SABZI (Daucus) — soyabonguldoshlar oilasiga mansub ikki, qisman bir yillik o‘tsimon o‘simliklar turkumi, sabzavot ekini. Sabzining 60 dan ortiq turi bor. Bir turi (Daucus carota) — madaniy sabzi. ekiladi. Bu tur G‘arb (O‘rta Yer dengizi havzasidan kelib chiqqan 4 tur-xil — karotinli, sariq, oq, binafsharang sabzilar) va Osiyo (Afg‘oniston va unga yaqin hududlardan kelib chiqqan 6 tur-xil — sariq, binafsharang, qizil, to‘q binafsharang, pushti, oq sabzilar) kenja turiga bo‘linadi.
Urug‘i mayda, 1000 donasi 1—1,5 g. Ildizmevasi sersuv, naviga qarab dumaloqroq, silindrsimon, rangi sariq, oq va ba’zan qizg‘ish, och kizil, uzunligi 8—17 sm, vazni 30—200 g va undan ortiq. Sabzisi (ildizmevasi)da 10—12 % qand, 9,2% uglevodlar, 1,1% azotli moddalar va S, V,, V2, RR vitaminlari, 9,0 (20—25 gacha) mg% karotin bor. Sabzi inson oziq-ovqat ratsionida muhim o‘rinda turadi. Yangiligida iste’mol qilinadi, konservalar tayyorlanadi, tibbiyotda esa sabzidan turli dori-darmonlar tayyorlanadi. Shimoliy rayonlarda va Yevropa mamlakatlarida, asosan, qizil, Markaziy Osiyo mamlakatlarida sariq sabzi ekiladi. O‘zbekistonda xalq seleksiyasida sabzining juda ko‘p navlari yaratilgan. Hozirgi davrda sabzining Mushak 195 (ertapishar) va Nurli (o‘rtapishar), Mirzoy qizil 228, Mirzoy sariq 304 (o‘rta ertagi), Nant 4, Shantane 2461 (o‘rtagi) va Ziynatli, Kaskade G‘, Puma G‘, va boshqa navlari va duragaylari ekiladi.
(“O‘zME”dan)
Uning shifobaxsh xususiyatlari qadimdan ma’lum. O‘rta asrlarda undan yurak, qon-tomir, jigar kasalliklarini, shuningdek sariq va yo‘talni davolashda keng foydalanilgan.
Bugungi kunda sabzi kamqonlik, me’da-ichak yo‘llari, yog‘ bosgan organizm, buyrak kasalliklari va boshqa qator illatlarni davolashda muolajaviy ovqatlanish tarkibida asosiy o‘rinlardan birini egallaydi.
Sabzi karotin moddasiga juda boy bo‘lgan sabzavotdir.Organizmni bu modda zapasi bilan 2 kunga yetarli ta’minlash uchun o‘rtacha kattalikdagi bitta sabzini iste’mol qilish yetarli bo‘ladi. Bundan tashqari bu sabzavot turi V, RR, K, Ye vitaminlari, kalsiy tuzi, kaliy, fosfor, natriy, temir, yod, magniy va boshqa foydali moddalarga boy. Sabzida oqsil moddasi kam, lekin uning tarkibida taxminan 7% uglevod (uning asosiy qismini organizmda yaxshi hazm bo‘luvchi glyukoza tashkil etadi) bor.
Xom sabzini iste’mol qilish soch va tirnoqlarning sinuvchanligida, ko‘rish qobiliyati pasayganda juda foydali. U organizmning kasalliklardan himoyalanish kuchini ko‘paytiradi, yuqumli kasalliklardan muhofaza qiladi. Xuddi shuning uchun ham undan organizm vitamin yetishmasligidan toliqadigan qish kunlari, xalqimiz “ilik uzildi” deb ataydigan erta bahor kunlari iste’mol qilib turish tavsiya etiladi.
