Kuni kecha O‘zbekiston musulmonlar idorasi raisi, muftiy Usmonxon Alimov hazratlari poytaxtimizdagi “Islom ota” masjidiga borib xatmul Qur’onda ishtirok etdilar.
Fayzli masjid ostonasida muftiy hazratlarini masjidning imom-xatibi Abduhakim qori kutib oldi. Odatdagidek, saf tortib o‘tirgan namozxonlar bu ajoyib tashrifdan behad mamnun bo‘ldilar.
– Muftiy hazratlari har doim: “Ishlaringiz yaxshimi, kamchiliklaringiz yo‘qmi, namozxonlarning kayfiyati joyidami, mahalla-ko‘y obodmi?” deb kuyinchaklik bilan holimizdan xabar olib turadilar, – dedi Abduhakim domla. – Azizlar, Ramazon oyining 16 sidan 17 siga, dushanbaga o‘tar kechasi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga Qur’oni karim nozil bo‘la boshlagan. Muftiy hazratlari ana shunday qutlug‘ kunda bizning yonimizda bo‘lish niyatida tashrif buyurdilar, qadamlariga hasanotlar bo‘lsin, – deya duo qildi.
Alloh taologa hamdu sanolar, Rasuli akramga durudu salovatlar, o‘tganlarga salomlar yo‘llaganidan keyin muftiy hazratlari so‘zlarini bunday boshladilar:
– Muhtaram birodarlar, buyuk ne’mat ichidamiz. Bu ne’mat – tinchlik-xotirjamlik ne’mati. Jannatmonand yurtimiz tinch bo‘lgani tufayli respublikamiz masjidlarida Allohning kalomi o‘qilayotir. Shu jumladan, “Islom ota” masjidida ham hurmatli qorilarimiz Qur’oni karim tajvidini, tartilini, ohangini joyiga qo‘yib o‘qib bermoqda. Sizlar ham astoydil ixlos bilan some bo‘lib turibsiz. Alloh buning uchun barchangizga ajru savoblar ato aylasin.
Kamina xodimingiz Andijon, Namangan, Farg‘ona viloyatlariga borib, o‘sha viloyatlardagi masjidlarda o‘qilayotgan xatmul Qur’onlarda qatnashib qaytdim. Xatmlarda odamlar imon, e’tiqod, ixlos bilan o‘tiribdi. Siz ham ana shunday samimiyat ila o‘tiribsiz. Sizni ham, ularni ham hech kim majburlayotgani yo‘q. O‘zlaringiz sevinch bilan, samimiyat bilan kelyapsiz. Ana shu samimiyat – dinimizga muhabbatingiz ifodasi bo‘ladi.
Davlatimiz rahbari Ostona shahrida o‘tgan Shanxay hamkorlik tashkiloti sammitidagi nutqida Samarqandda Imom Buxoriy nomidagi xalqaro tadqiqot markazining tashkil etilishi millatlararo, madaniyatlararo munosabatlarni mustahkamlashda muhim qadam bo‘lishini alohida ta’kidladi.
Muhtaram prezidentimizning tadqiqot markazida borayotgan ishlar bilan tanishgani kelganida maslahat tariqasida aytgan mana bu gaplari xotiramga mahkam o‘rnashib qoldi: “Bu markazning binosini chiroyli qilib quramiz. Bu ish qo‘limizdan keladi. Aslida ana shu – asosiy ishimizning debochasi bo‘ladi. Bu yerdan buyuk olimlar yetishib chiqishi, ulug‘ muhaddislarni shu yerda yetishtirishimiz, dunyoning turli mamlakatlaridagi ilm talabida bo‘lgan yoshlar shu manzilga qarab intilishi kerak. Imom Termiziy markazi ham shunday. Qarshidagi Nasafiy markazida aqida ilmi bilan shug‘ullanadigan olimlar yetishtiramiz. Axir aqida dinda toyilishning oldini oladigan muhim yo‘nalish emasmi?..”
Nasib etsa, payshanba kuni xayrli ishlarni rejalashtirganmiz. Siz esa o‘sha kuni xatmul Qur’onni yakunlaysiz. Agar ishlarimiz rejadagidek borsa, o‘sha kuni biz ham hurmatli qorilarimiz bilan sizning yoningizga kelamiz, birgalashib yurtimizning tinchligini bardavom qilishini, elimizning farovonligini ziyoda etishini, yurtboshimizning va yurtdoshlarimizning boshini omon qilishini so‘rab duolar qilamiz.
Muftiy hazratlarining ma’ruzasidan so‘ng xatmul Qur’on o‘zgacha bir jo‘shqinlik ila davom etdi. Qorilarning ilhomi jo‘shib xatmni yanada shiraliroq ovozda, yanada balandroq pardada o‘qidilar. Namozxonlarning yuz-ko‘zlarida esa ana shunday farahbaxsh kunlar shukronasi barq urib turar edi. Ayniqsa, muftiy hazratlarining duoning fazilati haqidagi so‘zlari ularni to‘lqinlantirib yubordi va har biri imonu ixlos bilan hazratdan duo olib qolishga shoshildilar.
