Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Kunlarning birida bir kishi Husayn roziyallohu anhuning eshigini taqillatib, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ahli baytidan yordam so‘raganini aytib, ahvolini shunday izohladi:
«Ey payg‘ambarning o‘g‘li! Men birovning xuni uchun kafil edim, lekin uni to‘lashga qodir emasman. Uni odamlarning eng sharaflisidan so‘rasam, yaxshi bo‘ladi deb o‘yladim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning oilasidan hurmatliroq odam xayolimga kelmadi».
Qisqa suhbatdan keyin Husayn roziyallohu anhu: «Birodar, otam Aliy roziyallohu anhudan eshitdimki, har bir insonning qadri qilgan yaxshi amali bilan o‘lchanadi», dedi. So‘ng so‘zini shunday davom ettirdi: «Bobom Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ham: «Insonlarga ilmi va layoqatiga ko‘ra yaxshilik qilinglar», deganlar. Hozir men senga uchta savol beraman. Agar uchala savolimga ham javob bersang, qo‘limdagi shu oltin to‘la xaltachani senga beraman. Agar ikkitasiga javob bersang, uchdan ikki qismini beraman. Agar bittasiga javob bersang, uchdan bir qismini beraman».
Haligi odam ham xijolat tortdi, ham hayron qoldi. Bo‘ynini egib, muloyimlik bilan: «Siz ilm manbaisiz! Lekin shuni lozim topsangiz, so‘rang. InshaAlloh, javob berishga harakat qilaman», dedi.
Husayn roziyallohu anhu tabassum bilan so‘radi, u kishi javob berdi:
– Eng yaxshi amal nima?
«Imon».
– Odamni halokatdan nima qutqaradi?
«Allohga ishonish».
– Insonning zeb-ziynati nima?
«Sabr bilan chambarchas bog‘liq ilm».
«Agar u bo‘lmasa-chi?»
– «Saxiylik bilan chambarchas bog‘langan boylik».
«Agar u bo‘lmasa-chi?».
– «Ochiqko‘ngillik bilan chambarchas bog‘langan qashshoqlik».
«Agar u bo‘lmasa-chi?».
«Unda yashagandan ko‘ra, chaqmoq urib, joyida kuyib o‘lgan yaxshi».
Husayn roziyallohu anhu jilmayib, ichiga ming tillo tanga solingan hamyonning hammasini unga berdi. Bunga qo‘shib, ikki yuz dirhamlik uzuk ham sovg‘a qildi. Husayn roziyallohu anhu hadyalarni berayotganida: «Mana bu tilla dinorlarni qarz egalariga ber, bu uzuk (sotish) bilan ehtiyojlaringni qopla», deb maslahat berdi. Haligi odam shuncha ehson oldida hayratini yashira olmadi. O‘zini qo‘lga olib, quyidagi oyatni o‘qidi: «O‘z risolatini qayerga qo‘yishni Allohning O‘zi yaxshi biladir» (An’om surasi, 124-oyat).
Islom da’vati Makkada boshlangan davrlarda, Umayma binti Xalaf ibn As’ad ibn O’mir ibn Bayoza’ al-Xuzoiyya — iymon nurini qalbida tuygan ilk ayollardan biri edi. Uning qalbi iymonga ochiq, haqiqatni e’tirof qilishga tayyor edi. Turmush o‘rtog‘i – Xolid ibn Said ibn Os bir kecha ajib tush ko‘radi: o‘zini ulkan va dahshatli olov chetida turganini, otasi uni o‘sha olovga tashlayotganini ko‘radi, lekin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam esa uni ushlab, olovdan qutqarayotgan ekan.
Uyg‘onib, bu tushni Abu Bakr roziyallohu anhuga aytdi. U kishi unga: “Bu yaxshilikning alomati. Sen Muhammad sollallohu alayhi vasallamga ergash, u seni jahannamdan qutqaradi”, dedilar. Xolid shunda Islomni qabul qildi va bu haqda rafiqasi Umaymaga aytdi. U ham, hech ikkillanmasdan, Islomni qabul qildi. Shu tariqa ular birinchi musulmon juftliklardan biriga aylandi.
Xolidning otasi uning musulmon bo‘lganini eshitgach, jahl qilib, uni chaqirtirdi. Uni haqoratladi, kaltakladi va uydan haydadi. “Men seni taom bilan ta’minlamayman!” dedi. Xolid esa qat’iyat bilan: “Agar siz bermasangiz, Robbim menga rizq beradi” – deb javob berdi. Shu zahoti uydan haydaldi va borib Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning yonida bo‘ldi.
Umayma turmush o‘rtog‘iga sodiqlik bilan yordamchi bo‘ldi. U zulm, qiyinchilik va kambag‘allikka sabr qildi. Sabr va imon uning qalbida mustahkam ildiz otgan edi.
Nihoyat, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalarga Habashistonga hijrat qilishni buyurganlarida, Xolid va Umayma ilk hijrat qilganlardan bo‘lishdi. Ular Habashistonda farzandli ham bo‘lishdi: o‘g‘illari – Said ibn Xolid va qizlari – Umma binti Xolid. Qizi keyinchalik “Ummu Xolid” nomi bilan mashhur bo‘ldi.
Ular Habashistonda o‘n yildan ziyod vaqt musofirlikda yashashdi. Keyinchalik Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Amr ibn Umayyani yuborib, ularni ikki kema bilan qaytardilar. Ular Madinaga qaytib kelganida, Payg‘ambarimiz alayhissalom Xaybarni fath qilgan edilar. Ular Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va musulmonlar bilan uchrashib, ajib shodlik va taskinga erishdilar.
Xolid ibn Said Umar ibn Xattob xalifaligi davrida hayot kechirdi va u “Marj as-Safar” jangida, hijriy 14 sanada shahid bo‘ldi. Bu xabarni eshitgan Umayma onamiz bu musibatiga sabr qildi, yuragi og‘riqda bo‘lsa ham, imoni bilan tasalli topdi. Chunki, Xolidni o‘ldirgan odam keyin Islomni qabul qilib: “Bu kim edi?. Undan osmonga chiqayotgan nurni ko‘rdim!” - degan edi.
Umayma binti Xalaf – sabrli, muhojir, mo‘min ayolning yuksak namunasidir. U umr yo‘ldoshini islom dinida qo‘llab-quvvatladi, hayotining quvonch va tashvishli lahzalarini birga o‘tkazdi va islom tarixida buyuk iz qoldirdi.
Ilyosxon AHMЕDOV
tayyorladi.
Mazkur maqola Abu Malik Muhammad bin Homid bin Abdulvahhobning
“Soliha ayollar haqida 150 qissa” nomli asaridan tarjima qilindi.