Sayt test holatida ishlamoqda!
26 Iyul, 2025   |   1 Safar, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:36
Quyosh
05:13
Peshin
12:35
Asr
17:36
Shom
19:50
Xufton
21:19
Bismillah
26 Iyul, 2025, 1 Safar, 1447
Maqolalar

Insoniy birodarlik – tinchlik omili

04.02.2025   6894   5 min.
Insoniy birodarlik – tinchlik omili

Bismillahir rohmanir rohim

Insoniyat azal-azaldan jamoa bo‘lib yashab kelgan. Har bir inson boshqalar bilan hamkorlikda hayot kechirishi, muloqot qilishi va munosabat o‘rnatishi tabiiy hodisadir. Dini, irqi, millati yoki tilidan qat’i nazar, har bir inson o‘zining boshqa birodarlari bilan tinch-totuv hayot kechirishga muhtoj. Islom ta’limotida barcha insonlar Odam Ato (a.s.) va Havvo (a.s.)ning farzandlari ekanligi ta’kidlanadi, bu esa ular o‘rtasida birodarlik aloqalarining tabiiyligini ko‘rsatadi. Qur’oni karimda shunday marhamat qilinadi:

يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ

“Ey, insonlar! Darhaqiqat, Biz sizlarni bir erkak (Odam) va bir ayol (Havvo)dan yaratdik hamda bir-birlaringiz bilan tanishishingiz uchun sizlarni (turli-tuman) xalqlar va qabila (elat)lar qilib qo‘ydik. Albatta, Alloh nazdida (eng azizu) mukarramrog‘ingiz taqvodorrog‘ingizdir. Albatta, Alloh biluvchi va xabardor zotdir” (Hujurot surasi, 13-oyat).

Bu oyatda insonlarning xilma-xilligi tabiiy bir hikmat ekanligi va bu farqlar fitratga zid emasligi bayon etilmoqda. Shuning uchun har bir inson, u qaysi din va millatga mansub bo‘lishidan qat’i nazar, insoniylik jihatidan hurmatga loyiqdir.

Islom dini insonlarni o‘zaro birodar deb biladi va ularning huquqlarini himoya qilishga buyuradi. Payg‘ambarimiz Muhammad (s.a.v.) o‘z hadislarining birida shunday marhamat qiladilar: "Hech biringiz o‘zi uchun yaxshi ko‘rgan narsasini birodari uchun ham yaxshi ko‘rmagunicha haqiqiy mo‘min bo‘la olmaydi" (Buxoriy va Muslim rivoyatlari).

Bu hadisdan ma’lum bo‘ladiki, haqiqiy iymon sohiblari nafaqat o‘zlari uchun, balki boshqa insonlar uchun ham yaxshilik tilashlari kerak. Agar insoniyat o‘zaro muhabbat, tinchlik va bag‘rikenglikka asoslangan munosabat o‘rnatsa, dunyoda fitna-fasod, adovat va urushlar kamayadi.

Islom dini boshqa din vakillari bilan bilan tinchlik va o‘zaro hurmatga asoslangan munosabatda bo‘lishga buyuradi. Payg‘ambarimiz (s.a.v.) Madinaga hijrat qilganlarida  u yerdagi turli din vakillari – musulmonlar, yahudiylar va boshqa diniy guruhlar bilan tinch-totuv yashash uchun "Madina hujjati" deb nomlangan shartnomani imzolaganlar. Bu hujjat musulmonlar va boshqa diniy guruhlar o‘rtasidagi munosabatlarni tartibga solgan. Qur’oni karimda shunday marahamat qilingan:

لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

“Din to‘g‘risida sizlar bilan urushmagan va sizlarni o‘z yurtingizdan (haydab) chiqarmagan kimsalarga nisbatan yaxshilik qilishingiz va ularga adolatli bo‘lishingizdan Alloh sizlarni qaytarmas. Albatta, Alloh adolatli kishilarni sevar” (Mumtahina surasi, 8-oyat).

Bu oyatdan ko‘rinib turibdiki, musulmonlar boshqa din vakillari bilan adolat va yaxshilik asosida muomala qilishlari kerak.

