Mazkur qaror buyuk mutafakkir ajdodimizning ilmiy-ma’rifiy merosini chuqur tadqiq etish, uning ta’limotidagi insonparvarlik va bag‘rikenglik g‘oyalarini keng yoyish uchun dasturilamal vazifasini o‘tashi shubhasiz. Qaror Imom Moturidiy xalqaro ilmiy-tadqiqot markazi uchun ham o‘ziga xos quvonch va g‘urur nishonasiga aylandi.
Zero, ushbu huquqiy hujjatda belgilangan asosiy maqsadlardan biri Imom Moturidiy va uning davomchilari ilmiy merosini chuqur o‘rganish va keng targ‘ib etish bo‘lib, bu Markaz faoliyatini yangi bosqichga olib chiqishga asos bo‘ladi.
Ta’kidlash lozimki, moturidiylik yuzlab olimlar va ularning bebaho asarlarini o‘zida jamlagan aqida maktabi sanaladi. X asrda Samarqandda shakllangan ushbu maktab Imom Moturidiyning izidan borgan Abu Muin Nasafiy, Abu Hafs Nasafiy, Nuriddin Sobuniy, Kamol ibn Humom va Kamoliddin Bayoziy singari olimlar faoliyati tufayli yanada rivojlanib, ommalashgan. Ular o‘z asarlari orqali “moturidiylik kutubxonasi”ni yanada boyitganlar. Bugun ushbu kutubxonaning nodir manbalarini aniqlash, ularni ilmiy jamoatchilik va xalqimizga yetkazish dolzarb vazifalardan biriga aylangan.
Bugungi kungacha yurtimiz va xorijda moturidiylik ta’limotiga oid ko‘plab fundamental manbalar o‘rganilib, bir qator kitob, risola, monografiya va maqolalar nashr yuzini ko‘rdi. Manba va adabiyotlar ko‘paygani sari, ularning umumiy ro‘yxatini shakllantirish – bibliografiya yaratish vazifasi ham kun tartibiga chiqdi.
Avvalroq bu borada yurtimiz va xorijlik olimlar tomonidan ba’zi urinishlar amalga oshirilgan bo‘lsa-da, ularda ma’lum asarlar yetishmasligi va so‘nggi yillarda yana yangi kitoblar chop etilgani tufayli keng qamrovli, nisbatan to‘liq ro‘yxatni o‘z ichiga oluvchi bibliografiyaga ehtiyoj sezildi. Shu maqsaddan kelib chiqqan holda, Imom Moturidiy xalqaro ilmiy-tadqiqot markazi tomonidan “Moturidiylik ta’limoti bibliografiyasi” kitobi nashr etildi. Bu moturidiylik bo‘yicha alohida kitob shaklida nashr qilingan ilk bibliografiya hisoblanadi.
Ushbu yangi nashr “Klassik manbalar”, “Zamonaviy adabiyotlar” va “Dissertatsiyalar” nomli uch bo‘limdan iborat. Birinchi bo‘limda Imom Moturidiydan XX asrgacha bo‘lgan olimlarning aqidaga oid asarlari, ularning qo‘lyozma va zamonaviy nashrlari qamrab olingan. Ikkinchi bo‘limda moturidiylik bo‘yicha yozilgan turli kitob, risola va monografiyalar, uchinchi bo‘limda esa O‘zbekiston va xorijda himoya qilingan magistrlik hamda doktorlik dissertatsiyalari ro‘yxati keltirilgan.
Bibliografiyada jami 1 ming 293 ta asar qamrab olingan bo‘lib, shundan 474 tasi klassik manbalar, 486 tasi zamonaviy adabiyotlar, 333 tasi dissertatsiyalardir. Kitobda moturidiylik aqidasiga oid eng keng tarqalgan asarlarning sharhlari ham alohida bobga jamlangan. Jumladan, butun musulmon olamida mashhur “Aqoidi Nasafiy” risolasining 100 ga yaqin sharh va hoshiyalari ro‘yxati o‘rin olgan.
Ingliz tiliga ham tarjima qilingan ushbu bibliografiya moturidiyshunos olimlar va aqida yo‘nalishidagi tadqiqotchilar uchun muhim qo‘llanma vazifasini o‘taydi, deb ayta olamiz. Bundan tashqari, bibliografiyalar tabiatan davriy yangilanishga muhtoj, shu sababli kelgusida ushbu bibliografiya ham yangi manba va adabiyotlar bilan to‘ldirib boriladi.
