Bismillahir Rohmanir Rohiym
Bir qiz aytadi:
«Mahzun bo‘lgan paytlarim o‘zimni ojiz, nochor his qilardim. Bu qayg‘ularga sabr qilishga kuch topa olmasdim. Shuning uchun ruhan yengilib, dardlarim battar ko‘payar, qalbim chilparchin bo‘lardi. Bir kuni o‘zimga o‘zim savol berdim: «Payg‘ambarlarga, solih zotlarga ham musibatlar kelgan-ku, ular qanday sabr qilishgan ekan? Axir ularga kelgan musibatlar oldida bizning musibatlarimiz hech narsa emas-ku?»
Bu savollarning javobini uzoq qidirdim. Bir kuni bir olimning sabr haqidagi ma’ruzasini eshitib qoldim. Musulmon odam musibatlarga chidash, qayg‘ularga qarshi kurashish uchun Allohdan sabr so‘rashi kerak ekan. Solih podshoh Tolutning mo‘min do‘stlari zolim Jolut va uning son-sanoqsiz qo‘shiniga ro‘baro‘ bo‘lganlarida shunday qilishgan ekan:
«Robbimiz, ustimizdan sabr yog‘dirgin, qadamlarimizni sobit qilgin, bizga kofir qavmlar ustidan nusrat bergin» (Baqara surasi, 250-oyat).
Alloh ularning duosini ijobat qildi:
«Allohning izni bilan ularni tor-mor qildilar» (Baqara surasi, 251-oyat).
Fir’avnning sehrgarlari ham Muso alayhissalomga berilgan mo‘jizani ko‘rib, Allohga iymon keltirishdi. Jazavaga tushgan Fir’avn g‘azab ustida ularni o‘ldirmoqchi bo‘lganida ular shunday duo qilishdi:
«Robbimiz, ustimizdan sabr yog‘dirgin, bizni musulmon holimizda vafot ettirgin» (A’rof surasi, 126-oyat).
Ular iymonda mustahkam turish uchun Allohdan sabr so‘rashdi, duolari ijobat bo‘lib, Allohning fazli bilan shahid bo‘lishdi.
Shularni anglaganimdan keyin musibatga uchragan, qayg‘uga tushgan paytlarimda mana shu duolarni aytib, Allohga yolvoradigan bo‘ldim.
Bu duolarni birpasda yaxshi ko‘rib qoldim, ular qalbimning to‘ridan joy olib, hayotimni o‘zgartirib yubordi. Shunday qilib, o‘ziga ishonchi yo‘q, ruhan zaif qiz edim, Alloh meni musibatga, qayg‘ularga sabr qilishim uchun, mustahkam bo‘lishim uchun o‘zgacha bir quvvat berdi».
Yana bir qiz shunday yozadi:
«Dard-alamlarim bilan bog‘liq ajoyib voqea bo‘ldi. Bir kuni eng yaqin dugonam ko‘nglimni yomon og‘ritdi. Uyga nihoyatda tushkun holatda qaytdim. Men uchun hayotning hech qanday qiymati qolmagandek edi. Xonamda yig‘lab o‘tirsam, otam ko‘rib qolib, «Nega yig‘layapsan, qizim?» dedi. «Xafaman!!! Nima qilishni bilmayapman!» dedim.
Otam tabassum qilib, shunday dedi: «Senga zo‘r gap aytaman. Mana ko‘rasan, u senga yoqadi. Alloh senga mana shu muammoingda ham, hayotingda duch keladigan boshqa muammolarda ham foyda beradi. Qani, Qur’oni Karimni ol-chi. Ko‘raylikchi, payg‘ambarlar boshiga musibat tushganda nima qilgan ekan. Ulardan o‘rnak olmasak, kimdan olamiz? Shoyad Alloh taolo ularni ikrom qilganidek, bizni ham ikrom qilsa! Qur’ondan shu haqda nechta qissa, duo topsang, shuncha mukofot beraman».
Otamning taklifi menga rosa yoqib tushdi. Boshqa yo‘l ham qolmagan edi. Mukofotga ham qiziqib qoldim. Bir necha kun ichida Qur’ondan to‘rtta duo topdik Payg‘ambarlar, solih zotlar musibat kelganda mana shularni aytib, duo qilishgan ekan, shu duolardan keyin ularga kushoyish berilgan ekan.
Birinchi duo:
«O‘zingdan o‘zga iloh yo‘q, O‘zing poksan! Men o‘zimga zulm qilib qo‘ydim» (Anbiyo surasi, 87-oyat).
Yunus alayhissalomni bahaybat baliq yutib yuborganda shu duoni takrorlaganlar, shunda Alloh u zotni qutqarib, g‘am-qayg‘ularini aritgan. Mo‘min-musulmonlar ham ishonch, ixlos bilan shu duoni o‘qisa, ularning ham g‘am-tashvishlari arishi haqida Alloh taolo va’da bergan:
«Zunnunni eslang. O‘shanda u (o‘z qavmidan) g‘azablangan holda (qishlog‘idan) chiqib ketgan edi. Bizni o‘ziga (yer yuzini) tor etmas, deb gumon o‘ylagan edi. So‘ng zulmatlar ichra «O‘zingdan o‘zga iloh yo‘q, O‘zing poksan! Men o‘zimga zulm qilib qo‘ydim», deb nido qildi. Biz bu duoni ijobat qildik, unga g‘amdan najot berdik. Biz mo‘minlarga ana shunday najot berurmiz!» (Anbiyo surasi, 87-88-oyatlar).
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh, Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.
Mazkur maqolada islom fiqhi nuqtayi nazaridan bozordagi narxlarni sun’iy ravishda belgillash, tovarlarni ushlab turish orqali narxni ko‘tarish (ihtikor) amaliyoti shariatda qanday baholanishiga oid masalalar tahlil qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hadislari va sahobalar rivoyatlari asosida narx belgilash va ehtikorning shariatdagi hukmi, ijtimoiy oqibatlari hamda zamonaviy xatarlari ochib berilgan.
Islom iqtisodiy tizimi adolat, o‘zaro rozilik va zulmsiz muomala asosiga qurilgan. Bozor iqtisodiyotida muhim tushunchalardan biri – narx belgilash huquqidir. Shariatda bu masala shunchaki iqtisodiy vosita emas, balki axloqiy va ilohiy qoida bilan chambarchas bog‘langan. Narxni sun’iy ravishda chegaralash yoki tijorat molini ushlab turib narxni ko‘tarish – shariatda qoralangan ishlardan hisoblanadi. Bu maqolada mazkur holatlarga Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning munosabati, ulamolar fatvolari va ijtimoiy oqibatlari tahlil etiladi.
«Narxni chegaralash» deganda mas’ul shaxs yoki taraf tomonidan narxni chegaralab qo‘yish tushuniladi.
«Ihtikor» deganda esa, turli yo‘llar bilan bir xil savdo molini egallab olib narxni oshirishga urinish aytiladi.
Anas roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: "Odamlar: "Yo Allohning Rasuli, narx ko‘tarilib ketdi bizga narxni belgilab bering" deyishdi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Albatta, Allohning o‘zi narxni belgilovchi, tutuvchi, keng qiluvchi va rizq beruvchidir. Men esa sizdan birortangiz ham mendan na qon va na molda zulm, da’vo qilmaganingiz holimda Allohga ro‘baro bo‘lishni xohlayman" dedilar (Sunan egalari rivoyat qildilar).
Qimmatchilik ko‘pchilikni tashvishga solib qo‘yadi. Chunki bu holat barchaga zarar keltirayotgan bo‘lib ko‘rinadi. Hamma bu holatdan chiqish yo‘lini istaydi. Eng oson, eng sodda va hammaga «yalt» etib ko‘rinadigan chora bozorda narxni chegaralab qo‘yish bo‘lib, ko‘rinadi. Nima uchun Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam bu ishni qilmadilar? Hatto ba’zi sahobalar bu taklifni qilganlarida ham ma’qul ko‘rmadilar. Chunki Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam hech bir narsaga yuzaki qaramasdilar.