Islom dini ta’limotida dinlararo muloqot va hamkorlik quyidagi asoslarga tayanishi bayon etilgan:

1.O‘zaro hurmat va bag‘rikenglik – Har bir inson o‘z diniga amal qilish huquqiga ega. Ayni paytda o‘zgalarni dinga majburlash mumkin emas. Qur’onda shunday deyiladi:

لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ

 “Dinda zo‘rlash yo‘q, zero, to‘g‘ri yo‘l yanglish yo‘ldan ajrim bo‘ldi” (Baqara surasi, 256-oyat).

2.Adolat va tenglik – Barcha insonlarga adolatli munosabat ko‘rsatilishi lozim. Qur’oni karimda aytiladi:

إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا

“Darhaqiqat, Alloh omonatni o‘z egalariga topshirishingiz va odamlar o‘rtasida hukm qilganingizda adolat bilan hukm qilishingizga buyurar. Albatta, Alloh sizlarga yaxshigina nasihat qilur. Albatta, Alloh eshituvchi va ko‘ruvchi zotdir” (Niso surasi, 58-oyat).

3.Do‘stona muloqot va hamkorlik – Dunyoda tinchlik va hamjihatlikni saqlash uchun dinlar o‘rtasida muloqot bo‘lishi zarur. Tarixdan ma’lumki, Payg‘ambarimiz (s.a.v.) nasroniylar bilan hurmat asosida do‘stona munosabat qilganlar. Najron nasroniylari bilan muloqotda bo‘lib, ularga himoya va kafolat berganlar. Shuningdek, Xalifa Umar ibn Xattob (r.a.) Quddusga kirganlarida nasroniylarning ibodatxonalarini hurmat qilib, ularni himoya qilishga va’da berganlar.

Ma’lumki, 2019 yil 4 fevralda Papa Fransisk va Al-Azhar shayxi Ahmad Mhammad Toyyib Abu-Dabida "Insoniy birodarlik hujjati"ni imzolab, dinlararo hamkorlikni targ‘ib qildilar. Turli xalqaro tashkilotlar va davlatlar diniy bag‘rikenglik va hamkorlikni rivojlantirishga harakat qilmoqda. Bularning barchasi, hozirgi zamonda ham dunyoda tinchlik va hamjihatlikni saqlash uchun dinlararo muloqot naqadar zarur ekanligini ko‘rsatmoqda.

Alloh taolo Qur’oni karimda barcha insonlarni tinchlik ishiga yoppasiga kirishishga chaqirgan:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ

“Ey, imon keltirganlar! Yoppasiga itoatga kirishingiz va shaytonning izidan ergashmangiz! Albatta, u sizlarga aniq dushmandir” (Baqara surasi, 208-oyat).

 Insoniy birodarlik va dinlararo muloqot nafaqat axloqiy, balki diniy burch hamdir. Barcha insonlar tinchlik va hamjihatlikni saqlashga intilishi, bir-birini hurmat qilishi va adolatli munosabatda bo‘lishi kerak.

 

O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisining

birinchi o‘rinbosari

Homidjon qori Ishmatbekov

 

 

MAQOLA
Boshqa maqolalar

“Odamlarni afv etadiganlar...”

16.07.2025   9524   4 min.
“Odamlarni afv etadiganlar...”

Abdurrazzoq San’oniy aytadi: Ali ibn Husayn roziyallohu anhum namoz uchun tahorat qilayotgan edi. Shu payt suv quyib turgan joriya qo‘lidan obdasta tushib ketib, uning yuziga ozgina shikast yetkazdi. Ali ibn Husayn boshini ko‘tarib, joriyaga qaradi. Joriya vaziyatni yumshatish maqsadida Qur’oni karim oyatlaridan o‘qidi: “... G‘azablarini yutadigan... (Oli Imron surasi, 134-oyat). Ali ibn Husayn roziyallohu anhum jimgina javob berdi: “G‘azabimni bosdim”.

Joriya oyatning davomini o‘qidi: ...odamlar-ni (xato va kamchiliklarini) afv etadiganlardir....

U kishi dedi: “Men seni afv etdim”.

Joriya oyatning oxirini o‘qidi: Alloh ezgulik qiluvchilarni sevar”.

Ali ibn Husayn roziyallohu anhum dedi: “Bor, sen Allox yo‘lida ozodsan”.

