100 ta SIR-ASRORLI IBORA
yoxud
ODAMLAR BILAN
MULOQOT (oila, uy, ishxona, jamoat joylari) DAGI
100 ta “SЕHRLI SO‘Z”ni
ULUG‘ USTOZ ULAMOLARIMIZ bayon qilib berganlar:
(3-qism)
DONO XALQIMIZ MAQOLLARIDAN:
O‘zgaga ham ravo ko‘rma!
Ilon inidan chiqar.
Achchiq-achchiq so‘zlasang,
Musulmon dinidan chiqar.
Sening ham ko‘nglingni og‘rituvchilar bor!
So‘z – inson ziynati.
Til bilan ovla!
Bug‘doy so‘zing bo‘lsin!
Shirin so‘zing bo‘lsin!
Bir – yomon gap.
Oldiga kelganni yemak — hayvonning ishi.
Shirin javob kutma.
Chuchuk tilga – jon qurbon.
Aytmas so‘zdan qayt!
Tuzsiz gapning epi qiyin.
Odamni – so‘z.
Aqlsizga – ko‘z.
Ming qayg‘uning qal’asin.
Bir shirin so‘z bitkazar
Ming ko‘ngilning yarasin.
Gapi to‘ngning o‘zi to‘ng.
Odamni – so‘z.
Yomg‘ir bilan yer ko‘karar.
Qarg‘ish olgan – yomondir.
Yo – imonga.
Gapirgan so‘zi qursin.
Sovuq so‘z – zahar.
So‘z quvgan – baloga.
Odamni – so‘z.
Osh – tuzi bilan.
Hayvon – hidlashib.
Oz bo‘lsa ham – soz.
Olqish olgan ko‘p yashar.
Bezdirgan ham til...
Yomon so‘z – dilni.
“Siz” ham...
Kuydirgan ham til.
Og‘izdan chiqsa, tutib bo‘lmas.
O‘ttiz ikki narxi bor.
So‘zlab edim – boshimga tegdi tayoq.
Mahmadanalik – ofat.
Til bor – balo keltirar.
Oyoq yugurigi – oshga.
Til yomoni xor etar.
Dilni bog‘la til bilan.
Til jarohati bitmas.
Bo‘yinga – sirtmoq.
Zahar ham tilda...
Achchiq so‘z – bo‘yniga arqon.
Og‘zi yomon – el.
Yomon gapga uloq sol.
Yomon gapning – ham...
Yomon og‘izga – tosh.
Yomon so‘z kuydiradi.
Yomon so‘z o‘ldirar.
Yomon so‘z kuyuntirar.
Yomon so‘z – go‘rga.
Yomon so‘z – yurak dog‘i.
Yomon so‘z pand yedirar.
Yomon so‘zga pashsha kuchi fil bo‘lar.
Yomon so‘zdan – vabo.
Qishlar edim elimda.
Yashil tilim bo‘lmasa,
Yayrar edim elimda.
Yomonning so‘zi – bolta.
Yomonning so‘zi boshni chiritar.
O‘ttiz uruqqa tarqalar.
So‘z – mingni.
Yomonlikka yomonlik – har kishining ishidir.
Yomon so‘zning izzasini bilmas.
Ko‘ngilga borib muz bo‘lar.
Yaxshi til ber!
Yomon gap bilan pichoq qinidan chiqar.
Shirin suhbat qil!
Dushman orttiraman desang,
Chaqirtikan bo‘l!
Yomonning so‘zi – to‘qmoq.
Kunda tariqday yaxshilik qo‘shilar emish.
Yomon-yomon desa,
Kunda tariqday yomonlik qo‘shilar emish.
Odam lazzati – so‘zida.
Har so‘zning o‘lchovi bor.
Kulib turar iqboling.
Yaxshi til davlat, dunyo keltirar.
Balki bir kun o‘zing bo‘lasan mazlum...
