Sayt test holatida ishlamoqda!
12 May, 2025   |   14 Zulqa`da, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:34
Quyosh
05:08
Peshin
12:24
Asr
17:23
Shom
19:35
Xufton
21:03
Bismillah
12 May, 2025, 14 Zulqa`da, 1446

As'habus-suffa kimlar bo‘lgan?

04.11.2016   7937   4 min.
As'habus-suffa kimlar bo‘lgan?

As'habus-suffa lug‘atda: Tepasi soyabonli qilingan joy egalari ma’nosini anglatadi. Istilohda esa as'hobus-suffa deganda Nabiy sollallohu alayhi vasallamning masjidlari yonidagi tepasi soyabonli qilingan joyda tunab qoladigan biror boshpanasi ham, mol-mulki ham bo‘lmagan faqir sahobalar tushunilgan.  

“As'habus-suffa” ba’zi rivoyatlarda “Ahli suffa” deb ham atalgan.

“As'habus-suffa” va ularning yashash tarzlari haqida juda ko‘plab rivoyatlar kelgan:

Imom Buxoriy “Sahihul Buxoriy”da Abu Hurayra roziyallohu anhuning quyidagi qavlini rivoyat qilgan: "As'habus-suffa"dan yetmish kishini ko‘rganman. Ularning egnilarida faqatgina rido (badanning faqat tepa qismini to‘sadigan kiyim) yoki izor (badanning pastki qismini to‘sadigan kiyim) yo bo‘yinlariga o‘rab olishgan biror kiyim bo‘lardi. Ba’zilariniki boldirlarining yarimiga yetsa, ba’zilariniki to‘piqlarigacha yetardi. Avrati ko‘rinib ketishidan xavfsirab kiyimini qo‘li bilan changallab turardi”.

– Badriddin Ayniy “Umdatul Qoriy sharhu Sahihil Buxoriy” asarida shunday yozgan: “Ba’zilar “As'habus-suffa” deb nomlanish sababi haqida shunday deyishgan: Boshpanalari yo‘q g‘arib kishilar masjid eshigi yonida saf bo‘lib turishar edi. Shu sababli ular “As'habus-suffa” (saflanib turuvchilar) deb nomlangan”.

  • Imom Navaviy “Sharhu sahihi Muslim” asarida quyidagilarni yozgan: “As'habus-suffa Nabiy sollallohu alayhi vasallamning masjidlaridan boshpana topgan faqir kishilar bo‘lib, ular masjid yonidagi tepasi soyabonli qilingan joyda tunab qolishar edi”.
  • Imom Termiziy “Sunanu Termiziy”da Abu Hurayra roziyallohu anhuning: “Ahli suffa Islom ahlining mehmonlari edilar” degan qavlini rivoyat qilgan.
  • Imom Bayhaqiy Usmon ibn Yamon roziyallohu anhudan shunday rivoyat qilgan: “Madinada muhojirlar ko‘payib ketdi. Ularning turishlari uchun biror hovli joy ham, boshpana ham yo‘q edi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ularni masjidga joylashtirdilar va “As'habus-suffa” deb atadilar. U zot ular bilan birga o‘tirar va ularga do‘stona munosabatda bo‘lar edilar”.
  • Muhammad Abdurrahmon Muborakfuriy "Tuhfatul Ahvaziy bi sharhi jomeit-Termiziy" asarida quyidagilarni yozgan: “As'habus-suffa yetmish nafar atrofidagi uy-joyi ham, mol-mulki ham, bola-chaqasi ham bo‘lmagan faqir zohid sahobalar bo‘lgan. Ularning soni goh kamayib goh ortib turgan. Ular asosan o‘zlariga sadaqa qilingan narsalar bilan kun kechirishgan”.
  • Munoviy "Fayzul Qodiyr sharhu Jomeis-sog‘ir"da quyidagilarni yozgan: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam insonlarga namoz o‘qib berganlarida ochlikdan namozda tik tura olmay qoladigan kishilar ham bo‘lardi. Ular "As'habus-suffa" edilar. Hattoki arablar: “Anavilar majnunlardir”, deyishardi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam namoz o‘qib bo‘lganlaridan so‘ng ularga yuzlanib shunday degan edilar: Agar Alloh huzurida sizlarga qanday yaxshi narsalar borligini bilganlaringizda, albatta yanada faqir va ehtiyojmand bo‘lishni yaxshi ko‘rgan bo‘lar edilaringiz”.

Ha, sahobai kiromlarning hayotlari bilan yaqindan tanishgan sayin ularning ulug‘ maqomlari haqida aytilgan so‘zlarning haqiqati yanada yaqqol namoyon bo‘lib boraveradi. Hadisi sharifda sahobalarning mamaqomlari shunday bayon qilingan:

عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ « لاَ تَسُبُّوا أَصْحَابِى فَوَالَّذِى نَفْسِى بِيَدِهِ لَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ أَنْفَقَ مِثْلَ أُحُدٍ ذَهَبًا مَا أَدْرَكَ مُدَّ أَحَدِهِمْ وَلاَ نَصِيفَهُ » رَوَهُ التِّرْمِذِيُّ

Abu Said Xudriy roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: “Sahobalarimni tahqirlamanglar, jonim uning qo‘lida bo‘lgan zotga qasamki, agar sizlardan biringiz Uhud (tog‘i) mislicha oltin sarflasa ham, ulardan birortasining “mud” (544 gramga teng o‘lchov birligi)iga ham, uning (mudning) yarmiga ham erisha olmaydi”.  Termiziy rivoyat qilgan.

Alloh taologa hamdu sanolar, payg‘ambarimiz Muhammad mustafoga  hamda u zotning ahli oilalariyu sahobai kiromlariga salavot va salomlar bo‘lsin.

Abdulqodir Abdur Rahim

Siyrat va islom tarixi
Boshqa maqolalar

Er ayolining topgan pulini olishga haqqi bormi?

12.05.2025   1657   3 min.
Er ayolining topgan pulini olishga haqqi bormi?

Savol: Oilaliman, 2 nafar farzandim bor. Turmush o‘rtog‘im ehtiyojlarim, kasal bo‘lsam dori-darmonim uchun pul bermaydilar. Bolalarimizni ehtiyojlari uchun berib turadilar, xolos. O‘zim ishlayman, “ishlab topgan pulingni hammasini menga berishing kerak, chunki Xadicha onamiz ham hamma pullarini Rasulimiz alayhissalomga berganlar” deydilar doim. E’tiroz bildirsam, “menga itoatsizlik qilyapsan” deydilar.

Yaqinda shu masalada janjallashib qolganimizdan keyin pulimni yarmini olib, o‘zimda qolgan yarmini ro‘zg‘orga ishlatishimga majburlayaptilar. Bizning vaziyatimizga shariatda qanday izoh beriladi?


Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym. Alloh taolo oilada erkakni rahbar etib tayinlab, uning zimmasiga qo‘l ostidagilarning: ayoli va farzandlarining nafaqasini yuklab qo‘ygan. Ayolning topayotgan pulida na erning va na qaynonaning haqi bor, uni zulm qilib olib qo‘yishga mutlaqo haqi yo‘q. Agar o‘zi rozi bo‘lib bersa, olishi mumkin. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: “Musulmon kishining moli boshqaga halol emas, faqatgina o‘zi rozi bo‘lib, ko‘nglidan chiqarib bersagina, halol bo‘ladi” (Imom Ahmad rivoyati).

“Hech kim o‘zganing molini uning ruxsatisiz, vakilligisiz yoki vasiyligisiz tasarruf qila olmaydi. Agar shunday qilsa, to‘lab beradi” (“Sharhul majalla” kitobi).


Xadiyja roziyallohu anho onamiz butun molu jonini Sarvari olam bo‘lgan turmush o‘rtoqlariga in’om etganlar, ya’ni o‘z ixtiyorlari bilan berganlar. Payg‘ambarimiz alayhissalom tortib yoki talab qilib olib qo‘ymaganlar. Nafaqat Xadiyja onamiz, balki u zotning atrofidagi barcha sahobalar u zotni jonlaridan ortiq yaxshi ko‘rganlar va borini berishga shay turganlar.

Shariatimiz har bir shaxsga moliyaviy mustaqillik bergan. Er topgan pulini o‘zi istaganday sarflashi va bunga na ayoli va na boshqa odamlar to‘sqinlik qilishga haqi yo‘q bo‘lgani kabi, ayolning ham shaxsiy mablag‘idagi tasarrufi o‘z qo‘lida bo‘ladi. Faqatgina foyda-zararni bilmaydigan aqli zaif toifalargina bundan mustasno. Ularning tasarrufini valiylari olib boradi.

Shunga ko‘ra, ayol kishining topgan mablag‘ini olib qo‘yishga, egalik qilishga hech kimning haqi yo‘q.


Ammo yuqoridagi gaplardan ayol topganini hech kimga bermasligi, faqat o‘zi ishlatishi kerak ekan, degan xulosa chiqmaydi. O‘z ixtiyori bilan eriga, farzandlariga yoki boshqalarga hadya qilishi mumkin va bu uchun albatta, ajr oladi.

Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhuning ayollari Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlariga kelib: “Erimga sadaqa qilsam bo‘ladimi?” – deb so‘ragan va u zot alayhissalom: “Ha”, deb javob berganlar. Ya’ni sahobiya ayollar erlariga sadaqa, hadya qilib turganlar. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bejizga: “O‘zaro hadyalashinglar, o‘rtada muhabbat paydo bo‘ladi”, deb aytmaganlar.

Xulosa o‘rnida aytish mumkinki, oila er-xotin o‘zaro bir-birlarini tushunishlari, hurmat qilishlari va o‘z burchlarini muhabbat bilan ado etishlari lozim. Ana shunda oilaviy hayot saodatli davom etadi. Vallohu a’lam.

 

O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo markazi.