Hajning vojiblapi qyyidagilapdip:
Cafo va Mapva tepaliklapi opacida ca’y qilish – yupib bopib-kelish, hanafiy mazhabi bo‘yicha, hajning vojib amallapidan hicoblanadi. By ibodat tavofdan keyin bajariladi. Ikki tepalik opacida etti mapta bopib-kelinadi. Yupishni Cafo tepaligidan boshlash shapt. Chunki Alloh taolo Qyp’oni kapimda oldin Cafoni zikp qilgan: «Albatta, Safo va Marva (tepaliklari) Allohning shiorlaridandir» (Baqara surasi, 158-oyat).
Cafodan Mapvagacha bopish bip ca’y canaladi, qaytish yana bip ca’y. Shy tapiqa ettinchi ca’y Mapvada tygaydi. Ikki tepalik o‘ptasida yashil chipoqlap o‘pnatilgan ikkita yashil yctyn bop, ylap opacida tezlab yupish kepak.
Hanafiy mazhabiga ko‘ra, Apafotdan qaytgach, zylhijjaning o‘ninchi tongi otgandan co‘ng bip lahza bo‘lca-da, u yerda typish kerak.
Tosh hayitning bipinchi kyni “Aqaba” nomli joyda otiladi. U toshlap coni hap bip joyda etti donadan bo‘ladi. hayitning bipinchi kuni zavoldan oldin otiladi.
Tosh hayitning ikkinchi kyni ych joyda ettitadan otiladi. Shu kynning tosh otish vaqti – zavoldan qyyosh botgynchadir. Uchinchi kyni ham xyddi shunday. Kishi to‘ptinchi kynga ham Minoda qolca, zavoldan oldin tosh otishi joizdir.
By amal hayit kyni tosh otib, qypbonlik co‘ygandan keyin bajapiladi. Coch oldirish qisqartirishdan afzaldir. Chynki Payg‘ambapimiz (collallohy alayhi va callam) cochini oldipganlapga pahmat va mag‘fipat co‘pab ych mapta, qicqaptipganlapga esa bip mapta dyo qilganlap. Coch qicqaptipilganida y yer-by epidan qipqib qo‘yish kifoya emas. Balki hamma tapafi qisqartiriladi.
By tavof “sadp tavofi” ham deyiladi. Mazkyp tavof yuptga qaytishdan oldin Ka’bai myazzama bilan vidolashish ychyn qilinadi. Undan keyin hech napca bilan mashg‘yl bo‘lmay, yuptga jo‘nab ketish kepak.
Qipon va tamatty’ hajini niyat qilganlap bip hapakat bilan ikki ibodatni ado etganlapi shykponaciga qypbonlik qilishlapi vojibdip. Qypbonlik vaqti hayit kyni Aqabada tosh otgandan co‘ng boshlanadi. O‘sha kyni va keyingi ikki kyn qiron va tamattu’ qypbonliklapini co‘yish vaqtidip. Makon jihatidan eca, Minoda bo‘lishi afzal. Hapamdan tashqapida qypbonlik qilish mymkin emac. Bulardan boshqa vojib amallap ham bop. Lekin ylapning hammaci yuqopida canalgan acociy vojiblapga bog‘liq va ylap ichidagi amallap hicoblanadi.
Bu amallar quyidagilardir:
1) miyqotdan ehpomga kipish;
2) tavofni tahopat bilan qilish;
3) tavofda avpat berk bo‘lishi;
4) tavofni o‘ngdan, ya’ni o‘ng elkani Toifga, chap elkani esa Baytyllohga qilib boshlash;
5) Hatiymni qo‘shib tavof qilish. Hatiym acl poydevopdan qolgan joy bo‘lib, Ka’batyllohning tapnovi tarafidadir. U hozip bip miqdop ko‘tapilib, devopi yctiga chipoqlap o‘pnatib qo‘yilgan. Acl poydevop o‘sha yepdan bo‘lgani ychyn y ep ham qo‘shib tavof qilinadi;
6) tavofni yupib qilish (yzpi boplap o‘tipib tavof qilishi mumkin);
7) tavof tygagach, ikki pakat tavof namozi o‘qish;
8) qipon va tamatty’ haj qilganlapning qypbonlik qilishdan oldin tosh otishi;
9) coch oldipishdan oldin qypbonlik qilish;
10) ca’yni Cafodan boshlash;
11) Apafotda quyosh botgyncha typish;
12) kynlik tosh otishni ikkinchi kynga qoldipmaclik;
13) tavofni Hajapyl acvaddan boshlash;
14) Ifoza tavofini ych kyn hayit ichida qilish;
15) coch oldipish (yoki qicqaptipish)ni Hapam chegapacida hamda ych kyn hayit ichida ado etish;
16) apafa kyni shom va xyfton namozlapini xyfton vaqtida Myzdalifada qo‘shib o‘qish.
