, ruhiy, axloqiy ma’nolari ham bor. Zakotda beruvchiga ham, oluvchiga ham, ular yashab turgan jamiyatga ham katta foyda bor. Zakot berishdan asosiy maqsad kam ta’milangan faqir-fuqaro, beva-bechoralarga moliyaviy yordam berish barobarida insonni molu dunyodan ustun qilish, inson mol-duyoning, mol-dunyo insonning quli ekanini ta’minlashdir.
Imom G‘azzoliy rahmatullohi alayh:
“Alloh taolo O‘z bandasiga jon ne’mati va mol ne’matini bergan. Badan ibodatlari jon ne’matining shukridir. Moliyaviy ibodatlar mol ne’matining shukridir”, deganlar.
Zakot musulmonlarning ma’lum sanoqqa yetgan va bir yil aylangan chorva mollaridan beriladi. Uning sharti yilning ko‘p qismini yaylovda o‘tkazgan bo‘lishi kerak. Ulamolarimiz buning hikmatini quyidagicha aytgan. Odatda, chorva hayvonlar yaylovdagi o‘t-o‘simliklar bilan oziqlanadi. Vaholanki, o‘sha yaylovada ungan o‘t-o‘lanlar aholining umumiy mulki hisoblanadi. Demak, unda xalqning haqqi bor. Chorvador hamma molini xalqqa bera olmasligi tabiiy. Shu boisdan unga molidan 2,5 foizni ajratish kifoya. Ana o‘sha ajratilgan mulk, tabiiyki, o‘zi kabi mulkdor boyga emas, muhtoj odamga beriladi.
Muayyan miqdorga yetgan, yil to‘lgan tijorat mollaridan ham zakot beriladi. Tijoratchining mulkiga shubhali mollar aralashib qolishi ehtimoli bor. Molini poklab olish uchun muhtojlarga shariat belgilagan qismini ajratishi kerak bo‘ladi. Yana uyida zakot miqdorida puli borlar, yo sotish niyatida mashina, uy-joy, qimmat baho narsalar olib qo‘ygan hamda 85 gr tillo-kumushi borlar ham zakot beradi. Tasavvur qiling, bir odamning uyida 15 milliondan ortiq puli bor. Buni asrab qo‘yganiga bir yil bo‘ldi. Shundan u zakot berishi kerak bo‘ladi. Chunki pulni uyida saqlagani bois davlat va jamiyat zarar ko‘radi.
Zeb-ziynat va tillo taqinchoqlar hech qachon qadr-qiymatini yo‘qotmaydi va tabiiy ravishda narxi o‘suvchi mol hisoblanadi. Shuning uchun ham undan ulush beriladi. Zero, ba’zi uddaburon odamlar pulni jamg‘arish maqsadida tilloga aylantirib qo‘yishi hech kimga sir emas. Davlatga to‘lanadigan soliq sadaqa va zakot hisobiga o‘tmaydi.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: “Bandalar tong ottirgan har bir kunda, albatta, ikki farishta nozil bo‘ladi-tushadi. Ulardan biri: “Allohim! Infoq qiluvchiga o‘rinbosar bergin”-, deydi. Ikkinchisi esa: “Allohim! Mumsik (Ziqna baxil)ga yo‘qotish bergin”, deydi”, dedilar.
Tasavvur qiling, agar har bir musulmon inson jamiyatdagi va dinidagi vazifasini sidqidildan bajarsa, muhtojlarga yordam qo‘lini cho‘zsa, jamiyatda faqir va miskin qolmaydi.
Shu o‘rinda bir mulohaza zakotni kimlarga berishni Yaratganning o‘zi Kalomida bitib qo‘ygan. Uni kimlarga berib bo‘lmaslik ham hadislarda bayon qilingan. Yana ulamolarimiz nomaqbul yo‘llarga sarf qiladiganlarga ham zakot berib bo‘lmasligini ta’kidlaganlar.
Albatta, zakotning savobi yanada mukammal bo‘lishi uchun uni munosib o‘ringa berilishi muhim. Chunki nomunosib shaxsga berilgan mablag‘ noshar’iy ishlarga yo‘naltirilib, zakot beruvchi ham gunohkor bandalar qatoriga tushib qolishi mumkin. Shuning uchun halol topgan boylikdan ajratilgan zakot beva-bechora, yetim-yesir, kambag‘al, muhtoj oilalarga, tolibi ilmlarga berilsa, ham ulkan savoblarga erishiladi.
Meva-cheva va yerdan chiqqan narsalardan, agar uni oqin(oqar) suv yoki yomg‘ir sug‘organ bo‘lsa, ushr-1/10 (o‘ndan bir) beriladi. Xalqimizda buni qo‘ni-qo‘shnichilik va muhtojlar haqqi deb yuritiladi. Agar hosil olishda sug‘orish asboblaridan foydalangan bo‘lsa, xarajati va qo‘l mehnati ko‘proq singgani uchun 1/20 (yigirmadan bir) beriladi.
Fitr sadaqasi
Fitr sadaqasi bug‘doydan, undan olinadigan narsalardan va mayizdan 2 kg. beriladi. Xurmo va arpadan 4 kg. beriladi.
Bizning diyorda keng tarqalgani fitr sadaqasini bug‘doydan berishdir. O‘rta hisobda bozordagi sotilayotgan bug‘doy narxi olinadi. Ba’zi olimlar kambag‘allarning foydasi uchun bozordagi eng qimmatini hisoblash yaxshi deydilar. Hanafiy mazhabimizda sadaqai fitr vojib hisoblanadi. “Fitr”ning ma’nosi “og‘iz ochish” degani. Zakot va boshqa sadaqalar moldan qilinsa, fitr sadaqasi jon boshidan qilinadi. Uning hikmati hadislarda bayon qilinganidek, ro‘zadagi kamchiliklarni bartaraf qilish, qolaversa, ro‘za tugashi va Ramazon hayiti kirishi bilan barcha musulmonlar bayram qilishidir. Tabiiyki, bayramni munosib o‘tkazish uchun dastmoya kerak. Buning uchun esa qurbi yetganlar muhtojlarga fitr sadaqasini xuddi sovg‘adek ulashadi va bayram barchaga tatiydi. Natijada jamiyat vakillari va tabaqalari o‘rtasida inoqlik, mehr-muruvvat rishtalari shakllanadi.
Ahrorbek MADAIPOV,
Ohangaron tumanidagi “Xonobod” jome masjidi imom noibi
Bu ummat boshidan oxirigacha bir aqida – ash’ariy-moturidiylik aqidasida edi. Mufassirlar, hadis shorihlari, fuqaholar, navh va lug‘at ulamolari, bularning deyarli barchasi e’tiqodda bir yo‘lni tutishgan edi. Bu gapni isbotlashga hojat yo‘q, bu haqiqat ekani kundek ravshan aksiomadir. Ulamolarning tarjimayi hollari haqida yozilgan kitoblar olimlarni bu mazhablarga madh va maqtov o‘laroq nisbat berganini ko‘rasiz. Buyuk ulamolar haqida ma’lumotlar keltirilganda Imom Falonchi, mazhabi shofe’iy, yo hanafiy, aqidada ash’ariy yo moturidiy, deyilgan. Ko‘pincha olimning tasavvufdagi tariqatiga ham to‘xtab o‘tiladi. Masalan, Imom Junayd tariqatida bo‘lsa, Junaydiy nisbati beriladi.
Bu odat yaqin-yaqingacha davom etib kelayotgan edi. Bunga birov e’tiroz ham bildirmagan, inkor ham qilmagan. Biron olim haqida gapirilar ekan, fiqhda to‘rt mazhabda qaysiga ergashishi, aqidada ash’ariymi moturidiymi qaysi manhajda ekani va tariqatdagi yo‘li bayon qilinmay qolmagan.
Bu dastur ummatni sharqiyu g‘arbini, shimoliyu janubini ming yildan beri yagona qalbga, yagona fikr atrofiga jamlab keladi. Biron odam og‘risa, butun tana o‘sha kasal a’zo uchun qayg‘urib, davolashga kirishardi.
Tariximizni ziynatlab turgan, bugungi sharmandaliklarni bir muncha to‘sib turgan tarixiy g‘alabalarimiz ham shu aqida, shu tafakkur vositasida qo‘lga kiritilgan.
Hittinda salibchilarni yer tishlatib, Quddusni qaytarib olgan Salohiddin Ayyubiy va uning qo‘shini ayni shu mazhab va tariqatlarda bo‘lishgan. Birontalari bugungi salafiylikni bilgan emas.
Muzaffar Qutz, Zohir Beybars va ular bilan yelkadosh bo‘lgan Izz ibn Abdussalom kabi ulamolar mazhabda bo‘lishgan. Ayni Jolutda mo‘g‘ullarni tor-mor keltirishda ham asosiy qurolimiz birlik edi. O‘sha paytda boshini baland kerib: “Bid’atchisizlar, shirk keltiryapsizlar, qabrlarni ziyorat qilish shirk”, deb qichqiradigan shallaqilar bo‘lmagandi.
Sulton Muhammadxon Fotih va uning qatoridagi olim va murshidlar dinda bir manhajni tutishgan edi. Kofirlar qo‘lida qolib ketgan shahar (Qustantiniya)ni fath qilib, mashhur hadisda kelgan bashoratga* noil bo‘lishdi. Ammo hadis musulmon ash’ariy-moturidiy qo‘mondon va uning qo‘shini haqida ekanidan qalblari yonib, hasad qilayotgan bugungi bemazhab toifalar hadisning tasdig‘ini buzib talqin qilishmoqda. (davomi bor)
Doktor Ahmad Muhammad Fozil,
Istanbuldagi Sulton Muhammad Fotih jome’asi,
islomiy ilmlar kulliyasi doktori
*Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytdilar: “Qustantiniya, albatta, fath qilinajak. Uning amiri naqadar yaxshi amir, qo‘shini naqadar yaxshi qo‘shin!”. (Imom Ahmad va Hokim rivoyati).
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi
Abdulbosit Abdulvohid o‘g‘li tarjimasi