Bugun yoshlarimizni har tomonlama ilmli, keng dunyoqarashli etib tarbiyalash hamda ularda yurtimizda kechayotgan ijobiy jarayonlarga daxldorlik hissini shakllantirish dolzarb masalalardan sanaladi. Zero, buning uchun mamlakatimizda barcha imkoniyatlar mavjud.
Davlatimiz rahbarining tashabbusi bilan Toshkent shahrida “Islom – tinchlik va ezgulik dini” mavzuida xalqaro ilmiy-amaliy konferensiya hamda uning doirasida Termiz shahrida “Imom Termiziy ilmiy merosining islom sivilizatsiyasida tutgan o‘rni” mavzuidagi xalqaro ilmiy-amaliy anjumanning o‘tkazilishi zamirida ham islom dini rivojiga hissa qo‘shgan buyuk allomalarimizning ma’naviy merosini keng targ‘ib etish, xalqimizga, xususan, o‘sib-ulg‘ayib kelayotgan yoshlarimizga sof islom ta’limotini yetkazish, ularni barkamol insonlar etib tarbiyalashdek yuksak maqsadlar o‘rin olgan.
Alabatta, ta’lim tizimiga berilayotgan alohida e’tibor tufayli farzandlarimiz hech kimdan kam bo‘lmay, komil insonlar bo‘lib voyaga yetmoqdalar. Shubhasiz, sportda, ilm-fanda va boshqa bir qator sohalarda O‘zbekiston yoshlari qo‘lga kiritayotgan yutuqlar dunyo ahlini lol qoldirib, havasini keltirmoqda. Zotan, bu muvaffaqiyatlar ortida Prezidentimizning yoshlarga bo‘lgan cheksiz g‘amxo‘rligi va xalqimizning ilm egallashga bo‘lgan ezgu an’anasi va eng muhimi, yurtimizda hukm surayotgan tinchlik va osoyishtalik ne’mati mujassam.
Darvoqe, tinchlik bor joyda obodlik, farovonlik, yuksalish bo‘ladi. Odamlar ezgu maqsadlarini, jumladan, farzandlarining baxtu iqbolini ko‘rib yashaydi. Shu boisdan ham islom har jihatdan buyuk va mukammal din. Tinchlik tushunchasi dinimizning bosh g‘oyasi va muhim shiorlaridan biri. Alloh taolo Qur’oni karimda bayon qiladiki: “Ey imon keltirganlar! Barchangiz yoppasiga tinchlik ishiga kirishingiz” (Baqara, 208).
Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi va sallam esa bunday marhamat qilganlar: “Tinchlik va xotirjamlik ikki ulug‘ ne’matdirki, bundan ko‘p odamlar bebahradir” (Imom Buxoriy rivoyati).
Afsus, bugungi kunda dunyoning turli burchaklarida turli notinchliklar bo‘lib turibdi. Bu holatlar xalqimizni ham tashvishga solmoqda.
Shuning uchun dinimizning asl mohiyatini unib-o‘sib kelayotgan yosh avlodga to‘g‘ri tushuntirish, ezgu g‘oyalarni keng targ‘ib etish har qachongidan ham muhimdir. Muqaddas dinimizni niqob qilib, o‘zlarining g‘arazli maqsadlariga erishishga urinayotgan guruhlardan mudoim sergak va hushyor bo‘lmog‘imiz lozim.
Odamlar o‘rtasida fitna qo‘zg‘atish, tuhmat va ig‘vo tarqatish tinchlik va xotirjamlikni izdan chiqaradi. Bunday xatti-harakatlar dinimiz mohiyatiga mutlaqo zid. Qur’oni karimning Baqara surasi 191-oyatida shunday deyiladi: “...Fitna qotillikdan ham ashaddiyroqdir...”. Demak, kishilarning tinchligiga raxna solish og‘ir gunoh. Musulmon kishi zinhor bunday ishga qo‘l urmasligi lozim.
Ogohlik va hushyorlik shiorga aylanmog‘i kerak. Agar kishi g‘ofil va beparvo bo‘lsa, turli ko‘ngilsizliklar ro‘y berishi mumkin. Alloh taolo tafakkur qilmaydigan, o‘zining kim ekanini anglab yetmaydigan, bugunning huzur-halovati bilan yashab, ertasi haqida qayg‘urmaydigan beg‘am kimsalarni A’rof surasining 179-oyatida bunday ta’riflaydi: “Jahannam uchun jinlar va insonlarning ko‘pchiligini yaratganmiz. Ularda qalblar bor, (lekin) ular bilan “anglamaydilar”. Ularda ko‘zlar bor, (lekin) ular bilan “ko‘rmaydilar”. Ularda quloqlar bor, (lekin) ular bilan “eshitmaydilar”. Ana o‘shalar hayvonlar kabidirlar. Balki, ular (yanada) adashganroqdirlar. Aynan o‘shalar g‘ofillardir”.
Tinchlikni ulug‘ ne’mat deb e’lon qilgan dinimizda bu yo‘lda nafaqat amal bilan, balki so‘z bilan ham zarar keltirishdan qaytarilgan. Musulmon kishi jamiyat ravnaqi uchun hissa qo‘shishi, yomonliklardan tiyilmog‘i va o‘zgalarga aziyat bermasligi zarur.
Zamonimiz odamlardan voqeliklarga ochiq ko‘z, teran nazar bilan qarashni, atrofimizda yuz berayotgan ma’naviy tahdid va xatarlarni to‘g‘ri baholab, ulardan tegishli saboqlar chiqarib yashashni talab etmoqda. Buning uchun ajdodlar merosini chuqur o‘rganish, oqilona xulosalar chiqarish g‘oyat muhimdir.