Bu sabzavot og‘iz bo‘shlig‘i uchun faol antibakterial vositadir. Stomatit (milk yallig‘lanib, chaqa bo‘lishi)ni davolashda xalq tabobati sabzi sharbatiga bir oz asal qo‘shib chayishni tavsiya qiladi.
Sabzi qabziyatda mislsiz shifobaxsh sabzavot bo‘lib, oshqozon-ichak yo‘llaridagi illatlarda ham foydalidir. Surgi sifatida qirg‘ichda qirilgan sabzini va shuningdek, uning sharbatini (150-200 ml kechqurun uyquga yotish oldidan) iste’mol qilish nihoyatda foydali. Bavosirda sabzi bargini damlab choy sifatida ichish yordam beradi. Uzoq vaqt bitishi qiyin bo‘lgan yaraga sabzi bo‘tqasi bog‘lanadi. Sabzi mineral modda almashinuvini me’yorga keltirishda foyda beradi, uning sharbati katarakta va kon’yuktivit kasalliklarida ko‘z holatini yaxshilaydi.
Shuni ta’kidlash lozimki, qalqonsimon bez kasalliklarida sabzi tarkibidagi karotin organizmda o‘zlashtirilmaydi. Shuningdek ingichka ichakning o‘tkir shamollashi jarayonida sabzi iste’mol qilish tavsiya etilmaydi.
Qon bosimida sabzi sharbati
Qon bosimi oshishida 1 dona sabzini mayda tishli qirg‘ichdan chiqarib, 1 dona xren ildizini qo‘shish va ularning sharbatini chiqarish, 40 ml limon soki va 30 g asal qo‘shib, aralashtirish lozim. Kuniga 3 mahal, 15 ml dan ovqatlanishdan 30 minut oldin 6-8 hafta davomida iste’mol qilinadi.
Yo‘talda sabzi sharbati
holatda kuniga 20 ml dan 5-6 marta ichiladi.
Aralashmani kuniga ovqatlanishdan oldin 6-7 mahal 70 ml dan ichiladi.
Jigar kasalliklarida sabzi sharbati
150 g sabzini va 100 g xren ildizini qirg‘ichdan o‘tkazib, 20 ml spirt, 20 g asal qo‘shib aralashtiriladi. Aralashma 1-2 oy davomida kuniga 3 mahal 20 ml dan ichiladi.
Sabzi sharbati gerpes (terining muayyan qismi shamollashi) kasalligida
Mayda tishli qirg‘ichda 100 g sabzi va 150 g olma chiqarib, turupini siqib, sharbati olinadi. Kuniga 4-6 mahal 50 ml dan ichiladi.
Sabzi sharbati va urug‘i siydik qopida tosh paydo bo‘lganda
Gripda sabzi sharbati va chesnok
Mayda tishli qipg‘ichdan 1 ta sabzi va chesnokdan 4 ta tishchasi o‘tkaziladi va ularni siqib, sharbati olinadi. Burunning har bir katagiga kuniga 3 mahal 2-3 tomchidan tomiziladi.
Sabzi sharbati dermatitda
100 g sabzi qirg‘ichdan o‘tkazilib, uning turupi salfetkaga bir tekis qalinlikda solinadi, terining kasallangan qismiga 20-30 daqiqa qo‘yiladi.
Sabzi damlamasi organizmni tozalashda
Sabzini quritilganidan 20 g iga 250 ml qaynagan suv quyiladi va 10 daqiqaga idish qopqog‘i yopib qo‘yiladi. Damlama bir necha qismga bo‘lib, kun davomida ichiladi.
Jaloliddin Nuriddinov tayyorladi.
17 noyabr 2016 yil
Alloh Taolo olamlarni bunyod etgandan co‘ngunga sarvar qilib Insonni – Hazrati Odam Atoalayhissalomni yaratdi. Odam Ato qovurg‘asidan Momo Havoni yaratib, ulardan farzandlariniko‘paytirdi.
Rivoyat etilishicha, odamzotning ko‘ngliga 3 narsa urmas, ya’ni inson 3 narsadan aslo bezorbo‘lmas, doimo ardoqlar ekan.
