Qur’oni karimning yodlanishi, tilovati va tushunishning oson bo‘lishi ham Alloh taolo tomonidan bandalariga ikrom, rahmat va fazilatidir. Alloh taolo «Qamar» surasining 17, 22, 32 va 40-oyatlarida:
«Darhaqiqat, Biz Qur’onni zikr uchun oson qildik. Bas, eslatma oluvchi bormi?!» deya marhamat qilganidek, Qur’onni zikr uchun oson qilib qo‘ymaganida, uni to‘liq yodlash, o‘rganish tugul, bitta harfini ham o‘qishga biror kishining qudrati yetmas edi.
Mujohid rahmatullohi alayh «Darhaqiqat, Biz Qur’onni zikr uchun oson qildik» oyati «uning qiroatini yengil qildik» degan ma’noni anglatishini ta’kidlagan. Suddiy esa: «Agar Alloh taolo odamzodga Qur’onni yengil qilmaganida, biror kishi Yaratganning kalomini gapira olmas edi», degan. Imom Qurtubiy yuqorida o‘tgan oyat tafsirida: «Biz Qur’onni yodlashga yengil qildik va uni yodlamoqchi bo‘lgan kishiga yordam berurmiz. Uni yod oluvchi kishi bormi? Unga yordam beriladi»- degan.
Qur’oni karim uni yodlash va o‘qishni odatiy vazifa qilib olgan kishi tomonidan tez va yengil yodlanishi, uni takrorlash va qayta o‘qishga beparvo bo‘lgan kishining esa zehni va xotirasidan tez unutilishida boshqa kitob va (zikr, lafz)lardan butkul farq qiladi. Chunki Alloh taolo Qur’oni karimda:
«Albatta, u aziz Kitobdir», degan. (Fussilat surasi, 41-oyat).
Abu Muso Ash’ariy roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladilar: “Qur’on bilan bog‘lanib turinglar. Nafsim Uning qo‘lida bo‘lgan zotga qasamki, u (Qur’on) tushovida turgan tuyadan ham ko‘ra qochuvchiroqdir”-deganlar. (Imom Buxoriy va Muslim rivoyati.)
Yana boshqa bir hadisda Ibn Umar roziyallohu anhudan Payg‘ambarimiz alayhissalom: “Qur’on sohibi tushovlangan tuya egasi kabidir. Agar u bilan bog‘lanib tursa, ushlab turadi. Agar uni qo‘yib yuborsa, qochib ketadi”, dedilar. (Muttafaqun alayh).
Qur’oni karimning mo‘jizakorligi qiyomatgacha davom etadi. Uning tez yod olinib, takrorlab turmasa esdan chiqib qolishi ham ana o‘sha mo‘jizalardan hisoblanadi. Biror she’r yoki baytni yodlab ko‘rgan inson buni xis qiladi. Uni yodlash uchun ancha muncha takror qiladi va yod olgandan so‘ng esa uni yoddan ko‘tarilishi ham sekin joriy bo‘ladi.
Shuning uchun yod olgan suralarimizni doimiy tarzda takror qilib turishimiz va uning har biriga o‘ntadan to yetmish barobargacha savobga sazovor bo‘lishga intilishimiz lozim. Alloh taolo barchalarimizni O‘z Kalomiga muhabbatli insonlardan qilsin. Omiin!
Jaloliddin Hamroqulov
Bir yigit masjidga kelib biroz o‘tirgach, imomga e’tiroz bildirdi:
– Endi masjidga kelib o‘tirmasak ham bo‘larkan...
Imom undan nima uchun bunday deganining sababini so‘radi. Yigit yon-atrofdagi hamma odam telefonga qarab o‘tirgani, ba’zilari o‘zaro gaplashayotgani uchun shu gapni gapirganini aytdi.
Imom biroz o‘ylab turgach, bunday dedi:
– Yaxshi, e’tirozing o‘rinli. Men bu haqda odamlarga eslatib turibman. Lekin sen endi masjidga kelmoqchi bo‘lmasang bir ish qilib ket.
Yigit rozi bo‘ldi. Imom unga bir piyolani to‘ldirib suv berdi va shu suvni bir tmchi ham to‘kmasdan masjidning ichini bir aylanib chiqishini iltimos qildi. Yigit bor diqqat-e’tiborini jamlab, ohista qadamlar bilan, ikki ko‘zini piyoladan uzmagan holda vazifani muvaffaqiyatli ado etdi.
Imom unga dedi:
– Barakalloh! Endi menga ayt-chi, sen shu topshiriqni bajarayotganingda kimlar gapirib o‘tirdi, kimlar telefoniga qaradi?
Yigit javob berdi:
– Men qayerdan bilay, axir butun diqqatim suvni to‘kib qo‘ymaslikda edi.
Imom dedi:
– Ana ko‘rdingmi? Sen topshiriqni bajarayotganingda butun fikru hayolingni bir joyga jamlading. Allohning huzurida turganimizni his qilib, xayolimizni ibodatga, Uning zikriga qaratsak, boshqalarning xatosini ko‘rishga vaqtimiz ham qolmaydi. Albatta, kimdir xato qilsa bu sening hidoyatdan yuz burib ketishingga sabab bo‘lmasligi kerak. Chunki xato dinniki yo masjidniki emas, balki bandaniki...
Yigit o‘ylab ko‘rib, xato qilganini tushundi. Keyingi jamat namozlarida xushu bilan qatnashishda davom etdi.
Akbarshoh RASULOV