Savol: Assalomu alaykum. Ba’zi mamlakatlarda juma namozini ayollar masjidga borib o‘qishadi. Islomda ayollar masjidga borib namoz o‘qishi mumkinmi. Shu haqda aniqroq ma’lumot berib o‘tsangiz.
Javob: Va alaykum assalom!
Hanafiy mazhabida erkaklar uchun namozni jamoat bilan o‘qishning hukmi sunnati muakkada ya’ni vojibga yaqin bo‘lgan sunnatdir. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Jamoat bilan o‘qilgan namoz sizlardan biringizning o‘zi yolg‘iz o‘qigan namozidan yigir besh bo‘lak (yana bir rivoyatda yigirma besh daraja) afzal-savobi ortiq bo‘lur”, deganlar. (Imom Buxoriy va Muslim rivoyati).
Barcha manbalarda farz namozlarni shar’iy uzri bo‘lmagani holda masjidda ado etishni tark qilgan erkak kishi gunohkor bo‘lishi aytilgan.
Ayollarning farz namozlarni masjidga kelib, erkaklarni ortidan saf tortib, bir imomga iqtido qilib, jamoat bo‘lib o‘qishlari borasida turli fikrlar bor. Avvalo, bu boradagi hadisi shariflarni aytib o‘tamiz:
Abu Hurayra raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Allohning cho‘rilari(ya’ni xotin kishilar)ni Allohning masjidlaridan man qilmangiz. Lekin ular (masjidga chiqsalar) xushbo‘ylanmagan holda chiqsinlar”, deganlar. (Abu Dovud rivoyati).
Bu hadisda erkak kishilarga ayollarning jamoat namoziga chiqishidan qaytarmasliklarini buyurib, ayollarni begona erkaklar e’tiborini o‘ziga tortuvchi barcha omillarni qilishdan qaytarmoqda.
Abdulloh ibn Umar raziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Ayollaringizni masjidlar(ga chiqish)dan man qilmangiz. Va ularga uylarida namoz o‘qishlari o‘zlari uchun yaxshiroqdir”, deganlar. (Abu Dovud rivoyati).
Bu hadisi sharifda ayollar farz namozlarni o‘z uylarida o‘qishlari o‘zlari uchun xayrli va afzal ekani aytilmoqda. Barcha dalillarda ularga nomahram erkaklarning ko‘zi tushishi ortidan biror fitna-nomaqbul ish kelib chiqish xavfi bo‘lmagan hollarda ayollarning masjidga chiqishlari joiz – vojib yoki sunnat emas, faqat ruxsat – ekani ta’kidlangan. Agar fitna xavfi bo‘lsa, joiz bo‘lmasligida shubha yo‘q. Oisha onamiz raziyallohu anho ham aynan shu ma’noga urg‘u berib, bunday deganlar: “Agar Rasululloh sollallohu alayhi va sallam hozirgi ayollar paydo qilgan narsalarni ko‘rganlarida edi – xuddi Banu Isroil qavmining ayollari man etigani kabi – bularni ham masjidga chiqishdan man qilgan bo‘lar edilar”.
(Imom Buxoriy rivoyati).
Yuqorida zikr qilingan va boshqa ko‘plab dalillarni o‘rgangan faqihlar quyidagi fikrlarni aytganlar:
Alloma Badruddin Ayniyning “Al-Binoya sharhul-Hidoya” kitobida Abu Hanifa rahimahulloh va ba’zi buyuk mujtahid imomlar fitna xavfi bo‘lmagan hollarda qariya kampirlar bomdod, shom, xufton namozlariga masjidga chiqishlariga ruxsat berganlarini, keyinchalik zamonlar ancha o‘zgarib, fisq-u fasod keng tarqagan paytdagi faqihlar hatto kampirlarni ham hech bir namozni, na tungi va na kunduzgi namoz bo‘lsin, masjidda o‘qishlariga ruxsat bermay, qattiq man qilganlarini aytganlar. Yosh qiz va juvonlarni har qaysi namozni jamoatda o‘qishini barcha faqihlar bir ovozdan man qilgan. Chunki ular bor joy fitnadan xoli bo‘lmasligi aniq.
Alloma Alouddin Kosoniy rahimahullohning “Badoye’us-Sanoye’ fiy tartibish-sharoye’” kitoblarida quyidacha bayon qilinadi:
“...Ayollarga namozni jamoat bilan ado qilish vojib bo‘lmaydi... Chunki ayollarning jamoat namozlariga chiqishida fitna bordir”.