Umuman olganda, yurtimizda yaratilayotgan imkoniyatlar, ayniqsa, Imom Moturidiy va uning davomchilari merosini o‘rganishga davlat darajasida e’tibor qaratilishi sohaga doir yangi tadqiqot va nashrlar uchun ilhom va tayanch o‘laroq xizmat qilmoqda.
Oybek Sotvoldiyev,
Imom Moturidiy xalqaro
ilmiy-tadqiqot markazi bo‘lim boshlig‘i.
Abu Bakr roziyallohu anhuning muhabbati
Buyuk sahobiy Abu Bakr roziyallohu anhu bunday deydilar: “Biz hijratda edik. Men juda chanqab turgan edim. Ozgina sut olib kelib Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga uzatdim va: “Yo Allohning Rasuli, ichib oling”, dedim. Rasululloh ichdilar-u, mening chanqog‘im qondi”.
Bu gaplar aynan haqiqat. Abu Bakr roziyallohu anhu chin dildan shunday dedilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ichdilar va Abu Bakr roziyallohu anhuning chanqoqlari qondi. Bu muhabbatning go‘zalligini his qila olyapsizmi? Bu o‘zgacha, xos bir muhabbatdir...
Savbon roziyallohu anhuning muhabbati
Payg‘ambar alayhissalom dastyorlari Savbon roziyallohu anhuning oldida kun davomida bo‘lmadilar. Nabiy alayhissalom qaytib kelganlarida Savbon roziyallohu anhu u zotga qarab: “Ey Allohning Rasuli, meni yolg‘iz tashlab ketdingiz”, dedi-da, yig‘lab yubordi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Shunga yig‘layapsanmi?” – dedilar. Savbon roziyallohu anhu: “Yo‘q, Rasululloh! Lekin jannatda sizning va o‘zimning martabamni yodga olib qo‘rqib ketdim. Alloh taoloning mana bu oyati esimga tushdi: «Kimda-kim Alloh va Payg‘ambarga itoat etsa, ana o‘shalar Allohning in’omiga erishgan zotlar, ya’ni, payg‘ambarlar, siddiqlar, shahidlar va solih kishilar bilan birgadirlar. Ular esa eng yaxshi hamrohlardir»[1]. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Xursand bo‘laver! Sen ham o‘zing muhabbat qo‘yganlar bilan birgasan”, dedilar.
Savod ibn G‘oziyyaning muhabbati
Savod ibn G‘oziyya Uhud g‘azoti kunida qo‘shinning markazida turardi. Nabiy alayhissalom qo‘shinga qarata: “Saflarni rostlanglar, to‘g‘ri turinglar!” – dedilar. Qarab borar ekanlar Nabiy alayhissalom Savod roziyallohu anhuning to‘g‘ri turmaganini ko‘rib: “Rostlangin, ey Savod!” – dedilar. Sahobiy: “Xo‘p”, dedi-yu, biroq to‘g‘irlanmasdan turaverdi. Payg‘ambar alayhissalom u tomonga yaqinlashib, qo‘llaridagi misvoklari bilan sahobiyning biqiniga niqtab: “Savod, to‘g‘ri turgin!” – dedilar. Savod: “Og‘rittingiz, Rasululloh! Alloh taolo sizni haq ila yuborgan bo‘lsa, endi men sizdan o‘ch olishim uchun imkon bering”, dedi. Payg‘ambarimiz alayhissalom qorinlarini ochib: “Qasosingni olvol, Savod”, dedilar. Savod roziyallohu anhu egilib qorinlarini o‘pa boshladi va: “Yo Allohning Rasuli, bugun shahidlik kunidir, shuning uchun ham oxirgi onlarimda tanam sizning muborak tanangizga tegib qolishini xohladim”, dedi.
Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: “Minbar yasalmasidan avval Nabiy sollallohu alayhi vasallam xurmoning tanasiga suyanib xutba qilar edilar. Bir muddat o‘tib, minbar joylashtirilganidan so‘ng Nabiy sollallohu alayhi vasallam minbarga ko‘tarildilar. Shunda o‘sha xurmo tanasidan (yosh boladay) o‘ksik ovoz chiqdi. Uni, hatto biz ham eshitdik. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam keldilar-da, unga qo‘llarini tekkizdilar. Zum o‘tmay u tinchib qoldi” (Imom Buxoriy rivoyati).
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Niso surasi, 69-oyat.