Yusuf Hamadoniy rahmatullohi alayhi Hamadon shahrida 440 hijriy sanada tug‘ilganlar.
U zotning to‘liq ismlari Abu Ya’qub Yusuf ibn Husayn ibn Ayyub Hamadoniydir.
Yusuf Hamadoniy rahmatullohi alayhi tasavvufning yirik namoyandasi, buyuk olim edi. Bog‘dodda Abu Is'hoq Sheroziydan tahsil olgan. Isfahon, Samarqand, Buxoroda ilmlarini oshirganlar. Tasavvufni Abu Ali Formadiy, Abdulloh Juvayniy va Hasan Simnoniylardan oladilar. Zamonasining buyuk allomalari Abdul Qodir Giloniy, G‘azzoliy, Hamiduddin Multoniylar bilan muloqatda bo‘lganlar. 30 marotaba Haj ziyoratiga borganlar.
Yusuf Hamadoniy rahmatullohi alayhi Buxoroda uzoq muddat yashab, Ahmad Yassaviy va Abdul Qodir G‘ijduvoniy va boshqa mashoyixlarga ustozlik qilganlar va keyinchalik Xojagon Naqshbandiyya tariqatining ayrim qoidalarini ishlab chiqqanlar. Xoja Abdulloh Barroqiy Xorazmiy, Xoja Hasan Andoqiy Buxoriy, Ahmad Yassaviy, Abdul Xoliq G‘ijduvoniy Yusuf Hamadoniy rahmatullohi alayhidan so‘ng uning xalifalari sifatida muridlarning tarbiyasi bilan shug‘ullanganlar.
“Rutbatul hayot” (“Hayot mezoni”), “Kashf”, “Risola dar odobi tariqat”, “Risola dar axloq va munojot” kabi asarlar yozganlar. “Hayot mezoni” risolasi o‘zbek tilida nashr qilingan (Toshkent, 2003).
Yusuf Hamadoniy rahmatullohi alayhi 18 yoshlarida Hamadondan Bag‘dodga keladilar. U yerda Abu Ja’far ibn Maslama, Abdus Somad ibn Mamun, Ibnul Muhtadiy billah, Xatib Abu Bakr, Ibn Hizormard, Ibn Nuqud, Abu Hattob Muhammad ibn Ibrohim Tobariy, Ahmad ibn Muhammad ibn Fazl Forsiy va boshqa bir necha ulamolardan ilm olganlar. Yusuf Hamadoniy rahmatillohi alayhi silsila omonatini Abu Ali Farmoniy rahmatullohi alayhdan olganlar.
Abu Sa’d Sam’oniy aytadilar: “U zot taqvodor, parhezkor, ibodatgo‘y, ilmiga amal qiluvchi, hol va maqomlar sohibi edi. Uning karvonsaroyida Alloh taologa yaqinlik hosil qilish uchun dunyo ishlaridan uzilgan muridlar yashaganlar”.
506 yili bog‘dodga keladilar. Keyinchalik Marvda yashaganlar. So‘ng Hirotga safar qilganlar. U yerda bir necha yil yashaganlar. Shundan so‘ng Marvga qaytadilar. So‘ng yana Hirotga ikkinchi bor safar qiladilar. Yo‘lda ketayotib “Bag‘shur” yaqiniga yetganlarida vafot etadilar.
Yusuf Hamadoniy rahmatullohi alayh o‘z suhbatlarida mashoyihlarning hikmatli so‘larini ham ko‘p ishlatar edilar. U kishining himmatlari oliy edi. Yusuf Hamadoniy rahmatullohi alayh Hirot bilan Marvning orasida borib kelib turar va va’zu nasihatda davom etar edilar.
U kishidan istifoda etganlardan besh odam buyuk shayh va tariqat namoyandalari bo‘lib yetishdilar. Ular: Xoji Ubaydulloh Barkiy, Xoja Hasan Antokiy, Xoja Ahmad Yassaviy, Xoja Abdulxoliq G‘ijduvoniy va Xoja Hakim Sano‘iylardir.
Hazrati Xoja Bahouddin Naqshbandning bosh xalifalari Muhammad Porso hazratlari o‘zlarining “Faslul Xitob” nomli kitoblarida Yusuf Hamadoniy rahmatullohi alayhining har biri bir kitobga teng keladigan hikmatli so‘zlaridan bir qismini to‘plaganlar.
Hijriy 535 sanada Marvda vafot etganlar. Xoki Bomiyondan Marv shahriga olib kelinib, qayta dafn etilganlar. Abdul Xoliq G‘ijduvoniy, Fariduddin Atttor, Abdur Rahmon Jomiy, Alisher Navoiy asarlarida Yusuf Hamadoniy rahmatullohi alayhi haqida ma’lumotlar uchratish mumkin.
Toshkent islom instituti 4 kurs talabasi
Abdus Somad Abdul Bosit
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
O‘lim bir eshik. Barcha insonlar undan o‘tadi. Eh koshki, bu eshikka kirgandan keyin mening uyim qanaqaligi ma’lum bo‘lsa?!
Birodar! Qarang, qabrdagilar bir-birlariga juda yaqin yotishibdi. Lekin ular sirtdan yaqin qo‘shni. Aslida esa, bir-birlarining yoniga ham bora olmaydilar.
Usmon roziyallohu anhu qachon qabr yonidan o‘tsalar, shu darajada yig‘lar edilarki, soqollari ko‘z yoshlaridan ho‘l bo‘lib ketardi.
U kishidan: "Siz nega jannat va do‘zaxni esga olganingizda yig‘lamaysiz. Lekin qabrni ko‘rib yig‘laysiz?" deb so‘rashdi. U kishi shunday dedilar: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Qabr oxiratning ilk manzilidir", deganlar. Shunga ko‘ra, agar mayyit qabrdagi azobdan najot topsa, undan keyingi hayot oson bo‘ladi. Agar qabrdagi azobdan najot topa olmasa, u holda undan keyingi hayot qiyin bo‘ladi.
Yana Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Men qabrdan ko‘ra daxshatliroq biror manzarani ko‘rmadim", deganlar.
Biz uchun bu qabrlarda ibrat yo‘qmi? Qarang, boy ham, faqir ham, zo‘ravon ham, kuchsiz ham, oq tanli ham, qora tanli ham, podshoh ham, fuqaro ham barcha barobar yotibdi. Ular dunyoga qaytishni xohlaydilar. Boylik jamlash yoki qasr qurish uchun emas, balki, koshki men bir namoz o‘qish uchun muhlat topsam, koshki bizga bir martagina "Subhanalloh" deyish uchun fursat berilsa, deb, shu amallarni qilish uchun dunyoga qaytishni xohlaydilar. Lekin endi iloji yo‘q. Nomai a’mol yopilib bo‘ldi. Ruh jismdan chiqqan. Hayot muhlati tugab bo‘lgan. Endi har bir mayyit o‘z amalining garovi o‘laroq qabrida yotibdi...
«Nasihatlar guldastasi» kitobidan