Buyuk faqih Mulla Ali qori rahimahulloh ham “Fathu bobil-inoya bi sharhin-nuqoya” kitobida bu masalani atroflicha bahs qilib, quyidagicha xulosani aytganlar:
Imom Abu Hanifa rahimahulloh kampirlarga qorong‘uda o‘qiladigan namozlarni jamoat bilan o‘qishga ruxsat bergan bo‘lsalar-da, hozirgi fasod zamonda ularni ham yosh qiz va juvonlar kabi masjidga kelishlaridan man qilish kerak. Bunga Oisha onamizning yuqorida zikr qilingan so‘zlarini dalil qilganlar.
Ayollar uylarida o‘zlari jamoat bo‘lib namoz o‘qisalar joiz. Faqat, bir sharti bor – imom bo‘layotgan ayol safning o‘rtasida, iqtido qilgan ayollar bilan bir qatorda turishi kerak. Bir saf yoki biroz oldinga turib olsa, yaqqol ko‘zga tashlanib qolgani uchun makruh bo‘ladi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Tong sahar to‘rt muchamizning sog‘, oilamiz tinch, tashqarida hech qanday xavfning xatarisiz uyg‘onish biz har doim ham e’tibor beravermaydiganimiz, shukrini ado etishni esimizdan chiqaradiganimiz ne’matlar sirasiga kiradi. Go‘yo asli shunday bo‘lishi kerakdek yashayveramiz. Yana bir tur ne’matlar borki, bizning e’tiborimizdan chetda. Bularga suv, havo kabi biz qadrlamaydigan, lekin bular bo‘lmasa, bir soat ham yashay olmaydigan ehtiyojlarimiz kiradi.
Bu ne’matlarning shukrini ado etmaslik, ya’ni qadriga yetmaslik oqibati nimalarga olib kelishi bugungi kunda namoyon bo‘lyapti. Pala-partish foydalanish sabab Orol dengizining qurishi nafaqat mintaqamizning, balki butun dunyoning muammosiga aylanib ulgurganiga ancha bo‘ldi. Biz uchun tekinga berib qo‘yilgan bu bebaho ne’matni qadrlamaslik orqasidan bugun insoniyat jiddiy muammolar qarshisida turibdi. Alloh taolo O‘zining kalomida berilgan ne’matlarni qadrlashni ta’kidlab, «Yeb-ichinglar, ammo isrof qilmanglar. Chunki U Zot isrof qiluvchilarni sevmas» (A’rof surasi, 31-oyat), deb buyurdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat qilayotgan buyuk sahobalardan biri Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning suvni ko‘proq ishlatayotganini ko‘rdilar va unga: «Hoy Sa’d! Bu qanday isrofgarchilik?!» dedilar. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu: «Ey Allohning Rasuli! Tahoratda ham isrof bo‘ladimi?» dedi. U Allohning ibodati uchun tahorat qilayotganda suvni sal ko‘proq ishlatish isrof sanalmasa kerak, deb o‘ylagan ekan. Shunda u zot alayhissalom: «Ha, hatto oqib turgan daryoning yoqasida bo‘lsang ham», dedilar.
Biz esa «Suv – tekin» degan tushuncha bilan bir paytlar shaharlarimiz, qishloqlarimiz, mahallalarimizda zilol suvga to‘lib oqqan ariq-anhorlarni quritdik. Borlarini chiqindixonaga aylantirdik. Oqibatda ilgari odamlar bemalol ichavergan ariq suvlari hozir hatto qo‘l yuvishga ham o‘ylanib qolinadigan holga keldi.
Yaqin-yaqingacha poytaxtning shimoli-sharq tomonidan ko‘rinib, bahri dilingizni ochgan, xush kayfiyat bag‘ishlagan purviqor tog‘lar bugun ko‘rinmay qolganiga odamlar endi-endi ahamiyat bera boshlashdi. Daraxtlarning kamayishi, avtoulovlarning ko‘payishi, mavjud yashil hududlar qisqarib, o‘rniga rejasiz qurib tashlanayotgan uy-joy ekologiyaga, ona tabiatga ta’sir qilmay qolmadi. Qalin changli parda ortiga yashiringan tog‘lar xuddi bizni yordamga chaqirayotgan, vaqtida chora ko‘rilmasa, og‘ir oqibatlar yuzaga kelishidan ogohlantirayotgandek go‘yo.
Va achinarlisi bu og‘ir oqibatlar o‘zini ko‘rsata boshladi. 60 yillik tajribaga ega IQAir tashkiloti tomonidan tayyorlangan oxirgi yillik hisobotda qayd etilishicha, havoning ifloslanishi oqibatida bir yilda dunyo bo‘yicha 7 million aholi hayotdan bevaqt ko‘z yummoqda, milliardlab inson nafas yo‘llari kasalliklari hamda boshqa og‘ir dardlarga yo‘liqmoqda. IQAir sayti ma’lumotlariga ko‘ra, 2023 yil yakunlari bo‘yicha tuzilgan reytingga muvofiq, O‘zbekiston 134 davlat orasida 23-o‘rinni band etib turganini juda achinarli. Ro‘yxatdagi havosi eng iflos uchlikni Bangladesh, Pokiston va Hindiston egallagan (iqair.com/ru/world-most-polluted-countries).