Ma’murjon domla ERKAYEV,
“Ko‘kaldosh” o‘rta maxsus islom bilim yurti mudir
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِي اللهُ عَنْهُ ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: إِذَا أَكَلَ أَحَدُكُمْ فَلْيَأْكُلْ بِيَمِينِهِ، وَإِذَا شَرِبَ فَلْيَشْرَبْ بِيَمِينِهِ، فَإِنَّ الشَّيْطَانَ يَأْكُلُ بِشِمَالِهِ وَيَشْرَبُ بِشِمَالِهِ. رَوَاهُ مُسْلِمٌ وَأَبُو دَاوُدَ وَالتِّرْمِذِيُّ.
Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Qachon birortangiz yesa, o‘ng qo‘li bilan yesin. Qachon birortangiz ichsa, o‘ng qo‘li bilan ichsin. Chunki shayton chap qo‘li bilan yeb, chap qo‘li bilan ichadi», dedilar (Muslim, Abu Dovud, Termiziy rivoyat qilganlar).
Demak, chap qo‘li bilan yeb-ichgan odam Rohmanning amridan yuz o‘girib, shaytonga ergashgan va uning ishini qilgan bo‘ladi.
Shuning uchun bu masalaga katta e’tibor bilan qaramog‘imiz, farzandlarimizga ham o‘rgatmog‘imiz lozim.
عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْأَكْوَعِ رَضِي اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَجُلًا أَكَلَ عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِشِمَالِهِ، فَقَالَ: كُلْ بِيَمِينِكَ، قَالَ: لَا أَسْتَطِيعُ، قَالَ: لَا اسْتَطَعْتَ، مَا مَنَعَهُ إِلَّا الْكِبْرُ، قَالَ: فَمَا رَفَعَهَا إِلَى فِيهِ. رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
Salama ibn al-Akva’ roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Bir kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida chap qo‘li bilan taom yedi. Bas, u zot:
«O‘ng qo‘ling bilan ye!» dedilar.
«Qodir emasman», dedi u.
«Qodir bo‘lmagin! Uni kibrdan boshqa narsa man qilmadi», dedilar u zot. Haligi odam qo‘lini og‘ziga ko‘tara olmay qoldi» (Muslim rivoyat qilgan).
Ushbu hadisi sharifdan dinimizda ovqatlanish madaniyatiga qanchalik ahamiyat berilganligini yorqin ko‘rib turibmiz. Albatta, gap ovqatlanishning islomiy madaniyati haqida ketmoqda. Ovqatlanishning islomiy madaniyatlaridan biri o‘ng qo‘l bilan yeyishdir. Har bir musulmon inson bu muhim ishga alohida e’tibor bilan qarashi lozim. Ba’zi bir kishilar bu islomiy madaniyatga rioya qilmasalar, ularni ogohlantirish kerak.
Ushbu rivoyatning qahramoni ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida ovqatlanishning islomiy madaniyatiga rioya qilmay, chap qo‘li bilan taom yeyishga tutindi. Albatta, Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam bu holga beparvo bo‘lishlari mumkin emas edi. Shuning uchun mazkur odobsiz kishiga ta’lim berib:
«O‘ng qo‘ling bilan ye!» dedilar».
Bunday paytda har qanday odam ta’lim beruvchiga tashakkur aytib, o‘zini o‘nglab olishga urinadi. Odob-axloq taqozosi shu. Ammo haligi odam Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga tashakkur aytib, o‘z xatosini tuzatib, o‘ng qo‘li bilan taom yeyishga o‘tish o‘rniga:
«Qodir emasman», dedi».
Ya’ni, bu «Ovqatni o‘ng qo‘li bilan yeya olmayman. Chap qo‘lim bilan yeyaveraman», degani edi. O‘zi noto‘g‘ri ish qila turib, unga mehr ko‘rsatib, xatosini to‘g‘rilab qo‘ygan zot Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga nisbatan bunday betgachoparlik qilgan nobakor har qanday jazoga va qarg‘ishga loyiq edi. Shuning uchun ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam ochiq-oydin qilib:
«Qodir bo‘lmagin!» dedilar».
Ya’ni, «O‘ng qo‘ling bilan taom yeya olmasang, bir yo‘la yeya olmay qolgin», dedilar. Hamda u yerda hozir bo‘lganlarga tushuntirish uchun:
«Uni kibrdan boshqa narsa man qilmadi», deb, qo‘shib qo‘ydilar. Ya’ni, u odam yuqoridagi gapni haqiqatda o‘ng qo‘lida nuqson borligi uchun emas, kibr bilan xatosini tan olishdan bosh tortib aytgan edi.
Shuning uchun ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam uni duoibad qildilar. U zot sollallohu alayhi vasallamning duolari joyida qabul bo‘ldi.
«Haligi odam qo‘lini og‘ziga ko‘tara olmay qoldi».
Ajab bo‘ldi! Battar bo‘lsin! O‘z foydasini bilmagan, shariat hukmidan ko‘ra o‘zining kibrini ustun qo‘yadiganlar uchun bu ham kam!
Ushbu hadisi sharifdan olinadigan foydalar:
1. Chap qo‘l bilan taom yeb bo‘lmasligi.
2. Birovning chap qo‘l bilan yeganini ko‘rgan odam tanbeh berib, o‘ng qo‘l bilan yeyishini eslatib qo‘yishi kerakligi.
3. Diniy hukmlar bo‘yicha nasihat eshitgan odam mutakabbirlik qilmasligi kerakligi.
4. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning duolari darhol qabul bo‘lishi.
«Hadis va hayot» kitobi 16-juz