Birinchisi er uchun – ayol, ayol uchun – er. Chunkiayol Odam Atoning qovurg‘asidan, ya’ni bir vujuddanyaralgan. Vujudda esa oshiqcha a’zo yo‘q. Hech kim biron a’zosidan voz kecholmagani kabi, ayol jinsierdan, er jinsi ayoldan ayri kecha olmas ekan.
Inson ko‘ngliga urmaydigan ikkinchi narsa – rizq-ro‘zi, yashash omili bo‘lgan non ekan. Mana nechaming-ming yillar o‘tsa ham, Odam Ato va MomoHavo ilk bor ta’mini tatib ko‘rgan bug‘doy hamonularning avlodlari nasibasi bo‘lib xizmat kilibkelayotir. Dunyodagi ne bir shirinliklar, taomlarnon o‘rnini bosolmasligi barchaga ayon.
Bashariyat farzandi uchun uchinchi ulug‘ narsa bukitob ekan. Zero Qur’ondagi dastlabkioyat «Iqra!» («O‘qing!») ekanligi, ulug‘Payg‘ambarimiz Muhammad Rasululloh sallallohualayhi vasallam o‘qishni o‘rganib, Allohningso‘zlaridan xabardor bo‘lib, ularni xalqqayetkazganlari, musulmonlar diliga singdirganlarima’lumdir.
Kitobning Muqaddasligi yana shundaki, odamlar u orqali fikran boyiydilar, aqlan o‘sadilar, ma’nan sog‘lom bo‘ladilar, axloqiy kamol topadilar, qanday so‘zlash, qanday yashash zarurligini, imon-e’tiqodni asrashni biladilar.
Shu boisdan ham Islom dinimiz sahifalaridan asosiy o‘rinni yorug‘ olamning gultoji – Inson, uning rizq-ro‘zi – Non va aql-idroki mahsuli – Kitob odobnomasi va ibratnomasining o‘rin olishi bejiz emas.
Buyuk ota-bobolarimizdan meros bo‘lib qolib kelayotgan dono xalqimizning yuksak ma’naviyati bo‘lmish milliy va diniy qadriyatlarimiz esa bularning hammasi – axloqiy, aqliy va jismoniy maktab ekanligi oltindan qimmat, bebaho va abadiy qadriyatlarimiz, yengilmas kuchimizdir!
Modomiki Islom dinining eng birinchi buyrug‘i «O‘qing!» ekan, demak Islom dini – eng avvalo ma’rifat dini ekan. «Ma’rifat» so‘zi arabtilidan tarjima qilinganda «kishilarning ong-bilimini, madaniyatini oshirishga qaratilgan ta’lim-tarbiya»; «maorif» degan ma’nolarni anglatadi.
Islom dinining asosiy va Muqaddas Kitobi bo‘lmish Qur’oni Karimning yettidan bir qismi faqat ILM mavzusiga doir masalalardan iboratdir.
Islom dini paydo bo‘lishini Yaratganimiz Muhammad alayhissalom orqali Arabiston yarim orolligini iroda etgan bo‘lsa, ushbu Muqaddas, pok Islom dinimizni ilmu-fan, ma’rifat ila rivojlanishini Imom Buxoriy, Imom Termiziy, Imom Moturidiy, Imom Burhoniddin Marg‘inoniy, Imom Bahouddin Naqshbandiy, Muhammad Muso Xorazmiy, Ahmad Farg‘oniy, Mirzo Ulug‘bek, Abu Rayhon Beruniy, Abu Ali ibn Sino, Imom Mahmud Zamaxshariylardek buyuk allomalar orqali bizning jannatmakon yurtimizni (!) O‘z ilohiy hikmati ila ixtiyor etdi.
Yaxshilik va ezgulik, bag‘rikenglik va tinchlik, yaqinlari va begonalariga birdek marhamatli bo‘lish, qon to‘kmaslikka chaqiruvchi, nafs vasvasasiga uchmaslik, ota-onaga ular hayot ekanlarida mehribon va saxiylik ila munosabatda bo‘lish, dunyodan o‘tganlarning haqlariga duo qilishga, vatanni sevishga da’vat qiluvchi muqaddas dinimiz, ayniqsa mustaqillik yillarida o‘z qadrini hamda o‘zining azaliy vazifasi – ezgu maqsadlarga chin ma’noda xizmat qilish imkoniyatini topdi.
Bizning qadimiy va go‘zal diyorimiz nafaqat Sharq, balki jahon sivilizatsiyasi beshiklaridan biri bo‘lganini xalqaro jamoatchilik tan olmoqda va e’tirof etmoqda...
Bu tabarruk zamindan ne-ne buyuk zotlar, olimu ulamolar, siyosatchi va sarkardalar yetishib chiqqani, umumbashariy sivilizatsiya va madaniyatning uzviy qismiga aylanib ketgan dunyoviy va diniy ilmlarning, ayniqsa, Islom dini bilan bog‘liq bilimlarning tarixan eng yuqori bosqichga ko‘tarilishida ona yurtimizda tug‘ilib kamolga yetgan ulug‘ allomalarning hizmatlari beqiyos ekani bizga ulkan g‘urur va iftixor bag‘ishlaydi.
Alloh taboraka va taolo O‘zining Kalomi majidi – Qur’oni Karimda va Janobi Payg‘ambarimiz Rasululloh sallallohu alayhi vasallam muborak hadisi shariflarida ulug‘lab e’zozlagan yetti toifa insonlarni har bir mo‘min-musulmon kishi qadrlab, hurmat qilishi lozim:
1) ota;
2) ona;
3) ustoz (manfaatli ilm yo kasb-hunar o‘rgatganinson);
4) olim (faqat diniy yo‘nalishdagina emas, balki inson uchun manfaatli barchasohalardagi olimlar. Chunki hammasohalarning ham egasi – Alloh taoloningO‘zidir);
5) Qur’oni Karimdan xabardor kishi;
6) mo‘ysafid odam;
7) adolatli rahbar.
Muqaddas Islom dinimiz hukmlari ham, jannatmakon yurtimiz buyuk va ma’rifatparvar, ulug‘vor va donishmand xalqining Qur’oni Karimva hadisi shariflarga uyg‘unlashib ketgan hatto maqollari ham insonlarni ilm-fan taraqqiyotiga, ilmli kishilarni ulug‘lashga undaydi, ustozlarni hurmatlashga targ‘ib etadi.
Ma’lumki, bu dunyoning rivojlanishida, insoniyatning taraqqiyot etishida ustozning o‘rni beqiyos.
Bizning dono xalqimiz
➔ «Ustoz – otangdek ulug‘»,
➔ «Usta borida qo‘lingni tiy,
Ustoz borida – tilingni»,
➔ «Usta bo‘lsang, ustozingniunutma!»,
➔ «Ustozingga tik qarasang – to‘zasan,
Hurmat qilsang – asta-astao‘zasan»,
deb bejizga aytmagan.
Chunki, hammaga ma’lumki, insoniyatning ENGBirinchi Ustozi – bu ALLOH TAOLONING O‘ZI bo‘lsa,
“Alloh Odam (alayhis salom)ga barcha yaratilgan va yaratilajak narsalarga tegishli nomlarni o‘rgatdi” (Qur’oni Karim Baqara surasi 2/31 oyat),
musulmonlarning insonlar ichida ENG Buyuk Ustozi – PAYG‘AMBARIMIZ MUHAMMAD ALAYHISSALOMDIRLAR !
Har bir inson zoti uchun esa ENG BirinchiUstozi – uning OTA-ONASIDIR ! Zero unitarbiyalashni hali bu dunyoga kelmasidan oldinroqboshlaydi. Tug‘ilishi bilanoq, to ota-onaning o‘zibu dunyodan o‘tmaguncha, o‘z farzandiga mehribonlikqilib o‘tadi...
