Sayt test holatida ishlamoqda!
21 Iyun, 2025   |   25 Zulhijja, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:04
Quyosh
04:50
Peshin
12:30
Asr
17:40
Shom
20:03
Xufton
21:42
Bismillah
21 Iyun, 2025, 25 Zulhijja, 1446
Maqolalar

Salavot ayting, najot eshiklari ochiladi

20.11.2024   7748   4 min.
Salavot ayting, najot eshiklari ochiladi

Bismillahir Rohmanir Rohiym

Bir qiz aytadi:

«Alloh taolo onamni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga salavot aytish muhabbati bilan siylagan. Onamdan eng ko‘p eshitganim – Payg‘ambarimizga salavot! Onam hatto ovqatni ham salavot aytib qiladi. Uy ishlarini ham salavot aytib qiladi, «Shunday qilsam, oson, tez bo‘ladi», deydi. Men kasal bo‘lib qolsam ham, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytib yurgan duolarni o‘qib, dam soladi. Dori ichirayotganda ham tili salavotdan to‘xtamaydi. Shuning uchun bo‘lsa kerak, men doim xotirjam edim. Sal xafa bo‘lib turganimni ko‘rsa, «Rasululloh collallohu alayhi vasallamga salavot aytgin, Alloh najot beradi», der edi. Bu so‘zlarni onamdan juda ko‘p eshitganim uchunmi, «Onam juda oshirib yuboradi-da, xuddi boshqa olamda yashayotgandek», der qo‘yar edim.

Bir kuni kayfiyatim juda tushib ketdi. O‘zimni chalg‘itish nimalar qilib ko‘rmadim, lekin foydasi bo‘lmadi. Oxiri taslim bo‘lib, yig‘lay boshladim. G‘am-qayg‘ularimga, ko‘z yoshlarimga g‘arq bo‘lib turgan edim, onamning «Rasululloh collallohu alayhi vasallamga salavot aytgin, Alloh najot beradi», degan so‘zlari esimga tushib qoldi. Shu zahoti salavot ayta boshladim. Bir mahal qarasam, Rasulullohga salavot aytaverib, qayg‘ularim esimdan ham chiqib ketibdi! Bir necha marta shunday qilganimdan keyin salavot aytsam, g‘am-tashvishlar yo‘q bo‘lishiga to‘liq ishonch hosil qildim.

Hozir, shu satrlarni yozayotganda ham salavot aytib yozyapman. Dugonalarim qo‘shiq xirgoyi qilib, zavqlanib yurgan bir paytda Allohning marhamati bilan mening tilim sevikli Payg‘ambarimizga salavot aytish bilan band. Alloh taolo menga Payg‘ambarimiz collallohu alayhi vasallamga salavot aytishni yaxshi ko‘radigan, qayg‘u-alamlarimga qarshi salavot yordamida kurashishni o‘rgatgan onani nasib qilmaganida, balki men ham qo‘shiq aytib yurgan bo‘larmidim...»

 

Shayx Solih Mug‘omisiy hafizahulloh aytadi:

«Bir kuni tobim qochib, jarrohlar yuragimni operatsiya qilishdi. Ertasi kuni jonlantirish bo‘limida yotsam, bir hamshira xabar olish uchun kirib, tomirimga ulangan nazorat jihoziga qaradi-yu, birdan sarosimaga tushib qoldi. Oldin hamshira sherigini, keyin shifokorni chaqirdi… Nima bo‘layotganini bilmasam ham, ahvolim jiddiy ekanini sezdim. Birpasda tepamda o‘ndan ortiq shifokoru hamshiralar to‘planib ketishdi. Kimdir zudlik bilan bosh shifokorni chaqirish kerakligini aytdi, uni ham chaqirtirishdi. U ham kelishi bilan qurilmalarga qarab, hamkasblari bilan bir nimalarni maslahatlasha boshladi. Keyin menga: «Shayx Solih, yuragingizda qon yig‘ilib qolibdi. Olib tashlamasa bo‘lmaydi. Ko‘krak qafasni yana ochamiz», dedi. Men kalimai shahodatni aytib, bosh irg‘ab, rozilik berdim. Jarrohlar amaliyot xonasini tayyorlashga kirishib ketishdi. Hamshiralar ham menga ulangan simlarni uzib, tayyorlana boshlashdi. Shu payt livanlik hamshira: «Shayx, salavot ayting! Alloh najot beradi», deb qoldi. Uning so‘zlari qalbimga muhrlanib qoldi. Shu zahoti: «Allohumma, solli ’alaa sayyidinaa Muhammad» deb, salavot ayta boshladim.

Shu payt qurilmalarning biri o‘z-o‘zidan ishga tushib, ovoz chiqara boshladi. Boshimni burib qarasam, hozirgina to‘xtab turgan qurilma ishga tushib, ichidagi shaffof idishga qon kela boshlabdi! Meni amaliyotga tayyorlayotgan hamshiralar buni ko‘rib, angrayib qolishdi. So‘ng bittasi o‘ziga kelib, bosh shifokorni chaqirishga yugurib ketdi. To‘liq kiyinib olgan shifokor kirib keldi-yu, jihozni ko‘rib, turgan joyida qotib qoldi. So‘ng yaqinroq kelib, qurilmaga qarab turdi-da, «Subhanalloh! Shayx Solih, biz sizni qutqarishga harakat qilib tursak, Allohning O‘zi sizni qutqarib qo‘yibdi-ku!» dedi.

Hozir o‘sha voqeani eslab, hayron qolaman. Menga «Salavot ayting, Alloh najot beradi», degan o‘sha livanlik hamshira ayolni ko‘rgan odam «Bu xotin umuman Xudoni tanimasa kerak», deb o‘ylaydi. Lekin o‘sha ayol menga eng qiyin paytda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga salavot aytishni eslatib, musibatlardan qutulish eshigini ochgan edi».

Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh, Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Tabiat ham Sizni halok etmasin

20.06.2025   2461   6 min.
Tabiat ham Sizni halok etmasin

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Tong sahar to‘rt muchamizning sog‘, oilamiz tinch, tashqarida hech qanday xavfning xatarisiz uyg‘onish biz har doim ham e’tibor beravermaydiganimiz, shukrini ado etishni esimizdan chiqaradiganimiz ne’matlar sirasiga kiradi. Go‘yo asli shunday bo‘lishi kerakdek yashayveramiz. Yana bir tur ne’matlar borki, bizning e’tiborimizdan chetda. Bularga suv, havo kabi biz qadrlamaydigan, lekin bular bo‘lmasa, bir soat ham yashay olmaydigan ehtiyojlarimiz kiradi.

Bu ne’matlarning shukrini ado etmaslik, ya’ni qadriga yetmaslik oqibati nimalarga olib kelishi bugungi kunda namoyon bo‘lyapti. Pala-partish foydalanish sabab Orol dengizining qurishi nafaqat mintaqamizning, balki butun dunyoning muammosiga aylanib ulgurganiga ancha bo‘ldi. Biz uchun tekinga berib qo‘yilgan bu bebaho ne’matni qadrlamaslik orqasidan bugun insoniyat jiddiy muammolar qarshisida turibdi. Alloh taolo O‘zining kalomida berilgan ne’matlarni qadrlashni ta’kidlab, «Yeb-ichinglar, ammo isrof qilmanglar. Chunki U Zot isrof qiluvchilarni sevmas» (A’rof surasi, 31-oyat), deb buyurdi.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat qilayotgan buyuk sahobalardan biri Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning suvni ko‘proq ishlatayotganini ko‘rdilar va unga: «Hoy Sa’d! Bu qanday isrofgarchilik?!» dedilar. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu: «Ey Allohning Rasuli! Tahoratda ham isrof bo‘ladimi?» dedi. U Allohning ibodati uchun tahorat qilayotganda suvni sal ko‘proq ishlatish isrof sanalmasa kerak, deb o‘ylagan ekan. Shunda u zot alayhissalom: «Ha, hatto oqib turgan daryoning yoqasida bo‘lsang ham», dedilar.

Biz esa «Suv – tekin» degan tushuncha bilan bir paytlar shaharlarimiz, qishloqlarimiz, mahallalarimizda zilol suvga to‘lib oqqan ariq-anhorlarni quritdik. Borlarini chiqindixonaga aylantirdik. Oqibatda ilgari odamlar bemalol ichavergan ariq suvlari hozir hatto qo‘l yuvishga ham o‘ylanib qolinadigan holga keldi.

Yaqin-yaqingacha poytaxtning shimoli-sharq tomonidan ko‘rinib, bahri dilingizni ochgan, xush kayfiyat bag‘ishlagan purviqor tog‘lar bugun ko‘rinmay qolganiga odamlar endi-endi ahamiyat bera boshlashdi. Daraxtlarning kamayishi, avtoulovlarning ko‘payishi, mavjud yashil hududlar qisqarib, o‘rniga rejasiz qurib tashlanayotgan uy-joy ekologiyaga, ona tabiatga ta’sir qilmay qolmadi. Qalin changli parda ortiga yashiringan tog‘lar xuddi bizni yordamga chaqirayotgan, vaqtida chora ko‘rilmasa, og‘ir oqibatlar yuzaga kelishidan ogohlantirayotgandek go‘yo.

