Inson dunyoga hech narsasiz keladi, so‘ngra hamma narsaga erishish uchun harakat qiladi... Keyin esa hamma narsani qoldirib, hech narsasiz dunyodan ketadi... So‘ngra u hamma narsa uchun hisob-kitob qilinadi.
Alloh taoloning bunday degan so‘zi bor: “Insonga faqat o‘z qilgan harakatlarigina mansubdir. Uning harakatlari yaqqol ko‘rsatiladi. Keyin unga to‘liq mukofot beriladi” (Najm surasi, 39-41 oyatlar).
Aksariyat insonlar, ularga yuklatilgan vazifalarni tark etib, Alloh ular uchun kafolat bergan narsalar bilan mashg‘ul bo‘lib qolishadi.
Hayotingizni ko‘rib chiqing, dunyoviy, foniy ishlar uchun qancha vaqt sarflayapsiz? Oxiratingizga zarur bo‘lgan ishlar uchun qancha vaqt ajratmoqdasiz?
Alloh taolo aytdi: “Kim dunyo mukofotini xohlasa, unga shundan beramiz. Kim oxirat mukofotini istasa, unga shundan beramiz. Va biz shukr qiluvchilarni albatta mukofotlaymiz” (Oli Imron surasi, 145-oyat).
Alloh taolo dunyo ne’matlarini oxirat ne’matlaridan afzal ko‘rganlarni qoralab bunday degan: “Kim dunyo mukofotini istasa, unga beramiz”.
Ya’ni, kimki amallarini faqat dunyoviy manfaatlar uchun qilsa, unga dunyoning bir qismini beramiz, ammo oxiratda unga hech qanday ulush berilmaydi.
Shu bilan birga, Alloh taolo amallarini oxirat mukofoti uchun qilganlarni maqtab aytadi:
“Kim oxirat mukofotini istasa, unga shundan beramiz”.
Ya’ni, kim oxiratdagi buyuk mukofotni istasa, unga shundan beramiz.
Davomida: “Biz shukr qiluvchilarni mukofotlaymiz”, deydi.
Bu oyat shukr qiluvchilarga Allohning mukofotlari haqida va’da.
“Kim shukr qilsa, uni dunyoda ham, oxiratda ham Alloh rozi qiladi va uni ne’matlar bilan siylaydi”
Bu oyat insonlarni dunyo ne’matlariga aldanmaslikka, balki oxirat ne’matlariga ko‘proq intilishga chaqirgan.
Alloh yana bunday degan: “Kim oxirat hosilini istasa, uning hosilini ziyoda qilamiz. Kim dunyo hosilini istasa, unga bir qismini beramiz, lekin oxiratda uning hech qanday ulushi bo‘lmaydi” (Shuro surasi, 20-oyat).
Bu oyatda shukr qilganlarga Allohning rahmati va ularni oxiratda buyuk mukofotlar bilan siylashi haqida aytiladi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar:
“Qiyomat kunida inson to‘rt narsa haqida so‘ralmaguncha ikki qadami siljimaydi:
1. Umrini qanday o‘tkazganligi haqida.
2. Tanasini nimalarga ishlatganligi haqida.
3. Ilmi bilan nimalar qilganligi haqida.
4. Molini qayerdan topganligi va qayerga sarflaganligi haqida”.
Bu hadis insonning hayotidagi har bir amal hisob-kitob qilinishi haqidagi ogohlantirishdir.
1. Umr – insondan, Allohning buyruqlarini qay darajada bajargani va taqiqlaridan saqlangani so‘raladi.
2. Tanasi – agar u Allohning itoati yo‘lida ishlatilgan bo‘lsa, najot topadi, aks holda, halokatga uchraydi.
3. Ilm – inson o‘z bilganiga amal qilib najot topadi, lekin ilmiga amal qilmagan yoki uni tark etgan odam halok bo‘ladi.
4. Mol – inson uni halol yo‘lda topganmi va halol yo‘lda sarflaganmi, deb so‘raladi. Agar molini halol yo‘lda topib, halol ishlarga sarflagan bo‘lsa, najot topadi. Ammo uni harom yo‘llarda topib yoki sarflagan bo‘lsa, halokatga uchraydi.
Bu hadis har bir insonni hayoti va ne’matlari uchun mas’uliyatli bo‘lishga chaqirib, oxiratga tayyorgarlik ko‘rishning zarurligini uqtiradi.
Homidjon qori ISHMATBЕKOV
Mazkur maqolada islom fiqhi nuqtayi nazaridan bozordagi narxlarni sun’iy ravishda belgillash, tovarlarni ushlab turish orqali narxni ko‘tarish (ihtikor) amaliyoti shariatda qanday baholanishiga oid masalalar tahlil qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hadislari va sahobalar rivoyatlari asosida narx belgilash va ehtikorning shariatdagi hukmi, ijtimoiy oqibatlari hamda zamonaviy xatarlari ochib berilgan.
Islom iqtisodiy tizimi adolat, o‘zaro rozilik va zulmsiz muomala asosiga qurilgan. Bozor iqtisodiyotida muhim tushunchalardan biri – narx belgilash huquqidir. Shariatda bu masala shunchaki iqtisodiy vosita emas, balki axloqiy va ilohiy qoida bilan chambarchas bog‘langan. Narxni sun’iy ravishda chegaralash yoki tijorat molini ushlab turib narxni ko‘tarish – shariatda qoralangan ishlardan hisoblanadi. Bu maqolada mazkur holatlarga Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning munosabati, ulamolar fatvolari va ijtimoiy oqibatlari tahlil etiladi.