Qisqasidan hissasi yaxshi.
(3 – qism tugadi. Davomi bor...).
Ibrohimjon domla Inomov
Bu ummat boshidan oxirigacha bir aqida – ash’ariy-moturidiylik aqidasida edi. Mufassirlar, hadis shorihlari, fuqaholar, navh va lug‘at ulamolari, bularning deyarli barchasi e’tiqodda bir yo‘lni tutishgan edi. Bu gapni isbotlashga hojat yo‘q, bu haqiqat ekani kundek ravshan aksiomadir. Ulamolarning tarjimayi hollari haqida yozilgan kitoblar olimlarni bu mazhablarga madh va maqtov o‘laroq nisbat berganini ko‘rasiz. Buyuk ulamolar haqida ma’lumotlar keltirilganda Imom Falonchi, mazhabi shofe’iy, yo hanafiy, aqidada ash’ariy yo moturidiy, deyilgan. Ko‘pincha olimning tasavvufdagi tariqatiga ham to‘xtab o‘tiladi. Masalan, Imom Junayd tariqatida bo‘lsa, Junaydiy nisbati beriladi.
Bu odat yaqin-yaqingacha davom etib kelayotgan edi. Bunga birov e’tiroz ham bildirmagan, inkor ham qilmagan. Biron olim haqida gapirilar ekan, fiqhda to‘rt mazhabda qaysiga ergashishi, aqidada ash’ariymi moturidiymi qaysi manhajda ekani va tariqatdagi yo‘li bayon qilinmay qolmagan.
Bu dastur ummatni sharqiyu g‘arbini, shimoliyu janubini ming yildan beri yagona qalbga, yagona fikr atrofiga jamlab keladi. Biron odam og‘risa, butun tana o‘sha kasal a’zo uchun qayg‘urib, davolashga kirishardi.
Tariximizni ziynatlab turgan, bugungi sharmandaliklarni bir muncha to‘sib turgan tarixiy g‘alabalarimiz ham shu aqida, shu tafakkur vositasida qo‘lga kiritilgan.
Hittinda salibchilarni yer tishlatib, Quddusni qaytarib olgan Salohiddin Ayyubiy va uning qo‘shini ayni shu mazhab va tariqatlarda bo‘lishgan. Birontalari bugungi salafiylikni bilgan emas.
Muzaffar Qutz, Zohir Beybars va ular bilan yelkadosh bo‘lgan Izz ibn Abdussalom kabi ulamolar mazhabda bo‘lishgan. Ayni Jolutda mo‘g‘ullarni tor-mor keltirishda ham asosiy qurolimiz birlik edi. O‘sha paytda boshini baland kerib: “Bid’atchisizlar, shirk keltiryapsizlar, qabrlarni ziyorat qilish shirk”, deb qichqiradigan shallaqilar bo‘lmagandi.
Sulton Muhammadxon Fotih va uning qatoridagi olim va murshidlar dinda bir manhajni tutishgan edi. Kofirlar qo‘lida qolib ketgan shahar (Qustantiniya)ni fath qilib, mashhur hadisda kelgan bashoratga* noil bo‘lishdi. Ammo hadis musulmon ash’ariy-moturidiy qo‘mondon va uning qo‘shini haqida ekanidan qalblari yonib, hasad qilayotgan bugungi bemazhab toifalar hadisning tasdig‘ini buzib talqin qilishmoqda. (davomi bor)
Doktor Ahmad Muhammad Fozil,
Istanbuldagi Sulton Muhammad Fotih jome’asi,
islomiy ilmlar kulliyasi doktori
*Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytdilar: “Qustantiniya, albatta, fath qilinajak. Uning amiri naqadar yaxshi amir, qo‘shini naqadar yaxshi qo‘shin!”. (Imom Ahmad va Hokim rivoyati).
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi
Abdulbosit Abdulvohid o‘g‘li tarjimasi