Xizr alayhissalom payg‘ambarmi yoki valiy zotmi?
Xizr alayhissalom haqida gap ketar ekan dastlab u zotni ko‘rgan kishilarning zavq bilan qilgan rivoyatlari xayolga keladi. Shu bilan birga u zotning hayot ekanini qattiq inkor qiladigan va u zotni hayot deydiganlarni zalolatga ketganlikda ayblaydiganlarning iddaolari nargi rivoyatlardan olingan zavqlarning mazasini taxir qilib turadi. Shu ma’noda ushbu masala bo‘yicha ikki tarafning dalillari va ulardan olingan xulosalar bilan yaqindan tanishish ko‘plab tushunmovchiliklarga oydinlik kiritadi.
Xizr so‘zi lug‘atda “yam-yashil” ma’nosini anglatadi. Bu zotning Xizr deb atalishiga ikkita sabab keltirilgan:
Ushbu karomat sababli u zot Xizr deb atalgan. Ulamolar Xizr alayhissalomning ismi sharifi haqida quyidagilarni aytganlar: “Xizr aslida u zotning ulug‘ nomi bo‘lib, ismi Balyo, kunyasi Abul Abbos bo‘lgan”.
Xizr alayhissalom haqidagi ixtilofli qarashlarni ikki turga ajratish mumkin:
Xizr alayhissalomning payg‘ambar yoki faqat valiy zot ekani haqidagi ixtiloflarda u zotning payg‘ambarligini tasdiqlaydigan ulamolar ko‘pchilikni tashkil qiladilar. Ayrim ozchilik ulamolar esa Xizr alayhissalomni payg‘ambar bo‘lmagan deganlar.
Xizr alayhissalomni payg‘ambar bo‘lmagan deydiganlar quyidagicha dalil keltirganlar:
– “Qur’onda u zot nabiy yo rasul deb sifatlanmagan, balki banda deb sifatlangan:
فَوَجَدَا عَبْدًا مِنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا
“Bas, bandalarimizdan bir bandani (Xizrni) topdilar. Biz unga O‘z dargohimizdan rahmat ato etgan va O‘z huzurimizdan ilm bergan edik”[1].
Shunga ko‘ra agar u zot payg‘ambar bo‘lganida albatta boshqa payg‘ambarlar singari nabiy yo rasulligiga dalolat qiladigan biror sifat bilan zikr qilingan bo‘lar edi”.
Xizr alayhissalomni payg‘ambar bo‘lgan deganlar esa bu dalilga quyidagicha javob berganlar: “Allohning bandasi degan vasf yuksak maqom bo‘lib, bunday maqom bilan Qur’onda payg‘ambarlar vasf qilingan. Masalan payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasalam tunda sayr qildirilgan kecha haqidagi oyatda ushbu yuksak maqom bilan vasf qilinganlar:
سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ
“(O‘z) bandasi (Muhammad)ni tunda sayr qildirgan zotga tasbeh aytilur”[2].
Shunga ko‘ra Xizr alayhissalom ham mazkur yuksak maqom bilan vasf qilingan payg‘ambar hisoblanadi”.
Xizr alayhissalomni payg‘ambar bo‘lmagan deydiganlar yana quyidagi dalilni keltirganlar:
– “Payg‘ambarlar qavmlariga ilohiy topshiriqlarni yetkazuvchi va ularga nasihat qiluvchi bo‘lganlar. Nuh alayhissalom aytganlaridek:
أُبَلِّغُكُمْ رِسَالَاتِ رَبِّي وَأَنْصَحُ لَكُمْ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ
“Sizlarga Robbimning topshiriqlarini yetkazurman va sizlarga nasihat qilurman”[3]
Ammo bu zotning biror qavmga ilohiy amrlarni yetkazuvchi yoki nasihat qiluvchi bo‘lmaganlari bilittifoqdir. Shunga ko‘ra u zot payg‘ambar emas balki valiy zot bo‘lgan”.