«Narxni chegaralash» deganda mas’ul shaxs yoki taraf tomonidan narxni chegaralab qo‘yish tushuniladi.
«Ihtikor» deganda esa, turli yo‘llar bilan bir xil savdo molini egallab olib narxni oshirishga urinish aytiladi.
Anas roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: "Odamlar: "Yo Allohning Rasuli, narx ko‘tarilib ketdi bizga narxni belgilab bering" deyishdi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Albatta, Allohning o‘zi narxni belgilovchi, tutuvchi, keng qiluvchi va rizq beruvchidir. Men esa sizdan birortangiz ham mendan na qon va na molda zulm, da’vo qilmaganingiz holimda Allohga ro‘baro bo‘lishni xohlayman" dedilar (Sunan egalari rivoyat qildilar).
Qimmatchilik ko‘pchilikni tashvishga solib qo‘yadi. Chunki bu holat barchaga zarar keltirayotgan bo‘lib ko‘rinadi. Hamma bu holatdan chiqish yo‘lini istaydi. Eng oson, eng sodda va hammaga «yalt» etib ko‘rinadigan chora bozorda narxni chegaralab qo‘yish bo‘lib, ko‘rinadi. Nima uchun Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam bu ishni qilmadilar? Hatto ba’zi sahobalar bu taklifni qilganlarida ham ma’qul ko‘rmadilar. Chunki Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam hech bir narsaga yuzaki qaramasdilar.
Narxni chegaralash vaqtincha foyda bergani bilan aldamchilikdir, keyin esa zarar bo‘lishi turgan gap. So‘ngra tojirlar o‘z faoliyatlarini to‘xtatadilar. Bu hol esa el yurtga boshqa tomondan rizq kelishini ma’n qiladi. Shuning uchun ham qanchadan-qancha boy davlatlar xonavayron bo‘ladi. Faqirilk va miskinlikka ro‘baro‘ bo‘ladi.
Sotuvchi o‘z molini o‘z ixtiyori ila o‘zi xohlagan narxda sotsa, yaxshi bo‘ladi. Oluvchi o‘z ixtiyori ila o‘zi rozi bo‘lib, xohlagan narxga olsa, yaxshi bo‘ladi. Muhimi, o‘zaro rozilik bo‘lishi kerak.
Yaxshi va sifatli narsaning narxi baland bo‘ladi. Yomon va sifatsiz narsaning narxi esa past bo‘ladi. Hammasi bozor ko‘tarishiga qarab bo‘ladi. Shuning uchun ham har bir kishi bozor yaxshi ko‘taradigan molni yetishtirishga, olib kelishga qiziqadi. Hamma shunga uringandan keyin yurtda doimiy va haqiqiy serobchilik, arzonchilik hukm suradigan bo‘ladi.
Muammar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: "Kim ehtikor qilsa, o‘sha xatokordir", dedilar (Imom Muslim, Abu Dovud, Termiziy rivoyati).
«Ihtikor» lug‘atda ushlab turish ma’nosini anglatadi. Shariatda esa sotib olingan narsani narxini oshirish uchun qasddan sotmay ushlab turishga «ihtikor» deb aytiladi.
Ulamolarimiz xalq ommasining ehtiyoji ko‘proq tushadigan narsalar, xususan, oziq-ovqatning ehtikoriga alohida, boshqa narsaning ehtikoriga alohida qaraganlar.
Birinchisi mutloq mumkin emas desalar, ikkinchisini qimmatchilik vaqtida mumkin emas deganlar. Ihtikor haqida juda ko‘p hadislar rivoyat qilingan.
Abdulloh ibni Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisi sharifda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Kim taomni 40 kecha ehtikor qilsa, batahqiq u Allohdan voz kechgan va Alloh undan voz kechgan bo‘ladi. Qaysi yurtning ahlidan bir kishi och yotgan bo‘lsa, batahqiq, ular Allohning zimmasidan tushgan bo‘lurlar", deganlar.
Ba’zilar shu hadisga suyanib ehtikor faqat taomda bo‘ladi deydilar. Lekin jumhur ulamolar ehtikor haqida hadislar ko‘p, shuning uchun bu hadis asos bo‘la olmaydi deydilar.
Umar ibn Hattob roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Jalb qiluvchi rizqlantirilgandir, ehtikorchi esa la’natlangandir", deganlar.
«Jalb qiluvchi» boshqa yurtdan o‘z yurtiga kerakli narsalarni olib kelib sotuvchidir. Demak, bu ish, yaxshi ishdir. Kim bu ishni qilsa rizqi ulug‘ bo‘ladi. Ammo o‘z yurti bozorida eng kerakli narsalarni sotib olib, ushlab turib, sun’iy ravishda narxni ko‘taruvchilar la’natlangandur. Chunki unga xalq muhtoj bo‘lib turgandi, u esa ishlab chiqarmay, boshqa yurtdan olib kelmay foyda topishga uringan xaromxo‘r kimsadir.
Imom Ahmad Abu Xurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilgan hadisi sharifda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Kim musulomonlarning narxlariga kirishib, ularga qimmatchilik keltirish uchun harakat qilsa, Alloh uchun uni qiyomat kuni katta olovga o‘tkazmog‘i haq bo‘ladi", deganlar.
Demak, ehtikorchi bu dunyoda ham, u dunyoda ham qattiq azob-uqubatlarga duchor bo‘ladi.
Ashurov Mahmudxon Muhammad G‘ulom
Foydalanilgan adabiyotlar: