Xotira
Buyuk vatandoshimiz Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf hazratlarini nafaqat Markaziy Osiyo davlatlari musulmonlari, ayni paytda butun Islom olami yuksak ehtirom bilan tilga oladi. Misrlik olim, Qur’on hofizi “al-Azhar” universiteti mudarrisi Shayx Abdulloh Husayn Sha’lon marhum Shayx hazrat haqida maqola yozib, nashr ettirdi.
Bugun – 15 aprel Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf rahimahullohning ham tavallud topgan, ham boqiy duyonga rihlat qilgan kunlari. Shu munosabat bilan Shayx Abdulloh Husayn Sha’lon yozgan maqolani tarjima qilib, siz azizlarga ham ilindik.
***
Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf hazratlari umrini ilm o‘rganish va o‘rgatishga bag‘ishlagan mujtahid ulamolardan. U kishi ilm va taqvoda yuksak martabaga erishdi. Ilmni amal bilan, fikrni suluk bilan uyg‘unlashtirdi.
Fazilatli Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf hazratlarining shaxsiyatiga oid muhim xususiyatlardan biriga men u zotning tarjimayi hol va faoliyatini o‘rganish asnosida amin bo‘ldim. Hazrat ruhiy tarbiyaga va nafsni poklashga juda katta ahamiyat bergan. Bu ustozning darslari, ma’ruzalari va kitoblarida yaqqol namoyon bo‘lgan. Zero, inson ruhiy tarbiyasiz, nafsni yengmasdan turib to‘g‘ri yo‘lda bo‘lolmaydi, ulug‘ daraja hosil qilolmaydi.
Chunonchi, ruhiy tarbiya ruhni poklaydi, nafsni tozalaydi. Shu bois Islom muntazam ravishda ruhiy tarbiya bilan mashg‘ul bo‘lishga buyurgan. Alloh taolo Shams surasida bunday marhamat qiladi: «(Mazkurlar bilan qasamyod etamanki) haqiqatan, uni (nafsni) poklagan kishi najot topur va u (nafs)ni (gunohlar bilan) ko‘mib, xorlagan kimsa esa (Allohning rahmatidan) noumid bo‘lur!» (9–10-oyatlar).
Islomda ruhiy tarbiya – nafsni poklashdan maqsad sargardon ruhdan Alloh taoloni tanuvchi, U Zotga bandalikni bekamu ko‘st ado etuvchi ruhga aylanishdir. Shundan kelib chiqib, ruhiy tarbiya har bir shaxs kundalik amaliga aylanishi zarur.
Fazilatli Shayx Muhammad Sodiq bu yo‘lda tinimsiz harakat qilib, xalqni, yurtdoshlarini ruhiy tarbiyaga da’vat qildi. U kishi Movarounnahrning har bir o‘lkasida shu ishni amalga oshirdi. Ko‘p yillar har jabhada – diniy, axloqiy, madaniy va mafkuraviy jihatdan – kommunistlar ta’siri ostida bo‘lgan, hozir istiqlol nashidasini surayotgan xalq uchun ruhiy tarbiya juda kerak bo‘lgan bir paytda yashab, dinga xizmat qilib o‘tdi.
Shayx hazratlari ruhiy tarbiya faqat ilm, so‘ngra amal bilan ro‘yobga chiqishini chuqur anglagan. U kishi jiddu jahd qilib, muborak da’vatlari asnosida Alloh taolo ato etgan ilm, hikmat va basirat bilan ilmni keng yoydi. Bu jarayon “diniy savodxonlikni oshirish” deb bildi. Chunki yaratilish (fitrat)ning go‘zalligi kamolotni, salohiyatni taqozo etadi. Uning yo‘llari najotga eltadi. Hazrat shu zahmatli yo‘lda tinim bilmadi.
Darslarida ham, ma’ruzalarida ham shariat ilmi va ruhiy tarbiya omuxtaligi uzilmay kelgan. Da’vati ta’sirli, yurish-turishi, xulq-atvori barchaga o‘rnak, mohir murabbiy, hassos mutafakkir, insonlar qalbidan joy olgan ulug‘ alloma edi.
Shayx rahimahulloh muallifligida bitilgan kitoblarga kelsak, u kishi uch jilddan iborat “Ruhiy tarbiya”, “Tasavvuf haqida tasavvur”, “Zuhd va hayo”, besh jilddan iborat “Xislatli hikmatlar sharhi”, “Islom ma’naviy jinoyatlarga qarshi”, “Islom va poklik” kabi asarlarni ta’lif etgan. Boshqa asarlari ham ruhiy tarbiyadan xoli bo‘lmagan holda shariat ishlari muolajasiga bag‘ishlangan.
Shayx hazrat bu xizmatlari bilan Markaziy Osiyo mintaqasidagi musulmonlarning ruhiy-ma’naviy jihatdan yuksalishiga juda katta hissa qo‘shdi. Alloh taolodan u zotni buyuk mukofot bilan siylashini so‘raymiz. Omin!
Shayx Abdulloh Husayn SHA’LON,
“Al-Azhar” universitetining Qur’on,
qiroatlar va Qur’on ilmlari ustozi.
O‘zbek tiliga Tolibjon NIZOM o‘girdi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
O‘lim bir eshik. Barcha insonlar undan o‘tadi. Eh koshki, bu eshikka kirgandan keyin mening uyim qanaqaligi ma’lum bo‘lsa?!
Birodar! Qarang, qabrdagilar bir-birlariga juda yaqin yotishibdi. Lekin ular sirtdan yaqin qo‘shni. Aslida esa, bir-birlarining yoniga ham bora olmaydilar.
Usmon roziyallohu anhu qachon qabr yonidan o‘tsalar, shu darajada yig‘lar edilarki, soqollari ko‘z yoshlaridan ho‘l bo‘lib ketardi.
U kishidan: "Siz nega jannat va do‘zaxni esga olganingizda yig‘lamaysiz. Lekin qabrni ko‘rib yig‘laysiz?" deb so‘rashdi. U kishi shunday dedilar: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Qabr oxiratning ilk manzilidir", deganlar. Shunga ko‘ra, agar mayyit qabrdagi azobdan najot topsa, undan keyingi hayot oson bo‘ladi. Agar qabrdagi azobdan najot topa olmasa, u holda undan keyingi hayot qiyin bo‘ladi.
Yana Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Men qabrdan ko‘ra daxshatliroq biror manzarani ko‘rmadim", deganlar.
Biz uchun bu qabrlarda ibrat yo‘qmi? Qarang, boy ham, faqir ham, zo‘ravon ham, kuchsiz ham, oq tanli ham, qora tanli ham, podshoh ham, fuqaro ham barcha barobar yotibdi. Ular dunyoga qaytishni xohlaydilar. Boylik jamlash yoki qasr qurish uchun emas, balki, koshki men bir namoz o‘qish uchun muhlat topsam, koshki bizga bir martagina "Subhanalloh" deyish uchun fursat berilsa, deb, shu amallarni qilish uchun dunyoga qaytishni xohlaydilar. Lekin endi iloji yo‘q. Nomai a’mol yopilib bo‘ldi. Ruh jismdan chiqqan. Hayot muhlati tugab bo‘lgan. Endi har bir mayyit o‘z amalining garovi o‘laroq qabrida yotibdi...
«Nasihatlar guldastasi» kitobidan