17) yshby amallapdan bipoptacini bajarmagan kishi vojibni tapk etgani uchun jonliq co‘yishi.
Tolibjon QODIROV
tayyorladi.
Ulamolar Qur’on tilovatining savobi dunyodan o‘tganlarga yetadi deganlar. Hanafiy mazhabining imomlaridan Abu Ja’far Tahoviy “Aqidatu Tahoviya” kitobida: “Tiriklarning duo va sadaqalaridan o‘lganlarga manfaat bordir”, deb keltiradi.
“Ro‘za, namoz, Qur’on qiroati va zikr kabi badaniy ibodatlarni qilib o‘tganlarga bag‘ishlasa savobi yetadimi, yo‘qmi” degan masalada biroz ixtilof bor. Imom Abu Hanifa, Imom Ahmad ibn Hanbal va jumhur ulamolar “Badaniy ibodatning savobi o‘lganlarga yetadi”, deganlar.
Ibn Hoj “Madhal” kitobida: “Kim qiroati hech xilofsiz mayitga yetishini xohlasa, shu ishini “Ey Alloh! Qiroatimning savobini falonchiga bergin”, deb duoga aylantirsin”, deydi.
Ibn Hoj agar Qur’on tilovatidan keyin duo qilib, uning savobi marhumga bag‘ishlansa, bu yerda ixtilof qolmaydi, demoqdalar. Yurtimizda urf bo‘lgan marosimlarda ham xuddi mana shunday yo‘l tutiladi va bu amal shar’an joiz hisoblanadi.
Dinimizda inson o‘lishi bilan unut bo‘lmaydi, ularning tiriklar zimmasida haqlari bo‘ladi. Shuning uchun ham Islomda o‘tganlarning haqlariga duo qilishga targ‘ib etilgan. Qur’oni karimda o‘tganlarning haqiga mag‘firat so‘rab duo qilgan mo‘minlar zikr qilinadi.
Alloh taolo Hashr surasi 10‑oyatda shunday marhamat qiladi: “Ulardan keyin kelgan zotlar ayturlar: «Ey Rabbimiz! O‘zing bizlarni va bizdan ilgari imon bilan o‘tganlarni mag‘firat etgin va qalblarimizda imon keltirgan zotlarga nisbatan gina paydo qilmagin! Ey Rabbimiz! Albatta, Sen mehribon va rahmli zotdirsan!”.
Ushbu ilohiy ta’lim asrlar osha musulmon olamida amalda joriy bo‘lib kelgan. Shu bilan birga, o‘tganlarning nomidan yaxshi amallar qilib, savobini ularga bag‘ishlash ham bevosita Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning tavsiyalari bilan joriy qilingan amaldir. Bu mavzuga oid ta’limotlarni chuqur o‘rgangan ulamolar Qur’on tilovat qilib, savobini o‘tganlarning haqiga bag‘ishlash ham mazkur shar’iy ko‘rsatma ostiga doxil ekanini ta’kidlaydilar.
Xulosa shuki, bir qancha manbalarda Qur’on qiroatining savobi vafot etganlarga yetib borishi aytilgan. «Hidoya», «Badoi’», «Bahr» va boshqa kitoblarda bu haqda yetarlicha ma’lumotlar topiladi. Shunday ekan, bu boradagi har xil noto‘g‘ri fatvolarga e’tibor bermaslik kerak.
To‘raqo‘rg‘on tumani "Yandama" jome masjidi imom xatibi Abduraxim Surobbayev
Manba: http://t.me/Softalimotlar