Surunkali respirator kasalliklarining dunyo bo‘ylab tarqalishi va bu jarayonlarning asoratlarini o‘rgangan bir guruh britaniyalik olimlar inson o‘limiga sabab bo‘layotgan beshta asosiy omillardan biri nafas olish tizimi kasalliklar ekanini ma’lum qilishdi. Tibbiyot sohasiga oid yangiliklarni yoritadigan «The Lancet» nashri e’lon qilgan maqolada 1990–2019 yillarda nafas yo‘llari kasalliklarining tarqalishi 39,8 foizga, ushbu dardlardan vafot etganlar soni esa 28,5 foizga oshgani aytilgan. Bronxial astma eng ko‘p tarqalayotgan surunkali respirator kasallik sifatida qayd etilgan bo‘lib, nafas yo‘llarining kasallanishi, birinchi navbatda, chekish illati, shuningdek, havoning ifloslanishi hamda sanoat ishlab chiqarishining turli xildagi salbiy oqibatlari sabab yuzaga kelmoqda.
Yurtimizdagi maktablarning birida atrof-muhitni asrab-avaylash hamda boshqa ijtimoiy muammolarni bartaraf etish, ularning oldini olishga bag‘ishlangan tadbirda bir o‘quvchi yigit Ona Yerning odamlarga qilgan murojaatini o‘qib bergan edi. Siz ham bu murojaatga bir e’tibor berib ko‘ring-a:
«Ey odamzod, nimalar qilib qo‘yding, nimalar qilyapsan! To‘xta! Bo‘ldi! Yetar endi. Daraxtlarni kesib, qancha o‘rmonlarni yo‘q qilding, havoni, suvni bulg‘atding. Ko‘lu daryolarni quritding. Juda qizib ketdim. Yaratilganimdan beri bunaqa qizimaganman. Hammayog‘imni yondirib, ilma-teshik qilib tashlading-ku! Yana nima istaysan, odamzot?! Shaharlarda tuproq qolmadi! Hammayoqni toshdek beton bilan qoplab tashlading. Mening sabrim cheksiz emas. Zaxiralarim ham tugab boryapti. Meni asramasang, ertaga o‘zing qiynalasan. O‘zingni bos. To‘xta. Atrofga qara! Aql bilan ish tutib, menga ozgina yordam berib yuborsang, u yog‘iga o‘zimni o‘zim tiklab olaman. Yaxshiyam Alloh menga o‘zimni o‘zim sovutish qobiliyatini bergan. Lekin vaziyat shu zaylda davom etaversa, ya’ni tabiat shu tarzda ifloslantirilaversa, tiklanish qobiliyatim ham ish bermay qo‘yishi mumkin. Avvalgi holga qaytishi dargumonu, lekin vaziyatni yaxshi tomonga o‘zgartirish mumkin. Yaxshi insonlar hali bor bu dunyoda. Hammangiz birlashsangiz, qo‘lingizdan ko‘p narsa keladi, Xudo xohlasa».
O‘smir yigitning bu murojaati har birimizga ko‘zingizni oching, vaqt borida imkoniyatlarni ishga soling, deyayotgandek go‘yo...
Alloh hech bir narsani bekor yaratmagan. Har bir o‘simlikning, har bir jonivorning vazifasi bor. Shuningdek, ularning mavjudligi, yashashi bir-biriga chambarchas bog‘liq. Bu zanjirni uzish mumkin emas. Bordiyu hayvonot yoki nabotot olamining bir vakili yo‘q qilinsa, buning oqibati qachondir baribir sezilishi aniq.
Achchiq haqiqat shuki, bor tabiatdagi, ya’ni atrof-muhitdagi ko‘pgina resurslar yo‘qotib bo‘lingan. Ammo o‘sha narsalarning ko‘pini tiklash, qaytarish mumkin. O‘z navbatida, borini saqlab qolish ham juda muhim. Shunday ekan, Alloh bergan buyuk ne’matlar – suv, tuproq, havo, o‘simliklaru jonivorlarga bo‘lgan munosabatimizni o‘zgartiraylik, azizlar. Zero, bizdan keyingi avlod ham ozod va obod yurtda yashashga haqli.
«Hilol» jurnali 8(65)-sonidan