Narxni chegaralash vaqtincha foyda bergani bilan aldamchilikdir, keyin esa zarar bo‘lishi turgan gap. So‘ngra tojirlar o‘z faoliyatlarini to‘xtatadilar. Bu hol esa el yurtga boshqa tomondan rizq kelishini ma’n qiladi. Shuning uchun ham qanchadan-qancha boy davlatlar xonavayron bo‘ladi. Faqirilk va miskinlikka ro‘baro‘ bo‘ladi.
Sotuvchi o‘z molini o‘z ixtiyori ila o‘zi xohlagan narxda sotsa, yaxshi bo‘ladi. Oluvchi o‘z ixtiyori ila o‘zi rozi bo‘lib, xohlagan narxga olsa, yaxshi bo‘ladi. Muhimi, o‘zaro rozilik bo‘lishi kerak.
Yaxshi va sifatli narsaning narxi baland bo‘ladi. Yomon va sifatsiz narsaning narxi esa past bo‘ladi. Hammasi bozor ko‘tarishiga qarab bo‘ladi. Shuning uchun ham har bir kishi bozor yaxshi ko‘taradigan molni yetishtirishga, olib kelishga qiziqadi. Hamma shunga uringandan keyin yurtda doimiy va haqiqiy serobchilik, arzonchilik hukm suradigan bo‘ladi.
Muammar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: "Kim ehtikor qilsa, o‘sha xatokordir", dedilar (Imom Muslim, Abu Dovud, Termiziy rivoyati).
«Ihtikor» lug‘atda ushlab turish ma’nosini anglatadi. Shariatda esa sotib olingan narsani narxini oshirish uchun qasddan sotmay ushlab turishga «ihtikor» deb aytiladi.
Ulamolarimiz xalq ommasining ehtiyoji ko‘proq tushadigan narsalar, xususan, oziq-ovqatning ehtikoriga alohida, boshqa narsaning ehtikoriga alohida qaraganlar.
Birinchisi mutloq mumkin emas desalar, ikkinchisini qimmatchilik vaqtida mumkin emas deganlar. Ihtikor haqida juda ko‘p hadislar rivoyat qilingan.
Abdulloh ibni Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisi sharifda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Kim taomni 40 kecha ehtikor qilsa, batahqiq u Allohdan voz kechgan va Alloh undan voz kechgan bo‘ladi. Qaysi yurtning ahlidan bir kishi och yotgan bo‘lsa, batahqiq, ular Allohning zimmasidan tushgan bo‘lurlar", deganlar.
Ba’zilar shu hadisga suyanib ehtikor faqat taomda bo‘ladi deydilar. Lekin jumhur ulamolar ehtikor haqida hadislar ko‘p, shuning uchun bu hadis asos bo‘la olmaydi deydilar.
Umar ibn Hattob roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Jalb qiluvchi rizqlantirilgandir, ehtikorchi esa la’natlangandir", deganlar.
«Jalb qiluvchi» boshqa yurtdan o‘z yurtiga kerakli narsalarni olib kelib sotuvchidir. Demak, bu ish, yaxshi ishdir. Kim bu ishni qilsa rizqi ulug‘ bo‘ladi. Ammo o‘z yurti bozorida eng kerakli narsalarni sotib olib, ushlab turib, sun’iy ravishda narxni ko‘taruvchilar la’natlangandur. Chunki unga xalq muhtoj bo‘lib turgandi, u esa ishlab chiqarmay, boshqa yurtdan olib kelmay foyda topishga uringan xaromxo‘r kimsadir.
Imom Ahmad Abu Xurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilgan hadisi sharifda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Kim musulomonlarning narxlariga kirishib, ularga qimmatchilik keltirish uchun harakat qilsa, Alloh uchun uni qiyomat kuni katta olovga o‘tkazmog‘i haq bo‘ladi", deganlar.
Demak, ehtikorchi bu dunyoda ham, u dunyoda ham qattiq azob-uqubatlarga duchor bo‘ladi.
Ashurov Mahmudxon Muhammad G‘ulom
Foydalanilgan adabiyotlar: