Ummu Habiba Ramla roziyallohu anhoning otasining ismi: Abu Sufyon Soxr ibn Harb ibn Umayya ibn Abdu Shams ibn Abdumanofdir.
Ummu Habiba roziyallohu anhoning onasining ismi: Sofiyya binti Abul Oss ibn Umayya ibn Abdu Shams ibn Abdumanofdir.
Ummu Habiba roziyallohu anho hijratdan o‘ttiz besh yil oldin (melodiy olti yuz sakson to‘qqizinchi yili) Makkai mukarramada tug‘ilganlar.
U Quraysh qabilasining sardori, Makka shahrining boshlig‘i, o‘sha davrda musulmonlarning ashaddiy dushmani (keyinchalik islomni qabul qilib sahoba bo‘lgan), Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallamning ham eng katta g‘animlaridan bo‘lgan Abu Sufyonning qizi edi. Uning qavmi Bani Abdi Shamsning Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallamning qavmi Bani Hoshimga adovati kuchli edi. Bu qavm Islom da’vatiga hamda da’vat sohibiga doimo to‘sqinlik qilar edi. Abu Sufyon Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallam o‘z Parvardigori tomonidan olib kelgan bu muborak Islom da’vatini to‘sishga bor kuchi, imkoniyati bilan qarshilik qildi-yu, lekin bu urinishida muvaffaqiyatga erishmay, hasratu nadomat ila umidini uzdi. Bu vaqtda Makka ahlidan ko‘pgina kishilar va ayollar Islomni qabul qilishgan, hattoki Abu Sufyonning qizi Ummu Habiba roziyallohu anho ham Islom hidoyatini topgan edi. U o‘z otasidan qo‘rqib, bu aziz dinini saqlash uchun eri Ubaydulloh ibn Jahsh bilan Habashistonga ketgan edi.
Habashistonda Alloh taolo uning erini zalolatga mubtalo qilib, u (ba’zi rivoyatga ko‘ra) Islom dinidan chiqib, nasroniy dinini qabul qildi. Buni bilgan Ummu Habiba roziyallohu anho darxol o‘z eridan voz kechdi. Ayol erining turli yo‘llar ila yana qayta yarashishga qilgan harakatlarini rad qilib, o‘z dini bo‘lmish Islomda sobit, mustahkam turdi. O‘zi yolg‘iz qolgach, u begona yurt Habashistonda ko‘pgina qiyinchilik, ko‘rqinchlarga duchor bo‘ldi. Barcha qiyinchilik, og‘ir sharoitlarga sabru matonat ila chidadi. Ummu Habiba roziyallohu anho Qurayshning sardori, kattasi va botiri hisoblangan otasining ta’qibidan va shuningdek, odamlarni Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallamdan qaytarib, doim unga qarshi gij-gijlovchi, Payg‘ambar alayhissalomning eng ashaddiy dushmani bo‘lgan onasi Hindning g‘azabidan qo‘rquvda edi. Ummu Habiba roziyallohu anho, shuningdek, o‘z qavmi va qarindoshlari nafratidan va ularga kulgi bo‘lishdan ham qo‘rqar edi. Chunki arablarda dushmani uning baxtsizligidan kulishi eng katta or hisoblanardi.
Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallam Habashiston podshohi Najoshiyga maktub yo‘llab, Ummu Habiba roziyallohu anhoni o‘zlariga jufti halol qilib olishga yordamini so‘radilar. Najoshiy bu xushxabarni Ummu Habiba roziyallohu anhoga yetkazganida, u xursandligidan ko‘kka uchayozdi. Ko‘ngli ko‘tarilib, darz ketgan qalbi yaralari tuzaldi. Uni shodlik qamrab oldi. Uning qanchalik xursand bo‘lgani Alloh taologagina ayon edi.
Najoshiy Ummu Habiba roziyallohu anhoga izzat-ikrom ko‘rsatib, unga ko‘p mehribonlik va yaxshiliklar qildi, Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallam nomlaridan unga mahr qilib to‘rt yuz dinor va boshqa nafis hadyalar taqdim etdi. Va uni Shurahbil ibn Hasna bilan birgalikda izzat-ikromini joyiga qo‘yib, Madinai Munavvaraga — Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallam huzurlariga kuzatib qo‘ydi. Ummu Habiba roziyallohu anho Madinai Munavvaraga kelgach, Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallam unga Hijratning oltinchi yoki yetginchi sanasida eri vafot etganidan so‘ng uylandilar. O‘sha vaqtda Ummu Habiba roziyallohu anhoning yoshlari o‘ttiz oltida edi.
Bu muborak turmushning nikohini hazrati Usmon ibn Affon roziyallohu anhu o‘qidilar.
Alloh taolo Ummu Habiba roziyallohu anho tufayli quydagi oyatni nozil qilgan:
عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً وَاللَّهُ قَدِيرٌ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
Ehtimol, Alloh sizlar bilan sizlar dushman tutib yurgan kimsalar o‘rtasida (ularni Islomga kiritib) do‘stlik paydo qilib qo‘yar. Alloh (bunday ishlarga) qodirdir. Alloh kechirimli va rahmlidir. (Mumtahanah, 7-oyat)
Ummu Habiba Ramla roziyallohu anho hijratning qirq to‘rtinchi sanasida (melodiy olti yuz oltmish to‘rtinchi yili) Madinai munavvarada vafot etdilar. Baqe’ qabiristoniga dafn etildilar.
Manbalar asosida
Tojiddinov Abdussomad
Abdulbosit o‘g‘li tayyorladi
Ibn Javziy rahimahulloh aytadi: “Bir ajoyib holat haqida fikr yuritdim: ba’zida mo‘minning boshiga bir ish tushsa, u astoydil duo qiladi, ammo duolarining ijobati ko‘rinmaydi. Umidsizlikka tushay deganda, uning qalbiga qaraladi. Agarda u Allohning fazlidan umidini uzmagani holda taqdiriga rozi bo‘lsa, duoning ijobati tezlashadi. Bu ma’nolar Alloh taolo nozil qilgan oyati karimada o‘z ifodasini topgan: «...Hatto Payg‘ambar va iymonli kishilar: “Allohning yordami qachon (kelar ekan)?» degan edilar. Ogoh bo‘lingki, Allohning yordami (hamisha) yaqindir”»[1].
Shunday holat Ya’qub alayhissalom bilan ham bo‘lgan. U zotning o‘g‘illari Yusuf alayhissalom dom-daraksiz yo‘qolib qolganida, kushoyish kelishidan noumid bo‘lmaganlar. Keyingi o‘g‘illari ham tortib olinganida, u zot Allohning fazlidan umidlarini uzmaganlari holda: «...Shoyadki, Alloh ularning (Yusuf, Binyamin va Misrda qolgan o‘g‘limning) barchalarini (bag‘rimga) qaytarsa...»[2], deganlar.
“Duoyimning ijobat bo‘lish muddati uzayib ketdi”, deb qayg‘urmang. Alloh taolo sizning tazarruingiz, yalinib-yolvorishlaringizni ko‘rishni iroda qilmoqda. Sizni qilgan sabringizga ajr ila mukofotlamoqchi. Siz shayton bilan jang qilishingiz uchun ham duoyingizning ijobatini kechiktirish ila sizni sinayapti.
Gohida Alloh taolo sizning aziymat, qat’iyatingiz naqadar quvvatli ekani va baloga qanchalik sabrli ekaningizni ko‘rish uchun ham dard berib imtihon qiladi. Agar sabr qila olsangiz, demak, siz itoatkor bandalar safidasiz. Bordi-yu, irodasizlik qilsangiz, ziyonkorlardan bo‘lasiz. Sabrdan keyin faqat va faqat yechim, yorug‘ kunlar bor.
Aliy ibn Abu Tolib roziyallohu anhu: “Sabr qilsang, ajrga ega bo‘lasan, baribir yozilgani bo‘ladi. Sabrsizlik qilsang, gunohkor bo‘lib qolasan, baribir yozilgani bo‘ladi”, deganlar.
Shoir aytadi:
Baloyu imtihon kelsa, alarga har on rizo ko‘rsat,
Sinov bergan sihatni ham O‘zi bergay aniq, albat.
Bandasiga ne hukm etsa, hikmati bor, itoat qil,
Bitganidan qutulmoqlik chorasizdir, bil, ey g‘ofil!
Noumidlik xanjarini ko‘kragingga urma ammo,
Ki Allohning qudratila yechilgaydir har muammo.
Allohdan umidingizni uzmang. Sinovlarga sabr qiling, shundagina ulkan ajrlarni qo‘lga kiritasiz. Fazl ibn Sahl aytadi: “Kasalliklarda ne’matlar bor”. Bu borada quyidagilarga e’tiborli bo‘ling:
– gunohlardan tozalash;
– savobni qo‘lga kiritish;
– g‘aflatdan uyg‘onish;
– sog‘lik ne’matini eslab qo‘yish;
– tavbaga shoshilish.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Baqara surasi, 214-oyat.
[2] Yusuf surasi, 83-oyat.