Bismillahir Rohmanir Rohiym
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday dedilar: «(Umrida) aslo yaxshilik qilmagan bir kishi o‘z ahliga: «O‘lsam, (jasadimni) kuydirib, yarmini quruqlikka, yarmini dengizga sochib yuboringlar. Allohga qasamki, agar Alloh meni topib olsa, hech kimga bermagan azobi bilan azoblaydi», dedi.
O‘sha odam o‘lgach, buyurganidek qilishdi. Alloh quruqlikka buyurdi, u (kulning) o‘zidagi qismini to‘pladi, so‘ng dengizga buyurdi, u ham uning o‘zidagi qismini to‘pladi. Keyin U Zot: «Nega bunday qilding?» dedi. U: «Sendan qo‘rqqanimdan, yo Robbim! Axir O‘zing bilguvchisan!» dedi. Shunda Alloh uni mag‘firat qildi» (Imom Muslim rivoyati).
Bir insonni dunyoda (ko‘p qavatli) uy orzu qilayotganini ko‘rasan.
Agar unga ega bo‘lsa, endi uni hovli-joy orzulayotganini ko‘rasan.
Hovli joyli bo‘lsa, endi uni hashamatli qasrni orzulayotganini ko‘rasan.
Va shu tarz davom etaveradi. Ya’ni, orzu-havasning cheki yo‘q.
Lekin jannat ahli ...
Jannatda istiqomat qiluvchilar o‘zlari bo‘lib turgan sharoit, holatdan boshqasiga o‘zgarishini istamaslar.
Jannat ahli haqida Allohning ushbu so‘zi bor: “Unda mangu qoluvchidirlar va undan ko‘chishni istamaslar” (Kahf surasi, 108-oyat).
Allohim bizni jannat ahlidan qilgin!
Izoh: Jannatning darajalari o‘rtasida ulkan tafovut borligiga qaramay, u yerga kirish nasib bo‘lgan har bir inson o‘ziga ato etilgan manzilatga rozi bo‘ladi va boshqa o‘ringa ko‘chishni, o‘zgarishini aslo istamaydi.