Xizr alayhissalomni payg‘ambar bo‘lgan degan ulamolar bu dalilga quyidagicha javob berganlar: “Payg‘ambarlar Qur’onda rasul (elchi) va nabiy (xabardor qilingan) sifatlari bilan zikr qilingan. Bu ikki sifat o‘rtasida farq bo‘lib, sizlar dalil qilib keltirgan oyat rasul payg‘ambarlarning sifatidir. Xizr alayhissalom esa rasul emas balki nabiy payg‘ambar bo‘lganlar. U zotning payg‘ambar bo‘lganini quyidagi dalillar qo‘llab-quvvatlaydi:
– Valiylarga payg‘ambarlar ergashmaydi. Balki payg‘ambarlarga valiylar ergashadi. Shu ma’noda Muso alayhissalom Xizr alayhissalomdan unga ergashishni so‘ragan. Bu esa Xizr alayhissalomning payg‘ambar bo‘lganiga dalolat qiladi:
قَالَ لَهُ مُوسَى هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَى أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا
“Muso unga: “Senga bildirilgan bilimdan, menga ham to‘g‘ri yo‘lni ta’lim berishing uchun senga ergashsam maylimi?”, – dedi”[4].
E’tibor berilsa, Muso alayhissalom payg‘ambar bo‘la turib Xizr alayhissalomdan ta’lim olgan. Ta’lim oluvchi esa muallimga ergashuvchi bo‘lishi hech kimga sir emas. Shunga ko‘ra Muso alayhissalomdek payg‘ambar payg‘amabar bo‘lmagan kishiga ergashmagan. Balki o‘zlari singari payg‘ambardan ta’lim olgan;
– Xizr alayhissalom Muso alayhissalom bilan birga yurgan paytda qilgan ishlarini o‘zicha qilmaganini aytgan:
وَمَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِي
“Men bu (ishlarni) o‘zimcha qilganim yo‘q”[5].
Ya’ni ushbu oyatning zohiri u zotning Muso alayhissalom bilan bo‘lgan mazkur ishlarni vahiy orqali bajarganiga dalolat qiladi. U zotga bildirilgan ish ilhom bilan bo‘lgan deyish to‘g‘ri bo‘lmaydi. Chunki payg‘ambarlardan boshqalarga berilgan ilhom amal qilish lozim bo‘lib qoladigan hujjat bo‘lmaydi. U zot esa bildirilgan narsaga amal qilgan.
Imom Moturidiy bobomiz Xizr alayhissalomning payg‘ambar hisoblanishiga quyidagi oyatning tafsirida ishora qilgan:
قَالَ إِنَّكَ لَنْ تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا
“U (Xizr) aytdi: “Aniqki, sen men bilan birga sabr qila olmaysan”[6].
“(Muso alayhissalomdek payg‘ambarga Xizr alayhissalom) bunday gapni faqatgina vahiy ilmi bilangana aytishi mumkin”.
Ushbu dalillarning xulosasiga ko‘ra Xizr alayhissalomni nabiy payg‘ambar bo‘lgan deyish mo‘tabar hisoblanadi.
Olamlar Robbisiga hamdu sanolar, Payg‘ambarimiz Muhammad Mustafoga hamda u zotning oilalariyu sahobalariga salavot va salomlar bo‘lsin!
Xizr alayhissalom hozir hayotmi yoki vafot etganmi?
Xizr alayhissalomning hozir hayot ekani yoki vafot etgani haqida ixtilof qilingan. Ya’ni ba’zi ulamolar u zotning hozir hayot ekanini inkor qilishgan bo‘lsa, ba’zilari u zotni hozir hayot deganlar. Shu ma’noda ushbu masala bo‘yicha ikki tarafning dalillari va ulardan olingan xulosalar bilan yaqindan tanishish ko‘plab tushunmovchiliklarga oydinlik kiritadi.
Xizr alayhissalomning hayot ekanini inkor qiladiganlar quyidagicha dalil keltirganlar:
– Qur’oni karimda shunday xabar berilgan:
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِكَ الْخُلْدَ
“(Ey Muhammad!) Biz sizdan avval biror odamzodga mangu hayot bergan emasmiz”[7].
Ushbu oyat taqozosiga ko‘ra Xizr alayhissalom ham boshqa odamzodlar singari vafot etgan. Chunki Alloh taolo biror odamzodga mangu hayot bergan emas.
Xizr alayhissalomni hayot deydiganlar bu dalilga quyidagicha javob berganlar:
– Bu oyat Xizr alayhissalomning vafot etganiga dalolat qilmaydi. Chunki oyatda mangu hayot inkor qilingan. Shunga ko‘ra Xizr alayhissalom hozir hayot bo‘lsalarda qiyomatga yaqin vafot etadilar, mangu yashamaydilar, deb tushunish mumkin. Masalan Iso alayhissalom Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan oldin dunyoga kelgan bo‘lsalarda hozir u zot tirik. Ammo u zot ham kelajakda yer yuziga tushganlaridan so‘ng vafot etadilar. Shuning uchun bu oyat Xizr alayhissalomning vafot etganiga qat’iy dalil hisoblanmaydi;
Xizr alayhissalomning hayot ekanini inkor qiladiganlar quyidagi hadisi sharifni ham dalil qilib keltirganlar:
عَنِ الزُّهْرِىِّ أَخْبَرَنِى سَالِمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَأَبُو بَكْرِ بْنُ سُلَيْمَانَ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ قَالَ صَلَّى بِنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهَ وَسَلَّمَ ذَاتَ لَيْلَةٍ صَلاَةَ الْعِشَاءِ فِى آخِرِ حَيَاتِهِ فَلَمَّا سَلَّمَ قَامَ فَقَالَ « أَرَأَيْتَكُمْ لَيْلَتَكُمْ هَذِهِ فَإِنَّ عَلَى رَأْسِ مِائَةِ سَنَةٍ مِنْهَا لاَ يَبْقَى مِمَّنْ هُوَ عَلَى ظَهْرِ الأَرْضِ أَحَدٌ. رَوَاهُ مُسْلِمُ
Zuhriydan rivoyat qilinadi: “Menga Solim ibn Abdulloh va Abu Bakr ibn Sulaymonlar (shunday) xabar berdilar: “Abdulloh ibn Umar shunday dedi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam hayotlarining oxirgi vaqtlarida bir kechasi bizga xufton namozini o‘qib berdilar. Salom bergach turdilarda: “Ushbu kechalaringizni bilasizlarmi? Albatta bundan yuz yil o‘tgandan so‘ng (hozir) yer yuzida bo‘lganlardan birortasi ham qolmaydi”, – dedilar”. Muslim rivoyat qilgan.
Shunga ko‘ra Xizr alayhissalom Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam davrlarida hayot bo‘lgan bo‘lsalar, yuz yil o‘tgan vaqtda albatta vafot etgan bo‘lishlari lozim bo‘lib qoladi”.
Xizr alayhissalomni hozir hayot deydiganlar bu dalil haqida quyidagilarni aytganlar:
– “Bu xabar umumiy bo‘lib, undan xoslar istisno qilingan bo‘lishi mumkin. Masalan iblis bu xabardan istisno qilingani ma’lum. Shu singari Xizr alayhissalom ham bu xabardan istisno qilingan bo‘lishi mumkin;
– Bu hadisning Imom Ahmad qilgan rivoyatida مِنْكُمْ (sizlardan) lafzi kelgan. Bundan esa faqat o‘sha paytda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga masjidda turganlar nazarda tutilgan bo‘lishi ham mumkin. Xizr alayhissalom esa ular bilan birga bo‘lmagan.
– Hadisi sharifda “yer yuzida bo‘lganlardan” deyilgan, Xizr alayhissalom o‘sha paytda yer yuzida bo‘lmay, dengizlarda yurgan bo‘lishi mumkin;
Shuning uchun bu hadis ham Xizr alayhissalomning vafot etganiga qat’iy dalil hisoblanmaydi”.
Xizr alayhissalomning hayot ekanini inkor qiladiganlar quyidagi mulohazalarini ham aytganlar:
Agar Xizr alayhissalom hayot bo‘lganlarida albatta Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning yonlariga kelgan bo‘lardi. Kelganlari haqida esa birorta ham mo‘tabar rivoyat yo‘q.
