Sayt test holatida ishlamoqda!
12 May, 2025   |   14 Zulqa`da, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:34
Quyosh
05:08
Peshin
12:24
Asr
17:23
Shom
19:35
Xufton
21:03
Bismillah
12 May, 2025, 14 Zulqa`da, 1446

Abu Bakrga Allohning rahmati bo‘lsin

13.12.2024   4601   5 min.
Abu Bakrga Allohning rahmati bo‘lsin

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu xalifa etib saylangach, oilasini tijorat bilan boqmoqchi bo‘ldi. U kishi xalifalikka saylanganidan bir kun o‘tib, bozorga sotiq uchun ketayotganida Abu Ubayda va Umar ibn Xattob roziyallohu anhumo bilan uchrashib qoldi. Ular: «Butun musulmonlarning yuki zimmangizga tushib turganida, bozorda nima qilib yuribsiz?» deya baytulmol (davlat xazinasi)dan maosh olishni taklif qilishdi. Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu: «Olgan narsamni to‘lay olmayman deb qo‘rqaman», dedi. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu esa davlat ishidan ortib, tijorat bilan shug‘ullanishga vaqt topolmasligini aytdi, uni davlat g‘aznasidan tirikchiligiga yarasha maosh olishga ko‘ndirdi. Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu ikki yillik xalifalik davrida yetakchi sahobalarning roziligi bilan xazinadan maosh oldi. Lekin Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu hamisha o‘ziga berilayotgan bu maoshga haqqim yo‘q deb o‘ylar va ularni shaxsiy ishlariga sarflamaslikka astoydil harakat qilar edi.

U kishi o‘limi yaqinlashib qolganini bilgach, yaqinlarini chaqirib, zaruriy ehtiyojidan qolgan mollarni olib, xazinaga qaytarilishini aytdi. O‘lim to‘shagida yotar ekan, quyidagicha vasiyat qildi:

«Umar meni o‘z holimga qo‘ymadi va baytulmoldan olti ming dirham olishga majbur bo‘ldim. Ularning barchasi falon yerdagi devorga yashirilgan. Ularni olib, Umarga qaytarib beringlar», dedi.

Keyin qizi hazrati Oisha onamizga quyidagilarni aytdi:

«Musulmonlarning ishini o‘z qo‘limga olganimdan buyon men ularga tegishli bir dirhamni ham, bir dinorni ham yemadim. Aksincha, men ham ularning eng kambag‘allari kabi ko‘pincha och qolib, eng eski kiyimlarni kiyib yurdim. Xazinaga oid anavi qul bilan shu mato parchasidan boshqa hech narsa yo‘q. Sen ularni olib, Umarga ber».

Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu vafot etgach, omonatlar Umar ibn Xattob roziyallohu anhuga berilgach, u kishi hayratini quyidagicha ifodaladi:

«Abu Bakrga Allohning rahmati bo‘lsin, o‘zidan keyin keladiganlarga qiyin qildi», dedi (ya’ni amaldor bo‘la turib, mol-dunyoga ega bo‘lishni yo‘q qilib qo‘ydi)».

Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu xalifa bo‘lganidan keyin orttirgan mollarini mehnat tufayli emas, mansab tufayli ko‘paygan, deb hisobladi va ularni baytulmolga qo‘shishga qaror qildi.

Bu ish u kishidan keyin keladigan Islom jamiyati raxbarlariga ham vojib bo‘lib qoldi. Mansabdan foydalanib, mol-mulk orttirdi degan shubha paydo bo‘lmasligi uchun mol-mulkni ko‘paytirishga ruxsat yo‘q bo‘lib qoldi.

Ibn Sa’d Sahl ibn Abu Hasma va boshqalardan quyidagilarni rivoyat qiladi:

«Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhuning Sunhda mashhur bo‘lgan baytulmoli bor edi. Uni hech kim qo‘riqlamas edi. Unga:

«Ey Rasulullohning xalifasi, uni hech kim qo‘riqlamaydi-ya?» deyishdi.

«Unga xavf yo‘q», dedi.

«Nima uchun?» deyishdi.

«Qulfi bor», dedi.

U undagi narsa tugaguncha berar edi. Abu Bakr Madinaga ko‘chib o‘tganida baytulmolni ham o‘z hovlisiga ko‘chirdi. Unga Qubaliyya va Juhayna konlaridan ko‘p mol kelgan edi. Abu Sulaym koni ham Abu Bakrning xalifaligida ochildi. Undan ham sadaqalar keldi. O‘shalarning hammasini baytulmolga qo‘shar edi. Abu Bakr oltin-kumushlarni odamlarga parcha-parcha qilib taqsimlar edi. Yuz kishiga buncha-bunchadan tegar edi. U mol taqsimlashda odamlar orasida, ular qul bo‘lsin, hur bo‘lsin, erkak bo‘lsin, ayol bo‘lsin, katta bo‘lsin, kichik bo‘lsin, teng taqsim qilar edi. Tuya, ot va siloh sotib olib, Allohning yo‘liga ishlatar edi. Bir yili sahrodan keltirilgan qatiyfa, ya’ni to‘nlarni sotib olib, qishda Madina ahlining tul ayollariga bo‘lib berdi.

Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu vafot etib, dafn qilinganidan so‘ng Umar ibn Xattob omborchilarni chaqirib, ular bilan Abu Bakrning baytulmoliga kirdi. U bilan birga Abdurrahmon ibn Avf, Usmon ibn Affon va boshqa roziyallohu anhular ham bor edi. Ular baytulmolni ochib, unda dinor ham, dirham ham topmadilar. Bir pul xaltani topib, ochishgan edi, bir dirham chiqdi. Hammalari: «Abu Bakrga Allohning rahmati bo‘lsin», dedilar. Madinada Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam vaqtlaridan beri bir tarozibon bor edi. U Abu Bakrga ham tarozibonlik qilgan edi. Tarozibondan Abu Bakrga kelgan mol qancha ekanligini so‘rashdi. U ikki yuz ming ekanligini aytdi.

Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhu murtadlarni dinga qaytardi. Arablarni Islomda qayta birlashtirdi. O‘sha paytdagi ikki ulkan imperiyani fath qilishni boshladi. Qur’oni Karimni bir mus'hafga jamladi va boshqa ko‘plab ulkan ishlarni amalga oshirdi.

Umar ibn Xattob roziyallohu anhu u kishining qozisi edi. Abu Ubayda roziyallohu anhu esa devonbegi edi. Usmon ibn Affon, Aliy ibn Abu Tolib va Zayd ibn Sobit roziyallohu anhum u kishining mirzalari edi.

«Millioner sahobalar» kitobidan

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Allohga bergan ahdimizga xiyonat qilidik

12.05.2025   121   3 min.
Allohga bergan ahdimizga xiyonat qilidik

Bismillahir Rohmanir Rohiym

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Hikoya qilishlaricha, Abu Yazid Bastomiy ilm talab qilish uchun Bog‘dodga bormoqchi bo‘ldilar. Onalari u kishiga qirq dinor berdilar. U pullar u zotga otalaridan meros qolgan edi. Onalari o‘g‘illariga: «Qo‘lingni qo‘lim ustiga qo‘y va menga rostgo‘ylikni lozim tutib, hech qachon yolg‘on gapirmaslikka so‘z ber!» dedilar. U kishi onalariga mazkur ishlar yuzasidan so‘z berdi. Bog‘dodga boradigan karvon bilan birga yo‘lga chiqdilar.

Yo‘lda borishar ekan, to‘satdan ro‘paralaridan yo‘lto‘sar qaroqchilar chiqib, karvondagi hamma narsani talay boshladi. Bastomiyning ustilardagi juldur kiyimni ko‘rib, u kishidan: «Senda ham biror narsa bormi?» deb so‘rashdi. U zot: «Ha, menda qirq dinor bor» deb javob berdilar. Qaroqchilar u kishining gaplarini eshitib, masxara qildilar, ahmoq deb o‘ylab, u zotni tark etdilar.

Keyin ular g‘orga, ya’ni o‘zlarining qarorgohlariga qaytdilar. U yerda ularning kattalari bor bo‘lib, karvondan talab olingan narsalarni kutib o‘tirgan edi. Ularni ko‘rgach: «Karvondagi hamma narsani oldinglarmi?» deb so‘radi. Ular: «Ha, oldik. Ammo bir yigit bundan mustasno. Biz undan nimasi borligini so‘radik. U: «Menda qirq dinor bor» dedi. Biz uning qilgan ishiga e’tibor bermay, uni tark etdik. Chunki, biz uni aqli zaif deb o‘yladik» deb javob berishdi.

Shunda boshliqlari: «Uni darhol huzurimga olib kelinglar!» deb buyurdi.

Bastomiy o‘g‘rilar boshlig‘ining oldiga kelgach, boshliq u zotdan: «Senda biror narsa bormi?» deb so‘radi. U kishi: «Ha, yonimda qirq dinor bor» deb javob berdilar. O‘g‘rilar boshlig‘i hayron bo‘lib: «Qayerda u?» dedi. Bastomiy yonlaridan pullarni chiqarib, o‘g‘rilar boshlig‘iga berdilar. Buni ko‘rgan boshliq: «Sen majnunmisan, ey yigit? Nega pullaring borligini aytib, ularni o‘z ixtiyoring bilan beryapsan?» deb so‘radi.

Shunda u zot: «Men o‘z shahrimdan chiqmoqchi bo‘lganimda, hech qachon yolg‘on gapirmaslikka onamga so‘z berganman, ahdlashganman. Shuning uchun onamga bergan ahdimni buzmayman» deb javob berdilar. Bu gaplarni eshitgan o‘g‘rilar boshlig‘i: «Laa havla va laa quvvata illa billah». Sen onangga bergan ahdingga xiyonat qilishdan qo‘rqyapsan-u, biz esa, Allohga bergan ahdimizga xiyonat qilishdan qo‘rqmaymizmi?» dedi.

Keyin qaroqchilar boshlig‘i karvondan olingan barcha mol-mulklarni qaytarib berishga amr qildi va: «Ey yigit, men sening oldingda, sen sababli tavba qilaman» dedi. Bu gapni eshitgan barcha o‘g‘rilar: «Siz bizni yo‘lto‘sarlikda boshlig‘imiz edingiz. Bugun esa, tavbada bizning boshlig‘imiz, kattamizsiz. Biz ham barchamiz Allohga tavba qildik» dedilar. Hammalari qilgan xatolari uchun tavba qildilar, tavbalari go‘zal bo‘ldi.

Maqolalar