Va achinarlisi bu og‘ir oqibatlar o‘zini ko‘rsata boshladi. 60 yillik tajribaga ega IQAir tashkiloti tomonidan tayyorlangan oxirgi yillik hisobotda qayd etilishicha, havoning ifloslanishi oqibatida bir yilda dunyo bo‘yicha 7 million aholi hayotdan bevaqt ko‘z yummoqda, milliardlab inson nafas yo‘llari kasalliklari hamda boshqa og‘ir dardlarga yo‘liqmoqda. IQAir sayti ma’lumotlariga ko‘ra, 2023 yil yakunlari bo‘yicha tuzilgan reytingga muvofiq, O‘zbekiston 134 davlat orasida 23-o‘rinni band etib turganini juda achinarli. Ro‘yxatdagi havosi eng iflos uchlikni Bangladesh, Pokiston va Hindiston egallagan (iqair.com/ru/world-most-polluted-countries).

Surunkali respirator kasalliklarining dunyo bo‘ylab tarqalishi va bu jarayonlarning asoratlarini o‘rgangan bir guruh britaniyalik olimlar inson o‘limiga sabab bo‘layotgan beshta asosiy omillardan biri nafas olish tizimi kasalliklar ekanini ma’lum qilishdi. Tibbiyot sohasiga oid yangiliklarni yoritadigan «The Lancet» nashri e’lon qilgan maqolada 1990–2019 yillarda nafas yo‘llari kasalliklarining tarqalishi 39,8 foizga, ushbu dardlardan vafot etganlar soni esa 28,5 foizga oshgani aytilgan. Bronxial astma eng ko‘p tarqalayotgan surunkali respirator kasallik sifatida qayd etilgan bo‘lib, nafas yo‘llarining kasallanishi, birinchi navbatda, chekish illati, shuningdek, havoning ifloslanishi hamda sanoat ishlab chiqarishining turli xildagi salbiy oqibatlari sabab yuzaga kelmoqda.

Yurtimizdagi maktablarning birida atrof-muhitni asrab-avaylash hamda boshqa ijtimoiy muammolarni bartaraf etish, ularning oldini olishga bag‘ishlangan tadbirda bir o‘quvchi yigit Ona Yerning odamlarga qilgan murojaatini o‘qib bergan edi. Siz ham bu murojaatga bir e’tibor berib ko‘ring-a:

«Ey odamzod, nimalar qilib qo‘yding, nimalar qilyapsan! To‘xta! Bo‘ldi! Yetar endi. Daraxtlarni kesib, qancha o‘rmonlarni yo‘q qilding, havoni, suvni bulg‘atding. Ko‘lu daryolarni quritding. Juda qizib ketdim. Yaratilganimdan beri bunaqa qizimaganman. Hammayog‘imni yondirib, ilma-teshik qilib tashlading-ku! Yana nima istaysan, odamzot?! Shaharlarda tuproq qolmadi! Hammayoqni toshdek beton bilan qoplab tashlading. Mening sabrim cheksiz emas. Zaxiralarim ham tugab boryapti. Meni asramasang, ertaga o‘zing qiynalasan. O‘zingni bos. To‘xta. Atrofga qara! Aql bilan ish tutib, menga ozgina yordam berib yuborsang, u yog‘iga o‘zimni o‘zim tiklab olaman. Yaxshiyam Alloh menga o‘zimni o‘zim sovutish qobiliyatini bergan. Lekin vaziyat shu zaylda davom etaversa, ya’ni tabiat shu tarzda ifloslantirilaversa, tiklanish qobiliyatim ham ish bermay qo‘yishi mumkin. Avvalgi holga qaytishi dargumonu, lekin vaziyatni yaxshi tomonga o‘zgartirish mumkin. Yaxshi insonlar hali bor bu dunyoda. Hammangiz birlashsangiz, qo‘lingizdan ko‘p narsa keladi, Xudo xohlasa».

O‘smir yigitning bu murojaati har birimizga ko‘zingizni oching, vaqt borida imkoniyatlarni ishga soling, deyayotgandek go‘yo...

Alloh hech bir narsani bekor yaratmagan. Har bir o‘simlikning, har bir jonivorning vazifasi bor. Shuningdek, ularning mavjudligi, yashashi bir-biriga chambarchas bog‘liq. Bu zanjirni uzish mumkin emas. Bordiyu hayvonot yoki nabotot olamining bir vakili yo‘q qilinsa, buning oqibati qachondir baribir sezilishi aniq.

Achchiq haqiqat shuki, bor tabiatdagi, ya’ni atrof-muhitdagi ko‘pgina resurslar yo‘qotib bo‘lingan. Ammo o‘sha narsalarning ko‘pini tiklash, qaytarish mumkin. O‘z navbatida, borini saqlab qolish ham juda muhim. Shunday ekan, Alloh bergan buyuk ne’matlar – suv, tuproq, havo, o‘simliklaru jonivorlarga bo‘lgan munosabatimizni o‘zgartiraylik, azizlar. Zero, bizdan keyingi avlod ham ozod va obod yurtda yashashga haqli.


«Hilol» jurnali 8(65)-sonidan