Har-bir ota-ona farzandlari voyaga yetgach, qizi bo‘lsa aqlli, oilam deydigan yigitga turmushga berishni, o‘g‘li bo‘lsa, hayoli iboli, oilam deydigan qizni kelin qilishni orzu qiladi. Ammo keyingi vaqtlarda sovchilar kelsa tag-tugini surishtiradigan yoki sovchilikka boriladigan bo‘lsa, qizning otasi qayerda ishlashi-yu, yaqinlarini olib borganda uyaltirmaydigan darajada dang‘illama joylari bo‘lishini diliga tugib boradiganlar uchrab turadi.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiiy sollallohu alayhi vasallam: “Ayol to‘rt (narsasi) uchun nikohlanadi: moli uchun, hasabi uchun, jamoli uchun va dini uchun. Bas, dindorini tanla, qo‘ling tuproqqa qorilgur”, dedilar” (Imom Buxoriy, Imom Muslim, Imom Termiziy, Imom Dovud, Imom Nasoiy).
Farzandiga juft tanlashda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam haq yo‘lni ko‘rsatib berdilar. Hazrati Umar roziyallohu anhuning kelin tanlashdagi talablari ko‘pchilikka ibrat bo‘lsa ajab emas.
Hazrati Umar kechalari Madinani aylanib zavq olardilar. Chunki bu shaharning har bir ko‘chasida Rasululloh sollallohu alayhi va sallam bilan bog‘liq xotiralar bor edi. Har zamonda sevimli Payg‘ambar bilan o‘tkazgan kunlarini eslab, u zotni xuddi yonlaridek his qilardilar. Zero, sevgan sevilgan bilan yonma-yondir.
Ba’zan oy nuri ham bo‘lmagan tunlarda Umarni yolg‘izlatmagan, o‘zini unuttirmagan Zot borki, ertaga Uning oldida hisob beradi. Alloh Umarning shu damda qanday fikr va hissiyotlar bilan aylanib yurganini uning o‘zidan yaxshi biladi. Qudrati cheksiz, ilmi va rahmati barchani qamraydigan Zot sevimli Rasuliga yuborgan kitobda shunday degan: ”Qayerda bo‘lsangizlar ham, U(Alloh) sizlar bilan birgadir” (Hadid surasi, 4-oyat).
Qayerda bo‘lmasin Alloh bilan birgaligini his qilib turgan odamlar orasida hazrat Umarning o‘ziga xos o‘rinlari bor. Cheksiz qudrat sohibi bo‘lgan buyuk Parvardigorga nisbatan bo‘lgan bu taqvo hech kim yo‘q joylarda Umarni ko‘p yig‘latgan... .
Shunday hislar bilan tunda shahar aylanar ekanlar, hazrat Umar bir ayolning ovozini eshitib qoldilar:
Sutga ozgina suv qo‘shaylik, qizim.
Onajon, amiral mo‘minin: “Sutga suv qo‘shmanglar”, - degan.
Amirul mo‘minin bu yerda yo‘q. U sening nima qilayotganingni ham bilmaydi.
Siz haqsiz, onajon. Amirul mo‘minin nima qilayotganimni ko‘rmayapti. Lekin Alloh ko‘rib turibdi-ku!
Hazrat Umarning etlari jimirlab, ko‘zlariga yosh keldi.
Qiz Qur’on tarbiyasini olgan, Allohdan qo‘rquv va Unga muhabbatni qalbiga jo qilgan edi. Bunaqa qizni kunduzi chiroq yoqib qidirib topish dushvor. Binobarin, bunaqa qizlar uchun bor-yo‘g‘ingni sarflasang, bu yo‘lda bir umr ter to‘ksang ham kam edi. Insoniyat haqiqiy mas’uliyatini shunday fikrlarga ega bo‘libgina bilishi mumkin.
Farzand onasidan odob o‘rganishi kerak, lekin onasiga odob bergan bu qiz hazrat Umarning tamoyillariga rosa mos kelardi. Chunki odamlar hazrat Umarning: “Men uchun eng mahbub inson adolatga zid ish taklif qilinganida, manfaatli bo‘lishiga qaramasdan, rad eta olgan insondir”, - deganlarini eshitishgan edi. Mana, o‘sha maftun bo‘lgan mahbubni topib turibdilar U kishi o‘zlarida yo‘q sevinib ketdilar. Dunyoda shunday insonlar borligidan ko‘ngillari ko‘tarildi.
Onasiga tanbeh bergan qiz tashqarida voqeani kuzatib, haqiga duolar qilib turgan xalifani sezmadiyam.
Hazrat Umar shu kecha Qur’onning ” : ”Qayerda bo‘lsangizlar ham, U (Alloh) sizlar bilan birgadir”, - oyatini hayotdagi tafsirini ko‘rib, buyuk Parvardigorga hamdu sano aytdilar. Ana shu birgalikni bilish qorong‘u, amir ko‘rmaydigan joylardagina bilinadi.
Hazrat Umar ovoz sohibasini ko‘rmadilar, uning kimligini ham bilolmadilar. Ammo u qiz: “Mo‘minlar, shak-shubhasiz, og‘a-inidirlar” (Hujurot surasi, 10-oyat), oyatiga ko‘ra hazrat Umarning qarindoshidir.
O‘sha tun hazrat Umar odmigina yotoqlariga yotarkanlar, tinimsiz shu oyatni takrorlab, Alloh bilan birga ekanini his qilish quvonchini his etdilar va ko‘ngillarini ko‘targan o‘sha ovozni eshitgandek bo‘ldilar.
Ertasiga bomdodni o‘qib bo‘lib, birinchi qilgan ishlari kechagi uyni topish bo‘ldi. Uy sohibi u kishini ehtirom bilan qarshi olib, izzat-ikrom ko‘rsatdi. Hazrat Umar dastavval kechagi ovoz sohibasi turmush qurganmi, yo‘qmi shuni so‘radilar.
U hali turmushga chiqmagan, mo‘minlar amiri.
Javobdan hazrat Umarning boshlari ko‘kka yetdi. Hech bir tujjor savdo-sotig‘idan qancha foyda olsa ham, bu darajada xursand bo‘lmasa kerak.
Unda qizingni o‘g‘lim Osimga so‘ramoqchiman.
Bosh ustiga. Bu narsa oilamiz uchun sharafdir, mo‘minlar amiri (Abdulloh ibn Abdul-hakim “Siyrati Umar ibn Abdulaziz”).
Hazrat Umar o‘z farzandlariga munosib ko‘radigan kelin Allohdan qo‘rqadigan, har bir ishda Uning nazoratini his etadigan darajada oqila bo‘lishi kerak edi.
Manbalar asosida
Munira ABUBAKIROVA
O‘zbekiston musulmonlari idorasi mutaxassisi
Bu ummat boshidan oxirigacha bir aqida – ash’ariy-moturidiylik aqidasida edi. Mufassirlar, hadis shorihlari, fuqaholar, navh va lug‘at ulamolari, bularning deyarli barchasi e’tiqodda bir yo‘lni tutishgan edi. Bu gapni isbotlashga hojat yo‘q, bu haqiqat ekani kundek ravshan aksiomadir. Ulamolarning tarjimayi hollari haqida yozilgan kitoblar olimlarni bu mazhablarga madh va maqtov o‘laroq nisbat berganini ko‘rasiz. Buyuk ulamolar haqida ma’lumotlar keltirilganda Imom Falonchi, mazhabi shofe’iy, yo hanafiy, aqidada ash’ariy yo moturidiy, deyilgan. Ko‘pincha olimning tasavvufdagi tariqatiga ham to‘xtab o‘tiladi. Masalan, Imom Junayd tariqatida bo‘lsa, Junaydiy nisbati beriladi.
Bu odat yaqin-yaqingacha davom etib kelayotgan edi. Bunga birov e’tiroz ham bildirmagan, inkor ham qilmagan. Biron olim haqida gapirilar ekan, fiqhda to‘rt mazhabda qaysiga ergashishi, aqidada ash’ariymi moturidiymi qaysi manhajda ekani va tariqatdagi yo‘li bayon qilinmay qolmagan.
Bu dastur ummatni sharqiyu g‘arbini, shimoliyu janubini ming yildan beri yagona qalbga, yagona fikr atrofiga jamlab keladi. Biron odam og‘risa, butun tana o‘sha kasal a’zo uchun qayg‘urib, davolashga kirishardi.
Tariximizni ziynatlab turgan, bugungi sharmandaliklarni bir muncha to‘sib turgan tarixiy g‘alabalarimiz ham shu aqida, shu tafakkur vositasida qo‘lga kiritilgan.
Hittinda salibchilarni yer tishlatib, Quddusni qaytarib olgan Salohiddin Ayyubiy va uning qo‘shini ayni shu mazhab va tariqatlarda bo‘lishgan. Birontalari bugungi salafiylikni bilgan emas.
Muzaffar Qutz, Zohir Beybars va ular bilan yelkadosh bo‘lgan Izz ibn Abdussalom kabi ulamolar mazhabda bo‘lishgan. Ayni Jolutda mo‘g‘ullarni tor-mor keltirishda ham asosiy qurolimiz birlik edi. O‘sha paytda boshini baland kerib: “Bid’atchisizlar, shirk keltiryapsizlar, qabrlarni ziyorat qilish shirk”, deb qichqiradigan shallaqilar bo‘lmagandi.
Sulton Muhammadxon Fotih va uning qatoridagi olim va murshidlar dinda bir manhajni tutishgan edi. Kofirlar qo‘lida qolib ketgan shahar (Qustantiniya)ni fath qilib, mashhur hadisda kelgan bashoratga* noil bo‘lishdi. Ammo hadis musulmon ash’ariy-moturidiy qo‘mondon va uning qo‘shini haqida ekanidan qalblari yonib, hasad qilayotgan bugungi bemazhab toifalar hadisning tasdig‘ini buzib talqin qilishmoqda. (davomi bor)
Doktor Ahmad Muhammad Fozil,
Istanbuldagi Sulton Muhammad Fotih jome’asi,
islomiy ilmlar kulliyasi doktori
*Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytdilar: “Qustantiniya, albatta, fath qilinajak. Uning amiri naqadar yaxshi amir, qo‘shini naqadar yaxshi qo‘shin!”. (Imom Ahmad va Hokim rivoyati).
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi
Abdulbosit Abdulvohid o‘g‘li tarjimasi