Damin JUMAQUL
Hasan Basriy rahimahulloh Robbiga osiylik qilayotgan bir jamoani ko‘rdilar va ularga qarata bunday dedilar: “Alloh taoloning nazdida xor bo‘lishdi va U Zotga osiy bo‘lishdi. Bordi-yu, ular Alloh uchun qadrli bo‘lganlarida, Alloh ularni gunohdan saqlagan bo‘lur edi”.
Demak, Alloh taolo qaysi bandasini yaxshi ko‘rsa, uni gunohlardan saqlab qo‘yar ekan. Birortamiz gunoh qilib, Allohni unutib, Robbining nazdida haqir banda bo‘lishni istaymizmi?! Albatta, yo‘q!
Nafsingiz sizni gunohga chorlagan paytda qilayotgan ishingizning oqibati haqida o‘ylang hamda Alloh taolo sizni ko‘rib turganini his eting. O‘zingizga o‘zingiz shu savolni bering: “Seni hurmatlab e’zozlovchi biror kim shu holingda ko‘rib qolsa, undan uyalgan bo‘larmiding?! Qanday qilib Robbing bo‘lmish Alloh taolodan uyalmaysan?!”.
Nafsingizga: “Sen ertaga boshingga bu gunohlarning balosi urishi va sharmanda bo‘lishdan omondamisan?” deng. Bir narsani yodingizdan chiqarmangki, siz qanday gunoh qilishingizdan qat’i nazar, Allohning ato etgan ne’matlaridan foydalangan holingizda gunohga qo‘l urgan bo‘lasiz. Alloh taolo sizga bergan, siz u bilan haromga nazar tashlayotgan ko‘zingizning o‘zi qancha ne’mat?! Haromga cho‘zayotgan qo‘lingizning o‘zi aslida qancha ne’mat?! Qanchadan-qancha talaffuzi halol bo‘lmagan narsalarni tilingizda aylantirasiz. Ato etilgan ne’matlar ila gunoh qilishingiz ne’mat ato etguvchi Zotga nisbatan minnatdorchilikmi, shukrmi?!
Zimiston tunda tosh ostidagi chumolini ko‘ra olgan Zot sizni ham ko‘rib turibdi, buni yodingizdan chiqarmang!
Hikoyat. Bir kuni bir erkakka begona ayol bilan birga xilvatda qolishni shayton ziynatli qilib ko‘rsatibdi. Ayolning yoniga kirganida ko‘zlari olayganicha unga qarab: “Bizni hech kim ko‘rmayaptimi?” – debdi. Ayol: “Yo‘q, Allohdan boshqasi ko‘rmayapti”, debdi. Shu payt erkakning ko‘zlari yoshlanib: “Xudo haqqi, ko‘rayotganlar ichida Robbim buyukdir! Mabodo meni biror kichikroq bola ko‘rib turgan bo‘lsa-da, uning oldida bunaqangi ish qilishga jur’atim yetmaydi-yu, qanday qilib olamlar Rabbi bo‘lgan Zot ko‘rib turgan bo‘lsa, men bu kabi gunoh ishni qila olaman?!” – debdi va ayolning uyidan chiqgani holda Alloh taoloning: «(Alloh) ko‘zlarning xiyonatini (ya’ni, qarash man etilgan narsaga o‘g‘rincha ko‘z tashlashni) ham, dillar yashiradigan narsalarni (yomon niyatlarni) ham bilur»[1], degan kalomini eslabdi.
Shoir aytadi:
Xilvat bir go‘shada qolsang-da yuz yil,
Holing ko‘rib turgan Xudo bor, bilgil.
Oshkoru yashirin – baridan voqif,
Alloh hech ishingdan emasdir g‘ofil.
Gunohkorga qilayotgan ishi qanchalik kichik, arzimasdek ko‘rinsa-da, Allohning nazdida qilgan gunohi kattalashib boraveradi.
Muhammad ibn Abu Bakr rahimahulloh aytadilar: “Bandaning gunohni kichik deb hisoblashi – bu uning Allohga bo‘lgan jur’atidan. Boisi, banda ma’siyatni kichik deb hisoblasa, gunohga bepisand qaraydi, qalbida uni yengil qabul qiladi va gunohlarining ko‘payishidan parvosi falak ham bo‘lmaydi”.
Ibn Mas’ud roziyallohu anhu ham bu borada shunday deydilar: “Musulmon odam bir tog‘ning ostida turibman-u, mana shu tog‘ boshimga qulab ketay deyapti, deya gunohlarini tasavvur qilgan odamdir. Fojir esa gunohlarni burniga qo‘nib, keyin tezda uchib ketgan pashsha deya hisoblaydi”.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] G‘ofir surasi, 19-oyat.