Abdulloh ibn Ato aytadi: “Ali ibn Husaynning bir g‘ulomi (quli) xatoga yo‘l qo‘ydi va jazoga loyiq bo‘ldi. Ali ibn Husayn qamchini oldi. So‘ng u zot bunday oyatni o‘qidi: (Ey Muhammad!) Imon keltirgan kishilarga ayting, ular Alloh kunlari (qiyomat)dan umid qilmaydigan kimsalarni kechirib yuboraversinlar! Shunda (u sabrli) kishilarni qilgan ishlari (kechirishlari) sababli mukofotlagay! (Josiya surasi, 14-oyat).

Qul esa dedi: “Men bunday emasman, men Allohning rahmatidan umidvorman va uning azobidan qo‘rqaman”.

Ali ibn Husayn roziyallohu anhum qamchini tashlab yubordi va dedi: “Sen Alloh yo‘lida ozodsan”.

Muso ibn Dovud aytadi: Ali ibn Husayn xizmatkorini ikki marta chakirdi, u javob bermadi. Uchinchi marta chaqirgach javob qildi. Ali ibn Husayn unga dedi: “Ey o‘g‘lim, ovozimni eshitmadingmi?”.

Xizmatkor: “Eshitdim”, dedi.

Ali ibn Husayn so‘radi: “Nega javob bermading?”.

Xizmatkor: “Sizning shafqatingizga ishondim”, dedi.

Abdulg‘ofir ibn Qosim aytadi: Ali ibn Husayn masjiddan chiqib ketayotgan edi. Bir odam kelib uni haqorat qildi. Shunda Alining xizmatkor va qullari unga tashlanishdi.

Ali ibn Husayn ularni to‘xtatdi va bunday dedi: “Bas qilinglar, uning holatiga qaranglar”.

So‘ngra o‘sha odamga dedi: “Bizda siz bilmagan yana ko‘p narsalar bor. Agar sizga yordam kerak bo‘lsa, ayting, yordam beraylik”. O‘sha odam xatosini anglab, uyaldi va ortiga qaytdi.

Ali ibn Husayn uni yoniga chaqirib, o‘zi kiyib turgan chakmonini yelkasiga tashladi va ming dirham pul berdirdi.

Abu Ya’qub Muzaniy deydi: Hasan ibn Hasan bilan Ali ibn Husayn o‘rtasida bir oz noxushlik bo‘lib qoldi. Hasan bir kuni masjidda Ali ibn Husaynning yoniga keldi, uni turli so‘zlar bilan haqorat qildi. Ali ibn Husayn esa unga bir og‘iz ham javob qaytarmadi.

So‘ngra Hasan chiqib ketdi. Kechasi u alining uyiga bordi va eshigini qoqdi. Ali ibn Husayn eshikni ochib chiqdi. Hasan unga:

- Ey aka, agar siz haqiqatan ham men aytganlarimdek bo‘lsangiz, Alloh meni mag‘firat qilsin. Agar men yolg‘onchi bo‘lsam, Allox sizni mag‘firat qilsin, dedi va ketdi.

Ali ibn Husayn ortidan borib, yetib oldi va uni og‘ushiga oldi. Ikkovi yig‘lab yuborishdi. Shunda Hasan:

- Qasamki, endi siz xafa bo‘ladigan biron ish qilmayman, - dedi.

Ali esa unga: - Sen ham menga aytgan so‘zla ring uchun halollikdasan,- dedi.

Ibn Abi Dunyo rivoyat qiladi: Ali ibn Husaynning xizmatkori shoshgan holda oshxonadan temir pechni olib kelayotgan edi. Kutilmaganda temir pech tushib ketdi ketdi va narigi tomondan pastga tushib kelayotgan Ali ibn Husayn o‘g‘lining boshiga tegib, jarohat yetkazdi. Oqibatda u halok bo‘ldi. Mehmonlar bilan suhbatlashib o‘tirgan Ali ibn Husayn o‘rnidan sakrab turib, xizmatkorga dedi: “Sen ozodsan. Bu ishni qasddan qilmaganingni bilaman”. So‘ngra Ali ibn Husayn mayyitni dafn etish tadorigini ko‘rdi.

Shayx Mahmud MISRIYning “Solih va solihalar hayotlaridan qissalar”
nomli asaridan Ilyosxon AHMЕDOV tarjimasi.