Xizr alayhissalomni hayot deydiganlar bu dalilga quyidagicha javob berganlar:
Xizr alayhissalomni hozir hayot emas deydiganlar bu dalilga yuqorida aytilganidek: “Ushbu rivoyat qabul qilingan taqdirda ham Xizr alayhissalomni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan keyin yuz yildan ko‘proq vaqt yashab qolganiga dalil bo‘la olmaydi. Chunki Umar ibn Abdulaziz u zotni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam xabar bergan yuz yil o‘tishidan oldin ko‘rgan”, – deganlar.
Ba’zi ulamolar mazkur qarashlarning o‘rtasini quyidagicha muvofiqlashtirganlar: “Xizr alayhissalom vafot etgan bo‘lishi va Alloh taolo u zotning ruhini ba’zi solih kishilarga turli qiyofalarda ko‘rinadigan qilgan bo‘lishi mumkin. Chunki u zotning ba’zida yosh, ba’zida keksa bo‘lib ko‘rinishlari, hech narsa yeb-ichmasliklari hamda u zotni biror makonga kirishdan to‘siqlar to‘sa olmasligi shunga dalolat qiladi”.
Shunga ko‘ra Xizr alayhissalomning ba’zi solih insonlarga ko‘rinishi mumkinligi mo‘tabar qavl hisoblanadi.
Xulosa o‘rnida aytish mumkinki Xizr alayhissalomning hozir hayot yoki vafot etgani haqidagi masala bilib qo‘yish foydadan xoli bo‘lmaydigan, bilmaslik ayb bo‘lmaydigan e’tiqodiy masala hisoblanadi. Chunki mazkur masala haqidagi dalillar qat’iy e’tiqodni ifodalay olmaydi. Shuning uchun bunday masalalarda tortishishdan saqlanish lozim bo‘ladi.
Olamlar Robbisiga hamdu sanolar, Payg‘ambarimiz Muhammad Mustafoga hamda u zotning oilalariyu sahobalariga salavot va salomlar bo‘lsin!
Abdulqodir Abdur Rahim
[1] Kahf surasi, 65-oyat.
[2] Isro surasi, 1-oyat.
[3] A’rof surasi, 62-oyat.
[4] Kahf surasi, 66-oyat.
[5] Kahf surasi, 82-oyat.
[6] Kahf surasi, 67-oyat.
[7] Anbiyo surasi, 34-oyat.
«Agar ogohsan sen – shohsan sen.
Agar shohsan sen – ogohsan sen»
«Avliyolarning avliyosi», «mutafakkirlarning mutafakkiri», «shoirlarning sultoni» bobomiz Alisher Navoiy hazratlari naqadar chiroyli ta’rif berganlar o‘z asarlarida!
«Ogohlik» co‘zining ma’nolarini bugungi zamon sharoitidan kelib chiqib, yanada keng miqyosda tushunishimizga to‘g‘ri keladi. Ya’ni, bugungi ogohlik xalqimiz, ayniqsa yoshlar qalbini, ruhiyatini, aql-idroki va umuman ma’naviyatini jahonda yuz berayotgan mafkuraviy yo‘nalishdagi oshkora va yashirin tahdidlarning xatarlaridan va «ommaviy madaniyat»ning yemiruvchi ta’siridan muhofaza qilishni ham o‘z ichiga oladi.
Albatta, xalqimiz, jumladan yosh avlod g‘arb fan-texnikasi, madaniyati, adabiyoti, san’atining ilg‘or jihatlarini inkor etmaydi.
Biroq G‘arbda din va odobga zid bo‘lgan qarashlarning ko‘pchilikka singdirilishi oqibatida yuzaga kelgan «ommaviy madaniyat» tushunchasini G‘arb ziyolilarining o‘zlari «G‘arbning muammosi» sifatida baholayotganini hamda «ommaviy madaniyat»ning ma’naviy-axloqiy tubanliklarini yoshlarimiz qancha tez anglasa, shuncha yaxshi.
«Muqaddas islom dinimizni pok saqlash, uni turli xil g‘arazli xuruj va hamlalardan, tuhmat va bo‘htonlardan himoya qilish, uning asl mohiyatini o‘nib-o‘sib kelayotgan yosh avlodimizga to‘g‘ri tushuntirish, islom madaniyatining ezgu g‘oyalarini keng targ‘ib etish vazifasi hamon dolzarb bo‘lib qolmoqda».
Bu vazifa nafaqat biror vazifador yoki biror sohadagi mas’ullarga belgilangan, balki har bir (!) OTA UCHUN, har bir (!) ONA UCHUN buyuk vazifa, deb bilmog‘imiz lozim!
Hozirgi davrda, axborot texnologiyalari o‘ta tezkorlik bilan rivojlanayotgan bir paytda, nanotexnologiya zo‘r shiddatlik bilan avjiga chiqayotgan zamonda, har xil ommaviy axborot vositalari xilma-xil ma’lumotlarni kechayu-kunduz tarqatayotgan bir onda, ayniqsa bugun farzandlarimiz o‘z-o‘zlari bilan yolg‘iz qolib 25 soat vaqtlarini telefon, kompyuter bilan mashg‘ul bo‘lib, bolalarimiz ular bilan “band” bo‘lib qolganlarida mazkur vazifalar, jannatmakon yurtimiz, muqaddas Vatanimiz, dono xalqimizning har bir fuqarosiga qushga havo, baliqqa suv zarurligiday zarur bo‘lsa kerak...
Bugungi kunda tarbiya ham, ming afsuslar bo‘lsinki, ikki xil bo‘lib qoldi: 1) «jonsiz» tarbiya va 2) «jonli» tarbiya.
Natijada, dono xalqimiz maqolida «yaxshini sharofati, yomonni kasofati» deb aytilganidek, o‘zlari ham, oilasi ham, qarindoshlari ham, qo‘shnilari ham, do‘stlari ham, yaqinlari ham, atrofdagilari ham sarson bo‘lib, ularning kasofatlari yashab turgan mahallasiga ham, ishlab turgan ishxonasiga ham, butun el-yurtiga ham yetmoqda...
Bunday shakldagi «jonsiz» tarbiya:
ZID EKANLIGINI UNUTMAYLIK !!!
Xorijiy telekanallarda nima namoyish etilsa yoki internetda nima targ‘ib qilinsa, barchasini qabul qilaverish aslo mumkin emas !!!
Biz ular orasidan imon-e’tiqodimiz, an’anayu qadriyatlarimizga mos keladiganlarinigina saralab olmog‘imiz shart!
Bu maqsadga esa yoshlarimizga telefon, televideniye, kompyuter va internetdan oqilona foydalanish yo‘llarini o‘rgatish, ularning mazkur axborot manbalaridan foydalanishlarini nazorat qilib borish orqaligina erishish mumkin. Toki hali suyagi qotib ulgurmagan yoshlarimizning beg‘ubor ma’naviyatiga jiddiy zarar yetmasin!
Mutaxassislarning tadqiqotlariga ko‘ra, AQSHda jinoyatchilarning yarmidan ko‘pi buzilgan oilalar farzandlari ekani ma’lum bo‘lgan. Ularga ota-onasining ajrashgani tufayli yetkazilgan kuchli ruhiy zarba o‘rta yosh, hatto keksalik chog‘ida ham salbiy ta’sir o‘tkazishi aniqlangan.
2) «JONLI» tarbiya – bu:
ulug‘ ajdodlarimizdan davom etib kelayotgan oltindan qimmat rivoyatlari va noyob hikmatlari;
buyuk ota-bobolarimizdan eshitib kelayotgan tillo bilan teng pand-nasihatlari va betakror hikoyalari;
mehribon ota-onalarimizdan o‘rganib kelayotgan gavhar o‘gitlari va mislsiz so‘zlari;
elimiz tanigan va xalqimiz tan olgan ustozlarimizdan ta’lim olib kelayotgan zar tushunchalari va bebaho ilmlari;
jannatmakon yurtimiz – muqaddas Vatanimiz ta’lim maskanlarida taralayotgan durdan a’lo fanlar va beqiyos bilimlar;
uyimizda farzandlarimizga o‘zimiz berayotgan ta’lim-tarbiyamiz.
Bu «jonli» tarbiyadagi ma’lumotlar esa ma’naviyat va ma’rifat yo‘nalishiga hamda tarbiya sohasiga daxldor har bir inson uchun, har bir (!) OTA UCHUN, har bir (!) ONA UCHUN beqiyos ensiklopedik manba bo‘lib xizmat qiladi.
Oiladagi bosh – bobo yoki buvi, ota yoki ona har kuni, ayniqsa juma oqshomi, bozor oqshomi kunlarida oilaviy dasturxon atrofida o‘tirganlarida oilasining har bir a’zolarini ismlarini nomma-nom aytib, har bir o‘g‘il-qizlarini, har bir kelin-kuyovlarini, har bir nevara-chevaralarini haqlariga yaxshi tilaklar aytib, yaxshi duolar qilsalar – bu ham «jonli» tarbiyaning bir turi hisoblanadi.
Zero, bunday shakldagi «jonli» tarbiyani hammalarimizning ota-bobolarimiz, ona-momolarimiz avval-azaldan chin ixlos bilan, sof e’tiqod bilan, go‘zal namuna va chiroyli ibrat bo‘lib, barkamol darajada berib kelishgan. Shunda «mening otam meni haqimga bunday duo qilganlar», «mening onam meni bunday bo‘lishimni Xudodan so‘rar edilar» degan ongi-shuuridagi dasturxon atrofidagi surat uni ko‘z oldida doim turadi.
Dasturxon atrofida, oilasi huzurida aytilgan ota-onasining umidlari, orzulari uni boshqa nojo‘ya xatti-harakatlardan tiyilishga, har kuni qo‘l ochib Yaratgandan so‘rayotgan tilaklarni eslab, mazkur tilaklarga mos kelmaydigan ishlardan saqlanishga undaydi.
Buyuk ota-bobolarimizdan meros bo‘lib qolib kelayotgan dono xalqimizning yuksak ma’naviyatiga davlatimiz rahbari Muhtaram Prezidentimiz ham: «Duo qilgan, duo olgan hech qachon kam bo‘lmaydi. Bunday joydan hech qachon baraka arimaydi», deb yana qo‘shimcha sifatida bizlarga yengilmas kuch qilib berdilar.
Xalqimizning milliy ma’naviyati, oilalarimizda amal qilinadigan tartib-qoidalar yoshlar tarbiyasida muhim ahamiyatga egadir! Ular oila mustahkamligini ta’minlashda ulkan poydevor vazifasini o‘taydi. Diyorimizda milliy qadriyatlar va muborak dinimizning ezgu ta’limotlari asosida oilaga doir qonun-qoidalar yanada mukammal qayta ishlandi.
Janobi hazrat Payg‘ambarimiz Rasululloh sallallohu alayhi vasallam o‘z muborak hadisi-shariflarida marhamat qiladilar: «Bolalaringizga odob beringlar va odoblarini chiroyli qilinglar!».
Bu xususda shoirlarimizning ibratli so‘zlari bor:
«Birinchi g‘ishtni qiyshiq qo‘yarkan me’mor,
Osmonga yetsa ham qiyshiqdir devor».
Oilada erning mavqei balandligi, xotin ham o‘z haq-huquqlariga egaligi, farzandlarning ota-onani hurmat qilishlarini olaylik. Ko‘p yillar davomida ota-bobolarimiz qalbiga singib ketgan ushbu milliy va diniy qadriyatlarni bugun yanada sayqallash kerakligini zamon talab etmoqda. Shiddat bilan o‘zgarib borayotgan hozirgi zamonda bema’ni xurujlar ko‘payib, ularning inson va jamiyat hayotiga salbiy ta’sirlari misli ko‘rilmagan darajada kuchayib bormoqda.
Shuning uchun barchamiz ko‘zimizni kattaroq ochib, ziyraklik va ogohlik bilan bunday hamlalarga qarshi kurashmog‘imiz lozim.
Ayniqsa, hozirda yurtimizdagi mavjud behisob hamda turli fursat va imkoniyatlardan serma’no, sermahsul, mazmunli va unumli foydalanib,
HAR BIR OTA, HAR BIR ONA O‘Z farzandiga:
odob-axloq namunalarini,
kindik qoni to‘kilgan mislsiz Vataniga – vatanparvarlik his-tuyg‘ularini,
bobo-buviga – ehtirom-hurmatni,
ota-onaga – mehr va itoatkorlikni,
oila a’zolariga – rahmdillik va mehribonlikni,
o‘z juft haloliga – haqiqiy muhabbat va sodiqlikni,
qo‘ni-qo‘shnilarga – oqibat va chiroyli munosabatni,
qavm-qarindoshlarga – saxovat-muruvvatni,
sinfdosh-kasbdoshlarga – chin do‘stlik va yordam berishni,
atrofdagi barcha odamlarga – insonparvarlik va samimiylikni,
hayvon-parranda-hasharotlarga – rahm-shafqatni uqtirib, yuqtirib, tushuntirib, singdirishimiz –
HAM BURCHIMIZ, HAM QARZIMIZ, HAM FARZIMIZDIR!!!
XUDONI OLDIDA ham, BANDASINI OLDIDA ham, YURT-XALQIMIZ OLDIDA ham!
Bularni hammasini bolalarimizga o‘rgatish uchun bizlarga hech qanday maxsus oliy ma’lumot ham, tegishli sertifikat ham, hech kanday qizil diplom ham kerak emas! Yoshlarimizda bu jihatlarini biz uyg‘otishimiz (!) kerak xolos. Zero shu sifatlarning hammasi farzandlarimizning qonida bor, ularning xamirturushlarida bor! Zero shu fazilatlarning hammasi bolalarimizning DNK larida mavjud! Chunki bu xususiyatlarning barchasi bizlarning ota-onalarimizdan avloddan-avlodga, qon orqali o‘tib kelayapdi! “Buning qonida bor-da o‘zi!” deb yoki “olma pishsa, tagiga tushadi” deb bejizdan-bejiz aytmaydi dono xalqimiz!
Kimning ona-Vatanni sevish tuyg‘usi kuchli va imon-e’tiqodi mustahkam bo‘lsa, o‘zining o‘tmishini hurmatlab, yaxshi bilsa, «ommaviy madaniyat» tuzog‘iga tushib qolmaydi, dinu davlatimizning “xaqiqiy do‘stlari”ning qarmog‘iga ilinmaydi. Buning uchun oilada ota-onalar farzandlari bilan milliy musiqa, xalq qo‘shiq-ashulalarimizni eshitishsa, birgalikda kitob o‘qishsa, o‘qigan asarlarini birgalikda muhokama qilishsa, ularni turli sport seksiyalariga va musiqa to‘garaklariga jalb etishsa, erishilgan yutuqlari va egallayotgan tajribalariga qiziqishsa, ilm-hunar o‘rganishlarida hamnafas bo‘lishsa, yoshlarning yot g‘oyalar uchun vaqti ham, qiziqishi ham bo‘lmaydi.
Iloho o‘zlarimizni ham,
farzand-zurriyotlarimizni ham
Mehribon Parvardigorimiz O‘zi buyurgan,
Janobi Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam tavsiya etgan,
o‘tmishda o‘tganlarimizning ruhlari shod bo‘ladigan,
xalqimiz xursand bo‘ladigan,
ota-onalarimiz rozi bo‘ladigan yo‘llardan yurishimizni nasib etsin!
JIDDIY E’TIBOR UCHUN JIDDIY MASALA:
Ne-ne umidlar bilan o‘stirayotgan farzandlarimiz
dinimiz qoidalari ruxsat bermagan,
milliy an’analarimiz va mahalliy urf-odatlarimiz qaytargan
hamda davlatimiz qonunlari qoralagan
yeb-ichish mahsulotlaridan O‘TA va O‘TA EHTIYOT bo‘lishlari
va ayniqsa hozirgi paytda
aynan shu tomonlardan "hujum" kilayotgan dushmanlarimizga
kuchli va sof e’tiqod bilan qarshi turaolishlari –
o‘z diniga, o‘z xalqiga, o‘z yurtiga hamda
o‘z muqaddas oilasiga sadoqatli ekanini
yaqqol belgisi bo‘ladi!
Ibrohim domla Inomov