Shuning uchun ham o‘zining qadr-qimmatini bilgan, o‘zining kimligini tushunib yetgan har biraql-zakovatli, fahm-farosatli odam «Ustozlar vamurabbiylar» bayram kunida ham eng birinchibo‘lib o‘zining doimiy peshqadamlari bo‘lmish o‘zota-onasidan boshlab, ustoz va murabbiylariniko‘ngillarini shod qilib, bebaho, betakror vabeqiyos duolaridan bahramand bo‘lishga shoshiladi.
Yangi o‘quv yili ham boshlanib, farzandlarimizulug‘ va muqaddas, mashaqqatli va sersavob ishbo‘lmish – ilm olishga kirishdilar...
Biz, ota-onalar, farzandlarimizni ulg‘ayishida, ilm olib, bilimli bo‘lishlarida ko‘p jihatlariga serqirrali e’tiborimizni berishimizda quyidagi purma’noli, sermazmunli tarafini ham e’tiborga olishimizni muqaddas dinimiz amr-farmon qilib buyuradi.
Kalomulloh Qur’oni Karimning oyati muboraklariga va Janobi Payg‘ambarimizning muborak hadisi shariflariga binoan «ustoz»ning maqomini mutafakkirlarning mutafakkiri Miralisher Navoiy hazratlari quyidagicha tavsiflaganlar:
“Haq yo‘linda kim sanga bir harf o‘rgatmish ranj ila,
Aylamoq kerak oning haqqin yuz ming ganj ila”.
Shunchalik ulug‘ (!) darajaga ustozning mavqeiko‘tarilgan.
“Ustoz” deganda faqat ma’lum bir sohada yoki faqat ilm sohasida emas, balki ilm-fanning barcha turlarida, kasb-hunar sohalarida ham o‘rgatuvchini biz USTOZ deb tushunishimiz lozim!
Shuning uchun ham bizning dono xalqimiz hurmat va ehtirom ila e’zozlab «Ustoz» deb ulug‘laydi.
Kunlardan bir kuni hazrat Navoiy
Sayr aylamakni qildi ixtiyor.
Mulozimlar ila chiqdilar yo‘lga
Va kichik bolaga keldilar duchor.
O‘shanda Navoiy otidan tushib,
O‘sha yosh bolaga qilibdi ta’zim.
Mulozimlar hayron, a’yonlarilol –
Bunday uchrashuvdan qolibdilarjim.
Bir a’yon qo‘lini ko‘ksiga qo‘yib,
So‘rabdi: «Hazratim. Bu qandayin hol?
Siz bolaga emas, balki u sizga qilibta’zim,
Salom berishi dushvor!»
Navoiy debdiki: “Men ko‘rganbola
Ustozim – bolaning bobosi edi.
Olislarda qolib ketgandamlarning
Uzoqlardan kelgan sadosi edi…
Ustozim men uchun – otadan ulug‘!
Shuningchun bolaga qildim men ta’zim.
Ustozimdan qolgan nevarasiga
Salom bermasligim – gunohu azim!”
Dono xalqimiz o‘z maqollarida ham “Ustoz otadek ulug‘!” va “Ustoz otangdan ulug‘!” deb aytishlarida ham juda ko‘p ma’nolar bor...
Zero bu ulug‘ hikmatlar elning ellik ming elagidan o‘tkazilib, keyin muomalaga qo‘yilgan.
Iloho o‘zlarimizni ham, farzand-zurriyotlarimizni ham Alloh taolo Qur’oni Karimda buyurgan, Janobi Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam muborak hadisi shariflarida tavsiya etgan, o‘tmishda o‘tganlarimizning ruhlari shod bo‘ladigan, xalqimiz xursand bo‘ladigan, ota-onalarimiz rozi bo‘ladigan yo‘llardan yurishimizni nasib etsin!
Ibrohimjon domla INOMOV