Unda mamlakatimiz va xorijning ko‘plab olimlari ishtirok etmoqda.
Islom ilmlari xalqaro universiteti professori, doktor Saloh Muhammad Abulhaj (Iordaniya) ulardan biri. Quyida olimning mamlakatimizda o‘tkazilayotgan nufuzli xalqaro konferensiya haqida bildirgan fikrlarini keltiramiz.
–Toshkent va Xiva shaharlarida “Islom – tinchlik va ezgulik dini” mavzusida tashkil etilayotgan xalqaro konferensiyada ishtirok etish men uchun faxr, – dedi Islom ilmlari xalqaro universiteti professori, doktor Saloh Muhammad Abulhaj (Iordaniya). – Asli iordaniyalik bo‘lsam ham, O‘zbekistonni birinchi Vatanim deb hisoblayman. Chunki bu aziz diyordan yetishib chiqqan buyuk allomalar menga ma’naviy ota-ona kabi qadrdondir. Qaysi kitobni ochmay Samarqand, Buxoro degan tabarruk manzillarning nomlariga, Imom Buxoriy, Imom Termiziy, Imom Dorimiy kabi buyuk ulamolarning ismlariga takror-takror duch kelaman.
Bu yurtning allomalari, ustoz va imomlari biz uchun eng aziz va mo‘tabar zotlardir. Ularning barchasi bizga qadrdon va qardosh. Shu muborak diyor ahli bilan ko‘rishish baxtiga muyassar bo‘lganimdan bag‘oyat xursandman.
O‘zbekistonda buyuk va zabardast ulamolarning mavjudligi katta ne’mat va Allohning rahmati deb bilaman. Ushbu diyordagi barcha olimlar, imomlar, ilmiy soha vakillari sababli yurtingizda sof islomiy ta’limot yanada ravnaq topib, turli adashgan toifa vakillarining fitnasidan omondasiz.
O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining buyuk alloma va mutafakkirlar ilmiy merosini chuqur o‘rganish sohasidagi ulkan tashabbuslarini qo‘llab-quvvatlayman. Imom Buxoriy, Imom Termiziy, Imom Moturidiy xalqaro markazlarining tashkil etilgani o‘zbek xalqiga ilm va ziyo taratishga hissa qo‘shadi. Zotan, Movarounnahr – O‘zbekistondan yetishib chiqqan mashhur olimlar, faqihlar, muhaddis, mufassirlarning faoliyatini o‘rganib, ularning asarlari ustida tadqiqot olib borish ulkan sharaf va mas’uliyatdir.
N.Usmonova,
O‘zA
Bir yigit masjidga kelib biroz o‘tirgach, imomga e’tiroz bildirdi:
– Endi masjidga kelib o‘tirmasak ham bo‘larkan...
Imom undan nima uchun bunday deganining sababini so‘radi. Yigit yon-atrofdagi hamma odam telefonga qarab o‘tirgani, ba’zilari o‘zaro gaplashayotgani uchun shu gapni gapirganini aytdi.
Imom biroz o‘ylab turgach, bunday dedi:
– Yaxshi, e’tirozing o‘rinli. Men bu haqda odamlarga eslatib turibman. Lekin sen endi masjidga kelmoqchi bo‘lmasang bir ish qilib ket.
Yigit rozi bo‘ldi. Imom unga bir piyolani to‘ldirib suv berdi va shu suvni bir tmchi ham to‘kmasdan masjidning ichini bir aylanib chiqishini iltimos qildi. Yigit bor diqqat-e’tiborini jamlab, ohista qadamlar bilan, ikki ko‘zini piyoladan uzmagan holda vazifani muvaffaqiyatli ado etdi.
Imom unga dedi:
– Barakalloh! Endi menga ayt-chi, sen shu topshiriqni bajarayotganingda kimlar gapirib o‘tirdi, kimlar telefoniga qaradi?
Yigit javob berdi:
– Men qayerdan bilay, axir butun diqqatim suvni to‘kib qo‘ymaslikda edi.
Imom dedi:
– Ana ko‘rdingmi? Sen topshiriqni bajarayotganingda butun fikru hayolingni bir joyga jamlading. Allohning huzurida turganimizni his qilib, xayolimizni ibodatga, Uning zikriga qaratsak, boshqalarning xatosini ko‘rishga vaqtimiz ham qolmaydi. Albatta, kimdir xato qilsa bu sening hidoyatdan yuz burib ketishingga sabab bo‘lmasligi kerak. Chunki xato dinniki yo masjidniki emas, balki bandaniki...
Yigit o‘ylab ko‘rib, xato qilganini tushundi. Keyingi jamat namozlarida xushu bilan qatnashishda davom etdi.
Akbarshoh RASULOV