Dinimiz ehtiyojmand, bemor, nogironligi bor kishilarga g‘amxo‘rlik qilishga buyurib, buning ajru savoblari ulkan ekanligini ta’kidlaydi. Bunday xayrli amalni diniy soha xodimlari, imom-xatiblar kundalik ishiga aylantirgan desak, xato qilmagan bo‘lamiz. Zero, bugun mahallalarda o‘tkazilayotgan turli diniy-ma’rifiy tadbir bo‘ladimi yoki sayyor uchrashuvlar bo‘lsin, ehtiyojmand va nogironligi bor fuqarolar imom-xatiblar e’tiborida.
“3 dekabr – Xalqaro nogironlar kuni” munosabati bilan bunday ezgu ishlar respublikamizda yanada jonlandi. O‘zbekiston musulmonlari idorasi tizimida foliyat yurituvchi xodimlar, imom-xatiblar, Vaqf fondi vakillari mazkur sana doirasida xayriya ishlarida yanada jonbozlik ko‘rsatishdi.
Xususan, O‘zbekiston musulmonlari idorasi rahbariyati Yashnabod tumandagi 52-sonli alohida yordamga muhtoj bolalar uchun ixtisoslashtirilgan maktab o‘quvchilari holidan xabar oldi. Bolajonlar bilan dildan suhbat qurib, maktab ma’muriyatiga O‘zbekiston musulmonlari idorasi nomidan sovg‘alar taqdim qilishdi.
Toshkent shahar vakilligi xodimlari ham ushbu tadbirlarda faol bo‘lib, 36-sonli jismoniy imkoniyati cheklangan bolalar uyiga tashrif buyurdilar. Murg‘ak qalb egalari bilan samimiy muloqot qilib, ularga jami 20 million so‘mlik kiyim-kechaklar, shirinliklar va turli hil sovg‘a-salomlar ulashdilar. Shuningdek, Olmazor tumani “Mevazor” jome masjidi imom-xatibi tashabbusi bilan homiylarni jalb qilgan holda Olmazor tumanidagi 36-sonli maktabga 40 million so‘mlik sovg‘a salomlar olib berildi.
Toshkent viloyati imom-xatib va imom-noiblari ham homiylarni jalb qilgan holda mahallalardagi 300 ga yaqin nogironligi bo‘lgan shaxslar va ularning oila a’zolari, kam ta’minlangan, boquvchisini yo‘qotlar holidan xabar olib, ularga 121 mln.so‘mlik xayriyalar ulashdilar.
Xuddi shunday Andijon viloyati imom-xatiblari ham Marhamat tumanida nogironligi bo‘lgan shaxslar holidan xabar olinib, sovg‘alar ulashilgan bo‘lsa, Xo‘jaobod tumanida “Nur” tantanalar binosida shunday insonlar uchnu ehson dasturxoni tashkil etildi. Buxoro viloyati imom-xatiblari ham saxovatpesha homiylar bilan birgalikda imkoniyati cheklangan, nogiron fuqarolar holidan xabar olib ularga oziq-ovqat maxsulotlari va xo‘jalik buyumlaridan iborat mahsulotlarni hadya qildilar. Qashqadaryo viloyatida diniy soha xodimlari tomonidan 129 nafar nogironligi bor shaxslar, ehtiyojmand oilalar holidan xabar olinib 15.8 mln.so‘mlik sovg‘a-salom ulashildi. Farg‘ona viloyati imom-xatiblar esa homiylarni jalb qilgan holda 24.750.000 so‘mlik xayriyalar tarqatdi.
Bunday xayrli tashabbuslar Qoraqalpog‘iston Respublikasi, Navoiy, Samarqand, Sirdaryo, Xorazm viloyatilarida ham davom etib, yuzlab ko‘ngli o‘ksik yurtdoshlarimiz qalbiga shodlik ulashildi.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Matbuot xizmati
Shogird ustozi bilan suhbat qilib o‘tirgan edi. Shogird ustozidan so‘radi:
– Ustoz, dunyodan o‘tganingizdan keyin odamlar sizni qanday xotirlashini xohlar edingiz?
Ustoz bir muddat sukut saqlab, so‘ng savolga javob berdi:
– Bizni odamlar qay tariqa eslashlari muhim emas. Balki qabrda va Allohning huzurida qanday kutib olinishimiz muhim. Deylik, oradan bir asr o‘tib, bolalarimiz, balki nabiralarimiz ham olamdan o‘tib ketar. Biz hozir qiynalib, umrimizni, topgan mablag‘imizni sarflab qurdirgan uylarimiz buzilib ketar yo ularda boshqalar yashar. Shuning uchun o‘lgach, bizni kim nima deb eslashiga emas, abadiy safarga hozirlik ko‘rishimiz kerak.
Ha, azizlar! Bu dunyoda yashar ekanmiz, kim uchun yaxshi ota-ona, kim uchun yaxshi umr yo‘ldosh, kim uchun yaxshi farzand bo‘lishga harakat qilamiz. Jamiyatda esa o‘zimizdan yaxshi nom qoldirishga urinamiz. Lekin bu ishlar zamirida Alloh taoloning amir va qaytariqlariga amal qilish yotganini ba’zan unutib qo‘yamiz. Yelib-yugurishlarimiz faqat odamlar uchungina bo‘lib qoladi.
Aslida mo‘min odam har bir amalini xolis Alloh uchun qilib, imkon qadar boshqalardan yashirishi lozim. Aks holda qilgan amalining savobidan mahrum bo‘ladi. Eng yomoni ba’zilar mana shunday nojoiz ishni qilib, kamiga suratga ham oldirib tarqatmoqda.
Tustariy rahimahullohdan so‘rashdi: “Nafsga eng og‘ir narsa nima?”. Aytdiki: “Ixlos – nafsga eng og‘ir narsa. Chunki ixlosda nafs uchun nasiba bo‘lmaydi”. Ixlosning alomati shuki, amal qiluvchiga uning amalidan odamlar xabardor bo‘ldimi-yo‘qmi – unga farqi bo‘lmaydi.
Endi o‘zimizni bir taftish qilaylik-chi, kunlik ishlarimiz, amallarimiz shu mezonga mos kelarmikan?..
Akbarshoh Rasulov